หินอาญาสิทธิ์

บทที่ 273 หินอาญาสิทธิ์

โรแลนด์คำนวณพื้นที่ภายในอุโมงค์ใต้ดินอย่างรวดเร็ว อุโมงค์แห่งนี้มีขนาดใหญ่ประมาณสนามฟุตบอล รอบด้านเป็นกำแพงหินอันลาดชัน ทางย่อยที่เชื่อมมาถึงที่นี่ตั้งอยู่กลางกำแพงพอดี ที่ปากอุโมงค์มีบันไดหินแคบๆ ทอดยาวไปด้านล่าง

“ข้าเดาว่าพวกเจ้าคงไม่ได้ขุดบันไดนี่เองกระมัง” เขานั่งยองๆ ลงแล้วขยับคบไฟไปใกล้พื้น แสงสว่างสาดให้เห็นร่องรอยการตัดแต่งบนขั้นบันไดอย่างชัดเจน ในรอยตัดนั้นเต็มไปด้วยเศษหินและฝุ่นดิน

“ไม่ใช่แน่นอนพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท ตอนที่พวกกระหม่อมมาถึงที่นี่ ก็เห็นบันไดนี้อยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ” คาร์เตอร์ยักไหล่ “กระหม่อมเดาว่ามันน่าจะอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้ว”

“หรือไม่ก็หลายร้อยปี” อันนาโพล่งขึ้น

“ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน” ไลต์นิ่งพยักหน้า “เมืองชายแดนเพิ่งก่อตั้งมาแค่เจ็ดสิบปี บันไดนี่ไม่น่าเกี่ยวข้องอะไรกับคนท้องถิ่นหรืออาณาจักรหรอก”

“ดินแดนตะวันตกมีคนอยู่มาตั้งแต่เมื่อหลายร้อยปีก่อนแล้วหรือ” คาร์เตอร์สงสัย “แต่ตอนนั้นยังไม่มีเกรย์คาสเซิลเลยนะ”