19 Chapter 16

Chapter 16

    NAPATIGIL sa pagsusulat si Nixon nang marinig na bumukas ang pintuan ng kaniyang opisina. Sa isiping ang kaniyang sekretarya ang walang pasubaling pumasok ay kunot-noo niya itong sinigawan habang patuloy na nagbabasa ng mga papeles.

"I told you, do not come inside my office without my persmission didn't I, miss Bauting?" He coldly said.

"I'm sorry. Kailangan ko pa ba ng appointment bago ka makausap?" Mahinhin na sagot ng boses na kilalang-kilala niya. Agad siyang napatayo upang lapitan si Nikki na parang hindi sigurado kung lalabas nalang o lalapitan siya.

Damn, is he dreaming? Si Nikki pinuntahan siya sa opisina niya? Oh, hell!

"Ofcourse you don't need an appointment. I'm yours, so you can always come here to visit me, babe." Masaya niyang sagot bago ito niyakap. He really can't believe it. Nikki is really here! In his office!

"Ahm, ano, nagdala lang ako ng pagkain mo kasi alam kong hindi ka nagbreakfast. Pasasalamat ko na din sa luto mo kaninang umaga." Halata ang hiya sa maganda nitong mukha na mas lalong nagpangiti sa kaniya. He's really happy right now at sa kaalaman na dinalhan siya ng pagkain ni Nikki, parang gusto niya tuloy biglang magpainom. Damn.

Are they okay now? Pwede na ba siyang mag-assume na pinatawad na siya nito? Makakalaya na ba siya sa nakaraan nila na pilit niyang kinakalimutan? but he knew better, It's too early to celebrate.

"'Wag ka magisip ng kung anu-ano dyan. Ayoko lang magkaroon ng utang na loob sa kahit kanino lalo na sa'yo. Aalis na ako. Bahala ka kung kakainin mo o hindi. Kung ayaw mo ay itapon mo. Goodbye." Malamig nitong sabi at akmang lalabas na ng pinto nang bigla siyang humarap sa mula sa kaniya, " Huwag ka na ulit pupunta sa tinitirhan ko dahil ayoko nang makita ka pa." Dagdag niya pa tyaka muling tumalikod pero hindi na niya ito hinayaan pang makaalis. No, never.

"Eat with me, please." Pagpapaawa niya na alam niyang hindi kayang tiisin ng dalaga and he was right.

Kaharap niya ang dalaga na mahinhin at tahimik na kumakain pero kahit ganun ay masaya siya at maganang nagsimulang kumain. Ito na ata ang pinakamagana niyang kain sa loob ng pitong taong pag-iisa, and he's thankful.

PAGKATAPOS nilang kumain ay tahimik lamang ang dalaga habang hindi niya inaalis ang tingin dito, afraid that she might disappear if he close his eyes once and knowing Nikki, he knew that she's very uncomfortable right now.

"Ano ba talagang plano mo, Nixon? Bakit ka bumalik? Look, I'm happy now, okay? Just- just let me be happy." Basag nito sa katahimikan. He knew it, she hates silence and what? She's happy? and what about him? He's been waiting for this moment and ofcourse he wants her to be happy... With him.

"Happy? What? You're happy whoring around? Exploring different mens?" He accused. Bumabalik sa ala-ala niya ang report ng mga taong inutusan niya noon upang bantayan ang dalaga at pare-pareho lagi ang mga report ng mga ito, 'She's with a guy.', 'She's dancing with a guy at the club.', 'She's kissing a random guy at a club near her apartment.' She's always with a guy, a random guy! Paiba-iba every other day and it's breaking him everytime.

Pain crossed her beautiful face before it quickly became stoic it's almost like an imagination. "Yes, I miss kissing guys, making out and stuffs! I can't do it when I know that you're around. Please, Nixon, leave me alone."

He felt his heart clenched at every words that she say. Fuck it. Before he even knew it, he already move closer to her and almost straddle her neck, mabuti at napigilan niya at mukhang nagulat din ang dalaga sa inasta niya. He can clearly see that she's scared so he moved away. He scared her again, great. Tangina.

"You miss making out? Kissing men? Fine." He said and she smiled victoriously. Maybe she's thinking that he would finally let her get away from him again. You're wrong, honey.

He stands up and so is she so he quickly grab her waist and kissed her sweet sinful lips and he instatly felt his friend down there salute. Damn, how he dreamed about their first night and he would end up pleasuring his self imagining the both of them, making love.

A smile escaped his lips when he felt her respond. You want this? I'll give it to you, my love. Willingly, just don't leave me again. He started to let his hands wonder around her body and damn it, it's making him more hard. He's going to explode.

He rub his shaft on her, making Nikki moan. Ah, there's that beautiful moan. He started to grind his self while his hands are skillfully making its way to his favorite destination aside from her lips. The heaven between her thighs. Damn it, she's wet and It's all for him. Para sa kaniya lang.

He kneeled as he pulled down her underware and damn it to hell, just by looking at her womanhood, man, he's going to explode. He started to rub her cl-t making Nikki shout in ecstacy and as he enter his finger inside her, Nikki's nails dug on his shoulder but he doesn't care. He wants to pleasure this woman infront of him.

He started licking her softness and she moaned and moaned as he enjoys his self. He looked up to see Nikki's reaction and damn, she looks so hot as she bite her lips while closing her eyes. What an erotic sight.

"Is this what you like, babe?" He ask while rubbing her cl-t and sucking it.

Nikki nod immediately .

"Ako lang ang pwedeng gumawa nito sa'yo, naiintindihan mo ba?" Tanong niya muli habang dahan-dahang pinapasok ang dalawa niyang daliri sa loob nito.

Agad na tumango ang dalaga. "Answer me, Nikki." He warned as he thrust his fingers deeper and faster making her moan so loud.

"F-fuck, Nixon, yes. Ahh! I-ikaw lang ohh!" She moaned. He smirked.

That's right, siya lang ang maaaring gumawa nito kay Nikki, wala nang iba pa. And if someone tries to take her away from him again, hindi niya pipigilan na muling lumabas ang halimaw sa loob niya na pilit niyang ikinulong pitong taon na ang nakakaraan.

-END OF CHAPTER 16-

avataravatar
Next chapter