School of Zombies

>Sheloah's POV<

11:23AM na at kanina pang 8 nagsimula ang traning namin. Marami akong naririnig na gunshots dahil sa training ng mga attackers namin. Kaso nga lang, kahit may silencer siya, may sound parin na naririnig.

Sa bandang gitna naman, may maririnig kang blade na nagkikiskisan tapos sticks na nag bubungguan. 'Yon naman ang training ng mga supports namin. Tinuturuan nanaman ni Josh at Tyler ang mga supports ng mga iba pang melee attacks para hindi lang sila basta atake ng atake.

Sa aming mga healers naman, sobrang tahimik. Bibigyan kami ni Isobel ng situations kung saan mapapaisip kami ng malalim kung ano'ng gagawin kaya ang tahimik namin para makapag isip ng maayos.

Nilapitan ako ng isang classmate namin na healer. Ka-close ko rin siya. "Sheloah… 'di ba pag may sugat na malaki yung patient and if it's bleeding really bad, it's best if you get a piece of cloth and tie it up to that injury? And it it's really a life threatening one na masyado na nawawalan ng dugo, it's best if we use a tourniquet," tanong sa akin ni Glenda and I looked at her.

"Kahit healer ako ngayon at nagpapaturo kay Isobel, I don't really know the answer because healing is not really my thing. I'm sorry. Ask Isobel na lang. But I think it's better if you use a tourniquet," sabi ko na lang kay Glenda and she nodded at me at pinuntahan niya si Isobel para tanungin sa kanya yung tinanong niya sa akin kanina.

I feel like a useless healer! Hindi ko man lang maintindihan masyado yung ibang methods dahil hindi ko talaga interes ito! At isa pa… takot ako sa dugo! Pero kailangan ko parin itong pag aralan. I cannot be an attacker all the time. Kung nasaktan ang mga kasama ko, 'di naman pwede na iaasa ko sa mga iba. Dapat marunong din para prepared all the time.

Huminga ako ng malalim at binalik ko yung attention ko sa papel na binigay ni Isobel kung ano'ng methods ang gagawin sa certain emergencies at kung paano ang methods ng pagsasagawa nito. Kailangan namin 'to i-memorize para pag dating sa situation na kailangan ng healing, alam ko ang gagawin ko para matulungan ko ang mga kasama ko.

Lahat kami seryoso sa training namin pero habang tumatagal ang oras, napapansin namin na gumiginaw ang kapaligiran namin. Tumingin ako sa langit at napansin ko na walang masyadong sunlight. Is it going to rain?

Nagte-training parin kami pero pinatigil muna kami para kumain ng early lunch. Marami silang niluto ngayon since kailangan namin ng maraming energy for the upcoming final training mamaya at isa pa, lalabas na kami sa rooftop. We are going to leave this place behind.

We are going to leave one of our best memories behind.

Katabi ko ngayon si Isobel at Glenda. Nasa harapan namin sina Veon, Tyler at Josh. Sa left naman namin sina Sir Jim at Sir Erick. Sa tabi naman ni Veon si tito. Lahat kami kumakain ng simpleng lunch pero kahit simple, marami parin kaming kinakain at thankful kami dahil kahit ganito yung pangyayari ngayon, nakakakain pa kami ng pagkain. Mahirap kumuha ng resources ngayon.

Natapos na kaming kumain at inayos na namin yung mga gamit namin para sa pag alis namin dito at para sa final training namin. Pag bukas namin ng pinto, sure kami na may papasok na zombies kasi marami na sila at once na pagkalabas na namin ng rooftop…

There's no turning back.

Umupo lahat sa sahig ang mga grupo na na-form sa 4A at nakatingin sila sa amin. Nakatayo kami ni Veon, Tyler at Josh. Yung teachers nakatayo sa isang side namin at yung parents sa likod ng classmmates namin. Ang ibang parents na kasama namin nakipag training din. Pinipilit nila sa amin na sasama sila kaya pumayag na lang kami kasi kahit ano'ng sabihin namin, pinipilit parin nilang sumama at maki-training.

"Bubuksan namin yung pinto at magpapapasok na tayo ng zombies. Once we kill a few, lahat na tayo bababa at aatake na tayo ng mga zombies until we reach our destination sa playground. Are we clear," explain at tanong ko sa kanila and they all nodded at me and they waited for the next instruction.

"Isa pa… lahat dapat tayo mag stick sa grupo natin. Lahat ng grupo, papaligiran yung mga parents para nasa gitna sila at maprotektahan natin sila ng mabuti," dagdag sabi pa ni Veon at nagsalita si Sir Jim.

"Don't forget to cooperate with your group. Do not panic and if things get wrong, we will get to it straight. Just remember the number one thing: 'don't panic, think and act quickly,'" Sabi ni Sir Jim sa mga classmates namin at tumayo silang lahat.

Lumapit kami sa main door ng rooftop at binuksan ni Tyler ito ng dahan-dahan. Lahat kami tahimik, and we felt the cold air on our skin. Sobrang mahangin ngayon at lahat kami kinakabahan sa outcome ng training namin.

Bumalik si Tyler sa amin at lahat kami nakatingin sa pinto. Walang zombies ang pumapasok, pero alam namin na may zombies sa baba. I hate to say this, but now we need zombies para sa training at pag nakapatay na kami ng medyo marami, ready na yung klase at prepared na kami bumaba sa totoong world of zombies.

School of Zombies.