[Re:Life 1]Wake Me up

Sa paghulog ko sa mataas na building , bigla na lang ako nagising sa isang kwarto. Sa isang tingin palang, halatang kwarto ko to pagkalipat pa lang nang Parent's ko sa bagong bahay dito sa Shibuya District. Di parin ako makapaniwala sa aking mga Nakita, tiningnan ko ang aking mga kamay at sinampal ko ang aking sarili.

(Malakas na tunog)

"Ang sakit non, ahh... "

Kamot, kamot ko ang aking mga pisngi na medyo namumula...

"Ano toh... ? Nanaginip ba ako? Sa aking pagkaka-alam... nahulog ako sa isang mataas na building."

(Isip-isip nya sa kanyang sarili)

"Teka... may lalaki don diba? Yung weirdong lalaki... Sino nga ba sya..."

Sa kahit anong pilit nang kanyang pag-iisip di talaga nya ma alala ang part nang nakita nya ang isang lalaki bukod sa isang salita na tumunog sa kanya.

"Second chance... ?"

(Patanong nya itong binigkas sa kanyang sarili)

"As far I rembember, nabanggit nya ang salitang iyon... - "

Naliwanagan agad sya sa kanyang nasabi.

"Wa-wait lang, sa fairytail lang ito nang-yayari Ahh! "

(Shaking her head)

"Pano, kaya nya ito nagawa..?" Most importantly...

Tumayo si Rain at humarap sa salamin. Nakita nya ang kanyang sarili nung siya pa ay nasa highschool pa. Napahawak ito sa muka nito na mayrong di ka panipaniwalang pagtingin. Napalakad ng pabalik si Rain sa kanyang pagkagulat..

"Ako? High-school?! "

Teka, teka!!

Tumakbo si Rain sa may orosan katabi ang Calendar na may nakabilog na mark na red pen sa ( June,3 2018...) tumngin sya sa analog clock katabi ng kanyang higaan. (6/3/18) 5:50AM).

"Papasukan?! Not only that ... Freshmen din ako?!!"

Pinigilan nya ang kanyang pag-imik nang malakas at tumalon sa kama,humiga, at tinaklob ang kanyang unan para isigaw lahat , at mailabas lahat nyang gustong masabi. Paikot ikot sya sa kanyang kama habang nakatakip sa ulo nya ang kanyang unan. Tumigil sya at iniharap nya ang unan sa kanya, pagkatapos huminahon ang lahat.

"This is  not what I expected, and why did he sent me back during this time.. why not as an toddler or even an infant? There's no choice either way. Ito ay ilan sa Pinaka-importanteng kabanata nang aking buhay.."

"I can't messed this up again"

Hinulog nya ang kanyang unan at huminga ng malalim.. makalipas na ang limang minuto, tumayo sya at naisipan nyang silipin ang tao sa baba. As far as I know, ang tatay ko ay maagap umaalis, at si nanay naman ay naglutluto na nang umagahan ng gantong oras.  Bumaba sya at sumilip sa may hagdanan. Nakita nya ang ang kanyang nanay, na nagluluto ng hinain sa kitchen area. Medyo bumata pa ang muka ng kanyang Nanay. Sa pagsilip nito sa may hagdaan, napansin sya nang nanay nya sa pagtalikod nya upang kumuha ng mga plato at tinawag nya Si Rain para kumain.

Medyo nagulat ako nung tinawag ako ni Mama, bumaba naman agad ako sa kanyang pagkasabi palang.

"Nak, gising kana pala, akala ko sisigaw nanaman ako sa harap ng pinto mo para gisingin ka."

Medyo ngumiti si Rain nang narining  nya ang sinabi mo.

"Buti naman, pasukan na Rain, first day of high school mo ngayon, kala ko, papa late ka pa, tulad ng dati. Hahaha."

"Nay...Naman, makabiro kanaman ho, sakin parang right in my heart agad ang tama."

Umupo si Rain sa Bangko, habang hinahain na nang kanyang nanay ang kanilang pagkain. Naguusap sila na parang noong dati lang, silang dalwa lagi ang magka-usap sa bahay. Since I never had expirience to have a sibling. All I know is, I was supposed to have a older brother... but he died after he was out of my mother's womb. My parent's got devasted after that incident. Yun lang ang sa pagka aalam ko, since my mother no'r my father want's to talk about it.

Di pa rin ako maka, get over that I can expirience this life again. Kahit puro mapapait man ang nang yari sakin, an dito parin siya para sakin and she always cope me.

Natapos kaming magsikain sa kainan at kumuha ako nang tuwalya at dumeretso sa banyo, para maligo. After that umakyat ako sa kwarto ko para magbihis ng unipormeng damit. I was enrolled at Kaipan Academy, which is known for being a private non-sectarian school. Since almost all of the Schools near me are Christian School.

Nag ayos ako, at sinuot ang aking bag, bago ako bumaba chi-neck ko ang aking orasan, (6:28AM). Di naman sya ganon ka madali since it only takes 10 minutes to go to the school, by waking. Kaya walking distance lang, well may bike naman ako so di ko naman kailangan mag-madali.

Furthermore I would like to have a few minutes of myself to think about all the things tht happen me to me. Umupo ako sa study table ko for a few minutes and then I decided to go downstairs.

Narinig ko ang sigaw ni Mama para magpaalam sakin, pagkababa ko pinaalala nya sakin na iniwan nya yung duplicate na susi sa lamesa para sakin. Nagkaway ako sa kanya habang palabas na sya ng pinto.

As soon na sinarado nya ang pinto, I head downstairs and to reminisce the surroundings of  my home.

Pagkatapos kong kunin ang susi sa lamesa, lumabas ako nang pinto at nilock ito.

Huminga ako ng malalim at sumigaw ng malakas.

" I AM BACK!! "

masaya ako habang binanggit ko ang mga salitang iyon, na parang di ko maintindahan ang aking gagawin sa sobrang saya, kasabay sa pagsigaw ko ang mga puting ibong nagliliparan at mailiwalas na hangin na bumabati sa sikat ng araw.

"Kahit, may parte parin akong di-maintindihan sa bilis nang Pang Yayari, I am ready to change and fulfill my life to the fullest!"

This is me, Rain D. Villafuerte the person who traveled back as a Re:Lifer!