webnovel

The Lost City...นครที่สาบสูญ

ธารา / ทาร่า นักโบราณคดีหนุ่มผู้มากความสามารถ แถมยังเป็นคนยิ้มง่ายเลยเข้ากับคนอื่นได้ดี จู่ ๆ ก็ได้รับคำสั่งให้มาจัดการเกี่ยวกับเรื่องนครสาบสูญที่เพิ่งถูกค้นพบ เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นก่อนที่มหานครแห่งนี้จะล่มสลายค่อย ๆ ถูกรื้อฟื้นขึ้นมา อดีตชาติและยุคสมัยใหม่ค่อย ๆ ถูกหลอมรวมเข้าด้วยกันจากคนเพียงคนเดียว... อาเธอร์ นายทหารมากฝีมือ เป็นหัวหน้าหน่วยที่ถูกส่งมาดูแลความปลอดภัยให้กับงานครั้งนี้โดยเฉพาะ เป้าหมายหลักคือให้ความคุ้มครองจนกว่าภารกิจจะเสร็จสิ้น เป็นคนหน้านิ่งไม่ค่อยยิ้มเลยดูดุจนทำให้คนอื่นกลัวตลอดเวลา แต่ความจริงถือว่าเป็นคนที่ใจดีมาก ๆ คนหนึ่ง ทั้งที่ดูแล้วไม่น่าจะเกี่ยวข้องอะไร แต่เจ้าตัวกับเป็นคนที่มีความสำคัญมากต่อเหตุการณ์ในอดีตและปัจจุบันที่กำลังจะเกิดขึ้น ศรุต / แซค หนุ่มเลือดไทยเต็ม 100% แต่มาเรียนต่อที่ต่างประเทศเลยได้พบกับธารา เพราะอีกฝ่ายเป็นลูกครึ่งไทยเลยพูดกันรู้เรื่อง ตั้งแต่นั้นมาศรุตจึงติดรุ่นพี่ใจดีคนนี้เอามาก ๆ แม้จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในอดีต แต่เพราะตัวติดกับธาราตลอดจึงต้องรู้เรื่องอะไรต่อมิอะไรไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้ เบน หนุ่มขี้เล่น อารมณ์ดี มีตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าจึงมีอำนาจรองจากอาเธอร์คนเดียวเท่านั้น และเพราะเป็นคนอัธยาศัยดีจึงเข้ากับคนอื่นได้เร็ว พอมีเวลาว่างก็มักจะไปคุยเล่นกับธาราและศรุตเสมอจึงสนิทกันพอสมควร และอีกเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครรู้คือเจ้าตัวเป็นเพื่อนกับอาเธอร์มาตั้งแต่เด็กจึงสนิทกันมากชนิดรู้ไส้รู้พุงดี ไม่มีความลับใด ๆ ต่อกันทั้งสิ้น

LyLyAiAi · LGBT+
Not enough ratings
6 Chs

บทนำ

บทนำ

ครืน!!!

เสียงการเคลื่อนที่ของอะไรบางอย่างดังสนั่นท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ก่อนที่ไม่กี่วินาทีต่อมาจะเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง พื้นทรายเริ่มยุบตัว ฝุ่นทรายฟุ้งกระจายทั่วทุกพื้นที่ บดบังทัศนียภาพโดยรอบจนไม่สามารถมองเห็นได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แรงสั่นสะเทือนลุกลามเป็นวงกว้าง เนินทรายหลายแห่งทลายตัวลงแล้วไหลไปรวมกันอยู่ที่ศูนย์กลาง แรงสั่นใต้พื้นส่งผลกระทบไปถึงหมู่บ้านเพียงแห่งเดียวที่ตั้งอยู่กลางทะเลทรายแห่งนี้ เสียงครืดคราดดังสนั่นหวั่นไหวสร้างความตกใจและแตกตื่นของผู้คนจนต้องรีบมองหาที่หลบภัยให้ตัวเอง

เหตุการณ์นั้นดำเนินต่อไปราวสิบนาทีกว่าทุกอย่างจะสงบลง ผู้คนที่หลบอยู่ตามที่ต่าง ๆ เริ่มทยอยออกมายืนออกันอยู่ที่ชายเขตหมู่บ้าน พยายามชะเง้อคอมองไปยังจุดเกิดเหตุแม้มันจะไกลมากจนไม่สามารถมองเห็นได้ก็ตาม เสียงซุบซิบถึงเรื่องที่เกิดขึ้นดังระงม ก่อนจะค่อย ๆ เงียบลงแล้วพากันขยับเพื่อหลีกทางให้ผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในหมู่บ้านได้เดินเข้ามาดู

ชายชราในวัยย่างเข้าเจ็ดสิบปีแต่ยังแข็งแรงดีมองตรงไปยังทิศทางที่เกิดแผ่นดินไหว ความสงบนิ่งที่แสดงออกมาทำให้ไม่มีใครรู้ว่าเขามองเห็นหรือกำลังคิดอะไร ในเมื่อไม่มีอารมณ์ใดปรากฏขึ้นบนใบหน้าเลยสักนิด

เพียงแต่...

ถ้าหากสังเกตดี ๆ จะเห็นว่าภายในดวงตาคู่นั้นฉายแววกังวลและหวาดหวั่นมากมายขนาดไหน

เรื่องราวเล่าขานและคำทำนายที่ถูกสืบต่อกันมาของผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านจากรุ่นสู่รุ่น ดังก้องขึ้นภายในหัว ยิ่งเห็นว่าท้องฟ้าค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีดำไล่มาจากจุดที่เกิดแผ่นดินไหวแล้วกระจายไปทั่วทั้งที่เป็นเวลากลางวันก็ยิ่งหวั่นใจ สองมือที่กำหัวไม้เท้าออกแรงบีบแน่นก่อนจะพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา...

เบามาก...

เบาจนไม่มีใครได้ยินนอกจากตัวเอง

"เขากลับมาแล้ว"

tbc…