Video Call（6）

Sinisugurado ni Qiao Anhao na kontrolado lang ang boses niya habang

nakikipagusap kay Lu Jinnian sa phone. "Nakita mo ba ako?"

Isinara ni Lu Jinnian ang pintuan ng sasakyan niya at naglakad papunta sa

harapan nito kung saan din siya umupo habang nakatingala kay Qiao Anhao.

Hindi niya mapigilan ang kanyang sarili na mapangiti habang mahinahong

nagsasalita, "Oo, nakikita kita."

Nabalot ng lambing ang buong gabi nang marinig ni Qiao Anhao ang boses ni

Lu Jinnian. Pagdungaw niya sa ibaba, nakita niya na nakaupo si Lu Jinnian

sa ibabaw ng sasakyan nito na nasa ilalim ng poste kaya kitang kita ang

mahaba nitong anino. Hindi nagtagal, pabiro siyang nagtanong, "Gaano

katagal ka ng nasa sasakyan mo?"

Tagos sa puso ni Lu Jinnian ang malambinbg na boses ni Qiao Anhao na

siyang tuluyang nagpakalma sakanya. Agad siyang sumagot, "Hindi naman

masyadong matagal."

"Talaga?" Muling tanong ni Qiao Anhao. Napangiti siya at muling nagpatuloy,

"Higit twelve hours?"

Natawa si Lu Jinnian habang pinagmamasdan ang ngiti ni Qiao Anhao. "Oo."

Nagbuntong hiniga siya at bumulong, "Sa wakas nangyari na."

"Anong nangyari?" Walang ideya si Qiao Anhao kung anong ibig sabihin ni Lu

Jinnian.

"Wala." Muling tumingala si Lu Jinnian para tignan si Qiao Anhao habang

masayang iniisp na sa wakas at napansin na rin nito ang paghihintay niya.

"Oh," mahinang sagot ni Qiao Anhao.

Nagpalit si Lu Jinnian ng mas komportableng posisyon at sumandal sa

sasakyan niya habang nagtatanong, "Bumaba na ba ang lagnat mo?"

"Wala na akong lagnat." Nakalimutan na rin ni Qiao Anhao ang binulong ni

Lu Jinnian matapos nitong baguhin ang usapan. Noong sandali ring iyon,

itinutok niya ang camera sa kamay niya na nilagyan ng karayom at

nagrereklamong nagsumbong kay Lu Jinnian kagaya ng tipikal na ginagawa

ng isang girlfriend sa boyfriend nito, "Tignan mo, apat na beses nila akong

tinurukan. Nagkaroon tuloy ng pasa…"

Nilapit ni Lu Jinnian ang mukha niya sa screen at nakita niya na marami nga

itong maliliit na pasa na nakapalibot sa plaster na nakadikit sa kamay nito.

"Masakit pa ba?" Mahinahon niyang tanong.

Wala ng nararamdaman na sakit si Qiao Anhao pero ngumuso pa rin siya at

oaring bata na nagsusumbong, "Makit…"

Medyo napalakas ang boses niya kaya bahagyang gumalaw ang natutulog

niyang aunt. Bigla nniyang tinakpan ang bibig niya, pero hindi pa rin siya

nagpaawat at muling nagsalita, "Masakit talaga!"

Punong puno ng lambing ang mga mata ni Lu jinnian habang pinagmamasdan

niya si Qiao Anhao. Hindi nagtagal, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang

kamay para haplusin ang screen na nasa harapan niya na para bang mukha

ni Qiao Anhao ang hinahaplos niya

Noong nakita ni Qiao Anhao na nakataas ang kamay ni Lu Jinnian, bigla

siyang natigilan at tanging mga hininga nalang nila ang naririnig. Napuno ng

init at lambing ang kanilang mga puso kasabay ng pagihip ng preskong

hangin.

Ilang sandali pa ang lumipas bago kumurap si Qiao Anhao at muling

magsalita ng mahinahon, "Lalabas na ako bukas."