16 Fourteen

CHAPTER 14

PHOEBE'S POV

Buti nalang at isa lang ang manok na nasa kawali kaya isa lang iyong nasunog. Kung kanina ay desidido akong tanungin kay Keyden ang estado namin, ngayon ay nawalan na naman ako ng lakas ng loob lalo na nang matapos namin linisin ang kusina at nakapagprito na si Keyden- Yes, siya din ang nagpatuloy ng pagpiprito kahit pa ako iyong nagpapaturo- ay may biglang tumawag sa telepono nito at bumalik na naman iyong guilt ko nang malaman ko na si Charity pala ang tumawag. Bumalik sa akin ang mga sinabi nito sa akin at ang ipinangako ko dito.

Kaya naman after kong hugasan ang pinagkainan namin na siyang tangi ko lang nagagawa dito ay dumiretso na agad ako sa kwarto para maiwasan si Keyden pero hindi ko alam kung sinusundan ba ako ng damuho na ito o ano pero makalipas lang ng ilang minuto mula nang pumasok ako dito sa kwarto ay pumasok din si Keyden na matamang nakatitig sa akin.

May pagtataka ko naman siyang tinignan kahit pa sobrang kabado na ako dahil sa klase ng titig na ibinibigay nito sa akin. "May kailangan ka ba?" Tanong ko nang ilang segundo niya na akong tinititigan at nagsimula na akong makaramdam ng ilang. Buti nalang at hindi ako nautal sa pagsasalita. Tumango naman ito bilang sagot.

"What is i-" hindi ko pa tapos ang tanong ko nang bigla nalang itong lumapit sa akin tyaka sinakop ang aking mga labi. Para akong lumulutang sa ere habang magkadikit ang aming mga labi at hindi ko napigilang mapapikit dahil sa kakaibang sensasyong nararamdaman ko sa mga oras na 'to at pakiramdam ko ay tuluyan akong nawala sa sarili nang maramdaman ko ang paglapat ng aking likod sa kama.

"Ikaw. Ikaw ang kailangan ko." Bulong nito tyaka ako muling hinalikan at parang may sariling utak ang katawan ko na tumugon sa mga halik ng lalaking ito na nasa ibabaw ko.

Puno ng pagsuyo ang bawat pagdampi ng labi nito sa labi ko. Damang-dama ko ang pag-iingat. Para akong isang mamahaling bagay na iniingatan nito. Takot na takot na baka mabasag ako. It made me feel special. Hindi ako tumutol nang simulan nitong hubarin ang suot kong bestida pero hindi ko nakayanan ang init ng mga titig nito sa katawan ko na puno ng pagnanasa kaya hindi ko napigilang takoan ang maseselang parte ng katawan ko na agad nitong pinigilan.

"I want you." Bulong nito bago tuluyang angkinin ang labi ko. Sinimulan nitong halik-halikan ang aking leeg at hawakan ang mga pribadong parte ng aking katawan na ako lang ang nakakahawak noon. Parang may libo-libong kuryente ang dumaloy sa katawan ko sa ginagawa ni Keyden. Pakiramdam ko ay isa na talaga akong ganap na babae. Napapadaing nalang ako sa bawat haplos nito pero maya-maya lang ay bigla itong tumigil at habol ang hininga akong tinitigan. Sobrang lambot ng ekspresyon sa mukha nito habang dahan-dahan nitong hinahaplos ang pisngi ko.

"If you don't like what I'm doing with you, you can still push me. I promise, hindi ako magagalit." Habol ang hininga nitong sabi sa akin. Parang may humaplos sa puso ko nang makita ko ang pagpipigil nito sa sarili na angkinin ako. Pinakiramdaman ko ang aking sarili kung gusto ko nga ba ito o napipilitan lang ako dahil obligasyon ko ito bilang asawa ni Keyden pero wala akong makapa na pagtutol sa akin. Alam ko na gusto ko ang nangyayari sa amin ngayon hindi lang dahil asawa ko ang lalaking ito kundi dahil mahal ko siya at siya lang ang lalaking gugustuhin kong makakuha ng iniingatan ko mula noong bata palang ako.

Nginitian ko ito tyaka siya hinalikan nang mapusok tulad ng paghalik nito sa akin kanina. "Go on. Take me." Bulong ko dito tyaka ngumiti nang nang-aakit. Napapikit naman ito tyaka napamura at nang tumingin itong muli sa mga mata ko ay puno na iyon ng hindi matatawarang pagnanasa.

"You're officially mine." Bulong nito sa akin bago ako angkinin.

MASAKIT ang buong katawan ko nang magising ako pero nang maalala ko kung paano ito sumakit ay napangiti nalang ako. Kung ganon ba naman ang dahilan kaya ako sasakitan ng katawan ay ayos lang kahit pa sumakit ang katawan ko araw-araw.

Madilim na sa labas nang magising ako. Nakadamit na din ako kahit hindi ko naalalang nagdamit ako matapos naming gawin ni Keyden ang bagay na 'yun. Ang alam ko ay agad akong nakatulog sa sobrang pagod. Parang nag-init na naman ang buong mukha ko nang maalala ang ginawa namin.

I can still remember his groans of pleasure. Naalala ko pa ang pagbulong niya sa akin ng mga sweet words habang nagniniig ang katawan namin. Definitely the best moment of my life. Nang makaramdam ng gutom ay dali-dali akong bumangon sa kama at nang maitapak ko na ang paa ko sa sahig ay para akong naestatwa nang maramdaman ang hindi matatawarang hapdi sa pagitan ng aking mga hita.

Pakiramdam ko ay binuhusan ako ng malamig na tubig sa sobrang putla ko nang naramdaman ko ang hapdi. Shucks! Bakit ko ba nakalimutan na masakit pala talaga ang pagitan ng mga hita kapag una? Dahil ba sa sobrang saya ko?

Ang plano kong pagpunta sa kusina ay nauwi sa paghiga kong muli sa kama katabi ni Keyden na napakahimbing parin ng tulog at bahagya pang humihilik ang loko. Siya ang may kasalanan nito eh! Bakit kasi napakalaki ng sawa nito at pinilit pa talagang ipasok ng damuho kanina. Naramdaman kong tumulo ang isang butil ng luha sa mga mata ko nang maramdaman na mas sumobra ang hapdi nang medyo gumalaw ako. Napahikbi nalang ako sa sobrang sakit.

Kung alam ko lang na ganito pala kasakit pagkatapos ng sarap edi sana... Sino ba pinaglololoko ko? Alam ko naman na kahit alam ko na ganito kasakit ang kahahantungan ko ay ibibigay ko parin ang sarili ko kay Keyden.

Mukhang narinig ng damuho ang mga hikbi ko dahil bigla itong bumalikwas ng bangon at nag-aalalang tumingin sa akin. "Baby, what's wrong? Don't tell me pinagsisisihan mo ang nangyari sa atin? I'll be very upse-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin ng bugok na lalaking ito at agad siyang hinampas dahil sa hapding nararamdaman ko.

"Kasalanan mo 'to! Dahil sa'yo napakasakit ng ano ko!" Paninisi ko dito habang patuloy ang pagluha ko. Tinignan naman ako nito ng nagtataka, "Anong 'ano'?" Nagtataka nitong tanong kaya mas lalo akong nabadtrip.

"Gago ka! Yung pipi ko!" Paglilinaw ko at parang gusto ko nalang lumubog sa kinahihigaan ko nang bigla itong tumawa nang napakalakas.

Tinuyo nito ang luha ko kaya tinignan ko ulit ito nang masama pero parang hindi manlang ito natinag at parang pinipigilan pa nito pag-tawa "Sige, tumawa ka at puputulin ko yang pinagmamalaki mo." Pananakot ko dito at agad naman itong sumeryoso pero may pilyong kislap naman ang mga mata nito.

"Ikaw talaga may kasalanan kung bakit hindi ako makatayo ngayon eh. Nakakainis ka." Paninisi ko pa dito para hindi ko maisip ang hapdi ng pagkawarak ng pagkababae ko.

"First of all, pareho nating gusto ang nangyari at second of all, I enjoyed what we did and I know you did too." Sabi nito kaya hahampasin ko dapat ito ng unan nang bigla nalang itong kumaripas ng takbo palabas ng kwarto.

"I'll just ready our dinner, baby! Rest there." Narinig kong sigaw nito bago isarado ang pinto. Napailing nalang ako sa kaabnormalan ng lalaking iyon.

avataravatar
Next chapter