16 Chapter 13

Chapter 13

"THIS is mine."

Mahinang napahalinghing si Nikki nang maramdaman ang daliri ni Nixon na umiikot sa kaniyang kl-toris. Hindi na niya alam kung saan ibabaling ang ulo dahil sa sensyasyon na kaniyang nararamdaman. Gone the fear, all she could feel was only pure lust and hunger. Nawala na ang inhibibisyon niya sa katawan nang magsimula itong kalikutin ang kapiraso niyang laman sa pagitan ng kaniyang hita.

"Damn, baby. You're wet. For me." Paanas na bulong ni Nixon sa kaniya habang abala parin ang mga daliri sa pagpapaligaya sa kaniya.

"N-nixon..." She whispered as she hugs Nixon tighter like her life depends on it.

And as his finger goes deeper, may nararamdaman siyang namumuo sa kaniyang puson. A very different feeling that only Nixon could give at this very moment.

"A-ahh, Nixon!" Ungol niya nang ipasok ng binata ang daliri sa kaniyang lagusan. Pain and pleasure, that's what she feel but only enough to make her crazy and go wild. Hindi niya namalayan na sinasabayan na niya ang paggalaw ng daliri ni Nixon sa loob niya.

"That's it, baby. Moan for me. Only to me." Bulong ni Nixon habang abala ito sa kaniyang n-pple na parang uhaw na sanggol na dumi-dede sa ina nito.

NAGISING si Nikki na masakit ang katawan at ulo. Pinanatili niyang nakasara ang mata dahil sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana at tumatama sa kaniyang mukha pero agad na napamulagat nang maramdaman ang bigat sa kaniyang tyan na para bang may nakapatong doon and as she stared at the man who's sleeping peacefully beside her, her memory from last night creeped in.

Holy cow, I had sex with Nixon!

Agad siyang tumayo, not minding kung magigising ang binata. Ang mahalaga ay makalayo siya sa taong kinamumuhian niya na ngayon ay kumportableng nakahiga sa kaniyang kama.

How did he found her?!

Kasalukuyan siyang natataranta at nag-iisip kung paano tatakasan ang binata nang magising ito at nang makita siyang nakatayo ay bumakas ang pagtataka sa gwapo nitong mukha bago matamis na ngumiti sa kaniya.

"Hey, what are you doing? Come here." Paos nitong sabi habang nagkukusot ng mata ngunit nanatiling nakahiga.

Ngayon niya napansin na mas gumwapo ito sa nakalipas na pitong taon. Mas nagmature at naging mas sharp ang features nito lalo't may facial hair ito na mukhang sinadyang hindi ahitin, bagay din naman talaga kay Nixon ang may balbas.

"What are you doing here?" Tanong niya nang makabawi sa pagkabigla. Pasimple pa niyang nasilip ang dugo sa bedsheet niya.

Confirm! Hindi nga talaga panaginip ang nangyare sa pagitan nilang dalawa.

"I told you, babalikan kita and here I am, fulfilling my promise." Nakangisi nitong sagot na halatang may binabalak na alam niyang hindi niya magugustuhan at dahil dun ay mas kinabahan siya.

"You don't have to. I'm happy with my life now, Nixon. Bakit kailangan mo pang bumalik?! Wala ka nang babalikan pa dahil hindi na kita mahal!" Hindi niya napigilan isigaw sa binata dahil sa sobrang frustration.

Ang kaninang masayang ngiti na naka plaster sa mukha nito ay unti-unting nawala kasabay lahat ng emosyon sa mata nito.

"I came back because I intend to keep my property and giving yourself to me last night means you agree." Seryoso at mariin nitong sinabi bago tumayo at akmang papasok ito sa banyo nang muli siyang magsalita.

"It's was just a one-night-stand thing for me-" Hindi pa niya ang sasabihin nang humarap ito sa kaniya dahilan para mapaatras siya.

"Not for me. I'm your first and I'm taking full responsibility for it." Seryoso nitong sagot pero hindi nakatakas sa paningin niya ang dumaang sakit sa mga mata ng binata na agad ding nawala.

"Oh, c'mon! We're in the twenty-first century where virginities are not that important." She lied. Ofcourse, It is important!

"Stop it, Nikki. My patience is not that long, you know that. Don't try me, you won't like it when I'm mad." Babala nito at dahil doon ay bumalik ang ala-ala na pilit niya nang ibinabaon sa lumot kasama ang mga memorya niya kasama ang binata.

"Sinabi ko na sundin mo lahat ng utos ko hindi ba? Inutusan kita na magmakaawa pero hindi mo ginawa. Now, let me punish you." Galit nitong sabi tyaka walang pasabi na hinubad ang kaniyang short kaya nagsimula nanaman siyang magpanic at tuluyang napahiyaw sa sakit nang ilapat nito ang sigarilyo sa kaniyang singit at halos panawan siya ng ulirat sa sobrang sakit.

Tumawa naman na parang baliw ang binata, "That's what I've been looking for."

Hindi niya namalayan na nagmamalibis na pala ang kaniyang mga luha at unti-unti siyang napapaatras at habang naalala ang masakit na memoryang iyon ay parang nararamdaman parin niya ang sakit ng paglapat ng upos na sigarilyo sa kaniyang balat.

Habang umaatras ay hindi niya namalayan na nasa paanan na siya ng kama at dahil sa kawalan ng balanse ay napahiga siya sa mismong kutson nito at doon humagulgol, not minding Nixon who was very pale at the moment. Mukhang alam nito ang dahilan ng kaniyang pag-iyak.

Patuloy lang siya sa pag-iyak nang maramdaman niya na may matipunong braso ang yumapos sa kaniyang bewang at isinubsob ang kaniyang ulo sa dibdib nito.

"Shh. I'm sorry, I'm sorry. Baby, please stop crying." Bulong nito habang patuloy na hinahagod ang kaniyang likod para siya ay pakalmahin.

"I'm sorry kung nadamay kita sa kabaliwan ko noon. Patawarin mo ko, mahal ko. Kung alam mo lang kung gaano ko pinagsisisihan ang lahat ng kahayupan na nagawa ko sa'yo noon. I want to kill myself but thinking that you will end up with another guy when I died, parang hindi ko kaya. Akin ka lang eh. Akin lang." Madamdamin nitong sabi habang patuloy ang paghagod ng kamay nito sa kaniyang likod.

"Just... Just let me go. Please." Bulong niya nang kumalma ang kaniyang pakiramdam ngunit nanatili ang sakit sa kaniyang puso na parang kahapon lang naganap ang lahat.

Hindi man siya nakatingin dito dahil nakasubsob siya sa matipunong dibdib ng binata ay naramdaman niya ang pag-iling nito at ang paghigpit lalo ng yakap nito sa kaniya.

"Hilingin mo na lahat, 'wag lang yan. Ibibigay ko lahat sa'yo sa abot ng makakaya ko pero hindi ang bagay na yan. Ayoko, hindi ko kaya." Sagot nito.

She should be happy because of his words but she can't feel anything. For the past years, natuto siyang mawalan ng pakiramdam and she likes it everytime because she doesn't feel guilt at all. Even when she's stealing someone's boyfriend.

"Huli ka na, Nixon. Wala nang natira sa'kin. Ubos na ako, sagad na sagad na. Wala na akong maibibigay sa'yo, sorry. Kaya please lang. Nakuha mo nanaman ang katawan ko, hindi ba? Ayos na yun." Pangungumbinse niya dito habang pilit na kumakawala sa mainit nitong yakap but ofcourse, Nixon being Nixon, he didn't let her get away from him.

"I want your body, heart, mind and soul. I want all of you." Mariin nitong sagot na para bang sinasabi na wala nang makakapag pabago ng kaniyang desisyon na manatili.

"Gusto mo ako? Pero bakit ngayon lang? Bakit ngayon lang kung kailan tuluyan ka nang nawala sa sistema ko?" Panunumbat niya. Not that matatanggap niya ito kahit maaga itong bumalik, hindi niya tuloy alam kung ano ang mas prefer niya, ang maaga itong dumating kung kailan pagkamuhi ang tangi niyang nararamdaman o ngayon na nawalan na siya ng pakiramdam.

Matagal bago ito nakasagot,"I was in New York for some business matter."

Nanliit ang kaniyang mata dahil halata na nagsisinungaling ito.

"Tell me the truth Nixon or else-"

"I had a bipolar disorder. Since I was young bipolar na ako. Mas matindi pa nga daw ako sa panahon dahil bawat oras ata ay paiba-iba ako ng ugali but when I saw and met you, everything seems to be in their perfect places until my fucking jealousy starts eating me like a wild fire." Ramdam niya ang kalungkutan ng binata dahil sa boses nito. Hindi niya man ito nakikita, she can feel the sadness in his voice.

And somehow, her heart is reaching for him.

-END OF CHAPTER 13-