31 Heartache

"What are you doing here?" She was about to escaped but he immediately held her arms.

"Enough of hiding, your highness." His voice was very low but full of sarcasm and disgust as his eyes drifted on her robe. "So, after running away I will found you giving a hard-fuck to any hungry dickheads."

Lumapat ang kamay niya sa pisngi nito. Nanginginig ang bawat himaymay ng katawan niya sa galit. "Ang kapal ng mukha mong sabihin sa akin 'yan." Hindi ba't maligaya ka sa girlfriend mo ngayong si Dorothy? Nagitla siya nang hawakan nito ang braso niyang muli.

"Bakit? Gusto mo ba ng kalaro ngayon? Kaya kong ibigay sa'yo ang gusto mo."

Nagbaga ang kanyang katawan ng hapitin siya nito. Ang mainit nitong hininga na tumatama sa kanyang batok at tainga ay nakakakilabot at nakakaliyo. Nilulusaw ang mga dahilan kung bakit siya nagagalit.

Sinubukan niyang pumiksi. Walang ipekto at natalo pa nang buhatin siya pabagsak sa kama. Lumuwag ang pagkakatali ng roba at lumantad ang matayog at malusog niyang mga dibdib. Mula sa kanyang mata ay nagawi roon ang matalim na titig ni Zedrick. Nagpakawala ito ng ilang mura at agad dumistansiya sa kanya.

Hiyang-hiya at naiiyak niyang binalik sa higpit ang tali. Hindi niya ito magawang tingnan habang sinusubukang maupo.

"Tell me. Do you really like him?"

Hindi siya nakaimik. Hindi niya maisip kung anong gustong malaman nito dahil nananatili sa kahihiyan ang kanyang sistema.

"Answer me!" He blasted as he walked closer to her and held her both shoulder. He looked into her eyes as if he is looking into her soul, finding the answer on it.

Kinagat niya ang kanyang ibabang labi nang sumibol ang luha sa kanyang pisngi. Hindi niya maitatagong gusto niyang isuko ang kanyang sarili kay Denver, pero hindi niya ito mahal. It is purely lust.

Umawang ang kanyang labi ng makita ang lungkot at pangungulila sa mga mata nito. Pero saglit lang iyon at muling dumilim, mas galit. Binitawan siya nito.

"I assume your silence means yes." He coldly left her on the room without any more words.

When she heard the loud slammed of the door, her tears rolled down her cheek. This shouldn't be her reaction but she can't help it. His disappointment made her heart broke into pieces. Mahal niya si Zedrick pero hindi puwede. Hindi sila puwede dahil kapatid nito ang pumatay sa kanyang pinakamamahal na ate.

She is fuzzy the next day. Denver chased her to apologize. Kabado ito kagabi kaya hindi napansing napasobra ang inom. Ang keycard na para sa room fourteen ay napalitan ng sixteen ng hindi nito namamalayan. Dahil sa sobrang hilo at lakas ng tama ng alak ay nakatulog ito.

Majesty: its fine, Denvy.

Inabala niya ang sarili sa trabaho. Nakuha rin niya sa email ang pinadalang location ni Brandon, malapit iyon sa NP. Nakita rin niya ang ilang information ni Dorothy at Zedrick.

"Bachelor pero hinahayaang lingkisan ni Dorothy ang braso niya. Stupid news." Padarag niyang sinara ang kanyang laptop. Naiinis siyang makita ang dalawa sa nalalapit na event. Kung sana ay si Brandon nalang.

Naging abala sila dahil nalalapit na ang peak season. New designs related to the season was their team focused. She was really disappointed with the list of designs she received on her table. Nagpatawag siya ng meeting para sabunin ang mga tauhan niya. Pumalo ng tatlong oras iyon, nalagpasan ang kanilang lunch break.

"Do you understand?"

Sabay-sabay na sumagot ang kanyang team bago niya pinawalan para makakain. Hindi niya maintindihan kung bakit nagkakaganito. Siya mismo ang pumili sa kanila. Bakit parang sumasabay ang kamalasan kapag kinakailangan niyang mag-leave?

She asked them an over-time to finish their proposal. Pasado ala-siete ng makuha niya ang temang naisip ni Nicky. Iyon ang pinadetalye niya sa mga ito habang on-leave. By eight she reached her place with a growling stomach. Pinagsisisihan niya tuloy ang hindi paghinto sa nadaanang Burger house.

I'm starving. She walked in her Kitchen and checked the fridge. She saw only a packet of corn. Kinuha niya iyon at tinitigan. May naalala siyang tao dahil doon. Huminga siya nang malalim nang mapagdesisyunang magpa-deliver ng pizza. Habang hinihila ang zipper ng kanyang skirt ay natigilan siya. Pizza reminded her of the same person related on the corn. What's wrong with me? I'm hungry, that's all. Padarag niyang binaba ang zipper at nagpalit ng pambahay.

Lately, she's spacing out. She can't focus and hardly understand when Denver is around. Even seeing him, she could see someone else. Zedrick's image kept on flashing on her imagination.

Majesty, focus, okay? Chill down.

While eating her pizza, she planned out her mission for tomorrow. She erased her nail polished and check all the proper costume for tomorrow. Her long black hair will be needed a little trim and bangs. When she get satisfied on the right length, she stared on her reflection in the mirror and flashed a devilish smirk.

I'll make sure to end everything tomorrow.