4 Chapter 3:The space

"Are you sure with this princess?" tanong sa akin ng tatay ko habang nag susuot ako ng space suit,nginitian ko lamang siya at pinag patuloy ang pag aayos sa sarili.

"I.." he paused while crying, "I can't lose my daughter,I can't lose you,  ikaw nalang ang meron ako Amara" It hurts to hear my father's words but I have to do this.

"Babalik ako daddy, wala ka bang tiwala sa akin? " malambing na tanong ko sa kaniya, "Wag kang mag-alala babalik ako dito, hindi ko hahayaan na mapahamak ka,  kaya asahan mong gagawin ko ang lahat para lang maisagawa ang maayos ang plano natin" ginulo ng tatay ko ang buhok ko na ikinasama ng tingin ko sa kaniya.

"I'm so proud to be your father Amara elezia"

"Daddy alam mo namang naka space suit na ako eh! Pano ko maaayos ngayon 'tong buhok ko!?" tumawa ng malakas ang tatay ko ang nag punta sa likuran ko,naramdaman kong maingat niyang hinawakan ang buhok ko ang nag simula itong itali.

"Naalala mo nung bata ka? ako lang naman ang gumagawa nito sayo" tumango ako sa kaniya.

"Wala kase lagi si mommy, masyadong busy sa work" nag patuloy lamang sa pag tatali ang tatay ko,after a couple of seconds I can hear him sobbing like a child.

"Kung ako lang ang masusunod, h-hindi kita hahayaang umalis, but I have no choice.. It's our job to protect mankind, its our job to protect the world" kapag tapos niyang itali ang buhok ko ay nag madali akong humarap sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit.

"Just trust me dad, I'll go back here, And we will celebrate our success together okay? "

"Okay my princess"

"I love you dad" mas lalong humigpit ang yakap sa akin ng tatay ko.

"I love you too"

☆☆☆

"T Minus 9 minutes and holding,Final launch determination, Activated "

Narinig kong sabi ng Launch director sa speaker,  we are now inside the spaceship waiting for the launch and I am aware what is happening outside..

They're going to check the final built-in hold, and varies in length,Final launch window determination.

They are now activating the flight recorders etc.

"T minus 9 minutes and counting"

"Now they are activating the start automatic ground launch sequencer and Retract orbiter access arm" malakas kong sinabi sa mga kasama ko ang nangyayare sa labas ng spaceship.

"T minus 7 minutes, 30 seconds"

"They are starting the auxiliary power units"

"T minus 5 minutes, 0 seconds"

"The Arm solid rocket booster range safety safe and arm devices"

"What are you doing?!" tanong sa akin ng isang kasama kong babae,"Are you scared?" umiling ako at hindi ako sumagot sa kanya,nag patuloy lamang ako sa pag sasalita.

"T minus 50 seconds"

"The Ground launch sequencer is go for auto sequence start, Guys we're going to fly in 30 seconds!!" sabi ko.

"Of course we know that,  pinag aralan nating lahat yan"

Sabat nung lalaking sumundo sa akin sa cafe, of course walang nag salita dahil kami lamang ang nakakaintindi ng tagalog dito, inirapan ko lamang siya at nag patuloy sa ginagawa ko.

"T minus 31 seconds"

"They already activated the launch pad sound suppression system" sabi ko,pakiramdam ko ay iniintindi nalang nila ako kaya hinahayaan na lamang nila akong mag salita.

"Guys this is it!!" sigaw ng isa kong kasama na mas lalong nagpadagdag ng kaba ko.

"T minus 16 seconds,Hydrogen burnoff system activated "

"Activate main engine hydrogen burnoff system"

"T minus 10 seconds,start the engine, we will fly in 10"

Main engine start" yung ang pinaka huli kong sinabi dahil nag umpisa nang mag count-down ang lauch director.

"Are you ready to save the world?! " sigaw ng isa kong kasama na lalake.

"9...8...7, IGNITION SEQUENCE START"

Lahat kami ang napahawak sa upuan na naka suporta sa amin

"6...5...4..3"

"I'm ready" mahinang sagot ko.

"2..1..0 ALL ENGINE RUNNING"

Naramdman kong lumipad na ang sinasakyan ko, parang naiwan sa lupa ang kaluluwa ko habang paakyat sa kalangitan kaya marahan akong pumikit habang kinakalma ang sarili ko..

"Separation completed, you are now stable. I repeat, Separation completed you are now stable"

Nang maramdaman kong naging stable na ang sinasakyan naming spaceship ay alam kong nasa labas na kami ng mundo kaya nag madali akong tumingin sa bintana at nakita ko ang mundo sa ibaba ng sinasakyan namin,  lahat kami ay nag punta sa kani-kanila naming pwesto dalawang tao sa unahan dalawa sa maintenance at support ang dalawa pa.

"Amara elezia Abella" pag papakilala ko sa kanilang lahat, sa sobrang dami naming nag tatrabaho sa NASA ay hindi lahat ng impleyado ay pamilyar kami sa pangalan.

"Of course we know you, the one and only daughter of Commander Smith right?" tumango ako sa kasama kong babae na astronaut.

"Well its too heart breaking when I saw him crying yesterday" pag papatuloy nito, "Anyway, my name is Astronaut Sharlotte Miller" nakipag kamay ako sa kaniya. Inabot sa akin ng isa pang lalake ang kamay niya, mukhang ito ang pinaka matanda sa aming lahat na nandirito.

"My name is Astronaut Chris Fedelin and I'm 53 years old I'll be your commander on this mission,I hope that this is not my last flight because I dont want to hahaha" nag tawanan kaming laht sa sinabi niya, The way he delivered his words ay alam mo na kagad na palabiro siyang tao, nakipag kamay ang isa pang lalake sa akin

"John Tailor" ngumiti ako sa kaniya, sa pagkakatingin ko sa kaniya ay mukha itong 30-35 in Age may itsura din ito kagaya ng lahat.

"Zack Mickleson, I'm already 40 years old and had been working at NASA for 18 years" lahat kami ay napatingin sa lalaking nasa harap, He was busy maneuvering the space craft.

"Aren't you gonna introduce yourself mister?" tanong ni Sharlotte sa lalake.

"Just a minute I'll just make this stable" tumango kaming lahat sa kaniya, maya maya pa ay tumayo na ito at lumutang pumunta sa direksyon naming lahat.

"I'm Axel Carter, 28 years old and I've been working at NASA for 6 years" ngumiti ito at nakipag kamay sa aming lahat, ngayon na  alam na namin ang pangalan ng isa't-isa ay kailangan na namin kumilos.

"So this spaceship is much faster than the missile that we had launch last week, I assume that we are going to reach our destination in 3 days because the asteroid is now inside our solar system" nag tanguan silang lahat, tumingin kami sa isang computer na nadedetect kubg nasaan ang target namin.

"Hmm... To be exact, 3 days, 8 hours and 43 seconds" dagdag ko.

"Do you think that this plan will work?" tanong ni Sharlotte sa aming lahat.

"Of course it will work!" sabi naman ni Commander Chris sa kaniya,  "We have to trust ourselves is that clear?" tanong niya sa aming lahat.

"Everything clear Commamder!" sabi naming lahat.

"Okay let's do our job, Now"

"Roger! " sigaw namin

Umalis ako sa harap nila at nag punta ako sa Cupola tanaw parin ko parin ang earth sa mga oras na ito,  bahagya akong napangi habang nakatingin sa planeta.

"I'll do everything to save you"

Umalis ako sa cupola at pumunta sa harap ng laptop na nakasabit sa isang room sa loob cinontact ko ang NASA agad namang may sumagot nito, kaming anim ay nasa harap ngayon ng laptop upang makausap ang buong team sa Earth.

"Good afternoon Astronauts! " bati ni Commander smith sa amin.

"Good afternoon Commander!" lahat ng team sa likod niya ay nag palakpakan sa amin.

"What's your report?"

"Everything is stable Commander, we are now heading to the target. To be exact, 3 days and 7 hours left before we reach our destination" sabi ko sa kaniya na ikinangiti nito.

"Goodjob you all, I wish you all Goodluck" ang mga kasama kong astronaut ay umalis na ako na lamang ang natira sa harap ng computer.

"Be careful my princess" malungkot na sabi nito.

"I will dad, I will"

☆☆☆

-Voi-a-Sirius ♥