2 Chapter 1

It's been 3 year since that accident happen. She lost everything. She was hospitalized for almost one and half year. Her mom said that she was comatosed for almost a year. When she woke up and got a permission to travel from her doctor. Her family decided to migrate to U.S for her medication

After that day, everything went black. It's literally black because she lost her sense of sight. Halos magunaw ang mundo nya ng malaman ang nangyari sa kanya. Her doctor said that she needs a donor who is willing to donate their eyes for her to be able to see again.

Flashback

Nasa clinic sila ng opthalmologist nya para magpacheck up at alamin kung may progress na ang matagal na nilang hinihintay.

"How is it, Doc?"

"Let me be frank to you, Mrs. Arguilles. Her results are all fine. She can travel now any time." Habang tinitingnan nito ang iilang papel na hawak nito. "Based on the result. There are the possibilities to make her see again but..."

Matiyagang nakinig ang mama ni Xam sa paliwanag ng doctor

"but we need to wait until someone is willing to donate their eyes. We don't know when but we must find a donor as soon as possible" paliwanag pa rin nito. Inilapag nito ang mga hawak na papel at saka pinagsalikop ang mga palad sa ibabaw ng desk nito."And just call me or email me if you have any concern or update about her condition. If ever we find a donor. We will notice you immediately"

"Okay,Doc. Thank you very much for you time" with that. They stood up and leave the clinic.

End of flashback

But until now, wala pa rin silang nahahanap na donor. She spend her another one and a half year to learn everything without eye-sight with the help of her twin brother, Xym and her parents.

They are in dining area right now for their dinner.

" Are you ready for tomorrow, Xam?" tanong mama nya sa kanya.

Natigil sya sa maganang pagkain.

"ano meron?" nagtataka nyang tanong. Saka nagpatuloy sa pagkain.

" It's Sunday tomorrow. The day of our going back home to Philippines"

Oo nga pala uuwi na sila sa pilipinas bukas. Nauna na si Xym sa pilipinas para ihanda at maayos na ang bahay nila dati. Panigurado maalikabok at madumi na ang buong bahay nila noon. Matagal na rin kasing walang tumitira doon mula ng magmigrate sila sa U.S.A.

"Yup, my thing are already packed up days ago. Yaya madeth helped me"

Yaya madeth is her personal helper and nurse. Bata pa lang sya ito na ang nag-aalaga sa kanya at nang maaksidente sya — ito na rin ang naging nurse nya. Byuda na ito at malalaki na rin ang mga anak kaya naisama nila ito dito sa America.

"Ano oras alis natin mamaya, Ma?" tanong nya habang tuloy parin sa pagsubo ng pagkain.

"3 in the morning. So we need to be there 2 hours before our flight" sagot ng papa nya.

"I'm done" anunsyo sya." Mauuna na po ako matuog" paalam nya sa mga magulang nya.

"Sige. Manang, pakihatid po si Xam kwarto nya" papa nya.

Nang makaalis si Xam at manang ay nagpatuloy sa pagkain ang magasawa.

"Tingin mo tama ba ang desisyon natin na umuwi ng pinas, Xander?" may pag-aalala at alinlangan sa boses ng mama nila Xam.

Napasandal sa sandalan ng upuan si Xander "Kahit ako ay di rin sigurado. Kaya nga nandito tayo sa U.S.A eh. Para di namaulit ang nangyari noon" Tapos na silang kumain talagang hinihintay lang nila na matapos si Xam. " pero yun ang gusto ng mga bata eh." Kibit balikat nito " ano magagawa natin?"

Napabuntong hinga na lang si Kettle, mama nila Xam

Kinabukaasan ay maaga nagising si Xam at ang mga magulang niya para maghanda sa pag alis. Isasama na rin nila sa pag-uwi si Yaya Madeth.

"Xam" katok ni Yaya Madeth "tapos ka na ba? Tawagin mo na lang ako kung may kailangan ka" bilin nito.

"Opo!" sagot ni Xam mula sa C.R. Naliligo na kasi sya. Kaya naman nya maligo mag-isa. ihahanda nga lang ang mga kailangan niya at sya na ang bahala sa sarili nya

Si Yaya Madeth naman ay nag-aayos ng mga dadalhin ni Xam. Ipinababa na rin niya ang mga gamit nya para wala ng makalimutan pa mamaya.

Humigit kumulang dalawang decada na syang naglilingod sa pamilya arguilles kaya napalapit narin sya sa mga ito. Dito na syang nakapagasawa. Dating driver ng mga arguilles ang napangasawa nya.

Naayos na nya ang mga gamit kagabi kaya ang inaasikaso na lang niya ang mga gamit ng alaga

Nasa gitna sya ng pagaayos ng gamit ni Xam nang may biglang kumatok sa pinto

" Manang?" boses yun ng ma'am kettle nya. Pinihit na nito ang door knob saka pumasok at naglakad papunta kung nasaan siya. " Si Xam po?" tanong nito.

"Nasa loob pa po naliligo" magalang na sagot nya sabay turo sa pinto ng bathroom ni Xam.

"Yaya Madeth? I'm done" anunsyo ni Xam na nasa loob ng banyo

" Wait lang po , ma'am ah" sabay kuha nito ng mga kakailanganin ni Xam ."ito na iha oh" sabay bigay nya sa mga gamit nito

"Sino kausap mo, Yaya?" tanong ni Xam habang Iniaabot nya ang mga damit nito.

"Mama mo"

"Xam, mauuna na kami ako sa baba ha?" Paalam ni kettle mula sa labas ng bathroom

"Sige po,Ma"

"Manang ikaw na bahala kay Xam ah. Hintayin na lang naming kayo sa baba" bilin ni Ma'am kettle nya.

"Bilisan na natin pala makababa na tayo"

NANG matapos si Xam sa pagbibihis ay agad na bumaba sila sinalubong sila ng mga magulang nya.

"Nakaready na lahat. Let's go" aya ng mama nya

Lumabas na sila ng bahay ay siniguradong maayos na ang lahat

Kakaibang kaba ang nararamdaman ni Xam habang nasa passenger seat ng Van na kinalululanan nila. uuwi na sila sa pilipinas kung saan nya iniwan ang mga alaala ng nakaraang pangyayari. Pinututol nya lahat ng komunikasyon nya sa pilipinas. Walang nakakaalam sa nangyari sa kanya ni isa sa mga kaibigan nya. Ang alam lang ng mga ito ay nagmigrate sila dito for business. Mula ng araw na yun ay di na muli pang binanggit o pinagusapan ang pangyayari na yun at ang pangalan ng taong naging dahilan para magkaganito sya.

"Xam? Are you alright? Kanina ka pa tahimik mula nang umalis tayo" may pagaalala sa boses ng mama nya.

Ngumiti sya ng tipid bago nagsalita "It's nothing. I just quite nervous"

"You sure?" tanong ng  Papa nya

"Yeah. Don't mind me." may tipid pa ring ngiti sa mukha nya.

"If you said so"

"Tutulog na po muna ako. Inaantok pa po ako eh." Isinandal nya ang ulo nya sa head rest ng middle seat at ipinikit ang mga mata kahit di naman talaga sya inaantok. Ayaw lang talaga nya ng kausap ngayon. Ayaw din niyang pagalalahanin ang mga magulang nya. Nanatili syang ganon hanggang sa tuluyan na syang nakatulog

"Okay. We'll wake you up later when we arrived already"

Ang mga magulang naman ni Xam ay pinagmamasdan syangng anak na  nakapikit at tila pa tulog na kaagad. di man sabihin sa kanila ni Xam, alam nila na naaapektuhan pa rin ito sa mga nanyari dito. Kaya naman ganon na lang ang pagaalala nila dito. Napabuntong hininga na lang sila at hindi na ito ginulo pa

After almost an hour, dumating na sila sa airport. Habang ibinabababa ang mga luggage nila ng ni manang at kasama nilang driver, Si kettle naman niya ay ginigising na si Xam.

"Xam, we're here already. You need to wake up, baby" Nalamyos nitong panggigising kay Xam. "Xam? Baby, wake up" panggigising ulit nito habang tinatapik ang pisngi nito

"Mommy?" wika ni Xam ng magising.

"We're already here, in the airport. you need to wake up already" wika ng mama nya

"Oh! Okay." Dali dali syang umayos ng opo.''Sorry, I fell asleep again."

Nagising na kasi siya kanina nung malapit na sila pero nakatulog ulit sya

"It's okay" nakangiting sagot ng mama nya. "Let's go" alalay nito sa kanya palabas sa Van na kinalululanan nila kanina.

"Is everything ready?" tanong ni Xander sa mga nakatulong magbaba ng gamit.

"Yes, Sir" sagot ng driver nila

"Alright, let's go" anunsyo ng papa niya.

Their driver is not coming with them. He's based here in America. He's a one of their company driver.

Naglakad na sila papasok ng airport. nang makadaan sila sa immigration at dumiretso na sila sa gate pass. Ang papa naman nya ang syang nag nag check in ng mga gamit nila. umupo na muna sila sa waiting bench habang hinihintay nila ang papa niya. Makalipas ng ilang minutong paghihintay, dumating na rin ito sakto namang tinawag na ang flight nila.

Flight ADJ 164 PROCEED TO GATE 4

"Sakto ang dating mo. Tara na" tumayo na sila at naghanda para sa pagsakay sa eroplano

This is it. Uuwi na kami. Palihim syang na pabuntong hininga.

Inalalayan siya ng mama nya pasakay sa eroplano at pagpunta sa designated sets nila. katabi nya ang yaya madeth nya at ang mga magulang nya ay nasa likod lang nila nakaupo.

'Welcome to Flight ADJ 164. This is Vein Kyle Romualdez, your pilot to this flight. Please fasten your safety belt to ready for our takeoff, Thank you'

Mayamaya ay naramdaman na niya ang paggalaw ng eroplano.

SHE woke up when she felt someone shaking her shoulder

"Xam..." it's her mom "wake up. Where here already "

"hmm..."she responded

They just landed in NAIA Terminal. Her dad and yaya madeth are already gone to arranged and get their luggage

"let's go" her mom guided her out of the plane

They waited her dad in the exit of arrival area for a minute then they proceed to the waiting area

WHILE IN THE Arrival waiting area, di mapakali si Xymir. Almost a month din silang di nagkita ni Xam dahil sya ang nag ayos ng mga dapat ayusing dito sa pilipinas kaya ganon ng lang ang exitement nya ngayon.

He wore a grey long sleeve folded under his elbow paired with rif jeans and white snickers

"Ma! here!" kaway nya nang makita ang mga ito na palabas ng arrival area.

Napalingon ang mga ito sa gawi nya. Nang makita sya ng mama nya ay nagmamadali itong naglakad papunta sa direction nya habang nakaalalay parin kay Xam

"Xym..." maligaya nitong bati sa kanya sabay yakap ng mahigpit.

Kumawala siya sa pagkakayakap ng mama nya sa kanya.

"Dad!" ito naman ang niyakap nya.

Ganon sila kalapit na pamilya na kahit saglit lang mawala ang isa ay namimiss agad nila.

"Yaya" bati nya kay manang madeth

"And finally, Xam, my lovely twin" saka nya ito niyakap nag napakahigpit.

"Xym,e-enough. I-I can't breathe" reklamo naman nito.

Agad naman niyang binitawan ang dalaga at natawa sa naging reaction nito. Habang si Xam naman ay hinahabol ang paghinga. Natawa rin ang mama at papa nya sa ginawa nya.

Kinuha nya ang ibang gamit dala nila yaya madeth at tinulungan itong magdala.

"how's flight?" tanong nya habang naglalakad sila palabas ng airport

"as always,tiring" halata sa boses nito ang pagod "how are you here? How's things?"

"Fine" he shrugged

Nagkamustahan at nagusap pala sila tungkol sa kompanya na sya muna ang humawak ng makauwi sya dito sa pilipinas . Nang makarating sila sa parking lot ay agad silang sumakay sa Van na dala nya. Ang papa naman nya ay inayos ang mga gamit sa likod ng Van. Siya ang magmamaneho. Ang papa nya ay sa shotgun seat nakaupo habang ang sila Xam, Yaya Madeth at ang mama nila ay nakaupo sa first and second row sa back seat.

"Matutulog muna ako, Xym."sambit ng papa nya habang nakasandal ang ulo sa head rest.

Tinanguan nya lang ito habang nakatingin pa rin sa kalsada. it's already 9 in the morning. Even if it's already 9 am, the weather is not that hot yet. Ang mga tao naman sa likuran ay mga nagpapahinga na rin muna.

Ilang minute lang ay nakarating na sila bahay nila. Nagising na rin ang mga kasama nya.

"Xym, ihatid mo muna ang kapatid mo sa kwarto nya." Utos ng mama nya habang tinutulungan ang papa nya at si yaya madeth na ibaba at ipasok sa loob g bahay ang mga gamit na dala ng mga ito.

"Sige po" agad nyang tugon at pinuntahan ang kapatid na nakaupo pa rin sa loob ng van.

Inalalayan nya ito hanggang sa makarating sila sa dati nitong silid.

"here you go..." maingat nyang inihiga ito at kinumutan "rest for the mean time. Yaya will wake you up later to eat lunch"

"kay..."palibhasa ay may jetlag pa rin ito kaya ito na lang ang naisagot nito. Kinain na ito ng antok.

Nang masigurong tulog na ito ay lumabas na sya sa kwarto nito.

To be Continued

'Going back means a new start'