Forty One

Forty One

Liam Dwayne Perez POV

After what happen, I started to live again Billy, years have passed and there is a big incident na magdadala ulit satin sa isat-isa. I keep asking myself if that bomb incident didn't happen makikita kaya kitang kumakatok ngayon sa pintuan ng bahay ko? If that was really not happen malaya ko kayang makikita ang mga mata mo ngayon? If that really not happen makakausap kaya kita ngayon?

Hindi ko alam kung anong nagtulak saakin but I choose to be mad at you all the time, ayokong paniwalain ang sarili kong nasa reyalidad ako because it feels like I am inside of my imagination, we are inside.

Everything about you change Billy but I still see the emotion na inilalabas ng mata mo. I still see the old you, I still see the pain na tinatago mo sa gilid ng iyong mga mata. I still see the pain when our eyes met at hindi ko naihanda ang sarili ko sa mga matang iyon kaya siguro ilang beses kitang pinagtulakan dahil nasanay ako na nakikita ang mga tunay na ngiti mo sa aking imahinasyon.

When you run away from me at nagpakabasa ka sa ulan, bigla na namang tumigil ang mundo. Biglang binalot ng takot ang puso ko, kaya sinundan kita, wala na akong pakialam kung basang basa akong pumasok sa inyong opisina, hindi ko na din inalintana ang mga tingin saakin ng iyong mga katrabaho all I want now is to hug you.

Nakita ko ang iyong bigong mukha na nakayuko habang nakatapat sa boss mo, nagsitayuan narin ang mga ka-opisina mo ng makita ako and when I open the door at sinabing papayag na ako sa Magazine na gagawin niyo I suddenly feel relief. Nagtama ang mga mata natin at hindi ko maipaliwanag pero para akong bumalik sa pagkabata when I successfully see the real smile in your eyes. Hinubad ko ang jacket na suot suot ko at walang alinlangang isinuot ito saiyo.

Dinala kita sa fire exit at biglang akong nahiya ng magtama ulit ang mga tingin natin. I feel sorry for what I've said to you earlier. Hindi ko lang napigilan ang aking bibig na sabihin ang mga salitang iyon at hindi mo deserve ang mga salitang sinabi ko. I'm sorry.

Biglang lumukso ang puso ko, I am now touching your hair na dati ay hindi ko mahawak-hawakan. Kitang kita ko ang mga awkward mong reaksyon na hindi ko maipinta and I love more for doing that.

I know that traumatic incident will keep coming from you sa tuwing magku-krus ang landas natin but can you bear it for me Billy? Hindi ko na talaga kayang ilayo pa ang sarili ko sayo mas lalo na at ikaw at ikaw na ang kusang lumalapit saakin.

Billy, please pwede ba?

Ilang araw na ulit ang lumipas at nakaabang lamang ako sa labas ng opisina niyo para lamang sundan ka patungong bahay niyo, you were so busy na hindi mo na ako gaanong dinadalaw sa Headquarter. But in order for to sleep na hindi ka kasama, kahit hating gabi maghihintay ako para lamang safe kang makakauwi sa unit mo. Masaya na ako doon, nawawala na ang mga ala-alang pilit kong tinatakasan.

And when the shoot finally came, bigla na akong natakot, Natakot na baka pagkatapos nito ay hindi na kita makita, hindi kana magpakita. I tried to seduce you Billy, gusto kong maging akin kana ulit. Gusto kong saakin ulit umikot ang mundo mo para wala na akong kakatakutan na mawala ka pa, kaya patawarin mo ako kung gumawa ako ng hakbang para mas guluhin ulit ang puso mo.

I kissed you, and that was the best feeling na ipinagmamalaki ko. That was my assurance that my heart was really into you.

I tried so hard to be with your life again, I tried even if we are hurting each other.

Hindi nga ako nagkamali Billy, after that day in our shoot hindi kana ulit nagpakita saakin. I know that you're busy but my heart wants to see you even if it's just a glimpse of your shadow.

And like what I've always do, nakasunod na naman ako sayo every midnight sa tuwing iniluluwa ka ng Gusaling pinagtatrabahuan mo. I always see you're wide mouth open sa tuwing humihikab at ramdam na ramdam ko rin ang bawat pagod mo sa tuwing hinihilot hilot mo ang iyong batok. Your hand who always waiting for a Taxi Car na maghahatid saiyo sa iyong tahanan.

I simply look at you at napapagaan na nito ang puso ko. Araw-araw akong nakatago saiyo at palaging kinukuha ang aking cellphone para lamang kuhanan ang mga plate nuber ng lahat ng Taxi'ng sinasakyan mo.

Billy, can I love you again? Can we go back to the time that it is just me and you?

Hahayaan mo ba akong makita kung ano kana ngayon? Kapag ba sinabi ko sayong I am alive now because of you, because of my imaginary Billy na nilikha ko sa pamamagitan ng aking nasasaktang kaisipan. Can I say that to you?

Pwede na ba kitang yakapin ng mas mahigpit ngayon?

Pwede ko na bang sabihin sayo na nahihirapan na ako at gustong gusto na kitang makasama, Billy.