1 Beginning

Study. Study. Study. Araw-araw, gabi gabi, nagaaral. Wala namain rin akong gagawin kung dimag aral eh.

I looked at the time and it's 3 am in the morning. Am nga diba.

Third week ngayon ng school days. Kakatapos lang ng Monthly Exams and there I am, studying.

Wala naman akong magagawa eh. Studying is all I've known to do. Yun kang ang tinuro ni Ma.

That's why I'm envious of people who are carefree at the same time, thinking they're stupid. Pero habang lumalaki ay naiisip ko rin na malaki ang impact ng pagiging malaya. Which never ko pang nagawa. Depressing right?

And today, I'll be a new person! Excited na nga ako eh! Out in the wild!!! I packed my bags and got ready for a new life. Dati ko pa tong na plano.

I'm going to escape this cage! Aalis ako ng bahay. New beginning, new me.

Sana lang successful.

Yan parang ewan tong batang toh eh. Studying is good for her. Pinaghihirapan rin yung mga magulang nya then she'd just waste it for dumb activities? Your funny. Comedy yata tong napanuod ko.

I turned off the tv went back to the kitchen. Sakto nakakita ako ng dagang nag kakakain ng keso sa ref. Wow kuya. Buhay ka pa pala. Tinaasan nya ako ng kilay nang nakita nya akong nakatitig sa kanya. "Ang gwapo ko ba?" Aish. Yan na namn sya. Umiral na naman ang kayabangan.

"Kaya wala kang girlfriend eh." Thats just me stating the truth. Kinuha ko rin yung cheese nyang pinapapak.

As I said walang babaeng magkakagusto sa isang mayabang, at puro basketball lang ang alam. Except dun sa mga gold digger at ang mga babaeng hangad sa isang gwapo. I would be suprised if he had a girlfriend na tatagal sa kanya. Puro fling lang naman sya eh.

Kinuha ko ung milk at nagsalin sa baso. Si kuya naman ay kinuha uli yung cheese. Para syang daga. No offense kuya pero yun talaga. Lumingon sya sakin at tinaas ang kilay. Mukang narinig nya yun.

Dumiretsyo na lang ako sa kwarto ko at nag lapag ng mga libro.

A toast in my mouth, I sharpened my pencil and did sketches for my project for English. Kakatapos lang ng exams and they assigned projects already. Ok lang naman kaso naawa ako sa iba. And our teacher aint following the rule that there should be no projects assigned to students after exams.

Porket principal yung English teacher naman pede sya? I wanted to point out her mistakes and just cut our ties with her school. Sya kasi nag pagawa nun with our family company's help. She envented those rules but can't follow them herself. Such a hypocrite.

It's 9:00 am in the morning at natapos ko rin ang English project ko. Madaling araw talag ako gumising para lang magawa ko toh ng maaga. Malaki rin itong project na toh. Its 50 percent of our 40 percent ng written works.

And after nun ay puro performance tasks na. Which is the one I hate most. Im not social. And halos ang performance tasks ay groupings. Basta basta na lang nila akong pipiliing leader at ako na daw ang magisip ng gagawin. Yet I don't know how to say it.

Saklap maging matalino. Pero eto lang ang alam ko eh.

Natulog na lang uli ako at nagising ng mga 12. Pagkababa ko ay naamoy ko agad yung linuluto ni Potato, Mom.

"You did your projects in midnight na naman? I told you Cookie pede mo namang gawin na lang yan sa tanghali or hapon. Your wasting too much time in your studies."

"Ma, bawal sayangin ang pera." Sabay kuha ko ng isang palapa ng malunggay at inalis ang mga dahon.

"I know Cookie, pero hindi maganda sayo ang pagiging hmm whats the word. Anti-social?" I sighed.

"Ma you know me. I dont like people."

Ganyan naman lagi si Ma eh. Thats why I call Ma a potato. Alam naman nya eh. I call her a potato not because she's a fool. No, never. Its because she understands me but... it's complicated. Alam mo yun?

Pero mostly kasi dahil wala na akong maisip na word maidescribe sya. Kaya potato na lang. She even calls me cookie cause she said Im cute.

Natapos ko ang pag hihimay at binigay na kay Mrs. Potato ;D

I went to the bathroom and took a bath. Mamayang 2 pm kasi ay may meeting kaming mga kasali sa track and field club. I'm at the hudling section. Pero minsan lang naman ako isali dahil may mas magagaling sakin. I dont mind, basta I have time to study ok na ako.

After the bath, I ate and went out. Medyo mainit parin pero tinamad akong magpayong. Sumita na lang ako ng tricycle at nag pahatid sa school. Medyo malayo rin ang school rito eh pero advise samin ni coach ang mag lakad.

Sorry coach, tinatamad ako ngayon konyari na lang nag lakad ako.

Ang mahal nga pala ng sita ng tricycle ano? Tawad na ako ng tawad kahit wala akong kasalanan— I mean tinawadan ko na ng tinawadan ang tricycle driver na pababaan ung bayad eh. Buti na lang tinuruan ako ni Ma. Nakatipid tuloy ako ng 40 pesos, 120 na lang.

Bago ako pumunta sa field ay nag wisik wisik ako ng tubig sa katawan ko. Para naman magmukang nag lakad ako mula amin hanggang school.

I looked at coach's eyes very suspicious about me. Napasobra yata wisik ko. Pinunasan ko ang pretend sweat ko gamit ang towel at umupo na sa bleachers.

Mukang bad mood si coach. Late na naman kasing dumating sina Reian at Charles. Lagi naman silang late. D na ba nasanay si coach?

Habang nag me-meeting ay nag nonotes ako. It said to be that having extra curricular activities so I always join contest. Para rin eto sa collage resume ko. Mas matatanggap ako sa malalaking schools if ganun.

Sa totoo lang talaga nakapasok lang ako rito dahil sa scholarship. Yes, my family is rich pero gusto ko rin namang magipon. All the expenses that are supposed to be at spent at the school tuition fee is deposited in the bank. I even bought na a condo not far away from the big university I want to go to. Lahat handa na.

Kaya dapat galingan ko para makapasa ako. The passing rate is just below 12.2%! I mean! Isa na yung big accomplishment para sakin kapag nakapasa ako! Kaya talaga dapat magaling ako rito.

Coach called us one by one to check our medical report. Dapat walang hika o kaya asthma rito. It's track and field all right. And hurdling pa. Hindi naman ako talaga magaling rito pero may experience ako because of Paps.

Bigla kasi akong sinali sa hurdling competition for exchange of more medical books. Syempre ginawa ko. Medical books yun! I came second place kaya nang makapasok ako rito kinuha agad ako ni coach. Wala akong nagawa kung d um-oo

Natapos naman ng madali ang mga further announcements ni coach and our teacher in-charge. Mukang iba na naman ang teacher ng track and field. Mr. Rutchen quit, again.

Nagmadali akong pumunta ng library. Bukas ang school everyday for students like us. Lagi akong tumatambay rito sa library kapag naiinip na ako sa bahay. And sa wala naman akong gagawin uli ron, dito muna ako sa library. Binati ako ni Ms. Library. Kilalang kilala ako ni Ms. Library eh. Tambayan ko toh and sya rin kasi ung kindergarten teacher ko. Bagay sakanya yung name nga nya. Cool diba?

I went to my favorite place in the library. The textbook section. Dapat teachers lang ang kumukuha dito pero may nakuha akong pass from my adviser. She said I could access every book in the library. Kahit yung mga pang teachers.

In the teachers' book section, marami kang makikitang ibat ibang subjects. Mostly ay major subjects ang mga books na narito. Pero marami rin namang pang kwento lang.

Medical Section. Jan ako lagi nakuha ng libro. I have an interest in being a doctor, a cardiologist to be exact! Alam ko kasing maraming pera ang makukuha ko dun. I even considered being a pediatrician para konting rinig lang ng puso, rekommenda ng gamot tapos na! May pera kana! So struggle involved!

Pero mas maganda daw mag cardiologist.

Sige na. Sabihin na nating habol ko ang pera. Mayaman nga kami mag pepera pa? So weird right? Ang true reason talaga kung bakit ako mag ca-cardiologist is because lolo studied cardiology. He bacame a good doctor. Mabait sya and known sa generation of doctors nun.

I look up to him. But then he died from an unknown heart disease. Ang sakit un. Sobrang sakit. My idol, lolo, who I look up to, died in front of me. Sakin pa talaga. And I just watched him die.

Sinisi ko sarili ko nun. Ang sabi nga ni Ma bata lang ako nun kaya wala akong kasalanan. Pero yun na nga eh. I was still a child, a helpless child who can't do anything.

"Andito ka na pala baby. Anjan nga pala kuya mo kaso may kasamang aso. Mukang na pulot lang sa kalsada tas dinala rito. Paalisin mo na ha, baby? You know I don't like stray dogs." Salubong sakin ni Ma Potato. Mukang may dala na namang hayop si Kuya.

Tumingin ako sa sala at andun yung aso nya at saka si Kuya. Mukang mana ako kay Mame sa pagiging harsh. Dumikit yung babae kay Kuya. Para akong nasura. Hindi naman sya malandi. Sobra lang.

"Uy Sis! Si Peach nga pala." I faked a smile. Pinilit kong maging magalang pero hindi talaga.

"Ang animal lover mo talaga kuya. May napulot ka na namang aso. Ang sweet mo naman."

Mukang napikon yung babae sabay tingin ng masama samin at umalis na. Masama rin tuloy tingin sakin ni kuya. "Epal ka rin noh." Irita nyang sabi. Eh sa muka syang aso e. Di ko naman kasalanan.

Umalis na lang ako at nagtungo sa kwarto.

Naalala ko tuloy ang sabi sakin ni potato nung bata pa ako. "Wag kang tutulad sakin Baby ok? I'm kind of harsh to people. It's ok to be judgemental. Hindi naman natin yun mapipigilan. We have our own judgment. Pero minsan kaylangan lang natin itong sarilinin. Not all people need to know our thoughts. Kaya wag gagaya kay Mommy ok?"

Hay. I got my judgmental mind get the best of me. I felt guilty, so bad. Dapat pala nag sorry na lang ako dun sa aso—I mean sa babae.

I arranged my things then gone to my brother's room. I didn't bother to knock kasi alam ko namang kung ano anong ginagawa nun sa kwarto. I opened the door while eyes closed, baka kung anong makita ko. And ayun nga. Napamura si kuya sa unexpected arrival ko. Minsan lang naman ako makapunta rito eh.

"Tch! Ano ba Ash?! Kainis ka! O ayan pede na!" Dahan dahan kong minulat mga mata ko. Hmm. Still messy as usual. Kuya ko nga toh.

"Just want to say I'm sorry for your dog— umm girl. Sorry."

"Hindi. Ok nga yun eh. Biglang umaligid sakin yun e naglalakad lang naman ako. Mabuti pinaalis mo na. Nahiya kasi ako."

Wow. Si Kuya mahihiya? Nahiya kaya sya sa mga nagamit nyang babae? He's 4 years older than me but acts like a hotdog. Hotdog ka kuya. Hotdog ka.

Sasaraduhan ko na sana ang pinto kaso biglang may pahabol si Kuya.

"Nga pala pasabi kay Ma May girlfriend na ako. Bukas ko papakilala"

Di ko na lang sya sinagot at nag patuloy sa pag sara. Kung sino man yung girlfriend nya, sana maiba nya si Kuya.

I went back on studying and finished up until dinner. Mukang hindi ako sinisipag ngayon. I only did advance studies in calculus and not finished nuber theory. Parang bumababa ang chances kong pumasa dahil rito.

Bumaba na lang ako at kumuha ng berries. My priorities are my studies. Dinala ko na lang ang lalagyan sa kwarto.

I studied up until the theory of rings and fields. Inaral ko na rin kasi yung top topics ng Harvard sa math. Medyo mahirap pero kung makakapasa ako sa dream school ko, ayos lang kahit papano.

It's 2:15 in the morning kaya matutulog na lang ako. I have class at 8.

"Dreams are illusions that drive you away from reality. And that's stupid Ash"

"Your dream school is stupid. Your not going to pass so why study?"

M-my dreams a-re not stupid. Bakit ba yun ang napaniginipan ko. Is that a sign? I waited for an answer. Any answer. Pero wala. Mukang dahil lang to sa pagod. I just ignored my nightmare and got ready for class. I think I need to sleep more.

Nagpaalam na ako kina Ma at Kuya. Mukang uuwi na rin si Paps bukas dahil na rinig ko ang paguusap nila ni Potato.

I walked to school and even got detention after being a minute late. Why so strict? Kayo nga lunch na nakakarating sa school nag reklamo ba kami.

Madali namang napos ang klase. We always have break time before another class. Kinuha ko na kang ang mga libro ko sa locker which is quite far sa main building. Scholarships only provide food and tuition fees.

Dapat nga may pa dorm but I declined it. Dito sa school kasi daoat bayadan ang lockers. And its monthly. E hindi ako nakapag bayad last month because of some condo issues, linagay tuloy nila ako sa free locker area.

Here in the free locker area, sira sira ang lockers. Tambakan lang. There's garbage and wrecked chairs. At mostly talaga delinquents ang tambay rito. Good thing 2 weeks na lang tapos na ang 1st semester and I will apply in the University I wanted to go to.

Senior highschools kami. Good thing my dream university takes drop out students.

Mukang ma-strastranded ako rito sa FLA, free lockers area. Ang daming boys na nakatambay at sa tapat ng locker ko pa. Parang nag memeeting sila. My anxiety went high when they looked at me. Parang gusto ko na umalis pero dapat kasi makuha ko ung books ko.

They smiled at me and walked to other lockers. Medyo malayo na sila sa locker ko. Hmm mababait rin pala sila. I hurriedly get my English book and put back Math. Naramdaman ko ang ibang lalaki na tumingin sakin.

Out to my curiosity, I glanced at them. They smirked at me and one even slit his throat to scare me. Tinaasan ko na lang ng kilay. Natawa na lang ako nang sinaway sya nung matangkad na katabi nya and gave me an apologetic smile but turned into a suprised face. Akala ko nakatingin sya sakin pero hindi pala, sa likod ko pala.

I slowly turned myself around and suprised by what I saw. Isang matangkad na lalaki, tama lang ang laki nya pero kita ang kanyang mga muscles. I gupled. Nakakatakot kasi aura nya. Mas lalo akong kinabahan nang lumapit sya sakin. Napaatras lang ako ng napaatras nang nasa likod ko na yung groupo ng kalalakihan. Sakin lang sya nakatingin. Huhuhu. Gusto ko lang naman magaral.

Bigla syang nag smirk at may sinensyasan sa isang grupo. Gagawan ba nila ako ng masama? Anong gagawin nila? Tulong please. Gusto ko sanang sumigaw pero nawawalan ako ng boses.

Help. Ayoko na rito. Tulong!

UPDATES EVERY MONTH! TINATAMAD AKO EH :D sana ok sa inyo tong SOT. Tho sinusulat ko pa ang RAH, wala lang gusto ko agad ipublish eh. ;) MAHABA naman akong mag update siguro dito. Basta every month lang toh kasi grabe ang online classes. Next week na nga test namin eh pero ko ti oa lang na didiscuss. Whiiiii