5 Chapter 4

Taming turns into Unexpected

"Sab? Ayoko na. Hindi ko na kaya ang trabaho. Tanggalin mo na lang ako," mahinang sabi ko sa kabilang linya. Tinawagan ko si Sabrina dahil feeling ko, sukong-suko na ako.

"Come on Alexa! Ngayon ka pa ba susuko? Three months ka na diyan!"

"I know. I can handle the job but the Boss? I can't. I feel like, anytime gusto niya akong patayin."

"My god Alexa! You're imagining things! How can you say that? Gawin mo ang ginawa mo sa mga strict Boss mo dati. Tame him!" Napasampal ako ng noo. I can tame humans but vampires?

"Sige na Alexa, may gagawin pa ako. You can do it! Just think of the reason kung bakit kailangan mong matapos ang contract sa DEN Company. Nine more months at makakaalis ka rin diyan. I gotta go," nagmamadaling sabi niya at pinatay ang tawag. Napabuntong hininga naman ako.

How can I tame a Vampire Boss?!

★★★

Are you crazy?" may inis na tanong ni Damon. Nabangga ko kasi ang likuran niya nang huminto siya sa paglalakad. Kasalanan ko pa?!

"Bakit ka kasi huminto?"

"Why are you hiding behind my back?" pabalik na tanong niya.

"Because of the creatures around us. Kahit wala na akong pamilya, I can't just die because of Vampires!" bulong ko sa kanya. Hindi rin naman maririnig ng mga bampira sa paligid dahil may malakas na music silang pinapatugtog. They are celebrating here dahil may bisita sila which is ako at si Damon.

Madilim na rin ang kalangitan dahil gabi na. Walang masyadong lights sa paligid pero may mga pagkain, decorations, and chairs with tables dahil nagtipon-tipon sila.

"If you don't want to die then don't act as human here," cold niyang sabi. Tiningnan ko naman siya ng masama. So, I must pretend as a Vampire even if I am not? What the hell!

Pinakalma ko ang sarili ko. Okay, I will not argue with him anymore. All I want is to maintain my job. I want to tame him now para magkaintindahan kami ng maayos, at tratuhin niya ako ng mabuti but how? I need a miracle!

"Okay, I'm sorry Mr. Walter. I just carried away, negative things may happen but I'll think positive to accomplish my job," nakangiting sabi ko. Nawala naman agad ang ngiti ko nang talikuran niya ako, at wala man lang sinabi. Naiinis na ako sa kanya pero pinakalma ko ang sarili ko.

Relax Alexa, tandaan mo, bampira siya, kaya niyang sipsipin ang lahat ng dugo mo sa katawan.

Sumunod lang ako sa kanya nang maglakad na naman siya papalapit sa isang mesa. Umupo siya sa upuan, at nang makaupo rin ako sa tabi niya ay biglang huminto ang tunog sa buong paligid.

"Nay Santi! May mga taong gumagala sa labas ng resort. Naamoy sila ng mga guard sa resort," rinig kong sabi ng isang binatang lalaki kay Nanay Santi.

"Paalisin niyo sila. Kung ayaw nilang umalis, alam niyo na ang gagawin," seryosong sabi nito.

Napalunok naman ako at inusog ang upuan ko kay Damon.

"They can smell humans?" tanong ko sa katabi ko habang nakatuon pa rin ang atensiyon sa nag-uusap malapit lang sa amin.

"They can't smell you. You've been working with vampires, you have adapt the smell," rinig ko namang sagot niya. Nabunutan naman ako ng tinik sa sinabi niya.

"You're having a good time. I am happy to see a married couple here. Did you do the Vampires tradition Mr. Walter?"

Napatingin ako kay Nanay Santi na ngayon ay nasa harap na namin. Ang tugtog ay bumalik na rin. Ang mga tao--bampira sa paligid ay nagsasaya na.

"T-tradition?" kinakabahang tanong ko. Ngumiti naman sa akin ang kaharap namin.

"I think, you haven't. It would be our pleasure if you will do it here in our resort."

Tiningnan ko si Damon dahil wala akong alam sa sinasabi ni Nanay Santi. Hindi ako bampira kaya anong tradition ang sinasabi niya?

"Come on Mrs. Walter, if you will do it here. I will make sure that you will own this resort. Our resort is a rare place in this world because this is only for Vampires. What do you think about my offer?"

Hindi naman ako nagsalita dahil wala akong kaalam-alam sa tradition na sinasabi niya.

"That would be a difficult thing to do for her. She's not ready for that. Besides, I have my own ways to own this resort," seryosong sabi ni Damon.

"Bakit naman? This is the easiest way since mag-asawa kayo, walang masama doon. You will encounter many many obstacles to own this resort Mr. Walter," may ngising sabi ni Nanay Santi.

"Why do you want us to do the tradition?" taning ni Damon.

"More blessings will come in this resort Mr. Walter.

"Hindi po kami mag-asawa," agad na sabi ko. Sabay naman silang tumingin sa akin. Nakita ko ang pagpula ng mga mata ni Nanay Santi, at pagdilim ng aura niya.

"What do you mean?" nakakakilabot nitong tanong. Hindi ako nakapagsalita dahil sa gulat, at takot.

"We are not yet married. We are engaged," kalmadong sabi ni Damon. Bumalik naman ang anyo, at aura ni Nanay Santi. Ngumiti siya sa amin.

"Doon din naman papunta iyon. So what is your decision soon to be Mrs. Walter?" Nasa akin ang atensiyon niya. Hindi ako makagalaw at makapagsalita. Ilang sandali lang ay naramdaman ko ang pagtango ng ulo ko.

"Very good! Come on, ihahatid ko kaya sa special room," masayang sabi nito at nauna nang maglakad. Ilang sandali lang ay hinabol ko ang hininga ko, parang galing ako sa isang mahabang takbuhan. Tiningnan ko ang papalayong si Nanay Santi, ano ang ginawa niya sa akin?

★★★

"Manipulation," maikling sabi ni Damon. Tiningnan ko siya ng hindi makapaniwala.

"She can control everything except for those who don't want to be controlled," dagdag niya pa.

Nakaupo ako ngayon sa gilid ng kama kung saan daw namin gagawin ang tradition ng mga bampira.

"What did she means by the vampires tradition?" tanong ko.

"You nodded, it is not my fault anymore. You choose to do the tradition."

"Ano nga ang tradition na iyon?"

"It is a vampires tradition to create a child for lovers, and couples," seryosong sabi niya. Nakatayo lang siya sa nakasaradong pinto. May ilaw dito sa loob.

"Ano?! Bakit hindi na lang natin sabihin na hindi tayo lovers, or couples?"

"Did you see her reaction? She can kill us anytime. Don't worry, vampires can't make humans pregnant," kalmadong sabi niya at lumapit sa akin.

Nataranta naman ako sa paglapit niya.

"T-teka! S-andali!" pagpigil ko sa paglapit niya pero nagtuloy-tuloy pa rin siya.

"If we will not do this, we will both die in this resort." Huminto siya sa paglalakad at tinungo ang switch ng ilaw. Pinatay niya iyon kaya kadiliman ang bumalot sa buong paligid. Wala akong makita!

Nanigas ako nang may maramdamang humahaplos sa pisngi ko. Napapikit na lang ako at naramdamang may labi na lumapat sa labi ko. Gusto ko siyang itulak, pagalitan, at bugbugin pero ayaw ng katawan ko. Gusto nito ang ginagawa ni Damon.

Naramdaman ko ang kamay nga na pumapasok sa loob ng blouse na suot ko. Napapikit ako sa kakaibang pakiramdam na nararamdaman. Bakit parang nalulunod ako sa mga halik, at haplos ni Damon?

Ilang sandali lang ay naramdaman ko ang malambot na kama. Si Damon ay pumaibabaw sa akin habang hinalakan ako. Hindi ko siya maaninag pero ramdam na ramdam ko ang ginagawa niya sa akin.

Napasinghap ako nang bumaba ang halik niya sa leeg ko papunta sa gitna ng dalawang bundok ko. Nakaramdan ako ng panlalamig nang mapagtantong wala na pala akong damit!

Hindi ko mapigilang mapaungol nang laruin ni Damon ang isang nipple ko gamit ang dila niya. Damn! Nag-iinit ang buong katawan ko sa ginagawa niya.

Napaliyad ako nang bumaba ang halik niya sa tiyan ko. Hindi ako mapakali sa bawat halik na ginagawa niya.

"Damon..." tawag ko sa pangalan niya nang maramdaman ang hininga niya sa pagkababae ko.

"Ahhh.." ungol ko nang maramdamang lumapat ang bibig niya sa pagkababae ko. Napapikit ako, at napahigpit ang hawak nang maramdaman ko ang malikot na dila niya sa butas ko.

Napasinghap ako nang may pumasok sa butas ng pagkababae ko...isang daliri. Pinakiramdaman ko iyon nang pumasok at lumabas ito ng mabilis. Punong-puno ng ungol ko ang buong kwarto. May kung anong gustong lumabas sa puson ko. Bago pa ito tuluyang lumabas ay tumigil si Damon.

Bakit parang ayoko siyang tumigil? I-I want more.

"Ahhhhh!" Napasigaw ako nang may biglang pumasok sa butas ko. Napakagat ako ng labi dahil sa sakit, at hapdi ng pagpasok ito sa kaloob-looban ko. Gusto kong sumigaw, at hampasin ng paulit-ulit si Damin dahil sa gingawa niya sa akin. Is this the feeling? The feeling of losing your virginity for the first time?

★★★

"Ayos ka lang ba? Mag-isa ka lang yata dito?" rinig kong tanong ng nilalang na tumabi sa akin.

Ipinikit ko ang mga mata ko at hinayaang dadamin ang hangin. Rinig na rinig ko ang paghampas ng mga alon dito sa dalampasigan. Iminulat ko ang mata ko at bumungad sa akin ang bilog na bilog na buwan at ang mga bituin na nangniningning sa kalangitan.

"May rason kaya si Damon kung bakit gusto niya talagang bilhin ang resort na ito?" tanong ko sa kawalan.

"Patawad kung natakot kita Alexa. Hindi ko nais na mapilit kayo na gawin ang tradition dito. Akala ko nga ay tatanggi si Mr. Walter." Hindi naman ako nagsalita dahil tapos na. Tapos na namin gawin ang tradition na sinasabi niya. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko, isa lang ang alam ko, hindi ko gusto ang mga nangyayari sa akin ngayon. Normal naman ang buhay ko noon pero bakit ako napasok sa mundo ng mga bampira? Bakit hinayaan ng tadhana na mangyari iyon?

"Madalas dito tumatambay si Damon noong pumanaw ang mga magulang niya sa mundo ng mga tao. Naging paborito itong lugar ng kapatid niyang si Elley. Iyon siguro ang rason kung bakit gusto niyang siya ang maging may-ari ng resort. Hindi naman talaga kami tutol, lalo na't magaan talaga ang loob ko kay Damon," mahabang sabi niya kaya tiningnan ko siya.

"Ano ang ikinamatay ng mga magulang ni Damon?" tanong ko.

"Pinatay sila gamit ang silver knife...ang kutsilyong nakakapatay ng bampira," sagot naman niya.

"Nasaan ang kapatid niya? Sino ang pumatay sa mga magulang niya?" sunod-sunod na tanong ko.

"Siya na lang ang tanungin mo. Wala ako sa lugar para sabihin iyon. Sa ngayon, nagpapasalamat ako sayo dahil dumating ka sa buhay ni Damon. Pasayahin mo sana siya. Sa lahat ng bampirang nakilala ko, siya ang pinakamalungkot na bampira. Pasayahin, at patatagin mo siya Alexa," may ngiting sabi ni Nanay Santi.

"Sige, aalis na ako. Malapit nang tumaas ang araw. Mag-iingat ka palagi iha."

Nagpaalam na siya, at umalis na. Naiwan akong mag-isa sa tabi ng dagat. Tiningnan ko ang araw na unti-unti nang sumisikat.

May mga naglalakad na rin sa paligid, at may iba rin na naglalakad na papunta sa dagat para maligo. Kung titingnan ay para lang naman silang normal na tao. Hindi makikitang isa silang bampira. Napangiti naman ako, hindi siguro lahat sila dapat ay dapat katakutan.

Tumalikod ako at naglakad. Napahinto ako nang maaninag si Damon malayo-layo sa kinatatayuan ko. Nakatingin siya sa ibang direksiyon habang ako ay nakatitig lang sa kanya.

Sa lahat ng mga nangyari, gusto kong magalit sa kanya ng sobra, wala akong pakialam kung maaapektuhan man ang trabaho ko pero bakit kapag nakikita ko ang mukha niya ay nawawala iyon? Imbis na magalit ay napapalitan iyon ng awa, at lungkot?

Nawalan din ako ng mga magulang pero sa tingin ko ay mas masakit kay Damon ang pagkawala ng mga magulang niya. Hindi niya ipinapakita sa iba ang nararamdaman niya pero bakit sa tuwing tinitingnan ko siya sa mata ay damang-dama ko ang mga hinanakit niya sa buhay?

How can I tame you Damon? How can I make you soft?

Napailing-iling na lang ako sa mga iniisip ko. Magiging mabait pa ba talaga ako sa kanya sa kabila ng ginawa niya sa akin kagabi? I should have tame him! But, it turns into unexpected things!