CHAPTER ONE:

"Maria Evie Sy you have no right to turn your back at me!" That's my mother's angry voice. I stop taking another step and look at her furious face. "Why should I do it? I'm not a baby sitter and in fact, you are asking me to baby sit a grown young man." I can't take it. Earlier they ask my little brother to come and get me out of my room. And for what? For this bulllshitness.

"Bitch you look like someone who have all the problem in the world in her back." I roll my eyes at my friend's words. "What happened?" Tanong ulit niya. I sigh.

"My mother asked for a favor. And I just can't do it and I walked out furiously. But of course, she's also furious." Hindi papatalo ang nanay ko. Janice laugh and I look at her in my cellphone' screen. "Tam yan, patigasan ulit kayo. Makikipag pustahan ako kila Donna kung sino unang titiklop." Inirapan ko na lang siya.

"Ano ba ang ma ga-gain ko sa pag babysitt sa taong mukhang kasing idaran ko lang?" Duh, definitely gonna eat the freedom that I don't even have. "Well girl, good luck with your situation. And I have to go." Janice turn her her phone towards her door. Nakita kong nakatayo si Jancel doon. Ang long time boyfriend niya. I just wave my hand before ending the call.

Kinabukasan, I did not even bother myself to eat any breakfast. Agaran akong lumabas ng bahay to go to school. Ayoko makipag usap kay Mama. Alam ko naman kasi na masama ang loob niya sa akin. Ganun din naman ako. Same vibes. Parehas masama ang loob namin.

I groan when someone brutally put an arm around my neck. "Bitch be careful." Donna laugh. "Balita ko hindi kayo okay ni tita ha." Magaling. I look at my right side and saw Janice smiling ear to ear. "May pakpak talaga ang chismis no?" Tumango naman sila.

"Nga pala. Bumalik na si Ren." Our sudden conversation got my attention. "Eh? So meaning ba nito e babalik na din siya sa volleyball team?" Tanong ni Donna.

"That's for sure, I guess? He's a top player of our university kaya malamang ay muli siyang kukunin ng school." Walang imik na nakikinig lang ako sa usapan nila hangang sa makarating kami ng cafeteria.

"I heard what happened to his little bro." Donna said and Janice snap her fingers. "Ay oo! So pitiful nga e. Like he lost his sight for a girl na iniwan siya." I frown and look at Donna. "Sa'n mo naman nakuha ang chismis na'yan?" Tanong ko sa kaniya. She just shrug as we sat on our usual table. "Kalat ang chismis sa buong univ, Evie. Grabe! Late na late ka ata sa mga chismis?" Balik tanong niya. I roll my eyes at her.

"Hindi naman kasi ako chismosa katulad niyo no." Sabay silang tumawa sa naging sagot ko. And beside, madami akong dahilan para mahuli sa chismis na ganito. I have a lot of priorities na naka latag sa akin. I'm grabbing all the opportunities that I can grab. Hindi naman kasi nila ako katulad na madaming panahon sa mga bagay bagay. I'm a self made bitch. Nakapag aral ako sa isang kilalang university hindi dahil sa maya,an or may kaya ako. It is because I am a working student. Kaya nga hinindian ko agad si mama kahapon e. Just one more sem. And worry free na ako. I was a continuous dean's lister. At isang semestre na lang ay mag kakakroon na ako ng scholaship.

"Busy ka parin ba?" Tanong ni Janice habang nag presenta namang bumili ng pag kain si Donna. Tumango lang ako habang nilalabas ang mga gamit. We have different courses. Janice is a Psychology student and Donna is an architect student. And me? I'm a physical Education student.

I pick a win win course na meron. Grabbing the opportunities. "Bakit ba kasi ayaw mo humingi ng tulong sa mga magulang mo?" Tanong ni Janice. I look up to see Donna approaching our table dala ang mga foodies na binili niya. "Well, pa'no ako tatayo sa sarili kong mga paa kung lagi akong nakasandal sa pamilya ko?"

Kuno't noong tiningnan nila ako. "Can't see the connection." Donna said and I just shake my head. "Hindi lang ako ang nag aaral sa amin. At pinili ko ang mag aral dito kaya wala akong karaoatan na mag reklamo financially sa kanila." It was my idea to study here. Kaya shoulder ko ang expenses ko.

While eating, I recieved a message from my mother. Her message made my eyebrow raised.

Kaya heto ako ngayon. Nakatayo sa harap ng isang malaking gate. Villa Theodore. Basa ko sa bakal na bumubuo ng mga letra. I frown while thinking. Para kasing pamilyar e. Oh, before this, I recieved a message from mama na siansabi niya na hawak ko naman ang sarili kong oras dito. The babysitter job. That's why here I am.

"Ano ho kailangan niyo Ma'am?" Napalingon ako sa isang may edad na lalaki. May bitbit itong walis at duspan. I smile at him. "Magandang Hapon ho, I'm here po for the job...?" Shet, hindi ko pala alam ang pangalan ng pinunta ko dito.

Ngumiti naman sa akin si manong and that made me guess na maybe alam na niya kung anonang tinutukoy ko. "Ikaw ba si Ma'am Evie?" Magalang akong sumagot. "Oho, ako nga po." I watch manong as he open the gate and let me in. "Halika Ihja. Tuloy ka." Pumasok ako at hinintay siyang maisara ang gate. Hindi ko maiwasan ang mapatingin sa nag didilim na kalangitan. Sana hind ako mahirapan sa pag uwi. As usual. I did grabbed the opportunity. Kaya nga ako nandito e. Malapit lang din naman kahit papano sa school ang bahay na'to kaya hindi ako nahirapan sa pag commute. Pero pauwi sa a,in ang pahirapan dahil limang oras na biyahe pa ang kailangan kong gugulin para makauwi. From Marilao to Baliwag. Ganun kalayo.

Pag pasok namin, hinatid ako ni manong sa sala at nag paalam na tatawagin lang daw niya ang mayari ng bahay. I sit while my eyes is looking around. Mayaman sila. That's for sure. Kahit hindi ko masyadong napag tuunan ng pansin ang labas, masasabi ko na sa laki ng bahay nila ay sobrang yaman nila. Habang nag iisa ay binalita ko sa aming gc na I did grab the opportunity na binigay ni mama sa akin.

Donnabelle: Oh, see? Sabi ko sa'yo e.

Mukhang nakapag pustahan na ang dalawang 'to a.

Its_princessJanice: Kamusta ang houchie?

EvieNotIvie: Para akong nasa pelikula kung saan ako ang hampas lupa.

Donnabelle: Oh my gosh! U puriitang chararat! Baka nanjan talaga ang para sayo!

Its_princessJancie: balitaan mo kami pag ma aambunan na kami ng grasiya!

I can't help but to shake my head. Kung may iba man na makakabasa ng usapan namin, baka isipin nila ma mukha akong pera.

"You must be Ivie?" Agad akong napalingon sa hagdan at pinag masdang bumaba doon ang isang may idad na babae. Maybe she's in her fourties, but you can still see that she's pretty. "It's Evie po." Magalang na pag correct ko sa kaniya.

For her age, she's wearing a five inches heels and her long black strapless dress is justifying her voluptuous body. I can't help but to stare at her pastel hair. Wow. Parang hindi tita ang datingan ah.

"Quit starring at me darling." I blink a few times bago igala ang mata sa sala. Wow. Ang taas ng ceiling. Isang malakas na tawa lang ang pinakawalan niya. "Wala pa si Skye dito but you can see the young master at his bedroom. Just go straight till you reach the end of the hallway on the first floor."

Her hand gesture for me to go. Dahan dahan akong tumayo habang ang kamay niya ay patuloy parin sa gesture ma para akong aso na tinataboy niya. "Wag ka mag alala. Hindi nangangain ang pamangkin ko unless mag pakain ka." I grimace at her joke and she laugh. Kaya naman ang kaninang dahan dahan kong galawa ay naging mabilis. Halos tinakbo ko na ata ang hagdan. Sinunod ko lang ang institutions niya. At sa dulo nga ng hallway ay isang magarbong pinto ang kinatok ko.

I slowly open the door to see nothing. Napaka dilim. Tama kaya itong pinasok ko? "Hello po?" Kinapa ko sa pader ang switch ng ilaw. Lucky me, nagawa kong buksan ang ilaw. At dahil nakabukas ang sliding door ng corridor, nagawa ng hangin na isara ang pinto sa gilid ko. "Jusmiyo marimar!" I put my hand on my heart. Ang lakas. Parang gusto ko sumigaw na hindi ako nag dadabog at gawa iyon ng malakas na hangin sa labas. The room is simple and plain white and grey. Malinis din. There are some gym equipments pero walang tao. Kaya naman tiningnan ko ang mga paintings na nakakalat sa isang part ng room. Madami ding lata na nasa lapag. At mukhang matagal tagal ng hindi nagagalaw ito. The girl in the unfinished painting looks familiar---

"I hope you are not stealing from me." Isang malalim na boses ang nag palingon sa akin sa entrace ng terris na naka bukas. Doon ay nakatayo ang isang matangkad na lalaki. He look so handsome in his white plain tshirt and in his pajama. Wala sa sariling pinindot ko ang telepono.

Fuck! Naka on ang flashlight! I gulp down all the saliva that I have when he suddenly frown.

Shit.

OCEAN_TEN