Ang pagbisita sa mga magulang (1)

Dahil dito, hindi napigilan ni Qiao Anhao na yakapin ng sobrang higpit ang braso

ni Lu Jinnian at pagkalipas ng ilang minutong pananahimik ay muli siyang

nagsalita, "Lu Jinnian, alam mo ba kung ano ang pinaka nakakakilig na salita sa

buong mundo?"

Dahan-dahang hinaplos ni Lu Jinnian ang kanyang mahabang buhok at

malambing na sumagot, "Ano yun?"

Bahagyang umangat si Qiao Anhao para bumulong sa tenga ni Lu Jinnian,

"Mister."

Hindi napaghandaan ni Lu Jinnian ang cheesy line ni Qiao Anhao kaya para

siyang naging estatwa na halos isang minutong nakatulala bago niya ito biglang

itulak at mapusok na halikan.

Kung pwede lang….gustong gusto niyang gawin ang paboritong gawin ng kahit

sinong magasawa…

Pero sa ngayon… hanggang imagination nalang muna…

Medyo matagal silang naghalikan bago pakawalan ni Lu Jinnian si Qiao Anhao

at hinihingal na sinabi. Qiao Qiao, alam mo ba ang pinaka nakakakilig na salita

sa buong mundo?"

Ata kagaya ng ginawa ni Qiao Anhao kanina, dahan-dahan siyang lumapit sa

tenga nito at bumulong, "Misis."

Nye… ginaya lang siya ni Lu Jinnian eh… Pero kahit na ganun, natawa pa rin si

Qiao Anhao sa klilig.

At muli, lumapit siya tenga nito at bumulong, "Lu Jinnian, may hindi pa pala ako

nasasabi sayo."

"En?"

Sa totoo lang, nalove at first sight ako sayo… En…" huminto ng sandali si Qiao

Anhao bago magpatuloy, "Ibig sabihin, nainlove ako sayo noong sumilong tayo

sa bubong habang nagpapatila ng ulan… kaya ibig saihin… labintatlong taon na

kitang pinangarap."

Mula noong nabasa ni Lu Jinnian ang love letter, ang buong akala niya ay

limang taon palang na may gusto sakanya si Qiao Anhao. Tapos noong pumunta

sila sa school kanina, nalaman niya na nagaral ito ng maigi para maging

magkaklase sila sa Class One kaya naisip niya na baka noong first year high

school siya nagustuhan nito. Sa totoo lang, hindi naman mahalaga sakanya

kung kailan siya nagustuhan ni Qiao Anhao dahil ang mahalaga ay pareho na

sila ngayon ng nararamdaman para sa isa't-isa, pero hindi niya naman akalain

na dito mismo manggaling na nalove at first sight ito sakanya at kagaya niya,

labintatlong taon na rin siyang gusto nito…

Kaya parang biglang huminto ang ikot ng mundo niya kasabay ng sobrang bilis

na tibok ng kanyang puso. Literal na nakatulala lang siya kay Qiao Anhao ng

ilang sandali bago siya sumagot, "Kung ganun… pareho pala tayo… dahil

labintatlong taon na rin kitang gusto."

-

Dahil abala rin sa trabaho sina auntie at uncle Qiao, tumawag muna si Qiao

Anhao sa mga ito para magtugma ang mga schedule nila at dahil pare-pareho

silang libre ng Sabado, napagkasunduan nila na dun nalang bumisita.

Noong kinaumagahan noong araw na yun, maagang gumising sina Lu Jinnian at

Qiao Anhao para maghanda at dumaan muna sa sementeryo.

Nakalagak sa magkaibang sementeryo ang mga magulang ni Qiao Anhao at ang

mama ni Lu Jinnian at medyo may kalayuan din ang mga ito sa isa't-isa kaya

alas onse na noong nakabalik sila sa siyudad at dahil tanghalian ang

napagusapang oras, dumiretso na sila sa bahay ng mga Qiao para hindi sila

mahuli.

Si uncle Qiao ang sumalubong sakanila kaya pagkatapos bumati ni Qiao Anhao

ay pinakilala niya kaagad si Lu Jinnian, na magalang ding bumati rito.

Ang buong akala ni Qiao Anhao ay humihingi lang si Lu Jinnian ng ideya kung

anong magandang ibigay sa auntie at uncle niya, kaya maging siya ay nagulat

noong binili pala nito lahat ng mga sinabi niya at pagkarating nila, napuno ang

napakalaki nilang sala ng mga nakabalot na regalo.

Noong mga oras na yun, nasa kusina si auntie Qiao para bantayan ang mga

katulong habang nagluluto kaya nang marinig niya ang boses ni uncle Qiao,

nagmamadali siyang tumakbo papunta sa sala para batiin at paupuin si Lu

Jinnian. Masaya talaga si auntie Qiao kapag may bumibisita sakanila, lalo na

pagdating sa mga nobyo ng mga anak niya kaya siya pa mismo ang naghiwa ng

prutas na pansamantala nilang pagsasaluhan habang hinihintay ang tanghalian.

Habang pinagmamasdan ni Qiao Anhao ang sala, takang taka siya na hindi niya

makita si Qiao Anxia kaya noong nagkaroon siya ng pagkakataon na makasingin

habang naguusap sina Lu Jinnian at Uncle Qiao, hindi niya na napigilang

magtanong, "Nasaan po si sis? Hindi ba siya umuwi?"

"Ah nasa taas si Xia Xia… Teka… tatawagin ko siya…" Nakangiting sagot ni

auntie Qiao, pero pagkatayong pagkatayo nito, saktong nakita rin ni Qiao Anhao

ang pinsan niya, na nakasuot ng kulay light blue na knitted long sleeves, na

pababa ng hagdanan.