4 Kuwatro

And since then parati na akong inaaya ni Sir na kumain na kasama siya, hindi ko alam kung mahihiya ba ako o hindi kasi first of all siya naman ang nag aya pero nakakahiya kasi iyong mga pinabibili niya sa akin, sobrang mahal pa tapos ako lang lalamon?

Ako na isang dukha? Tinatrato ng maayos? Hindi ako naniniwala.

Nandito ako ngayon sa kanyang opisina, pinagmamasdan siya habang may binabasang papeles at ako naman ay kumakain. See! Nakakahiya! Baka naririndi na ito sa akin at pagbayarin pa niya ako sa mga ginastos niya sa akin.

Paano kung wala akong pambayad!? Ano gagawin niya sa akin? Gagawing manok!? Bilang pambayad sa mga manok na sinakmal ko?

"Sir..." Nahihiya kong tawag sa kaniya.

Iniangat niya ang kanyang tingin sa akin at nararamdaman ko naman na umiinit ang pisngi ko dahil doon. Tinawag-tawag mo tapos nang tumingin uminit pisngi mo? Anong klaseng trip iyan?

"Hindi po ba kayo kakain?" I said sabay iwas ng tingin.

"No, it's all yours." Matigas niyang ingles sa akin at binalik ang tingin niya sa mga papel na hawak-hawak niya.

I sighed at binalik na lang ang atensyon ko sa pagkain at nang matapos ako ay niligpit ko ang pinagkainan ko.

"Oh? You're done?" Gulat niyang sabi.

"Opo, I still I have work to do. Thank you po." I said at bahagyang nag bow sa kaniya at tinanguan niya lamang ako at hindi na tinapunan ng tingin.

Lumabas ako sa kanyang opisina at may narinig na naman ako na mga bulong-bulongan.

"Tsk! Masyadong lumalaki ang ulo ng babaeng iyan, parang araw-araw na lang diyan siya ah?"

"Baka naman binebenta niya ang katawan niya kaya nagtatagal diyan sa loob." Hagikgik ng isa.

Tinapunan ko sila ng sama ng tingin at nakita nila iyon na siyang ikina dahilan kung bakit kita ang gulat sa kanilang mukha. "Eh, syempre Secretary niya ako kaya pupunta ako at pupunta sa opisina niya. Bakit ba kayo galit na galit sa akin? Gusto niyo rin bang magpabili ng manok sa kaniya ha?"

"Manok?!" nagkatinginan silang dalawa.

Pero inalis rin nila agad ang mga tingin nila sa isa't isa at binalik nila sa akin, "Aren't you ashamed about your attitude? You just come up with us and accusing us na pinag uusapan ka namin?" She scoffed.

"Paano na lang kaya kapag nalaman ni Mr. Dagon iyang ugali mo, I'm sure that he will fire you right away." Ang kasama niyang babae nag sabi.

"Naging secretary ka lang akala mo kung sino ka na," sabi ng babaeng maikli ang buhok sabay crossed arm.

"Sino ako?" I said sabay turo sa sarili ko, "Ako lang naman ang secretary ng boss ng kompanyang ito, na binigyan niya ng atensyon. Eh kayo?"

"Ang laman ng utak niyo ay parang binibigay ko lang na pake sa inyo, may pake ba ako? WALA!" I said sabay talikod sa kanila.

"Tse! Mga boang," pag kausap ko sa sarili ko habang nag dadabog.

Papatulan ko talaga sila aba! Hindi ako pinalaki ng nanay ko na magpapaapi na lang at hayaan na lang ang mga tao na mag isip at mag sabi ng kung ano-ano sa akin.

Dumaan ang hapon at patakbo akong papunta sa opisina ni Mr. Dagon habang may bitbit na mga papeles, nagmamadali akong pumunta sa kanya nang bigla nalang akon natumba which made the paper to scattered all over the floor at nakarinig ako ng hagikgik.

Tinaas ko ang tingin ko at kita ko na naman iyong dalawang babae kanina pero ang pinagkaiba lang ay apat na sila. Tumayo ako at pinagpagan ang harap ng damit ko at tiningnan ang mga babaeng nasa harap ko.

"Why did you do that?" I'm now pissed.

"Bakit? Ano gagawin mo? Isusumbong mo kami kay Mr. Dagon?" hagikgik ng babaeng naka-bun ang buhok.

"As if paniwalaan ka ni Mr. Dagon," sabat naman ng isa.

"Oo, isusumbong ko kayo, sabay resign." Taas noo kong sabi sa kanila.

"Mabuti nga na mag re-resign ka pero it doesn't mean that Mr. Dagon will stop you and beg you to stay."

"Naka tagal ka lang nang 4 weeks dito, akala mo kung sino ka na?

"Mag resign ka nalang."

"Oo, mag re-resign talaga ako at kapag tinanong ako ni Mr. Dagon kung bakit ako mag r-resign sasabihin ko kung gaano ka unprofessional ang mga nagtatrabaho sa kaniya." I scoffed.

"Ano sa tingin niyo ang iisipin niya? At paano na lang kaya kapag tinanong niya ako kung sino ang ibig kong sabihin?" naka-taas na kilay kong sambit sa kanila.

"As if Mr. Dagon would say tha--"

Pinutol ko ang sasabihin niya, "hindi natin alam iyan, pero bakit hindi natin e try?"

"Pustahan tayo ah? Kung tatanungin ba niya ako kung bakit o hindi niya ako tatanongin."

"You're crazy!"

"Aren't you ashamed, ganiyan ugali mo? Secretary ka pa naman, baka kami ang mag sumbong sayo?"

"What are you going to report?" napalingon ako agad.

"Sir!" Gulat nila na sabi.

"What are you doing here po?" Nag iba ang boses ng mga babae, parang kanina ay papatayin nila ako pero ngayon ang mahinhin ng mga boses.

I step aside habang naka yuko para bigyan ng daan ang boss ko.

"You're asking me what I'm doing here?" Nakataas na ang kilay niya, "I'm the boss yet you're asking that. How rude of you." He smirked.

"N-no Sir! T-that's not what I meant!" Kinakabahan na ani ng isa sa mga babae.

Tiningnan niya ako at tiningnan niya ang mga nagkalat na papel sa sahig, "Pick this up," he said with a hint of impatient on his voice.

Dali-dali naman akong yumuko para kunin iyon ngunit natigil ako nang bigla na naman siyang mag salita.

"Not you, the four of them." Tukoy niya sa apat na babaeng mukhang wala nang kaluluwa sa mga katawan nila.

"Faster!"

"Right away Sir!" Nagmamadaling sabi nila ang apat at pinulot na ang mga papel na kumalat.

At nang matapos nilang pulutin iyon ay binigay nila ang mga papel sa akin, "salamat." Sabit ko sa kanila.

"Get back to your work," dumadagundong ang ma-autoridad na boses ni Sir Dagon which sent shivers down my spine.

"Right away Sir!" Ani ng mga babae at kumaripas na sila ng takbo papalayo sa aming dalawa.

And then Mr. Dagon started walking and I followed him to his office with a hint of guilt kasi iniisip ko kung gaano ako ka unprofessional kanina and I have my share of own fault to kasi pinatulan ko.

Naku! Baka pagalitan ako nito!

Dali-dali akong lumakad at ako ang bumukas ng pintuan para sa kaniya and then we entered his office.

"What's with all the commotion you were involved?" Walang gana niyang sabi sabay alis ng coat na suot-suot niya which made me gulped.

Ang suot niya na lang ay isang puting polo at bumabakas ang bicep niya doon, he looks like he is fond into going to the gym. Kahit na may suot-suot siyang damit ay napakaganda ng kanyang katawan, paano na lang kaya kapag nag hubad na siya? Napalunok ako nang ilang beses dahil sa boss ko.

Niluluwagan na niya ngayon ang kanyang necktie and a strand of his hair went into his forehead at napitlag ako nang bigla niyang itinaas ang tingin niya at tiningnan ako ng diretso sa mata.

Hala! Bakit biglang uminit!

"I'm asking you."

"A-ah! I'm sorry Boss of how unprofessional of me kanina." Nakayuko kong sabi sa kaniya.

Iminuwestra niya na ilagay ko 'raw ang hawak-hawak ko na mga papel sa kanyang desk at dali dali ko naman na nilagay iyon doon.

"Can you tell me what happened?"

"It's all my fault," I said at nanliit agad ang dalawang mata niya sa akin. "If hindi ko na sila pinatulan kanina, it wouldn't have resort to what happened kanina."

"What happened?"

"They tripped me which made the papers scattered into the floor," I admitted.

"Are you hurt?" nagulat ako sa bigla niyang tanong.

"No! I'm differently fine!" mabilis ko na sabi na may halong gulat sa boses ko.

Ikinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari kasi wala naman akong planong magsinungaling sa kaniya 'no!

"You should've told me," nakanguso niyang sabi na siyang ikinagulat ko lalo.

"Hindi naman po kasi ako na informed na sasabihin ko sa inyo kung may umaway sa akin." Nahihiya kong sabi habang nagpipigil ng tawa.

Akala ko ba CEO siya ng kompanya? Bakit naging Discipline officer na siya?

Sinamaan niya ako ng tingin, "Pero okay Boss, I'll tell you when it happens again." I chuckled.

Tiningnan niya lamang ako with a hint of expression in his eyes that I couldn't explain.

"You should laugh more often." Seryoso niyang ani habang tinitignan niya ako ng diretso sa mata.

I froze and I couldn't even move in shock, bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya, hindi ako makapaniwala na sinabi niya iyon at narinig ko pa talaga!

Akala ko ba pangit ugali nito!?

I took a deep breath at nilakasan ang loob ko pero nararamdaman ko ang init ng pisngi ko, jusko! Namumula siguro ako!

"I should be the one to say that to you, Boss." I laughed at him.