1 KABANATA 1

NAPANGISE ang isang lalaki habang hawak hawak ang isang matulis na kutsilyo sa kaniyang kanang kamay. He's wearing a wide grin on his face and his eyes glistened in excitement as he plays the tip of it. He even chuckled when he wounded his fingertips proving its sharpness before landing his eyes on the scared woman in front of him.

Her eyes shouted fear as she tried to speak even though there's a handkerchief restraining her to do so. He walks slowly into his helpless victim and then without a word he digs his knife on her chest making her groan in pain which is a piece of pleasant music to his ears.

Drops of blood started to flow from her chest when he lifts his hands up and digging it on her neck this time. Another sound of agony escaped on the woman's mouth. Contentment plastered on his eyes. The woman started to choke on her own blood ending her own life.

He smiled. He felt incredibly happy. He really likes to see someone in pain, it's making him alive. He gives a cold stare on the lifeless body of the girl and spits on her after. His face crumpled. He really hated the girl ever since and she deserves what happened to her.

"ELERIE!" masiglang bati ni Kahaia nang maabutan niya ang naglalakad na babae kasabay ang pagsulpot niya mula sa likuran nito. Nakita niya ang kaibigang si Elerie na naglalakad nang makapasok siya sa gate ng kanilang paaralan kaya naman ay naisipan niyang habulin ito at gulatin.'Yon nga lang mukhang hindi naman ito tinalaban. Hindi man lang ito nagulat dahil busy ito sa pagbabasa ng hawak nitong itim na libro.

Napasimangot siya saka ibinaba ang tingin sa hawak nito. She read the title of it. It says Obsessed.

Nagsalubong ang dalawang kilay ni Kahaia sa binabasang libro ng kaibigan saka niya iniangat muli ang kaniyang paningin sa mukha nito.

"Tungkol na naman ba sa gross na patayan 'yan?" magkasalubong ang mga kilay na tanong niya. Iniyuko ni Elerie ang kaniyang ulo na tila ba nahihiya.

"O-oo. Nakita ko sa booksale kahapon," sagot nito habang inaayos ang suot na makapal na salamin pati na rin ang nalaylay na bag dahil sa pagkahila niya kanina. Napangiwi si Kahaia sa sagot nito.

Mahilig talaga ang kaibigan niya sa mga gross novel na mostly ay tungkol sa mga patayan. Not just a simple murder content dahil ang gusto nito ay 'yong tipo na detelyado ang uri ng pagkakapatay sa mga tauhan sa kwento. 'Yung tupong maiimagine mo palang ay susuka ka na. She even tried once reading her books para naman makasabay siya sa trip ng kaibigan pero hindi niya kinaya.

Kung ang iba ay maduwak duwak nang mabasa ang isa sa mga libro nito, si Elerie ay hindi man lang makikitaan ng takot at pagkadiri. Katulad ng librong binabasa nito, obsessed din ang babae sa ganitong uri ng genre na sanhi para iwasan siya ng lahat esrudyante sa paaralan na 'yon. Everyone thought she's weird and a psycho madalas din kasi itong mag-isa sa isang sulok. Hindi rin ito palaayos sa sarili. Maliban sa kaniya ay wala na itong matatawag na kaibigan sa paaralan.

Hindi niya rin alam kung bakit pero ang gaan ng loob niya sa babae. Hindi siya natatakot dito dahil proven naman niya na mabait ito. Hindi siya nawe-weirduhan dito. Napailing si Kahaia. Tanggap niya na iba ang trip ng babae sa mga librong gusto.

Napangise si Kahaia ng may maisip na kalokohan kapagkuwan ay walang pasabing hinablot niya ang libro mula kay Elerie na nakapagpaalma rito. "T-teka!"

"No books during our time here, Elerie. Narito tayo para mag-enjoy sa retreat natin. You should give yourself a break from your books," wika niya saka inakbayan ang babae.

"For three days na stay natin sa school sa amin muna ang atensyon mo okay?"

Kahit bakas ang pagtutol sa mga mata ng babae ay napilitan na lang itong tumango sa kaniya. A smile curved on Kahaia's lips kapagkuwan ay nagpatuloy sa paggiya niya rito papasok.

It was January 13, 2012 at ang simula ng pinakaiintay nilang retreat sa Ridgewell Academy. Ito ang magiging huling gathering nila magkaka-batchmate sa eskwelahan dahil magsisipagtapos na sila sa dadating na marso at tatahak na sa buhay kolehiyo.

Sa loob ng tatlong araw ay mananatili sila sa loob ng paaralan at hindi maaaring makalabas. Iyon ang isa sa mga patakaran sa gagawin nilang school batch retreat kaya naman may sari-sarili silang dalang pagkain at mga kagamitan.

Tatlong sa paaralan. Hindi naman sila nangangamba na maaaring may makapasok na hindi estudyante ng Ridgewell dahil kilala ang eskwelahan na may pinaka-hightech school fascilities and system alarm. Lahat ng kakailanganin nila para sa gaganaping recollection ay nasa loob na. Isa pa may mga kasama naman sila na mga guro na magbabantay sa kanila.

To live by themselves without their parents. Napangiti si Kahaia. Isa 'yun sa pinangarap niyang mangyari. Positibo siya na magiging magandang memories ang makukuha niya sa retreat kasama ang kaniyang mga kaibigan. Mga alaala na babaunin niya sa dadaring na mga panahon.

"Come on I'm sure hinihintay na nila tayo sa classroom." Natatawang hinila niya si Elerie with the thought that this would be the best three days of her life.