12 Kabanata 9

February 14, 3030

Saturday

"Lycus." I tried to catch his attention.

"Why, Damara?" lumingon 'sya sa akin.

Until now I'm not used to be called Damara here.

"I want to go on boutique. Can I?" i asked.

"Sure," sinara 'nya ang libro na hawak 'nya at bumaling sa akin. "Saan ba? May alam ka na bang boutique dito?" he asked.

"Uh.. wala pa e, but I had done a esearched. It says they was located on nearest mall here." ani ko.

"Alright. Get ready we'll go there." he said. Tumayo na 'sya at umalis na sa pag kakaupo sa sala. Hindi na ako nag effort na tumayo bagkus ay nag teleport nalang ako. Sinasanay ko ang sarili ko sa pag teleport para magamay ko na ito. Dinilat ko ang mga mga mata ko at naandito na nga ako sa kwarto ko.

Napangiti ako dahil unti unti ko nang nagagamay ang pag gamit ng brain chips.

Pumasok na ako sa C.R at sinimulan nang mag linis at mag ayos ng sarili.

Nang natapos ay nag bihis na agad ako.

"Ma'am Damara? Pinapatawag na po kayo ni sir." narinig kong sabi ni Rica sa voicemail.

When Lycus informed them that I was Damara not Takara they was stunned. Sabi pa nila ay kaya pala biglaan ang pag iiba ng ugali ko ay dahil hindi naman daw talaga ako si Takara. Medjo na offend ako, pero alam ko na sinasabi lang naman nila ang nakita o napansin nila. They didn't mean to offend me, I know.

"Wait lang, paki sabi." pinarating ko iyon gamit ang isip ko.

"Sige po ma'am." pero sinagot 'nya ako gamit ang ka'nyang salita sa voicemail.

Nang natapos na ako ay nag teleport ulit ako palabas ng silid.

Masyado akong nag eenjoy sa pag gamit ng aking brain chips.

"Let's go?" Lycus asked.

"Yup! Let's go!" ngumiti ako sa ka'nya. Tumango 'sya sa akin at inalok na ang kamay sa akin. Nakangiti ko naman itong kinuha saka'nya, pero nagulat ako nang nag lakad 'sya.

"Wait." I said.

"Bakit? May nakalimutan ka pa ba?" he asked and then stopped.

"Hindi, wala akong nakalimutan." pag dedepensa ko. "Hindi ba tayo may te-teleport?" tanong ko.

"No, we won't. Why?" he asked.

"Wala lang." nag kibit ako nang balikat at ngumiti sa ka'nya. Nag patuloy na kami sa pag baba na ginagamit ang mga paa.

"Bakit hindi na lang tayo may teleport? Sayang naman kung hindi natin gagamitin." I asked.

"Damara. When you over used the brain chips it will shut down and when your brain chips shut down you can't use it whole day."

"Paano mo malalaman kapag nao-over use mo na 'yon?" nakakunot noo kong tanong.

"When you having a headache." napatango tango naman ako sa sinabi 'nya.

"Paano kapag huli na? Like.. 'yung hindi mo na 'sya magagamit? Pag nag shut down na?"

"Walang makakapag sabi na nag shut down na ang brain chips mo. Malalaman mo lang na shut down na ito sa oras na hindi mo na 'to magagamit." he said. I just nodded.

"Pero sa katulad mong bago lang ang brain chips sa katawan ay walang babala na mangyayari sa'yo. Bigla nalang itong mag shu-shut down ng hindi mo alam."

Nag iwas na lang ako nang tingin at nag kibit balikat.

"Dito ba?" tanong 'nya nang marating namin ang pinaka malapit na mall.

"Yeah, dito na nga." I said at nag teleport na ako palabas ng sasakyan.

I really enjoying this brain chips.

"Limit your self on using of brain chips. You might use it at some emergency." sabi 'nya habang nila-lock ang sasakyang ginamit namin.

"There's no thread. So don't worry." sabi ko at nag simula nang kaming mag lakad papasok.

"You can't tell." he said, but I just shrugged.

"So, saan ang boutique na sinasabi mo?" tanong 'nya.

"Over there." muli kong ginamit ang brain chips para ipakita sa ka'nya ang itsura ng boutique na gusto ko.

The boutique name is 'time travel feels'. Gusto kong subukan ang mag time travel pero ang sabi ni Lycus ay may bayad iyon. Ang time travel na gagamitin namin ay iron mass, iyon ang sinabi 'nya na gagamitin na time machine papunta sa hinaharap.

WABAC machine naman ang gagamitin para makapunta sa nakaraan. Hindi hamak naman daw na mas mura ang pag lakakbay papuntang nakaraan kaysa sa hinaharap.

"Lycus, can I request something?"

"Sure, what is it?" baling 'nya sa akin.

"Can we go back at the time, where I was really belong?" I innocently asked, pero nag iwas lang 'sya ng tingin at nakita ko kung pa'no gumalaw ang bagang 'nya. Sinasabing hindi 'nya gusto ang ninanais ko'ng mangyari.

"Lycus, pwede naman na kahit hindi tayo pumunta, you know. Just forgot what I said." I smiled at him.

I just really curious. Ano kaya ang itsura ng panahon na kinabibilangan ko? Sa hindi kasi malamang dahilan ay wala talaga akong maalala sa totoong buhay ko. Sa tingin ko ay masasagot kapag pumunta ako sa panahon ko.

Mayroon akong alaala, na sa tingin ko ay natira. Like my name ang nickname, but I didn't remember my surname.

"Hello ma'am, welcome to time travel feels. You can choose the fashion trends on year you want here at our country." ngumiti sa amin ang sa tingin ko ay isang alien.

"Thank you." I smiled back and start roaming around the boutique. Hinanap ng mata ko ang year two thousand.

"Damara, bakit dito mo napiling bumili ng mga kasuotan?" nakasunod lang sa akin si Lycus habang umiikot ako dito.

"Gusto kong maalala ang mga alalalang sa tingin ko ay nawala sa akin." I answered without looking at him.

"You lost your memories?" narinig ko ang gulat sa boses 'nya.

"Yeah, that's what I think." hindi rin ako sigurado kung nawala nga ba ang alaalang mayroon ako. Nasabi ko lang iyon dahil wala talaga akong idea kung ano ang itsura ng oras na aking pinagmulan.

I heard him sighed. "Alright, were going to your time tommorow." he said at para naman akong nakarinig at nakakita ng fireworks sa aking paligid. Agad akong lumingon sa ka'nya

"Really!? Lycus? Walang halong biro!?" nanlalaki ang mga mata kong tanong. Dahan dahan naman 'syang tumango.

"Wow!" tinaas ko ang kamay ko at niyakap 'sya.

"Thank you! Akala ko hindi ka papayag!" nakaka-exite naman!

Ang laki laki ng ngiti ko habang nakati gin sa ka'nya.

"Yes, pero pag ka tapos nating mamili ay mag papahinga ka na. Maraming enery ang mawawala sa oras na mag time travel tayo." he said.

"Yes!"

Hindi mawala ang abot taingang ngiti ko habang namimili ng mga damit dito sa boutique.

"What do you think?" pinakita ko saka'nya ang napili kong damit, isang over size t-shirt at ipartner ko ang cycling dito para kapag nasa bahay lang ako ay komportable ako.

"Ano ang ipapang ibaba mo 'jan?" he asked.

"Cycling, isusuot ko 'to sa bahay."

"What is cycling?" napakunot ang noo 'nya sa sinabi ko.

"Uh.. this." kinuha ko ang cycling na kinuha ko kanina.

"What the.."

"Bakit?" tinapat ko sa akin ang mga 'yon na para bang suot ko ang mga iyon.

"Okay naman ah?" I innocently said.

"No. Your not going to wear that kind of clothes." he strictly said.

"What? Presko ng ito e." pag depensa ko pa.

"Yeah, sa sobrang presko ay makikita na ang hindi dapat makita." he mocked.

"Ang damit nga ni Takara ay higit pa dito e. Mas maiksi at mas daring pa." I said. Nakita ko kung paano mag bago ang ka'nyang mood ng sinabi ko ang pangalan ni Takara.

Looks like he's not over on her.

I sighed.

"I'll just choose something—" but he cut me off.

"You can buy what ever you want. Just don't choose the daring much." he said. I forced my self to smile at him then turned around to choose a different clothes.

"And Damara, please. Don't you ever compare your self on Takara. You are different." napahinto ako saglit sa sinabi 'nya, pero hindi na nag salita at nag patuloy na sa pag lalakad.

Yes, I am different. Because I am not his first love and he did not promise anything on me.

Pumili na ako ng white skirt, jumper at isang flat shoes.

Tinignan ko ito gamit ang aking brain chips kung kakasya ba ito sa akin. And brain chips say's it is.

"I'll buy this one." sabi ko sa isang sales lady.

"Okay po ma'am." ngumiti 'sya sa akin at kinuha sa akin ang mga damit at sapatos na hawak ko.

"Ito lang po ba ma'am? O pipili pa po kayo?" she patiently asked.

"Uh.. pipili pa ako. Saglit lang." I smiled. She smiled back and then turned around to ready the clothes for me.

"Damara." narinig ko ang boses ni Lycus. Lumingon ako saka'nya at may nakita akong hawak 'nya na isang halterneck dress.

"I think it will look good on you." he smile. Binigay 'nya sa akin ang dress na ka'nyang hawak.

"H-huh?" nang hinanap ko ang price tag nito ay wala akong makita.

"Asan ang presyo?"

"That's already paid." he said.

"What? Paano kapag hindi 'to nag kasya!?" gulantang ko'ng tanong.

"It will fit don't worry." he said then winked me. Napiling na lang ako at tinignan 'to gamit ang aking brain chips, pero parang nag loloko na 'to. Napakunot ang noo ko.

"Why?" Lycus asked.

"Nag loloko 'yung brain chips?"

"Sukatin mo na lang. Na over used mo na 'ata ang brain chips mo." he suggest. Nag kibit balikat ako at pumunta na sa fitting room at doon sinukat ang dress na binigay sa'kin ni Lycus.

Nang naisukat ko na ito ay nakita ko ang sarili ko sa salamin.

It fits, and it looks good on me. Nakangiti akong lumabas ng fitting room. Pero nakatulala lang 'sya sa direksyon ko.

"Hey Lycus!" pag pukaw ko sa pansin 'nya.

"O-oh! I told you! It will look grate on you." lumapit 'sya sa'kin at hinakawakan ang mag kabila kong baywang.

"Yeah it is. Thank you." I look at his eyes.

"Happy Valentine's, Damara." he smiled at me.

"Happy Valentine's den." I smiled at him too.

Dahan dahan 'nya akong kinulong sa ka'nyang mga bisig. Nanatili kami sa ganoong posisyon nang ilang mga sandali pa.

"So, are you done? O may gusto ka pang bilhin?" he asked.

"I have enough on our house. So we can go home na." I said.

"Okay, mag palit kana at nang makauwi na tayo." he said.

Pumasok na ako sa fitting room at doon binalik ang damit ko. When I'm done I immediately go out.

"Let's go." kinuha 'nya ang kamay ko at kinuha na ang damit na binili ko at nag bayad na.

"Wait."

"Why?" huminto 'sya sa ka'nyang pag lakad dahil sa sinabi ko.

"Can we go on comfort room first?" I asked.

"Of course, we can." nag diretso kami nang lakad hanggang sa marating na namin ang C.R ng mall.

"Alright. Just wait me here." I said. Mukhang gusto 'nya pa kasi akong samahan sa loob. "I'll just put powder." I said. "Alright, just make it fast." he said and I just nodded.

When I enter the lady's room hanggang doon lang ako sa powder room, hindi na ako tumuloy sa mga cubicle.

"So, your still alive." I heard a familiar voice.

Damn.

Nakita ko ang nag salita sa repleksyon ng salamin.

Khrysaor.

"What are you doing here?" I seriously asked.

"I am here to ask you a question." humakbang 'sya ng tatlong hakbang palapit sa akin.

"Where is Asena?"

"I don't know—"

"I know, you know. So tell me." muli 'syang humakbang palapit sa akin. Tumalikod na ako sa salamit para harapin 'sya.

"I said. I don't know!" madiing sabi ko saka'nya.

"If you don't know then I won't let you waist my time on going here." isang iglap ko lang ay nakita ko na nasa harap ko na 'sya.

"Kung hawak ni Lycus si Asena. Kukuhain din kita bilang kapalit ni Asena." hinawakan 'nya ang mag kabilang braso ko. Sinubukan kong mag teleport pero hindi ko na magawa. Nag pupumiglas ako pero wala rin nangyari.

"You over used your brain chips." bahagya pa 'syang natawa.

"Damara!" nakita ko si Lycus na dumating. Nanlaki ang mga mata ko.

"Lyc—" tatawagin ko sana 'sya ngunit huli na. Khrysaor teleported with me.

Damn it.

Dinilat ko ang mga mata ko at nakita ko na nasa isa akong silid. "Pansamantal ay dito ka muna hanggat hindi pa nila nilalabas si Asena." sabi 'nya at tumalikod na para umalis.

"Anong kasalanan ko sayo at pinag iinitan mo ako?!" nilapitan ko 'sya at naghahamon na tinignan.

Lumingon 'sya sa akin at agad akong sinakal. Nararamdaman ko na umaangat ang paa ko sa simento dahil sa pag kakasakal 'nya sa akin.

"Dahil sa iyo. Sa inyo ni Takara ay hindi makuha na Asena ang gusto 'nya." nakita ko ang pag pula nang ka'nyang mga mata. Pilit kong tinatangal ang ka'nyang mga kamay sa aking leeg dahil hindi na ako makahinga. Narardaman ko ang unti unting pag lalamig ng aking mga daliri.

"Bakit pa kasi kinupkop ka ni Lycus!" mas lalo 'nya pa'ng diniinan ang pag sakal sa akin!

Hindi ko na 'sya gaano marinig dahil nag fo-focus na lang ako sa pag tangal ng ka'nyang kamay sa aking leeg.

"Sa oras na sumapit na ang umaga at hindi pa nila nilalabas si Asena. Hindi ko na maipapangako pa ang kaligtasan mo." pag ka tapos 'nyang mag salita ay pabalibag 'nya akong binitawan. Habol ko ang hininga ko habang hawak ang aking nanlalamig leeg.

Damn.

"Hindi nila.. ilalabas ang.. hinahanap mo.. lalo na't mag sisikap.. si Lycus na hanapin ako.. ng hindi inilalabas si.. Asena." nahihirapan ko'ng sabi.

He slap me hard on my left face! "Shut up." pag ka sabi 'nya 'non ay nag teleport na 'sya paalis.

I need to fine the way out.