1 PROLOGUE

They say, the deeper the love you give to each other, the more pain it can cause when you two will broke up.

I guess, that's true. Because until now, her name is still engraved in my heart. Even though eight years have passed, my heart continues to beat for her, she is still the one I always look for. A lot has changed, but my feelings for her are still the same.

Hindi ko alam kung na karma ba ako, o isinumpa pero sa loob ng walang taon na iyon, kahit sandali eh hindi siya nabura sa puso't isipan ko.

Ngayon ko napatunayan, na hindi pala talaga madali ang mag move on at kalimutan ang isang taong lubos mong minahal noon. Araw-araw palagi kang ibabalik sa mga alaalang hindi mo na magagawa pa kasama siya. Palaging mayroong katanungan na nabubuo at tumatakbo sa iyong isipan. Palagi kang magigising sa bawat umaga na sana ay panaginip lamang ang lahat, palagi mong hihintayin ang pagbabalik niya at higit sa lahat, palagi kang mayroong 'what ifs'.

Tulad ko, palaging mayroong what ifs na alam kong hindi naman na mangyayari pa.

Paano kung hindi kami nagkahiwalay noon?

Paano kung naitama ko ang nagawa kong pagkakamali noon?

Paano kung hinabol ko siya at hindi ako nagpakaduwag.

Paano kung pinili kong panindigan na lamang ang meron kaming dalawa? Kami parin kaya hanggang ngayon? Siguro masaya kami, walang regrets at walang what ifs. Hindi siguro ganito ang buhay ko ngayon, nag-iisa at punong-puno ng kalungkutan at pagsisisi.

Ang dami kong gustong sabihin sa kanya. Maraming salita ang gusto kong marinig nito mula sa akin. Kahit na alam kong hindi na mababago pa ng mga iyon ang aming nakaraan.

Sometimes, falling apart can make us stronger than ever. Pero hindi ako, never akong naging malakas mula noong maghiwalay kami.

Yes, I did fullfill my dream, I became a successful person, I helped many people and also became known as the youngest competent Attorney, but since Raven and I broke up, I have never felt as happy as when I was with her.

That is the happiness I have been seeking for years to feel again. Happiness and joy that I have been longing for years.

Walang taon na ang nakalilipas, pero parang kahapon lamang ang lahat. Sariwa parin ang lahat para sa akin, walang detalye ang hindi ko naaalala. Bawat memorya namin na magkasama, ay nakatatak parin sa aking puso at isipan.

Hindi ko mapigilan ang mapabuga ng hangin sa ere habang nilalagok ang huling laman ng aking baso, na mayroong lamang wine.

Tanaw ang napaka gandang view mula rito sa isang sikat na resto bar.

"Raven." I said to myself.

Why is it every time I hear that name my heart automatically beats so hard?

For God's sake, alam kong matagal na siyang move on. Pero heto parin ako. And who knows, baka nga kasal na siya at masaya na sa ibang babae, hindi ba? Baka mayroon na siyang pamilya.

My chest tightened because of that thought. A familiar jealousy drew in my heart when I thought that many women had slept with Raven.

Muli akong nagsalin ng wine sa aking baso at mabilis na inubos iyon. Hindi ko rin mapigilan ang matawa ng pagak sa aking sarili.

"Stupid, Alice. Wala kang ibang dapat sisihin kung hindi ang sarili mo." Wika ko.

Makalipas ang halos isang oras ay napag pasyahan ko na rin ang umuwi na. Naramdaman ko na rin kasi ang pagkahilo dala ng medyo naparami na ang na inom.

Kahit na medyo nanlalabo na ang aking paningin at hirap na sa paglakad ng tuwid ay pinilit ko parin ang mag maneho. Isa pa, dito naman ako sanay eh. Maraming taon ko na rin naman itong ginagawa, pero hanggang ngayon buhay parin ako.

Habang binabaybay ang daan pauwi sa aking apartment ay hindi ko mapigilan ang mas lalong makaramdam ng pagkahilo. Dahilan upang mas lalo ko pang binilisan ang aking pagpapatakbo nang sa gayon ay makauwi na kaagad.

Ngunit sa hindi inaasahan ay bigla ko na lamang naapakan ang preno ng aking sasakyan dahil sa muntik na akong may makabanggaan. Nanghihina ang mga kamay at tuhod na binuksan ko ang pintuan ng aking kotse, at magsasalita pa sana dapat nang bigla na lamang akong napayuko at nasuka.

"What the hell are you doing?!" Narinig kong sigaw ng isang driver na nagmula sa likod ng aking sasakyan, bago nito muling pinasibad ang kanyang kotse papalayo.

Hindi pa ako tapos sa aking ginagawa nang marinig ko naman ang pagbukas ng pinto ng isang kotse. Iyong kotse na muntik ko nang makabanggaan.

"Miss, are you okay?" May concern na tanong nito sa akin. At boses pa lamang niya, alam kong isa itong babae. Agad na naramdaman ko rin ang paglapit nito at inabutan ako ng tissue.

"Thanks!" Pagpapa salamat ko bago kinuha mula sa kanyang kamay ang ibinibigay nito sa akin.

Sandaling napa sulyap ako sa kanyang mukha pero nakasuot pala ito ng sombrero kaya hindi ko iyon namukhaan. Isa pa, nagpapalinga-linga ito sa paligid. Kaya napayuko na rin akong muli at napapikit dahil pakiramdam ko, umiikot na ang aking paningin.

"You look so drunk, are you really okay?" Tanong nitong muli sa akin.

Napatango ako at muling nag-angat ng aking paningin. Ngunit ganoon na lamang ang aking pagkagulat nang maaninag ang kanyang itsura dahil sa ilaw na nagmumula sa paparating na sasakyan.

Para akong tinuklaw ng isang ahas, o ang nakakita ng isang multo. Tila ba bigla akong nahimasmasan at tuluyang nawala ang aking pagkalasing, nang makita ang kanyang mukha.

Maging ito ay nagulat din noong makilala ako. Pero mabilis niya iyong natago at agad na napa iwas ng tingin mula sa akin.

"R-Raven..."

Oh, God! Please tell me that I am only dreaming at the moment. That this is not true.

Pero mali ako, dahil muli nitong sinalubong ang aking mga mata at pormal na binigyan ako ng ngiti.

"Alice..." Pag banggit nito sa pangalan ko. God! I couldn't help but swallowed hard, when I heard my name come out of her lips. "It's so nice to see you again." Dagdag pa niya.

Magsasalita na sana akong muli noong bigla akong makaramdam ng mas matinding panghihilo hanggang sa tuluyang mawalan na ng malay.

I know I'm just dreaming. I know what I saw was not true. There is no way for Raven to smile and greet me like that in case we really did meet last night. I know she hates me more than anyone and she will never forgive me for what I did to her before. My face and my name disgust her.

I groaned when I woke up because of my headache. Ugh! Hangover, again.

Dahan-dahan na napabangon ako mula sa higaan atsaka napa inat na rin.

Noon ko lamang din narealize na nasa ibang kuwarto pala ako. Mabilis na napatingin ako sa aking katawan, pakiramdam ko gusto kong magpa piyesta sa tuwa nang makita na iyon parin ang damit na suot ko kagabi.

Narinig kong mayroong umaagos na tubig mula sa kung saan. Sigurado akong nagmumula iyon sa loob ng banyo.

"Hays!" Inis na napakamot ako sa aking ulo. "At sino na naman ang maswerteng na naka siping mo kagabi, Alice? Huh?" Tanong ko sa aking sarili.

Dali-dali akong umalis sa kama at kinuha ang aking bag at heels. Ma-ingat din na binuksan ko ang pintuan upang hindi na makaagaw pa nang pansin, kung sino man ang kasama ko na nasa loob pa rin ng banyo hanggang ngayon.

I was about to go out when someone suddenly spoke behind me.

"Oh! You're awake! What do you want for breakfast?" Napapikit ako nang mariin at hinayaan na lamang ang sarili na nakatayo sa may pintuan na parang ewan. Good thing dahil nakatalikod ako mula sa kanya.

"Don't you know that it's rude to just leave and not say goodbye?" Dagdag pa nito. Napalunok ako at awtomatikong bumilis lalo ang pintig ng aking puso.

That voice...

I quickly turned around again to face her, who was now leaning against the bathroom door frame while smiling foolishly.

I swallowed several times as my eyes widened. Those smiles of her, those seductive and green eyes and how it looked at me, her natural black hair and her very beautiful face, matagal na panahon ko rin na hinangad na muli iyong makita. I miss everything about her.

Everything...

"Raven..." Hindi ko napigilan na muling banggitin ang pangalan niya kahit halos pabulong na.

So what happened last night is not a dream? Is she really back?

My Ex-Girlfriend, is really back?

Humakbang ito ng dahan-dahan papalapit sa akin. My heart is pounding so hard as if it wants to explode.

Her body was just wrapped in a towel as water continued to flow from her hair down to her chest. And I can't help but think of the beautiful view covered by that towel.

She's so damn hot!

I even smell her fragrant and favorite soap and shampoo.

"Hi, Alice. Miss me?" Muli akong napalunok noong tuluyan na itong huminto sa aking harapan.

Oh, God. My first love slash my Ex-girlfriend is really back! And she is in front of me now, obviously naked if not just because of the stupid towel covering her sexy and hot body.