บทลงโทษสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่

หลังจากวันนั้นที่เฟยหลงได้ถูกลงโทษไปอย่างหนัก ทำให้เขาได้รับบาดแผลใหม่ที่แสนจะเจ็บปวด แต่ถึงอย่างไรก็ตามเขาต้องอดทนอดกลั้นไปให้ไป เพราะบทลงโทษนั้นยังไม่จบแค่นั้น เขายังต้องทำคุณประโยชน์ให้กับสำนักอีกเป็นเวลา 3 เดือน และในระหว่างนั้นเขาไม่มีสิทธิ์แตะต้องอาวุธหรือฝึกการต่อสู้ใดใดทั้งสิ้น

ในระหว่าง 3 เดือนนั้นเขามุ่งมั่นตั้งใจทำงานที่ได้รับมอบหมายเป็นอย่างดี เขาถูกบังคับให้ทำทุกอย่าง ตั้งแต่งานหนักสุดไปจนถึงงานที่ต่ำสุด บางครั้งเขารู้สึกท้อแท้ไปบ้างแต่เพื่อนพี่น้องในสำนักต่างก็ได้ให้กำลังเขา ในทุกๆวันเขาถูกสั่งใช้อย่างหนักราวกับเครื่องจักรที่ไม่ได้หยุดหย่อนเลย เฟยหลงคิดในใจว่านี้เป็นการทำคุณประโยชน์หรือเป็นการทรมานการแน่ แต่นั่นแหละมันคือแผนคำสั่งของอาจารย์ ที่วางไว้ให้เขาเพื่อทดสอบความเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่สำหรับเขา ส่วนเซียนหวังเองก็ยืนห่วงน้องอยู่ห่างๆ เพราะอาจารย์สั่งไว้ไม่ให้ใครมาช่วยเขาทั้งนั้น

ในวันหนึ่งที่เขาถูกสั่งให้ไปตักน้ำ 500 ภายในครึ่งชัวโมง และเขาได้เดินผ่านหน้าลานสำนักเห็นเพื่อนๆที่กำลังฝึกฝนการต่อสู้อยู่ ทำให้เขานึกอยากจับอาวุธและต่อสู้ขึ้นมาทันที ตอนนี้เหมือนใจของเขากำลังร้องเรียกหาอะไรบางขึ้นมาเสียแล้วแล้ว เขาได้แต่บ่นกับตัวเองในใจว่า ถ้าผ่านการลงโทษครั้งนี้ไปเขาต้องตั้งใจฝึกให้หนักกว่าทุกคนเป็นร้อยเท่า และเขาก็หันหลังเดินไปทำงาน เขาตักน้ำขึ้นคล้ายกับว่ากำลังต่อสู้เหมือนว่าเขาจะรู้สึกสนุกกับการทำงานขึ้นมาแล้ว

" เร็วหน่อยสิ เฟยหลง!"

" ขอรับ อาจารย์หยาง" เฟยหลงตอบกลับด้วยสีหน้าที่ดูยิ้มแย้มมีความสุขเพราะตอนนี้เขาไม่รู้สึกเบื่อกับงานแล้ว เขาตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีที่สุด

อาจารย์หยางคือ คนที่ได้รับมอบหมายจาก อาจารย์ถังแห่งเจ้าสำนัก ให้มาคุมลงโทษเฟยหลงระหว่าง 3 เดือนนี้เพราะเขาเป็นคนเด็ดขาด และ รอบรู้ทุกด้าน จึงเหมาะกับงานนี้

เฟยหลงที่มีความตั้งใจผ่านไปไม่นานงานก็เสร็จ

" เสร็จแล้วขอรับ อาจารย์"

"งั้น ข้าให้เจ้าไปพักได้ " อาจารย์หยางที่สังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของเฟยหลงอย่างเห็นได้ชัดจึงนำความไปบอกกับอาจารย์ถัง

"อาจารย์ถังขอรับ ข้าคิดว่าเฟยหลงเปลี่ยนแปลงไปมาก เขาดูมีความอดทนและเข้มแข็งขึ้นมาก เขาไม่บ่นกับงานที่ได้รับแถมยังดูมีความสุขกับงานอีกด้วยล่ะ"

อาจารย์ถังกล่าว "ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าก็ดีใจ" ดูเหมือนว่าแผนการลงโทษครั้งนี้ของอาจารย์ถังจะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ส่วนเฟยหลงเองก็ทำงานที่ได้รับมอบหมายโดยไม่มีคำติบ่นสักคำ ในทุกๆวันเขาตั้งใจทำงานเป็นอย่างดี ผ่านไปวันแล้ววันเล่า จนในที่สุดก็ครบกำหนด 3 เดือน แห่งการปลดโทษเสียที

"เฟยหลง อาจารย์ถังต้องการพบเจ้า" เสียงของอาจารย์หยางที่มาเรียกตัวเขาไป

" ขอรับ" เฟยหลงไม่รีรอรีบเดินเข้าไปที่ห้องอาจารย์ถัง เพราะเขารู้ว่าวันนี้เขาจะพ้นการลงโทษ เขาเคาะประตู

"ก๊อกๆๆ ข้าเฟยหลงเองขอรับ"

"เข้ามาได้" อาจารย์นำกระดาษสีแดงเล่มหนึ่ง มาวางไว้ต่อหน้าเฟยหลง กระดาษมีข้อความเขียนไว้ประมาณ 5 บรรทัด ส่วนข้างล่างเป็นชื่อของอาจารย์ถัง กับชื่อที่ว่างไว้ให้เฟยหลงเขียนลงไป

"เจ้าอ่านข้อความนี่ทีสิ"

"ขอรับ" เฟยหลง เริ่มอ่าน "ถ้าข้า (เฟยหลง)ทำผิดกฎของสำนักถังดำแห่งนี้อีกเพียงเดียว ข้าต้องถูกไล่ออกจากสำนักแห่งนี้ และจะไม่มีโอกาสได้รับการฝึกวิชาวรยุทธ์การต่อสู้ขั้นสูงสุดอีก (พลังภายใน)"

*ลงชื่อ เฟยหลง>>> อาจารย์ให้เฟยหลงลงชื่อเพื่อเป็นหลักฐานว่าเขาจะไม่ทำผิกกฎอีกเป็นอันขาด มิฉะนั้นเขาจะไม่มีโอกาสได้ยืนอยู่ ณ สำนักแห่งนี้อีก และเฟยหลงได้ลงชื่อเสร็จเรียบร้อย

"หมดธุระแล้ว เจ้าออกไปได้ "

เฟยหลงคำนับอาจารย์ถัง และเดินออกจากห้องไป