บทที่ 87 ข้อสงสัย
พอกลับมาถึงหอพักแล้วเย่หนิงก็รีบร้อนเก็บข้าวของทันที
ที่จริงมันก็ไม่มีอะไรให้เก็บมากมายสักเท่าไหร่ ในห้องของเธอมีของอยู่ไม่มาก มีเพียงแค่พวกเสื้อผ้ากับหนังสือเท่านั้น
เฝิงเยี่ยนฮวายมองแล้วก็เอ่ยกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจังออกมา “อาหนิง ข้าวของของเธอนี่น้อยเกินไปหน่อยไหม ฉันไม่เคยเห็นห้องของผู้หญิงคนไหนดูเรียบง่ายขนาดนี้มาก่อนเลย”
เจิ้งชวนหัวเราะออกมา “ฟังดูแล้วเหมือนนายเข้าห้องสาวๆ บ่อยเลยนะ!”
“เหลวไหลน่า!” เฝิงเยี่ยนฮวายจ้องอีกฝ่าย แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ฉันหมายความว่า งานของอาหนิงน่ะลำบากมากจริงๆ ไม่มีแม้แต่เวลามาดูแลตัวเองต่างหาก!”
เย่หนิงเองก็รู้สึกอายอยู่ไม่น้อย ห้องของเธอก็เป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ นั่นแหละ แทบจะไม่มีอะไรเลย แม้กระทั่งพวกครีมบำรุงผิวก็เป็นของที่เสิ่นอี้ให้มา พอเปิดตู้เย็น ก็มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีของกินเลยสักอย่าง
“แหะแหะ...” เย่หนิงกระอักกระอ่วน “ฉันว่าฉันพาพวกนายออกไปกินข้าวข้างนอกดีกว่า ห้องของฉันไม่มีอะไรเลย”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com