KABANATA 38

"Ma'am, pinapatong po ni Sir Lucas kung tapos na raw po kayo," magalang ang tinig na saad ng matandang babae kay Hera. Napatingin si Hera sa matanda at ngumiti. She was looking at herself in the mirror checking herself when the older woman knock in and enter their room.

"Opo manang, baba na po ako," nakangiti niyang sagot. Tumango lang ang matanda at kaagad na nagpaalam para bumalik sa trabaho nito.

Mag-iisang linggo na mula noong nag hire si Lucas ng katulong nila. Tatlong tao ang hinire ni Lucas at puro matanda ang mga iyon. Hindi naman sa may problema siya sa mga matanda, pero pakiramdam niya kasi ay mukhang nag-iingat si Lucas sa hindi niya malamang dahilan.

Noong una ay hindi siya pumayag dahil kaya naman niya. Pero ayaw naman ni Lucas kaya wala siyang nagawa kung hindi ang sundin ang gusto ng lalaki.

Mabilis na tinapos ni Hera ang pag-aayos sa kaniyang sarili at kaagad na kinuha ang mamahaling bag na binigay sa kaniya ni Lucas noong nakaraan.

Today is the twenty-eighth day of the seventh month of the year and it's her father's birthday. Excited at kinakabahan siya sa hindi malamang dahilan. It's been a while since she visited her father. Her life has been hard and busy in the past months to the point that she clearly forgot visiting her father again.

Mabilis na bumaba siya sa hagdanan at kaagad na nadatnan niya si Lucas. Nakatayo ang lalaki at inaayos ang mamahaling relo nito na sa magazine lang niya nakikita. Nakasuot ng puting polo ang lalaki na nakatupi hanggang siko nito. Wala sa sarili na napahinto si Hera sa pagbaba at napatitig na lang sa lalaki na nasa kaniyang harap.

She already knows that Lucas is tall but right now, his height is being emphasized because of his outfit. He looks like a modern god. Ang guwapo nito at seksi sa kaniyang paningin. Bigla tuloy niyang naisip kung deserve niya bang makasama ang kagaya ni Lucas.

Mayaman ang lalaki at may natapos sa buhay. Hindi lang ito basta mayaman dahil sa nagpursige ito, he is born with a silver spoon. Habang siya ay mahirap. May kaya naman ang kaniyang pamilya lalo na noong buhay pa ang kaniyang ama. Pero nang mamatay ito ay ang kaniyang ina at mga kapatid na lang siguro ang may kaya sa buhay habang siya ay mahirap.

She never really considered their family's wealth be hers anyway. Dahil napunta naman iyon lahat sa kaniyang ina nang mamatay ang kaniyang ama.

While thinking about it, Hera suddenly thought about something. Ever since na nakasama niya si Lucas at nagiba ang kanilang relasyon, napagtanto niya na naging iba na rin ang klase ng kaniyang pamumuhay. She's slowly starting to live as if she's rich where in fact she's not.

Binibigyan siya ni Lucas ng mga mamahaling damit, alahas at minsan pera. Kahit na anong tanggi niya sa mga binibigay ng lalaki ay hindi rin naman ito pumapayag. He likes spoiling her so much to the point that she's starting to live luxuriously.

Napabuntong hininga na lang si Hera. Mukhang nahawaan na talaga siya ni Lucas. Hindi niya alam kung maganda ba iyon o hindi.

"What are you thinking so deeply?" Napakurap-kurap si Hera ng kaniyang mga mata nang makita ang mukha ni Lucas na sobrang lapit sa kaniya. Napaawang ang kaniyang labi at humanap ng isasagot sa lalaki.

Hindi man lang niya namalayan na lumapit na pala ang lalaki sa kaniya. Ganoon ba talaga kalalim ang kaniyang pag-iisip na hindi man lang niya naramdaman ang paglapit nito sa kaniya?

"N-nothing... I'm just excited," pagsisinungaling niya at taimtim na nagdasal na sana ay maniwala si Lucas sa kaniyang sinabi. Nagtagal ang tingin ng lalaki sa kaniya na para bang inoobserbahan nito ang kaniyang ekspresyon.

Napalunok si Hera at hindi mapigilang makaramdam ng nerbyos. Ayaw niyang magsinungaling sa lalaki pero wala naman siyang choice. Ayaw naman niyang sabihin sa kay Lucas ang totoo niyang iniisip. Na paano nagbago ang klase ng kaniyang pamumuhay dahil dito.

Lucas really changed her and not only the way she lives but also her heart. Sobrang dami nang nagawa si Lucas para sa kaniya. Sobrang bait din nito kahit na malamig ang ugali ng lalaki pero kahit ganoon ay ramdam niya pa rin na may care ito sa kaniya.

Hindi niya tuloy mapigilan mag-isip kung deserve ba niya ang lalaki.

"Really? Then why can't you look back at me?" he suddenly asked in a gentle yet cold tone. Maingat na hinawakan ni Lucas ang kaniyang pisngi. Sa sobrang gaan ng palad nito sa kaniyang pisngi, parang gusto niya tuloy matulog habang nasa kaniyang pisngi ang mainit na palad nito.

Yumuko siya para hindi makita ng lalaki ang kaniyang mga mata. Hindi niya alam kung bakit bigla na lang siyang naging emosyonal ngayon. Hindi naman siya ganito noon, ngayon lang talaga.

Nang walang masagot si Hera ay nagpakawala na lang ng buntong hininga si Lucas. Gamit ang kaniyang palad ay inangat niya ang mukha ng babae para magtama ang kanilang paningin. He saw her eyes were misty. Na para bang pinipigilan lang ng babae ang sarili na huwag maiyak. Hindi niya tulog.y mapigilang mag-aalala dahil doon.

"What's wrong? Tell me," he softly asked that made Hera sniffed. Sa sobrang rahan ng boses ni Lucas ay hindi tuloy mapigilan ni Her na madala sa kaniyang emosyon. Pinigilan niya ang sarili na maiyak bago dahan-dahan na binuksan ang labi upang magsalita.

"I-I just think I don't deserve you..."

Lucas whole body froze as if he was struck by a lighting. Nanigas ang kaniyang buong katawan at para bang may nakakabinging tunog siyang narinig ngayon lang. Napaawang ang kaniyang mga labi at hindi makapaniwala na napatitig kay Hera siya ay may nanunubig pa rin na mga mata.

Lucas opened his mouth to speak but immediately closed it when he realized something. He doesn't know why Hera suddenly thought that way. Pero wala naman siyang magagawa kung naisip na lang bigla iyon ni Hera. Their life has always been different from the start. Of course thinking in that way is normal but still, he doesn't want Hera to feel that way.

Lucas let out a soft sigh and caress Hera's face in a softest and gentlest way as possible. Marahan na pinahid niya ang mga mata ng babae para mawala ang mga kuha na namumuo sa mga mata nito. Hera's eyes became clear again but he still can see pain in it.

Ang malinaw na mga mata ng babae kung saan sa tuwing tumitingin siya roon ay nakikita niya ang repleksyon ng kaniyang sarili. These innocent eyes who first captivated him the first time they meet. As much as he wants to, he wants this eyes to be filled only with happiness and void of any pain.

The woman in front of him looks so beautiful right now to the point that he's feeling breathless. She's always beautiful but right now, she just shines brightly. Her beauty feels like she wasn't part of this world but here she is now, beside him.

Ah, I don't want to let her go.

Tumigil si Lucas sa kaniyang ginagawa at nilapit ang kaniyang mukha sa noo ni Hera. Hinalikan niya iyon at nagsalita.

"What are you saying? You deserve me as much as I deserve you," he muttered the same time his lips went down into her lips. Hinalikan niya ang labi ng babae at nagsalita ulit.

"So stop thinking about useless things and only think about me." Hera blink and couldn't say anything. Hearing Lucas' words feels like he was saying I love you to her. Sa sobrang kilig na nararamdaman ngayon, hindi na siya magtataka kung bigla na lang siyang mahimatay.

After that heartwarming talk with Lucas na hindi niya ine-expect na mangyayari dahil nga ay bigla na lang siyang naging emosyonal, umalis na agad sila ni Lucas. Habang sila ay papunta sa menteryo ay nag-uusap usap lang sila ni Lucas tungkol sa kaniyang ama.

"If he's alive, how old is he now?" tukoy ni Lucas sa kaniyang ama na namayapa na. Napahinto si Hera sa pagkain ng fries na binili nila kanina sa isang drive through ng isang fast food chain. Bigla na lang kasi siya g nagutom kaya nagpabili siya sa lalaki.

"He would be twenty three," sagot ni Hera kay Lucas at sumubo ulit ng isang piraso ng fries. Pagkatapos ay kumuha ulit siya at sinubuan ang nag d-drive na si Lucas. Nagugutom din daw ito at gustong magpasubo sa kaniya.

Iba tuloy ang kaniyang naiisip dahil sa word na subo.

"Hmm, just like my dead father," parang wala lang na wika ni Lucas. Natawa na lang siya dahil sa sobrang bitter ng boses ng lalaki. Naiintindihan naman niya ang ugali nito. Maging siya ay galit sa pala ni Lucas. Mabuti na lang talaga at patay na iyon.

Speaking of Lucas' father, it was still vague as to who really killed his father. When she asked him that day if he really killed his father, he didn't answer.

Maybe he–

"Where here." Hera paused and immediately look outside. The familiar cemetery where her father was buried welcome her gaze. Pinarking ni Lucas ang sasakyan at nang okay na ay kaagad na lumabas sila.

Kinuha ni Hera ang bulaklak na binila nila at hinila ang kamay ni Lucas para puntahan na ang puntod ng kaniyang ama malapit lang din sa kanilang pinag parkingan. Kumunot ang kaniyang noo nang pigilan siya ni Lucas.

"Hmm? What's wrong?" takang tanong niya.

"You go first and talk with your father. I'll follow you once you're done," seryosong saad ng lalaki. Ang kaninang mahinahon na puso ni Hera ay biglang nagwala dahil sa sinabi ng lalaki. It's like he respected her and her privacy. Hera bit her lower lip and nodded her head.

"Alright... I'll call you," pagpapaalam niya sa lalaki at naglakad na papunta sa puntod ng kaniyang ama. Nilinisan niya iyon at nang matapos na siya ay maingat na nilapag niya ang bulaklak na binili nila kanina. Nag sindi rin siya ng kandila at nagsimulang magdasal. When she's done, she's starting telling her father what happened to her life.

"Pasensiya na dad kung hindi ko tinupad ang pangako ko sa 'yo na intindihan palagi si mama. Kahit na ngayon lang, I wanted to choose myself and save the only life I have. Sana maintindihan niyo po ang aking naging desisyon..." mahabang litanya ni Hera sa mahinang boses.

Pa simple niyang pinahid ang luha na tumulo sa kaniyang pisngi at ngumiti habang kaharap ang lapida ng kaniyang ama. Marahan na hinaplos niya iyon.

"By the way Dad, masaya na po pala ako sa buhay ko ngayon. Nahanap ko na ang lalaki na iibigin ko hanggang sa ako ay nabubuhay. Maybe kung buhay pa po kayo ngayon, baka magkasundo po kayo ni Lucas," she chuckled and immediately glanced to where Lucas is. Nakasandal ang lalaki sa mamahaling kotse nito at nakatingin sa kaniya.

Nang magtama ang kanilang paningin ay ngumiti siya sa lalaki at sinenyasan ito na lumapit. Umalis si Lucas sa pagkakasandal sa kaniyang kotse at naglakad papalapit kay Hera. Nang makalapit na siya sa babae ay kaagad na pinakilala siya nito sa ama nito.

Bumaba ang tingin ni Lucas sa lapida para tingnan kung ano ang pangalan ng ama ng gumawa sa babae na kaniyang mahal. Parang tumigil ang pag-ikot ng kaniyang puso kasabay nang pagtulo ng malamig na pawis sa kaniyang batok nang mabasa ang pangalan na iyon.

Mateo Cain Madrigal

"He's my father, Lucas."

Hindi makasagot si Lucas kay Hera at blangko lang na napatitig sa masayang ekspresyon ng babae. He doesn't know what to react. Memories from the past began appearing again. Ang memorya ba matagal na niyang binaon sa kaniyang isipan.

Ang memorya kung saan humingi siya ng tulong sa kaibigan ng kaniyang ama at ng kaniyang ninong pero imbes na tulungan siya ay binuking siya nito at nagsinungaling pa. He almost died because of that person.

He had always hated that person so much. Sa sobrang galit niya sa ginawa nito na hanggang ngayon ay hindi pa rin siya maka-move on. And knowing that that person whom he loathed so much where actually Hera's Father makes his mind blank.