ตอนที่ 268

ตอนที่ 268 กระจกทองแดงจริงๆ ด้วย

"สองมาตรฐาน!" ใบหน้าของจวงหมิงหานบึ้งตึง ทนมองไม่ได้อีกต่อไป

เย่หนิงฉีกยิ้ม พูดว่า "พอแล้ว เสิ่นอี้ คุณวางใจได้แล้ว ขับรถไปเถอะ ฉันอ่อนแอขนาดนั้นเชียวเหรอ! ถนนสายนี้มันขรุขระโคลงเคลงนิดหน่อยเท่านั้นเอง! ขับเร็วๆ หน่อยสิ! ใกล้จะห้าโมงแล้วนะ! อีกสักพักฟ้าก็จะมืดแล้ว ฉันไม่อยากค้างคืนอยู่ที่นี่หรอกนะ"

เสิ่นอี้หุบยิ้ม "ก็ได้ ครั้งก่อนคุณก็ขับรถเร็วอยู่นะ! เกือบจะขับชนผมเข้าให้!"

"มีเรื่องอย่างนี้ด้วยเหรอ" จวงหมิงหานชะโงกศีรษะ ถามออกไป "ทำไมฉันไม่เห็นได้ยินพวกคุณพูดถึงมาก่อนเลยล่ะ เสี่ยวหนิง เธอเกือบรถชนหมอนี้ด้วยหรอ ชนแรงไหม!"

เย่หนิงคิดไปถึงเรื่องนั้น ทั้งยังรู้สึกตลก "โทษฉันไม่ได้นะ ใครใช้ให้เขาแกล้งแต่งตัวเป็นผียืนอยู่กลางถนนดึกๆ ดื่นๆ ล่ะ"

จวงหมิงหานได้ยินดังนั้น มองเสิ่นอี้เหยียดๆ "น่าอายไหมล่ะนั้น ดึกดื่นแกล้งแต่งตัวเป็นผีทำไม"

เหลียงเซิ้งเจอถนนขรุขระ จนรู้สึกเวียนหัวไปหมดแล้ว เขาพูดอย่างอ่อนแรงว่า "ศาสตราจารย์จวง ผมคิดว่าเรื่องนี้ค่อยพูดกันเถอะ ศาสตราจารย์เสิ่นกำลังขับรถอยู่นะครับ"