16 Chapter 16: The Cursed Ability

THIRD PERSON'S POV:

"Tober wait!" hinihingal na sabi ni Josephine nang maabutan niya si Tober.

"What?!" iritadong tumingin ito sakanya.

Don't you know that I'm jealous!

"Are you mad?" tanong niya dito pero hindi siya sinagot at nagpatuloy sa paglalakad.

"I'm not mad Miracle, I'm jealous!" ang gustong sabihin ni Tober pero naduduwag ito.

"Hey Tober, why are you avoiding me? Are you mad? Please talk to me." pagpupumilit nito sakanya.

Ano bang problema nitong lalaking to? Oo kasalanan ko na umalis ako at hindi kaagad bumalik pero hindi naman niya kailangan magalit ng ganito no.

"Tober I know you're mad at me because I didn't return immediately." hinawakan nito ang balikat niya at hinarap sakanya. "I'm sorry, please don't be mad at me." sabi nito at binigyan niya ng nakakaawang expression si Tober.

Dahil sa mahal na mahal ni Tober ang dalaga at hindi niya ito matiis ay ngumiti ito at pinatawad siya.

"Alright, alright. I'm not mad anymore, but I'm still jealous." sabi nito na parang nagtatampo at nagpout.

What the, he's so cute!

Umiling iling siya dahil sa naisip.

Stop it Josephine, it's bad to fantasize others!

"Ehem, you're jealous to whom?" tanong nito sakanya.

This girl is really dumb when it comes to love. "Nothing, nothing. Nevermind, let's go?" sabi niya at binigyan ito ng pilit na ngiti.

"Ahm...ok." sagot nito at nag lakad na sila pabalik sa dining hall.

Lingid sa kaalaman nila ay may isang babaeng kanina pa nakamasid sakanila.

"That bitch! How dare she seduced my Tober, I'll make you pay for this." she said while clenching her fist.

JOSEPHINE'S POV:

Naglalakad ako ngayon sa hallway papunta sa room namin nang masalubong ko ang grupo nila Madison.

Nginitian ko sila at nilampasan ang kaso binangga ako ng isa sa mga kasama niya kaya napaupo ako sa sahig.

"Bitch, watch where you're going! Are you blind?" inis na sabi ng kasamahan niya sakin at hinila ang buhok ko.

"I...I'm sorry, I didn't mean to_" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang makaramdam ako ng malakas na pag sampal sa pisngi ko.

How dare this bitch slap my face! No one had ever slap me especially my parents.

"You!" tinignan ko siya ng masama at tumayo. Muli sana niya akong sasampalin pero pinigilan ko ito.

"How dare you! Let go of me bitch!" sasampalin niya ulit sana ako gamit ang isa niyang kamay pero napigilan ko rin ito.

"Hey! Let go of her!" sabi ng kasama niya at hinila ako palayo. Hinawakan nito ang magkabila kong braso at tinignan ako ng nakakaloko. "It's pay back time bitch."

Lumapit sakin ang babaeng sumampal sakin kanina at muli akong sinampal ng malakas. Halos mamanhid na ang mukha ko kakasampal niya sa akin, tinignan ko si Madison upang humingi ng tulong pero nakangiti ito at mukhang tuwang tuwa sa ginagawa ng mga kaibigan niya sakin.

I can't let them hurt me like this.

Mula sa mga kamay ko na mahigpit na hinahawakan ng impakta sa likod ko ay may namuong tubig na patulis ang hugis.

Itinama ko ito sa kamay ng nakahawak sakin na naging dahilan ng pagbitaw niya sa braso ko at napasigaw sa sakit.

"What did you do!" sigaw ng babae sa harap ko at sinabunutan ang buhok ko.

WTF! Ang sakit sumabunot nitong impaktang to!

Sa sobrang sakit ay hindi ko na nakontrol ang sarili ko at hindi ko sinasadyang manipulahin ang dugo sa katawan nito na naging dahilan ng pagkawalan niya ng malay.

Agad na lumapit si Madison sa kaibigan at tinignan ako ng masama. "What did you do to her!"

Hindi ko na siya pinansin at tumalikod.

"Cindy wake up!" rinig kong sabi niya sa kasama niya.

Naglakad na ko pabalik sa room at iniwan sila sa gitna ng hallway.

"Hey Josephine what happened to your face? Look your cheeks are swelling." nag aalalang tanong ni Richard. Buti na lang at wala si Tober dito, baka hindi ko na alam ang gagawin at sasabihin ko kung nandito siya.

"A-ahm it's nothing...may_I'm not used to the weather here." pagsisinungaling ko sakanya.

Bumuntong hininga siya at hinawakan ako sa balikat. "Josephine I know you're not telling me the truth, but I won't force you to tell me. Just stay here and I'll go get some water in the bathroom." sabi niya at naglakad papuntang banyo.

Umupo ako sa higaan ko at kinuha ang salamin sa side table ko upang tignan ang mukha ko.

Sobrang namumula at medyo namamaga ang mga pisngi ko dahil sa sampla nung kaibigan ni Madison kanina sakin sa hallway.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto galing sa banyo at iniluwa nun si Richard hawak hawak ang basin na may laman na tubig at bimpo.

"Just stay still and let me wipe your cheeks." sabi niya at umupo sa tabi ko. Dahan dahan niyang dinadampian ng bimpo ang mukha na para bang takot na makaramdam ako ng sakit.

This person is really kind, his girlfriend in the future would be very lucky to have this guy.

"Richard." pagtawag ko sa atensyon niya.

"What is it?" tanong niya sakin habang pinagpapatuloy ang ginagawa niya.

"Thank you." mahinang sabi ko pero tama lang upang marinig niya.

"Thank you for what?" tanong niya sakin pero still naka focus parin sa pisngi ko.

"Thank you for everything, for taking care of me." seryosong sabi ko.

Napatigil siya sa ginagawa niya at tinignan ako ng seryoso sa mga mata.

"You know why I'm doing this Josephine, but I'm not expecting anything in return. I just want to do this." seryosong sabi niya sakin.

"I know, but still thank you." sabi ko sakanya at ngumiti.

Nabaling ang atensyon namin sa pinto nang magbukas ito at iniluwa si Tober. "What happened here?" seryosong tanong niya at tinignan kaming dalawa ni Richard.

Nang mapansin niyang may mali sa mukha ko ay agad siyang lumapit sakin. "What happened to your face? Who did this to you?" nag aalalang tanong niya sakin at hinawakan ako sa batok.

Umiwas ako ng tingin at hindi siya pinansin pero hinawakan niya ang baba ko at muling iniharap sakanya. Tinignan niya ko diretso sa aking mga mata, para akong matutunaw dahil sa mga titig niya.

"I said who did this to you!" galit na tanong niya sakin.

Hindi ko alam na sobra siyang nakakatakot pag galit.

"It's not important who did this, the most important is I'm not dead." walang ganang sagot ko sakanya at itinabig ang kamay niya sa mukha. Humiga ako sa kama at nagtalukbong ng kumot upang hindi na kulitin pa.

Narinig ko siyang bumuntong hininga. Mukhang kinakalma siguro ang sarili niya.

"Richard, tell me what really happened to her? Why does her cheeks swelling?" narinig kong tanong ni Tober kay Richard.

"I don't know either bro, I also asked here a while ago but just like you I also didn't get an answer." sagot naman nito.

"Let's just leave her here for a while to get some rest." sabi ni Tober at maya maya lang ay narinig ko ang pagsara ng pinto.

I'm sorry guys but I want to keep this for myself, I don't want to cause anymore trouble.

"How's your face bitch? Pasalamat ka at hindi ako ang sumampal sayo, well ayaw ko namang madumihan ang kamay ko kaya pinaubaya na kita sa mga kaibigan ko." nilingon ko si Madison, tinitigan niya ako na para bang nandidiri sa akin na akala mo ay napakadumi ko. "Remember this, never ever flirt with my Tober again. You don't deserve him,  you are just an elite and he is only MINE, got it?" Inemphasize niya pa talaga yung word na mine.

"You know what Madison, I don't know what you're talking about. Tober is my colleague and if you have a problem with that then that is your problem. Now, may you excuse me? I don't want to waste my time here arguing with you." walang ganang sabi ko sakanya at maglalakad na sana paalis nang hilain niya ang buhok ko at itinulak ako na dahilan ng pagkatumba ko at pagka untog ng pwet ko sa sahig.

Oh please! I don't want anymore trouble.

I stand up and glared at her.

"Can you please stop this nonsense and let me go!" naiinis na sabi ko sakanya pero hindi siya nagsalita pa at walang pasabing hinila ulit ang buhok ko. Pero syempre hindi ako nagpatalo sakanya kaya hinila ko rin ang buhok niya at sinuntok siya sa mukha, may lumabas na dugo sa ilong niya kaya lalo siyang nagalit at sinugod ako pero hindi na ako nagsayang ng oras at sinuntok siya sa tyan na naging dahilan ng pagbagsak niya sa sahig at pag iyak.

"H-how dare you!" nahihirapang sabi niya habang nakahiga sa sahig at nakahawak sa tyan niyang sinuntok ko.

"You deserve that." walang ganang sabi ko pero hindi ako nakagalaw nang marinig ko ang galit na galit na boses ni Tober sa likod ko.

"What happened here?!" galit na sabi niya.

Lumingon ako sakanya at kitang kita ko ang galit sa mukha niya dahil sa nakitang nangyari dito sa hallway.

"Tober help me_this girl, she punch me, and look she also ruined my beautiful face!" pag aarte niya.

"Is that true Miracle?" halos hindi ako makagalaw dahil sa nakakatakot na boses ni Tober.

"I-I_" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko nang pinutol ako ni Madison.

"See, she's guilty! She can't even say a single word properly!"

"No!_It's not my fault." pagtatanggol ko sa sarili ko at tinignan si Tober pero galit itong nakatingin sa akin.

"Stop it now Miracle, how can you do this? You hurt her!" galit na sabi niya sakin.

"I didn't mean it Tober, she started it." pilit kong pinagtatanggol ang sarili ko.

Hindi ko naman kasalanan ah, bakit ako pa ang nagmukhang masama?

"Stop lying Miracle, I already saw what happened." seryosong sabi niya sakin at binuhat si Madison.

Binigyan naman ako ng nakalolokong ngiti ni Madison na animo'y siya ang nanalo.

"But I_fine! If you don't believe me then fine!" galit na sabi ko sakanya at nag lakad na paalis.

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko nang hindi ako paniwalaan ni Tober at mas pinili niyang paniwalaan ang impaktang si Madison.

Bakit ganun? Kanina lang nag aalala siya sakin sa room dahil sa pisngi ko tapos ngayon galit na siya sakin. Kung alam lang niya na si Madison at ang mga kaibigan niya ang may gawa nito sa akin.

Bigla na lang tumulo ang luha ko nang di ko namamalayan.

"That bastard. Mag sama kayong dalawa! Isang sinungaling at isang uto-uto!"

***

Buong araw kong hindi pinansin at iniwasan si Tober dahil sa nangyari, nagtataka rin si Richard dahil sa weird na kinikilos naming dalawa.

Kasalukuyan kaming nasa training room ngayon at nag tatraining kami sa tamang pag aim ng arrow sa target. By pair ang pinagawa sa amin ng trainer namin, pinili kong makapartner si Alexander dahil sa hindi pwedeng maging magpartner ang dalawa sa magkaparehong grupo.

"It seems like you're distracted lately Mira, can you tell me what happened?" nag aalalang tanong sakin ni Alexander habang ipinoposisyon ang arrow sa target.

"Don't mind me, I'm ok." pagsisinungaling ko sakanya at pinakawalan ang arrow sa bow pero hindi ito tumama sa gitna.

"See, you're distracted." ibinaba niya ang bow at arrow niya saka humarap sa akin. "Let's go somewhere else and talk about something." sabi niya sakin at hinila ako palabas pero bago iyon ay nagpaalam muna siya sa trainer namin kaya hindi na ko nakapalag pa.

Idinala niya ako sa garden ng school at syempre dahil nga nasa garden kami ay puro halaman ang makikita mo rito, may mga sculpture rin ng mga Archaic creatures na nakatayo sa gitna ng garden na nagpamangha sa akin dahil sa kagandahan nito.

Umupo ako sa damuhan at dinamdam ang malamig na simoy ng hangin.

Napatingin ako kay Alexander nang lumapit siya sa akin. "You still didn't change Mira, you're the old Mira in the past who loves sitting and feel the fresh air." nakangiting sabi niya sakin.

Napangiti ako dahil sa sinabi niya. "Yeah, I'm still the same Mira before."

Umupo siya sa tabi ko at humarap sa akin. "Now tell me why are you distracted a while ago, is there something bothering you?" seryosong tanong niya sakin.

Still the same old Alexander the nerd.

"Nothing." tipid kong sagot sakanya.

"You will tell me or do you want me to force you?" pagbabanta niya sa akin. Alam ko na wala na kong magagawa lalo na kapag pinilit niya ako kaya mas pinili ko na lang na sabihin sakanya ang totoo.

Ikinuwento ko sakanya ang buong nangyari mula sa pagkakasampal sakin ng mga kaibigan ni Madison hanggang sa pagsuntok ko kay Madison at sa hindi pagtiwala sakin ni Tober, pero nagulat ako sa naging reaksyon ni Alexander pagkatapos kong ikwento sakanya lahat.

"Wait_did you just said Madison? As in Madison Veer?" di makapaniwalang tanong niya sakin at hinawakan ako sa balikat.

"Yes, do you know her?" nagtatakang tanong ko sakanya at tinanggal ang mga kamay niya sa balikat ko.

"Oh my dear Mira, did you already forget what my surname is?" sabi niya habang umiiling iling pa.

"of course not, I still remember your surname idiot. You are a Veer_" napatigil ako sa pagsalita nang may narealize ako. "Madison is a Veer and you also, does that mean you two are."

Humiga siya sa damuhan at tumingin sa kalangitan. "Yes, we're siblings and Madison is my youngest sister." sagot niya sa tanong ko na mas lalong ikinagulat ko.

"Oh crap, you must be mad at me right now because of what I did to your sister a while ago." nakayukong sabi ko. "But it's not my fault, she pushed me to do it."

Umupo siya at tinignan ako ng diretso sa mga mata. "I'm not mad Mira, she deserves it. It's her fault for bullying and hurting you." seryosong sabi niya sakin. "And also..........I believe in you." napatulala ako dahil sa sinabi niya.

He believes in me.

"Thank you." nakangiting sabi ko sakanya at niyakap siya.

"I'm your best buddy Mira that's why I know who you really are, unlike Tober." naaasar na sabi niya pagkabanggit na pagkabanggit niya sa pangalan ni Tober.

"Yeah you're right." naaasar din na sabi ko pagkarinig ko sa pangalan ni Tober.

"You two, the trainer asked me to call you. The match will start in a minute." Napatingin kaming dalawa ni sa lalaking nagsalita and it's Tober. There is something in his aura when he saw me with Alexander.

"Let's go nerd, they're waiting for us." pagtawag ko sakanya at tumayo na kami nang hindi pinapansin si Tober.

"Such an evil woman." natatawang sabi niya sakin nang malagpasan namin si Tober.

"Well what can you do? i'm pissed and it is all his fault." walang ganang sagot ko at dire-diretsong naglakad.

***

"Everyone! Form a one vertical line, you are going to have a fighting match using your ability. I will be the one to choose who is going to be your opponent."

Nagsimulang mag-ingay dito sa loob ng training room at nagform kami ng vertical line gaya ng utos sa amin ng trainer namin.

Gaya nga ng sinabi sa amin kanina ni Tober ay magkakaroon kami ng fighting match ngayon kaya kami pintawag, I wonder kung sino ang mapipili sa first match, sana huwag ako. Hindi naman sa takot ako pero wala akong gana ngayon.

"And now for your first match, please step forward Ms. Veer and Ms. Fort." pagtawag ng trainer sa amin.

Kasasabi ko lang na sana huwag ako ang mapili tapos ganito ang mas malala pa si Madison ang makakalaban ko ngayon, katatapos lang namin kanina sa hallway tapos pati ba naman dito. Sinasadya niyo ba? O sadyang malas ako ngayong araw na to.

Pumunta na kami sa gitna ng training room at pumwesto. Pagkatapak na pagkatapak pa lang namin sa gitna ay may mga transparent na barrier ang lumitaw sa pagitan namin at ng mga kasama naming nanonood sa gilid.

"Looks like its time for my revenge slut." she confidently said and smirked.

"And looks like you are really looking forward to this match Madison. Let's see who is going to win then." I said and gave her my sweetest fake smile.

"Go Madison, beat her!"

"Break her bones!"

Rinig kong pagchicheer ng mga alipores niya na ikinasaya naman niya.

Tsk, kayo ang balian ko ng buto diyan eh.

Hindi rin nagtagal ay nag umpisa na ang laban namin. Pagkasabing-pagkasabi pa lang ng trainer namin ng go ay umamba agad ng suntok sa akin si Madison na agad kong iniwisan. Pero hindi ko inaasahan ang sunod niyang ginawa, she uses her earth ability to control the floor I'm standing on. Tumilapon ako sa pinaka dulo ng room at tumama ang likod ko sa pader na halos mapapikit ako sa sakit.

Hindi pa ako nakakatayo ay may mga matutulis na batong papunta sa direksyon ko. Agad ko itong sinangga using my water and also fired her back, tumama ang mga ito sa braso at binti niya.

I can see the wounds on her body made by my water, luckily she can't make rocks and can only control them, unlike my water ability.

Mabilis at sobrang agresibo ang bawat pag-atake namin sa isa't-isa. Sa sobrang pagfofocus ko sa labanan namin ay hindi ko namalayan na kinokontrol ko na pala ang dugo na dumadaloy sa katawan niya. Bigla siyang napatigil sa pag galaw at natumba na ikinagulat ng mga tao sa paligid ko lalo na ng trainer namin, I stepped back and stopped controlling her blood.

The barrier suddenly disappeared around us and our trainer ran towards her unconscious body especially Tober, he carried her in his arms and rushed her to the clinic.

"Do you know what happened to her Ms. Fort?" seryosong tanong ng trainer namin sakin.

"I_I didn't mean to do that sir, everything went fast and then I suddenly controlled her blood without noticing it." pagpapaliwanag ko habang nakayuko na ikinagulat nilang lahat.

"Did you hear that? That's the cursed ability right?"

"Yes she has the cursed ability."

"She's dangerous, we must avoid her."

Rinig kong bulungan ng mga tao sa paligid ko.

"Listen Ms. Fort, that ability is prohibited and very dangerous, you must not use that especially in our training or you will be forced to go back to your school." seryosong payo ng trainer sakin.

"Yes sir, I'm sorry." sabi ko at naglakad palabas ng training room papunta sa room namin.

Inilock ko kaagad ang pinto pagkapasok ko at humiga sa kama.

Why do I have all this kind of abilities! Why me?