"Machong-macho na ba ako, sister?" tanong ni Alastair kay Yoanna sa mababang boses. They were in an elegant restaurant for an important dinner with his parents. Maaga silang dumating kaya sila pa lang ang nasa table.
Galing sa Buenos Aires ang magulang nito kung saan tumulong ang Papa nito na si Gudofredo Mondragon para ayusin ang negosyo ng pamilya doon na isang series ng merchant banks. Habang naiwan si Alastair sa Pilipinas para ayusin ang negosyong ng ama nito. He was a very astute businessman.
Inilapit niya ang nang bahagya ang katawan dito. Then she stared at him with sparkling eyes as if she was smitten to him. "Oo naman. Nakaka-in love ka nga," malambing niyang sabi at kumapit sa braso nito. Kahit sinong makakita sa kanilang babae ay tiyak na maiinggit.
Alastair Mondragon looked every inch a man. His voice was raw, deep and masculine. His mother was half-Argentinean. At nakuha nito ang matangos na ilong at ang malalantik na pilik-mata ng lahing Latin. Kilala naman ang lolo nito, si Mauricio Mondragon bilang isang tinitingalang heneral sa Philippine Military. With his expensive tailored suit, which perfectly fit his gorgeous body, any woman would love to take off the suit and make love with him.
Ang di alam ng marami ay malantik ang daliri ng kaluluwa nito. At nais na magsumigaw ng totoo nitong pagkatao ng "Can you feel it? Aw!". Dahil kapag silang dalawa lang ang magkasama, ito si Allison at hindi si Alastair.
Tumiim ang labi nito at uminom ng red wine. "Stop it, Yoanna! Kukurutin at sasabunutan kita," mahinang banta nito.
Hinawakan niya ito sa balikat. "Pare, pa-kiss nga," aniya sa mababang boses.
Kung wala lang marahil mga tao nang mga oras na iyon ay nagtitili na ito at nag-freak out. Kaya nga siya nito isinama sa dinner na iyon ay para mabigyan niya ito ng moral support kapag kaharap ang pamilya. "Why do they have to come back when I am not ready to face them yet?"
"But aren't you glad that they are back?" she asked smoothly.
Malungkot siya nitong nilingon. "It is good to have them back home. Stable na ulit ang sitwasyon ng mga bangko namin sa Argentina. But I can't tell them about Allison yet. Hangga't wala pa akong napapatunayan kay Papa."
Magkaklase sila noong first year college at doon nito natuklasan na mas gusto nito ang mga macho kaysa sa magaganda at sexy. Mangilan-ngilan lamang ang nakakaalam ng sekreto ni Alastair. Kailangan nitong itago ang tunay na pagkatao dahil ayaw nitong harapin ang galit ng ama. Nailalabas lang ni Alastair ang sekreto nito sa mga lugar na tago at kung saan lang nakakadama ng kalayaan ang mga katulad nito na kailangang itago ang tunay na pagkatao.
"Wala ka pa bang napapatunayan ngayon? Despite of the economic crisis, you still keep the business afloat. Lumago din ang stocks ninyo nang hawakan mo."
"It is not enough. I want to be successful enough that my father won't interfere with my life." She couldn't really blame him. Gudofredo Mondragon was a very domineering man. He always asked for perfection from his sons. "How about you? Are you ready to face him?"
She paused from sipping the wine. "Face who?"
"My brother, who else?"
She felt a stab in her heart. Kester Mondragon, Alastair's older brother. The man aroused many emotions inside her. He was her first love. And he broke her young heart. Naalala pa niya ang huli nitong sinabi sa kanya walong taon na ang nakakaraan: "I don't like women like you who deliberately throw themselves to men. Have some sense of self-respect, Yoanna."
Nagkibit-balikat siya at itinuloy ang pagsimsim sa red wine. "It is all in the past. I am over it. I am over him. He might be committed to some barefooted woman or some heathen somewhere. And he is hardly my type anymore."
Nakita niyang pinipigilan nito ang pagtikwas ng kilay. Sa halip ay tinitigan na lang siya nitong mabuti. "Ang sabihin mo, wala ka nang interes sa mga lalaki. Ang dami-daming lalaki sa mundo. Sayang ang biyaya ng Diyos!"
Pinisil niya ang baba nito. "Ikaw na lang kaya ang maging boyfriend ko."
Inilayo nito ang mukha sa kanya. Mukha itong pormal subalit alam niya ang tumatakbo sa utak nito. Nandidiri ito sa idea niya. "Kilabutan ka sa sinasabi mo. It is heinous and insane, Yoanna." Natigil ang paghagikgik niya nang makita ang magulang ni Alastair. "They are here."
They stood up and greeted the couple. She graced both with a kiss on the cheek. "Yoanna!" anang si Gudofredo na may tuwa sa boses. "Hindi sinabi sa akin ni Alastair na isasama ka niya. But I am glad that you came."
"You are beautiful, hija," puri ni Katalina.
"Gracias, Tita," pasasalamat niya. "But I am the one who is envious of your beauty." Mahigit singkwenta na ito ay di pa rin kumukupas ang ganda nito.
Napansin niya ang pamumula nito. "A flatterer as ever."
Magulang na ang turing niya sa dalawa. Her parents weren't always there for her. At may pagkakataon na si Katalina ang tumatayong ina niya. She longed to be a part of their family. Sabi nga niya kay Alastair, mas gusto na niya ang mahigpit na pamamalakad sa pamilya nito kaysa naman sa magulang niya na di niya kasama.
"Have you heard from your brother, Alastair?" nag-aalalang tanong ni Katalina. "He is late. Tumawag siya kanina at sabi niya malapit na siya."
"There must be an emergency," anang si Alastair at nagkibit-balikat.
"He is home. He's suppose to spend his time with us," nanggagalaiting wika ni Gudofredo na hindi gustong pinaghihintay. Ayaw nito nang late. "Bakasyon niya ito. Ano pang emergency ang pwedeng mangyari?"
"He texted me," anang si Alastair. "He is on his way. Thirty minutes na lang daw kaya mauna na tayong um-order."
She let out a sigh of relief. Di pa niya makikita sa ngayon si Kester. Thirty minutes pa. But she wondered if the time was enough to compose her self once she faced him. Dahil di rin siya sigurado kung immune na nga siya kay Kester Mondragon gaya ng sinasabi niya kay Alastair.