One month later
ZAHANA's POV
"Isang buwan na ang nakakalipas at marami akong natutunan at nalaman sa mundo ng mga tao.I learned how to speak English.I'm glad that I met her.She is the reason why I had survived in this world. I really miss my family and the whole Aeronadia.I hope they are in the best of health.
" Hana!Hana?Where are you?"tinatawag na ako ng best friend ko.Dumating na siya galing sa shooting niya at tsaka Hana na ang call sign niya sa akin.
"Yes Criza,I'm here in my room." I answered.
"Hana mamasyal tayo ngayon please!Hindi ka pa nakapamasyal simula noong dumating ka dito.Please!pagbigyan mo na ako ngayon." she said while pouting her lips.
"Okay fine,pero nahihiya pa rin akong lumabas." sabi ko sa kanya.
"Ako na ang bahala tsaka don't worry because I will disguise as a nerd para hindi tayo pagkaguluhan ng mga fans ko." sabi niya.
"Sige!pero magsuot na rin ako ng nerd glass para hindi ka nag-iisa." I happily said.
Criza is wearing a pink dress and I'm wearing a red dress.Nasa gate na kami nang nagsalita siya.
"Wait Hana!I forgot something.I'll be back."
Bumalik siya sa loob ng bahay at mayamaya nasa pintuan na siya nang bigla siyanh nadulas at mabuti nalang at nasalo ko siya.
"Are you hurt?" I worriedly asked and she nodded.
"Salamat Hana,but wait!How did you got here?I saw you in the gate and now you're here." Nagtataka niyang tanong.
I think unti-unti nang lumalabas ang aking kapangyarihan.Naalala ko na ang bawat aerondean ay lumalabas ang kapangyarihan after one month from the day of her 18th birthday. How would I tell my best friend?I think this is not the right time to reveal the truth.
"Hana?Are you alright?Tulala ka ata,tinatanong kita kung paano ka nakapunta dito ng mabilis.
" Ah-eh,ma-bilis kasi ako tuma-kbo kaya nakarating ako kaagad dito."Nauutal kong sabi.
"Ok?So let's go to enjoy our day.This is a friend date." tugon niya at tumango na lamang ako.
We really enjoy our bonding.After 3 hours of shopping, we're currently here at James's Cafe.
"Alam mo Hana talented ka,subukan mo kayang sumali sa mga audition o maging model ka.You're perfectly qualified." sabi niya sa akin.
"Alam mo rin Criza that I'm not interested in that." I said
"Sayang naman." Panghihinayang niyang sabi.
"Sige,kukunin ko na ang order natin" sabi ko at pumunta ako sa counter upang kunin.
"Salamat po ma'am,bon apetite." sabi ng cashier.
" You're welcome!"kinuha ko ang order namin and when I turn.Naku!patay natapunan ko ng pagkain ang isang lalake na nakashades.
Kinakabahan ako.
"I-I'm so-rry po sir,hindi ko po sinasadya."Tinanggal niya ang shades.
"Tss!You're so clumsy.Look!what you have done on my shirt.Kagaya ka lang ng ibang babae na tanga." He angrily said to me.Ang taas ng pride at suplado pa.Gwapo sana pero ang pangit ng ugali.
"Kaya nga humungi na ako ng tawad diba?Magbihis nalang kayo ulit,siguro marami ka namang pambili ng damit diba." sumbat ko nakakainis naman kasi.
"Are you alright Sir?Pasensiya na nahuli kami." Sabi ng isang lalaki na parang assistant niya ata.
"Umalis na nga tayo dito,baka mahuli pa ako sa photoshoot ko.Marami kasing clumsy dito sa paligid." He sarcastically said habang tumalikod at umalis sila.Aba't pinariringgan niya ako.Napakababaw naman niya talaga.
Bumalik na ako sa table namin matapos kong kumuha ulit ng order.
"Ba't ang tagal mo Hana?At parang iba ang aura mo ngayon." she asked.
"Nakakainis talaga yung lalaking iyon.Napakataas ng pride.I really hate those kind of people." reklamo ko.
"Hahaha!ngayon lanv kita nakitang ganyan Hana.Ano ba kasi ang nangyari?tanong niya.
Ikinuwento ko sa kanya ang nangyari habang kumakain kami.Tinatawanan niya ako. Pagkatapos naming kumain ay umuwi na kami sa bahay.
Xyrus Andrew's POV
Urgh...nakakainis talaga yung parang nerd na babae at clumsy pa.I really hate those clumsy girls.Sana hindi na siya magpakita sa akin.By the way,I am Xyrus Andrew Lee.I'm an actor and singer.My father is an owner of Lee Company.I don't have a girlfriend because I hate girls.The only girl that I love is my mother.
Nakaupo ako ngayonsa sala ng bahay namin at nandito ngayon best friend ko na si Zydrick.
" Andrew parang tulala ka ata ngayon.Sino ba yang iniisip mo.Hulaan ko!babae yan diba."pang-aasar niya tsaka tumatawa pa ang ugok.
"Anong nakakatawa?Alam mo kasi nakakainis kasi yung nakabangga kong babae,yung nerd and clumsy girl.Ang tanga niya!natapunan ya ba naman ang damit ko.I really hate girls." Sabi ko sa kanya.
"Ano ka ba dude,dapat ang babae minamahal hindi sinasaktan." tugon niya.
"Hoy!I'm not like you.Maraming girlfriend."
"Oh!nandito ka pala iho.Naku ano ba yang pinag-uusapan niyo?Naku Zydrick kapag babae yan,hanapan mo naman tong anak ko."panghihimasok ni Mama.
" Ma!Ano ka ba!Eh ayaw ko nga tsaka I'm not interested."pagrereklamo ko.
"Naku tita,yang anak mo nakabangga ng babae at naiinis daw siya dito." sabi ni Zydrick.
"Zydrick!" Galit na sabi ko sa kanya at tumawa pa silang dalawa ni mama.
"Anak,the more you hate the more you love." pahayag ni mama sabay ngiti.Kahit ano pa ang gawin nila ayaw ko talaga sa mga babae.
"By the way,Xyrus you're father will introduce you on a girl.O siya sige,I'm leaving and I want to rest because it's late."sabi ni mama.Ito yung ayaw ko na ipapakilala ako ni papa sa mga babae,pero bahala sila dahil hindi ako magpapakita sa kung sino man ang babaeng yun.
" Dude,I'm going home.My mom called me,so goodbye and goodnight dude.pagpapaalam ni Zydrick.
"Okay Dude,take care."I responded
Magpahinga na nga lang ako tutal gabi na.
Criza's POV
Nakahiga kami ni Hana ngayon sa kama niya habang nakatitig kami sa kisame.Ano kaya ang sasabihin niya?
" Criza nagtataka ka ba sa nangyari kaninang umaga?"tanong niya na nagbukas sa aking isipan ang pagtataka.
"Of course" tugon ko.
"Ang totoo kasi niyan ay mabilis akong tumakbo at nagteleport ako kanina." sabi niya na ikinagulat ko at parang hindi ako makapaniwala.
"Teka paano?Don't joke like that Hana." I said the she suddenly stand and I saw her running as fast as lightning and she disappeared. Nagulat ako na nasa likuran ko na siya.
"OMG!nananaginip ba ako?" I said while scratching my eyes but when I open my eyes I realize that I wasn't dreaming.
"Aray!" binatukan ako ni Hana.
"You're not dreaming Criza.I am Princess Zahanabelle Winston of Aeronadia kingdom." She said
"As in!you're a princess.Wow!I'm proud that I have a princess friend." I amazingly said.
"Ang Aeronadia ay nasa ibang mundo kung saan nakatira ang mga kakaibang imortal.Papatayin sana ako ng kaaway ni papa ngunit noong sinunggab niya ako ay bigla na lamang nagliwanag at paggising ko nandito na ako sa muno ng mga tao.That day was when you first met me in that road.Ang nagligtas sa akin ay ang diyamanteng kuwintas na ito at dinala niya ako dito bilang kapalit." She said with a sigh.
"Kaya pala napakainosente mo.Salamat nalang na ako ang nakakita sayo at naging kaibigan kita." I said.
"Maraming salamat talaga Criza.Pero nag-aalala ako sa mundo namin dahil maaaring may digmaan doon.Sana nasa mabuting kalagayan ang pamilya ko." sabi niya hanggang lumabas na ang mga luha niya kaya niyakap ko siya.
"Okay lang yan Hana.Ipanalangin nalang natin ang kanilang kaligtasan." I said.
Author's POV
Sa kabilang dako ay nagkaroon nga ng digmaan at sa kabutihang palad ay natalo ang kampon ng kadiliman.Ikinulong si Haring Hardus na hari ng kadiliman at kahit nakakulong ay may namumuo pa ring masamang balak ito sa kaharian bilang paghihigante.
Naroon parin ang pag-aalala ng lahat sa nawawalang Prinsesa.
...