บทที่ 81 ทำไมต้องเริ่มต้น
เสิ่นอี้พูดไปก็หยิบเอารูปออกจากแฟ้มเอกสารออกมาด้วย หลังจากนั้นเขาก็โยนมันลงตรงหน้าของกู่เถียนโป
เย่หนิงปรายตามองครู่หนึ่ง ก่อนที่จะพบว่าเป็นคนที่เธอไม่รู้จัก
แต่ฝ่ายกู่เถียนโปนั้นกลับหน้าถอดสี
เย่หนิงมองดูภาพอีกครั้งก็เห็นว่าในภาพนั้นเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่นสวมด้วยเสื้อคลุมสีขาว นั่นหมอเหรอ หรือว่าจะเป็นคนที่เสิ่นอี้พูดถึง ? หมอคนที่นัดพบกับกู่เถียนโปเมื่อก่อน ? เสิ่นอี้นี่ใช้ได้เลย......แม้แต่รูปเขาก็ยังหามาจนได้
กู่เถียนโปมองภาพนั้นด้วยความตกใจ ชะงักค้างไม่พูดอะไรออกมาสักคำ
เสิ่นอี้เองก็ถามเขาออกไปตรงๆ ไม่ได้พูดจาอ้อมค้อมให้เสียเวลา “กู่เถียนโป คุณยังจำคนในรูปได้ไหมครับ ถ้าผมเดาไม่ผิด เมื่อสามสิบปีก่อน คนที่ไปที่หมู่บ้านว่างยาชุนของพวกคุณก็คือเขาคนนี้ใช่หรือเปล่าครับ”
สีหน้าของกู่เถียนโปเศร้าสลด เขาเงียบไปครู่ใหญ่ถึงได้เอ่ยขึ้น “ในเมื่อพวกคุณรู้ทุกอย่างแล้ว งั้นจะยังต้องถามอะไรอีกล่ะ ! สิ่งที่คุณควรตรวจสอบก็ตรวจเจอหมดแล้ว ยังไม่พออีกเหรอ ยังจะถามอะไรอีก”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com