27 Behind Happiness

Matapos ng nakakaliyo at bitin na halikan nila ng binata ay hinatid na siya nito sa racing field. Siya nalang ang pumasok dahil mga kalahok lang ang puwede sa loob. Sa malayong bench ay natanaw niya ang mga kaklase sa pangunguna ni Paige na isinisigaw ang kanyang pangalan. She laughed at Benny who's dancing like a gay together with his fellow guy friends. At some point it helped her to forget about the pressure she had on her throat.

The moment she tore off her sight with them the smile on her face vanished. She mounted the horse and took off a gallop going on the grassy starting line. Everyone is serious as if no one is breathing. A dead silence stretched in the Trianggulo Park as a fire of a gun alarmed the players to run. She immediately whipped, Kidlat and held the folded leash comfortably.

The racing track had a tricky pattern isolation. Speed does not matter alone. She need to be careful on each small detail and take it easy on the beginning. Some of her opponents failed on the initial pace as they didn't anticipate the three consecutive big hurdles. Nalalaglag ang tuktok na bar dahil natatamaan ng paa.

Kidlat is huge so it can gallop and jump in full force, she needed to control his speed. That is why Zedrick taught her exercise for her arms.

On the second pace is oval. Speed is enable on it together with balancing. Pumapangalawa siya sa lalaking representative ng Casa Blanca Province. Hindi maganda ang disposisyon nito. Naalala niya ang sinabi ni Zedrick noon, panatilihin niyang balanse at magaan dahil kumukonekta ang kabayo sa hinete nito. If she became uncomfortable it would reflect to the horse and end up failed because of uneasy slow run. Worst is accident.

She ignored that and eyed the approaching long jump hurdles.

Bago lumabas sa pangalawang pace ay nakita niya sa gilid ng mata ang pagpantay niya sa nauuna at pagsabay naman ng isa pang kalaban. Inaasahan niya ng mas may edge ang mga tao rito dahil ang pangangabayo ang nakaugaliang transportasyon, o kung minsan ay kalabaw o baka. Her last experience is way back five years ago, but that won't stomp down her belief and goal. She lashed the horse as her confidence boost when she spotted Zedrick on the side standing like a huge beats eyeing his prey.

He didn't yelled anything but through a sharp glare she knew he speaks with her. This is the moment she been waiting for, to show her father her passion and value she will took the bacon.

Together with Kidlat, she jumped on the major fence with conviction and lionhearted. Mid-air a euphoria boomed on her chest as everyone screamed her name in synchronized. A tears of joy escaped on her eyes when she pass through the finish line.

Hinihingal niyang hinila si Kidlat upang pabagalin ang takbo hanggang sa huminto. Namilog ang mata niya sa dalawang naunang kasabay, hindi niya alam kung sino ang nanalo. Tila nabingi siya nang hinanap ng kanyang mga mata ang big screen kung saan naka-air ang slow-mo.

Sabay ang pagtalon nilang tatlo pero mas malayo ang inabot ni Kidlat kaysa sa dalawa. May nalaglag na bar pero kita sa screen na galing iyon sa kalaban. Pag-landing sa sahig ay magkakasabay silang pumalo sa kabayo, ngunit ang paa ni Kidlat ang unang tumungtong sa finish line.

Natakpan niya ang bibig nang mag-unahan ang kanyang luha sa pagdaloy.

Umingay ang kanyang taga-suporta ng isigaw ng voice over ang nirerepresentang probinsiya at buong pangalan. Agad siyang bumaba sa kabayo at tinanggal ang suot na helmet. Sinalubong niya si Zedrick at niyakap ito habang umiiyak.

"Did you hear that? Nanalo ako. Ako ang mag-uuwi ng trophy."

Zedrick held her even tighter. "Yes, baby. You did it. Congratulations."

Walang paglagyan ng saya ang kanyang mga labi nang tanggapin ang trophy. Sa pagtungtong niya sa number one spot ay hinanap niya ang kanyang ama. Nakita niya itong nakatayo sa VIP bleachers kasama ang hilera ng mga kaibigang bigatin ding tao. He is absolutely proud at her. Ang kanyang ina ay umiiyak din habang inaalo ng kanyang tiyahin na si Criselda.

Your attention is greater than any reward.

"Congratulations, Sky," ang kanyang ninong na si Mayor Amorsolo. May iniabot itong box at hindi na rin nagtagal. Ganoon din ang ilan pang hindi niya kilalang kaibigan ng kanyang ama. Pakiwari niya ay siya ang may kaarawan.

Pinayagan siyang sumabay kay Zedrick matapos ng event. Lumapit siya sa mga kaklase para magpasalamat. Maging sa mga seniors na ginawang kakatwa ang mga sarili. Huli na sila nakauwi dahil marami pa ang bumati sa kanya. Maging ang ilan sa mga nakalaban niya ay humahanga sa kanyang galing na pinamalas.

"Paige, doon ka lilipat sa kaliwa hindi kanan!"

Humagikgik siya nang ngumiwi ang kanyang kaibigan sa kapalpakan. Naging abala naman siya sa practice ng sayaw pagpatak ng ika-isa ng hapon. Saglit lamang iyin kaya umuwi na rin ang iba para makapaggayak.

Abala ang lahat ng kasambahay kaya walang nakapansin sa kanyang pumasok sa kusina para kumuha ng orange juice. She's in a video call with Axis. Ipinagmayabang niya agad dito ang kanyang laban kanina.

"It was a close fight, Tita. I wasn't sure if I hit the bacon." Tinulak niya ng paa ang pinto para dumiretso sa likod. Mula roon ay tanaw niya ang nag-uusap na si Brandon at Eury.

"I watched the footage. It was intense!"

Hindi niya na naunawaan ang sinasabi nito dahil gusto niyang marinig ang pag-uusap ng dalawa. Tinulak ni Eury si Brandon ng buong lakas bago nag-walk out. Gustong sumunod ng lalaki nang biglang sumulpot si Simon.

"Sky?" tawag pansin ng kausap niyang si Axis.

Sa gulat ay napaatras siya at natumba. Huminto ang lahat ng abalang tao sa kusina para lingunin siya. Nagmadali ang mayordoma nila upang tulungan siya habang pinagagalitan.

"Doon ka sa loob at mamaya matapunan ka ng mantika ritong bata ka!"

"Sorry, Nay. Yes, po. Sorry ulit." Dahan-dahan siyang umalis habang sapo ang nananakit na pang-upo.

"What just happen to you?"

Dumiretso siya sa sala kung saan naroon ang kanyang ina na minamanduhan ang ilang tauhan para linisin iyon. Doon lang din siya nakasagot sa kanyang kausap. "I'm sorry. I think I messed up on the kitchen. I'll call you later, Tita." Pinatay niya agad ang tawag at sinundan nang tingin ang paakyat na kapatid.

Hindi ito napansin ng kanyang ina dahil masyadon tutok sa mga inuutusan. Nag-aalala niyang sinundan ng tingin. Iniisip niya kung bakit narito pa rin si Brandon. Bakit niya inaaway ang kapatid niya?

It was three in the afternoon when she heard from the maids that Eury was sent on their father's library. Doon siya naghintay sa labas ng pinto para hintayin ang kanyang ate. Tinawagan niya rin si Zedrick para sa cake.

"It was safe and sound. Don't worry."

"Okay, iterno mo sa kulay ng suot kong gown ang kurbata mo, ha."

"Alright."

From the video, she watched him sat on the couch like a lazy bear while sipping on his coffee. Half naked for her naught eye's sake. Somehow it wondered her if he is always like that. What if he had visitors? A girl visitors?

Nagpaalam agad siya rito nang maulinigan ang pagpihit ng seradora. Ang malungkot at mugtong mata agad ni Eury ang bumungad sa kanya.

"Are you—"

Eury quickly embraced her. "Congratulations, Sky. Ang galing mo kanina."

Sinubukan niyang humiwalay pero mariin ang pagkakayakap sa kanya nito. Nakuha niya na, baka sinusubukan nitong pagaanin ang nararamdaman. She is always like that. As much as possible, when she is around her sister would always be happy and cheerful. But she cannot hide it all with her.

Gumanti siya ng yakap. "Thank you. Are those tears of joy too?"

Humiwalay ito nang yakap sa kanya. Wala na ang lungkot sa mga mata nito. "Oo naman. Sino kabang kapatid ang hindi magiging proud sa pinakamagaling na jockey?"

She chuckled. "But I'm still your half. You are more than athletic in any ways."

"Tamad ka lang kasi. Pero kapag sineryoso mo ang ginagawa mo, tiyak ay makukuha mo. Mas higit ka pa sa akin. Sana ganyan ka lagi. Maniwala ka lagi sa kakayanan mo at pag-igihan mo ang gusto mong makuha para magtagumpay ka." Ngumiti ito sa kanya bago tumalikod.

Hindi siya gumanti ng ngiti. She is smiling yet I can't feel the happiness on it. Bumaling siya sa pinto kung saan ito nanggaling. Is it because of dad, again?

Pagpatak ng ika-pito na ng gabi ay tapos na ang decotion sa labas. Mula sa veranda ay tanaw niya ang ilan sa mga bisitang nagdaratingan na. Abala ang kanyang magulang at tiyahin para sa mga ito.

Siya unang inasikaso ng make-up artist na kumare ng kanyang ina. Maganda ang kanyang dress na iginaya sa kulay ng unang suot ng kanyang kapatid.

By now, maybe Eury is excited in her room while waiting the call for a grand entrance.

A knocked from the door made her reverie back to reality. "For a moment," she yelled, fixing her off shoulders glistening maroon gown. She pulled open the door and saw a very handsome man on his black tux.

"Good evening," he casually greeted, reaching her lips for a quick kiss. "I brought the cake. Shall we go?"

She smiled devilishly and wanted more a kiss. But the cake is her highlight for Eury. She hurriedly took the box and motioned for him to stay outside. Zedrick looked hesitant but he give in and sighed.

Hinatid niya muna sa labas ito. Habang pabalik ay hindi niya maiwasang kiligin. Inside the cake is her real gift, the scented love necklace. She bought it in Australia without any reason. She just like the meaning of love and its candid scent.

I can't wait to see her reaction. She would love it for sure.

Sinindihan niya ang nag-iisang kandila bago kumatok. Walang nagbukas kaya siya na ang nagkusa.

"Surprise!" masiglang pagbati niya. Ngunit nahitatakutan niyang nabitawan ang hawak sa nakita. Her legs melted and hot liquid dripped on her cheeks as she shook her head repeatedly. "This is not true. No!"