ตอนที่ 1371 ความคิด
เวลาเที่ยงวัน ด้านหน้าโรงหมอ
“จูเยวี่ย เจ้ากลับบ้านไปก่อนเถอะ! อย่าลืมว่าเจ้าติดเงินข้าอยู่เล่า วันหน้าถ้าข้าได้เข้าไปหาเจ้าก็จะไปเอาที่เจ้า” เฟิ่งจิ่วตบไหล่เขาพลางยิ้มบอก
“เจ้าไม่ไปจริงหรือ อยู่ที่นี่ต่อจะไม่เป็นไรจริงหรือ?” จูเยวี่ยถามอย่างไม่ค่อยวางใจ
“ไม่เป็นไร ผู้อาวุโสที่นี่ดูแลข้าดีมาก อีกอย่างข้าก็เป็นคนว่างงาน เร่ร่อนไปทั่ว อยู่ที่นี่สักสิบวันครึ่งเดือนก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว กลับเป็นเจ้า ร่างกายยังไม่หายดี ระหว่างทางนั่งรถม้ากลับไปก็จะได้พักฟื้นอาการบาดเจ็บด้วย”
“เช่นนั้นก็ได้! เจ้าต้องระวังตัวด้วยนะ” ได้ยินเฟิ่งจิ่วพูดอย่างนั้น เขาทำได้เพียงไปจากที่นี่ไปก่อน ถึงอย่างไรเขาก็ไม่มีปัญญาไปมีเรื่องกับคนในโรงหมอแห่งนี้ อยู่ต่อไปก็ช่วยอะไรไม่ได้
“ไปเถอะ คนพวกนั้นเจ้าก็ไม่ต้องเป็นห่วง ข้ากำชับพวกเขาแล้ว ต่อไปจะไม่ไปหาเรื่องเจ้าอีก”
“อืม เช่นนั้นข้าไปแล้ว”
กล่าวขอบคุณจบ เขาจึงค่อยขึ้นไปนั่งบนรถม้า มองเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าโรงหมอ สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้านั้น อยากจะจดจำหน้าตาของเด็กหนุ่มให้ขึ้นใจ ถึงแม้ภายหน้าจะไม่ได้พบกันอีก เขาก็จะไม่มีวันลืม
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com