4 Leandro's Thoughts

Leandro's P.O.V.

After graduation, umalis kami ng Pilipinas at lumipad papuntang America. I studied Masters in Business Administration at Harston Corporate University for two years kasama ang kapatid ko.

Nagpaka-dalubhasa ako sa larangan ng negosyo bago ako nakapagpatayo ng sarili kong kumpanya. It was a Manufacturing Company focused on automobile and commercial parts.

Siyempre, maraming foreign chicks akong nakilala, halos lahat nga sila ay naka-one-night stand ko pa… pero ni minsan ay hindi pa rin nawaglit sa isipan ko si Diane.

Hindi naman na kasi virgin ang mga babae sa States. 'Yong huli ko ngang naging girlfriend doon, sixteen pa lang. Accelerated kaya nasa college na agad. Akala ko'y naka-jackpot na ako ng virgin, because she kept on saying that she was one. What the heck? Hindi pa rin pala. At sixteen, malaki na agad ang butas!

Bumalik ako ng Pilipinas at nalaman ko sa informant ko na nagtatrabaho si Diane bilang dancer sa isang club. Hindi ako nag-aksaya ng ano mang sandali at kahit kagagaling ko pa lang sa airport after my twenty-four hour flight ay agad akong pumunta roon para lang makita siya. Walang epekto sa akin ang jetlag kung masisilayan ko naman si Diane.

Kahit nakasuot ng maskara ay alam kong siya 'yon. Agad na nag-init ang buo kong katawan nang muli ko siyang makita. Lalo pa kasing gumanda ang hubog ng katawan niya, lalo pang lumusog ang mga dibdib niya, at tingin ko'y lalo pang kuminis ang porselana niyang balat—bagay na kinasasabikan kong mahawakan kahit noon pa man.

In an instant, gusto kong bugbugin ang lahat ng mga customer na kung makatingin ay akala mong kung sinong mga naglalaway sa kanya. Hindi siya pwedeng mapunta sa iba dahil akin lang siya!

Tinanong ko sa bouncer kung nasaan ang may-ari ng Lucy's Club at agad akong pumasok sa opisina nito. Kinausap ko 'yong may-ari kung pwede kong i-table ang babaeng nakamaskara at napag-alaman kong hindi raw ito nagpapa-table.

The end of my lips curved on a smirk. Masungit pa rin talaga si Diane. Pero gagawa ako ng paraan and this time, failure would never be an option. I would make sure na ako lang ang makaka-table sa kanya sa lahat ng customers at tanging ako lang bibigyang-pansin niya rito.

"One hundred thousand pesos!" offer ko sa may-ari ng club.

"Sir, hindi kasi talaga siya pwede eh. Pasensiya na, pumili ka na lang ng iba," nakayukong sabi nito na hindi malaman ang gagawin.

Padabog kong binagsak ang palad ko sa mesa niya at saka niluwagan ang necktie kong tila sumasakal sa akin. "I don't want anybody else aside from her, you hear me? I will triple the price. Or you want it quadruple? Just tell me! Name your damn fucking price… or you want to deal with one million pesos?" mahabang litanya ko sa may-ari. I tried to calm my voice pero lumalabas talaga ang ugali kong dominante. Nakakaubos kasi ng pasensiya eh.

What Leandro wants, Leandro gets! And I can't wait for another moment because I want Diane right away.

Agad siyang tumalima at lumabas kami sa opisina niya. Pinuntahan niya si Diane na ngayon nga ay nakikipagtawanan sa babaeng bartender, pagkaraa'y ibinulong dito ang gusto kong mangyari.

Matagal bago tumingin sa direksiyon ko si Diane. Halatang ayaw niya noong una dahil todo ang mga pag-iling niya senyales na tumatanggi siya. Pero nagulat na lang ako nang sa huli ay biglang tumango lang siya. Papunta na siya sa direksiyon ko dahilan upang bigla na lang akong mataranta.

"H-Hi," nauutal na sambit ko pagkatapos kong ayusin ang buhok ko na hindi naman magulo. Parang bumalik ako sa pagiging batang mahiyain. Hindi kasi ako makapaniwalang nasa harapan ko na naman siyang muli.

"H-Hello, sir. I'm C-Claire. What can I do for you?" Hindi ko alam kung bakit pero bakas ko sa boses niya ang kaba.

Bahagyang kumunot ang noo ko. What the hell? Ibang babae ba itong nakamaskara na ito? Pero sigurado akong siya si Diane eh. Wait… Claire, Claire, Claire… ah, okay! Claire might come from Clariz, her second name.

Pero anong trip niya at kailangan pa niyang magpalit ng pangalan? Hindi bale, sasakyan ko na lang ang kung ano mang gusto niyang mangyari at baka walkout-an lang niya ako kapag tinawag ko siya sa tunay niyang pangalan.

"Wala naman, Dia—Claire. I just needed someone to talk to." Oops, muntik na 'ko ro'n! "Nice meeting you, I'm Leandro." I extended my right hand for a firm handshake and that brought me back to my college memories. But this time, I was glad that she accepted it.

Hindi ko naman napigilang bahagyang pisilin ang kamay niya. Tang-ina, ang lambot! Handshake pa lang pero alam kong tinigasan na agad ako. I wouldn't mind spending a million for a night, iisipin ko na lang na nag-invest ako sa club na 'yon.

At doon na nga nagsimula ang pagkakaibigan namin ni Claire o Diane. Pagkakaibigang pinilit kong tiisin sa loob ng isang taon hanggang sa hindi ko na nga napigilan ang sarili kong umamin sa kanya. Hindi niya alam kung gaano katagal na akong nagpipigil na tawirin ang pagitan ng aming mga labi sa tuwing kami ay magkasama.

I wanted to hungrily kiss and ravage her luscious lips every time we were together. I wanted to bring her to my bed, devour her body, and make her scream my name over and over. I was impatient, yet I wanted her to be my girlfriend first before I claimed the right to completely own her.

But she already rejected me from the start when I admitted my true feelings towards her. Ako lang itong makulit na punta pa rin nang punta sa club at sunod pa rin nang sunod sa kanya—bagay na hindi niya alam.

Napag-alaman ko ring graduating student na siya ngayon sa kolehiyo. Siguro ay magla-lie low na muna ako at palalampasin ko na lang muna ang graduation niya. Saka ko na lamang ipipilit muli ang isang bagay na paniguradong tatanggihan na naman niya.

Pero hindi ako susuko. Ngayon pa ba na may mas maipagmamalaki na ako? Matagal akong naghintay kung kaya't hindi ko sasayangin ang pagkakataong 'to.

Pasasaan ba't makikita mong sa akin ka rin babagsak, Diane. Sa akin lang! Matiim kong tinitigan ang wine glass ko.

"Malalim yata ang iniisip ng kapatid ko kung kaya't hindi niya namalayang kanina pa ako nandito? Babae na naman 'yan, ano?" Someone's voice suddenly dragged me out of my reverie.

Napatingin ako sa nagsalita. Si Kuya L.A. pala, short for Liam Arthur. Nakasuot ito ng black pants at long-sleeve white polo kung saan nakabukas ang unang tatlong butones sa dibdib nito.

Pero anong ginagawa niya rito?

Ang alam ko ay nasa America siya dahil sobrang patok ng D' Jewelry Business niya roon, kung kaya't hindi niya 'yon magawang iwan. Ang weird nga, ipangalan ba naman ang business niyang 'yon sa ex-girlfriend niya?

Teka, kailan pa siya dumating?

"Bro, kailan ka pa dumating?" I voiced out my thoughts. "Hindi ka man lang nagpasabi, eh 'di sana nasundo man lang kita sa airport." Excited na nag-fist bump kami at saka nag-manly hug sa isa't isa.

Isang taon lang ang tanda sa akin ni Kuya pero magka-mukhang-magkamukha kami. Lagi nga kaming napagkakamalang kambal sa mga social gatherings na sabay naming pinupuntahan dati. Maskulado nga lang siya kaysa sa akin, pero alam ko naman na 'di hamak na mas gwapo ako!

"Kanina lang. Mamaya na lang tayo mag-usap, bro. Magpapahinga na muna ako. 'Yong mga pasalubong ko sa'yo, kunin mo na lang sa mga bagahe ko sa kotse nang lumaki naman 'yang katawan mo. Lampayatot ka pa rin eh!" tumatawang sabi niya.

"Ang yabang mo talaga, bro! Eh 'di ikaw na ang macho!" Binato ko siya ng unan sa sala na agad din naman niyang nasalo, bago muli itong nilagay sa sofa.

Tumatawa pa rin siyang umakyat sa hagdan papunta sa kuwarto niya.

Dalawa lang kaming magkapatid at masasabi ko na magkasundong-magkasundo talaga kami sa halos lahat ng bagay… maging sa mga babae. Pareho kasi kaming habulin eh!

Pero ang akin ay akin. Ang kanya ay kanya. Depende sa kung sino ang nauna.