13 Chapter 13: Asylum Asuncion

[Airish Laxamana]

"Laxamanians please proceed to the Main Hall please. I repeat, All of the Laxamanians please proceed to the Main Hall please. Thank you." Sabay sarado ko sa radio.

"Are you ready?" Sabay tingin ko kay Kaijin habang nagbabasa siya ng speech. "Do I need to memorize this?" I just shrugged.

"Anyway, that's just a sample." Kahit na pinaghirapan kong gawin 'yan para sa kanya. "So, this is just an idea?" Umirap ako.

"Bahala ka." Pinaghirapan kong gawin tapos hindi rin pala niya kakabisaduhin. This is fucking nonsense.

"Galit ka?" Ngumiti ako ng mabilis tsaka ko siya inirapan. "Nakakailang irap ka na." Dahil 'yon sa kanya.

"Can I just read this?"

"Bahala ka." Binangga ko siya bago ako lumakad papalayo. Naaasar talaga ako sa taong 'to.

Naramdaman ko ang pagsunod niya sakin hanggang makapunta kami ng main hall kung saan nakaupo na lahat ng Professors at ang Dean.

Tumikhim ako bago pumunta sa mikropono. Magsasalita na sana ako ng takpan ni Kaijin ang bibig ko gamit ang palad niya tsaka siya humarap sa mikropono.

"AYIEEEEEEEE" This is insane... It's not an effin joke.

"KAIRISH! KAIRISH! KAIRISH!" Napatayo ang Dean at sumenyas kaya tumahimik ang lahat.

Inalis ko ang kamay ni Kaijin at masama siyang tinignan. Pero nginisian niya lang ako.

Tumikhim siya bago nagsalita.

"A pleasant greetings to all of you." Panimula niya.

"We're here to change and to release the new schedules for tomorrow."

"As you can see, Airish was so busy this past few days because she's doing her task as a Supreme Chief in this university."

Dagliang Talumpati ba ang ginagawa niya? Wala kasi akong naaalala na inilagay ko ang mga sinasabi niya sa ginawa ko.

"And now, without further do, let OUR CHIEF announce the settings and changes in this University." Humakbang ako at tinapik ang mikropono bago tumikhim.

"Simulan natin sa oras ng pasok. Instead of 10:30 AM, 8am na ngayon ang pasok. Why? Because base on my research, nawawalan ng ganang pumasok ang ibang estudyante dahil 10:30 AM pa ang time schedule kaya naisip kong agahan ang pasok.

"8:00 to 8:15 ang pagpasok para maiiwasan ang pagkakaroon ng absences."

"But if you exceed with the given time like 8:16 you'll be mark as absent."

"Next is 'FOUR SUBJECTS POLICY' 8:30 ang start ng Class."

"So 8:30-9:30 is our Marketing Management."

"9:30-10:30 is our Finance Subject."

"10:30-11:30 is our break."

"11:30-12:30 is Our Operational Management."

"12:30-1:30 Human Resource Management."

"On the next day, 8:30 to 9:30 is our Business Law And Policy."

"9:30-10:30 is our Cost and Management Accounting."

"10:30-11:30 is our Break. "

"11:30-12:30 is our Computer Practice."

"12-30-1:30 is our Entrepreneurship." 

"Any objections?" Ang lahat ay napailing kaya tumuloy na ako.

"Next, 'STUDENT'S DAY' ay gaganapin tuwing 14. Example: September 14, October 14, o Di naman kaya ay November 14." Brent raises his hands kaya pinatayo ko siya.

"Why 14?" Napatingin ako kay Kaijin habang napaiwas naman siya ng tingin. "It's a special day." Umupo na si Brent pagkatapos kong sumagot.

Actually, 14 is just an ordinary day... But, it's kinda... Special for me.

"Any questions?" Many of them raises their hands so I let them speak one by one. Starts on the front row.

"May intrams ba?" Hinawakan ni Kaijin ang kamay ko. "That's my speech right?" I smiled as I let him speak.

"I forgot, Activities and Academics have an equal grade. Example: Kung mas magaling ka sa Academics pero mahina ka sa Physical Activities you'll receive an equal grades. At Kung mahina ka naman sa Academics pero mahusay ka sa Contest or Activities, you'll receive an equal grade to those students who're good in Academics. ALL OF US ARE EQUAL."

"EVERY TALENT WE ALL HAD ARE ALL EQUAL."

"Hindi porket magaling ka sa Academics, you can receive a higher grades."

"Next, Do we have an Intrams? Yes, we have."

"Beauty Contest meron din ba?" Tanong ng isang babaeng May magandang pangangatawan.

"Do we have Chief?" I nod as an answer.

"It's an LGBT Contest." Tumango si Kaijin bago tumapat sa Mic.

"Chief also allowed LGBT's to Participate." Students claps as they shouts.

"We wish for a CONFESSION DAY!" Sigaw ng isang estudyante dahilan para mapatingin ako. It's...

IT'S VENICE.

"What's the important purpose of that?" Tanong ko kay Kaijin.

"To release our feelings towards each other." Sagot niya na ikinatahimik ko. Confession Day is just like a simple Valentines Day.

"I accept that proposal." WAIT WHAT?!

"I OBJECT." Singit ko kaya napailing sakin si Kaijin.

"Look, Confession Day is like a normal Valentines Day." Madaming estudyante ang tumayo kaya napasapo ako sa noo ko.

"CONFESSION DAY IS THE DAY WE HAVE TO RELEASE OR TO CONFESS OUR FEELINGS EITHER BAD OR GOOD!" Pagprotesta ng mga estudyante na pinanigan nang nakararami.

"You told us that you'll listen to our suggestions!" Sigaw ni Venice kaya tumalikod na ako.

"Do what you want." Sambit ko kay Kaijin tsaka umupo sa upuan ko. "I'll accept that." Hindi naman na ako kumibo para makaiwas sa gulo. Hindi sa ayokong pumayag pero ano bang pinagkaiba ng confession day sa isang Valentines Day?

"So, any more suggestions?" Wala nang kumibo.

"Now, let's hear the announcements of our Professors." Umupo si Kaijin sa tabi ko.

"You look piss." Hindi ako kumibo. Venice is still my friend. Hindi ko siya kayang sigawan sa harap ng maraming estudyante.

Kinuha ko nalang ang cellphone ko at nagsimulang magtake down notes para sa upcoming Cinema Viewing which cost 225 pesos per head.

Ano nanaman kayang binabalak ng Dean? We're not a highschool student na hayok magsine.

Ilang minuto pa at nadismiss na ang klase kaya nagsilabasan na ang lahat. Bago pa makaalis ang Dean ay hinarap ko siya.

"Pardon Me, Mrs. Hendricson, Bakit po may Cinematic Film Viewing pa ang Laxamanians?" Magalang kong tanong.

"Ohh, that? Let's say, in this movie, we should know the importance of choosing our path. In this movie, It focuses on a life of a normal girl who migrated in abroad just to give her family a better life." Ngumiti ako at yumuko tsaka ko siya pinauna.

"Airish?" Napatingin ako kay Venice na nakasimangot ang mukha.

"Hindi ko kayang magalit sa 'yo." Lumawak ang ngiti niya habang niyayakap niya ako.

"SABI KO NA MABAIT KA EHH!! TAPOS MIND READER PA!!!"

"Hoy Venice! Tara na!" Napatingin ako kay Pey. So, friends na sila? Kita mo nga naman...

"Wag mong kakausapin yan! Sungit niyan ehh!" Nakasimangot na sambit ni Pey. Kumalas ako sa yakap ni Venice at pinauna ko siya.

"Wanna eat together?" Hindi ako sumagot at nauna na akong maglakad sa kanya.

Nang makaalis kami ng Hall ay nakasunod parin siya sakin. Ilang beses niyang hinawakan ang kamay ko pero bigo siyang mahuli ito.

"Galit ka ba sakin?" Halata ba? He didn't even consult me about agreeing in that fucking Confession Day. Hindi niya ba alam na pwedeng magsanhi ng away at sigalot ang Confession day? Madaming masisirang pagkakaibigan kung mangyayari ang Confession Day.

"I'm not." Pagkalabas namin ng gate ay napatigil ako dahil sa pagharang ng isang lalaki sa harapan ko.

"Move." Wala akong panahon para makipag-away sa isang estranghero.

"Yo, Kaijin!" Napatingin ako kay Kaijin na nakangiti. Nagfistbump sila bago nagbanggaan ng dibdib. Is it require to do such stuff?

"So, this girl is a Laxamana?" Napairap naman ako. "Palaban." Natatawa niyang bigkas.

"Pardon my feeling close attitude, Ms. Airish. I'm Asylum Asuncion. Kaijin's best buddy." Bagay sila. Tropang Chuckie tsk. Inilahad niya ang kamay niya pero mabilis itong tinapik papalayo ni Kaijin.

"WHOA. HANDS UP." He raised his both hands as a sign of defeat. Napangisi ako sa hindi ko malamang dahilan. Siguro ay dahil 'yon sa ginawa ni Kaijin.

I didn't expect him to do that. It's cute... Actually...

"Sa'n punta niyo? Lunch? Can I join? I'm hungry."

"Yes/No." Napatingin ako kay Kaijin. "NO." Matigas niyang sambit. "Yes Captain, and that's final." Napamaang ang bibig niya. Kita ko naman ang pagkamangha sa mukha ng lalaking ito na nagngangalang Asylum.

"Fine, But 5 centimeters distance FROM AIRISH, ASYLUM." That's my first rule for him but now he's saying it to others. Nakakatawa ang lalaking Ito.

"I thought, para sa 'yo lang 'yon?" Napatingin ako kay Asylum. "May nalalaman ka?" Ngisi kong tanong.

"Madaldal si Kaijin." Masama namang tinignan ni Kaijin ang kaibigan niya.

"Ohh, I forgot to—"

"Shut the fuck up or else I'll fucking tape your mouth, Asylum." Asylum whispers on my ears as I mildly laugh.

"Fool." Natatawa kong bulong sa kanya.

"Come on, let's just try it." Ano bang binabalak ng lalaking ito at gusto niyang banasin si Kaijin?

Inilapit ako ni Asylum sa balikat niya pero mabilis akong hinigit ni Kaijin.

"Titiyakin kong hindi ka na sisikatan ng araw Asuncion." Asylum burst out laughing.

"Iba na, iba."

"Dati kapag may babae kang kasama ok lang kahit landiin ko. What happened?" Napailing ako. What a lust of life they had...

"It's simple, because I don't want any GUY TO TOUCH HER. SHE'S FUCKING MINE AND MINE ALONE SO FUCK OFF OR I'LL TEAR YOUR FUCKING FACE INTO PIECES AND BURN IT UNTIL IT TURNS INTO ASHES." Napatigil kami ni Asylum sa paglalakad at tumingin sa isa't-isa.

"She's my Master, that's all. No deep meaning." Sabay lakad niya papalayo. "He's changing.." Napapailing na bigkas ni Asuncion. "What did you do to him?" Ako naman ang ngumisi sa kanya.

"Beats me." Wala akong naalalang ginayuma ko si Kaijin. But, he seems to protect me somehow. Kinuha ko ang cellphone ko at naglagay ng double amount sa account niya.

I wonder what will he do if our contract is already finish. Will he stay?

Pagkapunta namin sa restaurant ay umorder na kami. "Our family owns a bar by the way." Did I ask?

"Then?" Bagot kong tanong habang ginagalaw ang straw ng juice.

"Want to collab?" I stop as I looks at him. Nabibingi na ba ako? Did he just fucking say that so casually?

Ano bang tingin niya sa pakikipagcollab? Laro? A huge possibility amount of money will be release when this collab happens.

"Lemme think of it." Kasabay nito ang paglapag ng mga pagkain namin. Mataimtim kaming kumain hanggang sa iniangat ni Kaijin ang kutsara niya papunta sa bibig ko.

"Kain." Is this a PDA or something? "Kakain mo ito o ikaw ang kakainin ko?" WHAT THE ACTUAL FUCK?!

"Galawang fucboi Kaijin." Hindi ko pinansin ang kutsara at nagpatuloy sa pagkain. "Ito nalang." Napatingin ako kay Asylum na kumindat. Is he trying to mess up with Kaijin?

"Masarap ito. Ayaw mo?"

"Sinong may sabing ayaw ko?" Kukuhanin ko sana ang kutsara na hawak niya ng isubo niya ito sa bibig ko. Ramdam ko ang pagkalabog ng kutsara ni Kaijin at tumayo.

"I'm done." Tinignan ko ang plato niya na may pagkain pa. "No You're not." Ani ko. Matalim niyang tinitigan si Asylum bago tumingin samin.

"I lost my appetite." Sabay alis niya. Susundan ko na sana siya pero hinigit ni Asylum ang braso ko. Ano pa bang kailangan ng lalaking 'to?

"1..."

"2..."

"3..."

"LET HER GO." Naramdaman ko ang pagbawi ni Kaijin ng kamay ko kay Asylum.

"Stay away from my WIFE." Asylum teasingly waves his hands as we walks away. "Stay away from him." Hindi ako kumibo at nanatili nalang akong tahimik. Ano bang problema niya?

"Why?" Binitawan niya ako at Mabilis akong idinikit sa pader. Lumapit siya ng lumapit sa tenga ko hanggang sa nagsalita na siya.

"MY JEALOUSY CAN KILL A FUCKING PERSON."