Chapter 1

Chapter 1 Getting 'Materials' in The Party

"Our imagination is very creative, share your creation."

-UnleashingDesire

~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~

In a close dark room, you can clearly hear the sound of rough breathing, moans, groans and occasionally slapping of skin.

The moonlight is peaking in a closed curtain that is blocking a heated scene. If one will notice the floor, they would see torn clothes, shoes, heels and beautiful accessories. It was a mess.

The bed is roughly holding itself from rocking back and front. In a bed, there is a messy blanket that is nearly sliding down the floor. The pillows are used to be a cushion of the two people, who are sweating in the bed.

"Ahhh! Faster!" The woman's hoarse voice rang out the room. Moaning and moving her hips in rhythm. She couldn't stop-no she didn't want to stop. She wanted more.

"Ugh! My love your so tight!" The man moves his hip faster and faster as he groan in pleasure. And the woman responds with her seductive voice. Moaning, loving what they are doing.

"Ahh! Ah! Ah! Faster! I'm nea---

"Hey! Stop typing out there! Stories! Stories! All you do is to make stories with those bed scenes! If I don't know you, I would think you have those experiences! Let's go! We will be late in that fun party!" Celindra sighed when she heard her best friend shouted. Right. How could she forget? Looking at her super sexy dress, she can't help but to bring her shawl before running beside her friend.

Nang maabutan niya na ang kaibigan niyang naglalakad papuntang kotse nila ay narinig niya 'tong sinisisi siya.

"Nakakainis na rin ako minsan eh! Wala na akong ginawa kung hindi mag English! Pilipino naman ako! Nasa Pilipinas naman tayo! Hay nako! Ikaw ang may kasalanan nito eh! Bakit ba kasi english yung mga stories mo? As your editor over na over na ang exposure ko sa lenggwaheng Ingles! Minsan nga pati sa isip ko eh english na rin ang nagagamit kong salita!" Celindra sighed with her bestfriend slash editor's outburst. Kung alam niya lang na ganun din siya, tatahimik kaya 'to? Nah! Baka kung ano-ano pa ang sabihin nito.

"Linda, ilang beses ko bang sasabihin na dahil mas maraming nakakaintindi ng wikang Ingles na 'yan ay iyon ang ginagamit ko? At isa pa, hindi ba may filipino version na ang stories ko? Bakit hindi yun yung i-edit mo?" Tinignan siya nito ng masama. Kaya napailing na lang siya. Pumasok sila at pinaandar ni Linda ang kotse, kasabay rin nito ang pagdaldal niya.

"Yung Filipino version? Huh! Lahat ng readers mo eh tinatanggihan yung librong yun! Nakakadugo ng ilong sa sobrang lalim! Hindi rin naman ikaw ang gumawa nun, kaya bakit ko yun pagtyatyagaan?" Tumawa si Celindra hanggang umiiling. Totoo nga ang sabi nito. Ang napili kasi ng kompanya na magsalin ng mga libro ko ay yung babae na sobra-sobra kung mag tagalog. Perfect ang pagsalin niya, ang kaso hindi ito yung tipo ng mga readers. Pero maayos rin naman ang sales nito at nakakakuha din ako ng pera dahil sa copyright.

"Ano bang pinagsasabi mo? Kahit papaano ay nasosold- out naman yung libro." Suminghap si Linda, iniikot pa nito ang kaniyang mata.

"Sold out? Eh tatlong taon pa ang haba bago na sold out yung mga libro na yun! Yung iyo? Ayun! Wala pang kalahating taon ay sold out na!" Sumandal si Celindra sa upuan niya ng marinig niya ang kaibigan. Sa totoo lang ay wala itong alam sa mga bagay na ganoon. Magsusulat siya, ipapasa sa publishing company at babayaran siya. Pag madaming nabenta ay limpak-limpak ulit siyang bibigyan ng kompanya. Hindi niya na iniisip kung mabenta ba ang libro niya. Ang gusto niya lang talaga ay ang maipabahagi ang mga creation niya.

"Masyado ka namang nage-exagerate."

"Huh! Exagerate? Eh, nagsasabi lang ako ng totoo. Yung una at pangalawang story mo lang naman ang nagtagal dahil hindi pa kilala ang pen name mo. Pero nung pangatlo na? Ayun! Exactly one year, ay sold out na yung libro. Buti na lang talaga ay hindi kita sinukuan at binitawan nung baguhan ka pa lang sa kompanya. Kung hindi nako! Edi wala ako nito kotse ko? Edi wala akong condo? Edi naghihirap pa ako hanggang ngayon? Kaya malaking pasalamat ko sa'yo at hindi mo rin ako sinukuan." Hindi pa natigil ang pagdaldal nito at tuloy-tuloy na hindi humihinto. Miski si Celindra ay hanggang ngayon, manghang-mangha pa rin sa kadaldalan ng anim na taon niyang kaibigan.

Pagkatapos ng dalawang oras nitong pagmamaneho ay si Celindra naman ang pumalit. Mula Manila ay pupunta sila sa Baguio kung saan nanduon yung kasiyahan. Party yun ng kinakapatid ni Linda na si Harley, isang party girl. Rinentahan niya ang isang buong resort na naka 'bighani' sa kanya. Gabi pa naman ang umpisa ng party, mga eight ng gabi hanggang five ng umaga.

Hindi mahilig sa party si Celindra. Kadalasan ay nagkukulong lang ito sa isang kwarto ng condo ni Linda. Nakikitira ito sa kaniya, sa kadahilanang 'aalagan ni Linda si Celindra'. Kadalasan kasi ay nakakalimutan na nitong kumain, kaya nalilipasan ito ng gutom. Nang malaman ito ni Linda ay hinatak siya nito sa condo at duon na ipinatira. Sa ngayon ay magtatatlong taon na rin siyang nakatira sa condo nito.

Laging may dinadala din si Linda na lalaki sa condo niya. Pero dahil lagi namang nasa loob si Celindra ng kwarto ay hindi niya na ito pinapansin. Isa pa, nakakakuha rin siya ng 'materials' sa pagdadate ni Linda. Kung malalaman ito ni Linda ay paniguradong hindi na ito magdadala ng lalaki sa condo. Pero walang balak si Celindra na sabihin iyon sa kaibigan niya. Bakit pa? Edi mawawala lang yung 'materials' niya.

Tumingin si Celindra sa kaibigan niya na ngayon ay tulog na tulog na. Mukhang napagod ito sa paglalakbay niya at nung lalaki kagabi sa kwarto. Mukha ding mabait ang lalaki dahil ni isang kiss mark ay wala si Linda. Pag ganoon ang lalaki ay may posibilidad na pabalikin ito ni Linda sa condo. Mahilig si Linda sa mga 'masunuring' lalaki. Well, yun ang sabi niya.

Ilang beses din siyang yinaya ni Linda na mag bar hopping. Nung una ay pumayag siya, pero iniwan niya na lang si Linda sa bar. Hindi niya ito kaya. Masyadong mausok at yung amoy ay halo-halo na. Okay naman siya sa ilaw at malakas nitong pagpapatugtog. Masyado lang talagang sensitive ang ilong niya. Hindi pa nga siya umiinom ay gusto na niyang sumuka sa amoy. Pagkatapos ng gabing yun ay hindi na siya muling sumama pa kay Linda kahit ilang beses pa itong magdahilan na makakakuha siya ng 'materials' duon. Debale na, kesa sumuka pa siya ng sumuka.