Türk-ver Chains of the Tree

Milyarlarca yıl boyunca, devasa bir ağaç durdu ve balıklar, ejderhalar, ayılar ve penguenler gibi yaratıklara hayat verdi.

"Ugh... neredeyim?"

Gözlerimi yavaşça açtım ve kendimi bir su havuzunun içinde buldum. Neredeyim? Neyim ben? Ayağa kalkmayı denedim ama tekrar suya düştüm.

"Lanet olsun, yeni doğmuş bir bebek gibiyim."

Bakışlarımı kaldırdığımda, gözümün köşesinde birini fark ettim. Kim o?

Bir penguen bana doğru yürüdü. Bir penguenin ne olduğunu nasıl biliyorum?

"Kimsin sen?" diye sordum, yaratığa bakarak.

"Ben Bob. Peki ya sen?"

"Uh... adım yok."

"Endişelenme, yakında bir adın olacak. Ama önce..."

Bob beni ayağa kaldırdı. Beyaz vücuduma baktım, sonra şaşkınlıkla Bob'a baktım. Neredeyim? Kimim ben? Ve bu devasa ağaç ne?

"Peki, ona ne isim vereceksiniz?" diye sordu Bob, ağaca bakarak.

Bir isim ağacın gövdesine kazınmaya başladı. Ona doğru yürümeye çalıştım, ama tekrar düştüm. Bob güldü.

"Ah, tanrım, yeni doğmuş bir bebek gibisin!"

Ona ters ters baktım, sonra zorla ayağa kalktım ve ağaca kazınan ismi okudum.

"Dipull?"

Şimdi de aptalca bir adım var. Bob'a baktım. "Hey Bob, burası neresi?"

Bob, mutlu bir gülümsemeyle, "Bu devasa ağaç annemiz ve pek çok yaratığa hayat verdi. Hepimiz birbirimizden farklı olduğumuz için Zincirli Canavarlar Klanı olarak adlandırılıyoruz. Bazılarımız farklı hayvanların parçalarına sahip, bir ejderha kuyruğuyla bir ayı vücudu gibi, ya da tamamen yeni varlıklar olabiliriz. Annemizin sana verdiği ad, aramızdaki yerini belirler," dedi Bob.