68 Chapter 68

Tumayo si Chu Qiao. Ang sakit ng katawan niya napag titiisin pa niya at saka siya tinamaan ng pag kahilo galing sa lagnat niya na parang nag mamadaling paluin siya. Hindi pa siya kumakain nang isang araw at isang gabi at ang mukhay ay kay puti na kasingtulad ng sariwang nyebe. Pinatatag niya ang pag tabi sa puno at huminga siya ng malalim bago humawak at lumiko patungo sa masukal na kagubatan.

"Aalis ka na lang ng ganon ganon lang?" Napataas ang kilay ni Zhuge Yue at hinakbang niya paa para subukang sundan. At dahil sa ginawa niya lumiko si Chu Qiao sa kanya na may kasamang whooshing na tunod at mabilis niyang ibinato ang puti sa ere na para ng mabilis na sparrow. Nilagay ni Zhuge Yue ang lakas niya sa kaliwa at tumalon malakas ngunit na ang puting patalim ay dinaplisan siya sa mukha. Ang paugong ay bumutas sa makapal na bato. Ang hibla ng buhok nito ay lumutang pababa at si Zhuge Yue ay meron sa kaliwang pisngi na kapansin pansin na linyang puti. Ilang sandali lang ang puting linya ay may tumulong crimson na kulay pulang likido. Manipis at pahaba na parang hinati na papel.

Malamig na pag babanta ni Chu Qiao, "Wag mong isipin na hindi kita kayang patayin."

Pinunasan ni Zhuge Yue ang kanyang pisngi at malamig na sumagot, "Pero kaya mo?" Ang mahaba at mabulakbalak na manggas ay wumagayway sa malamig na hangin na natagos sa makapal na halaman. Tahimik na tinititigan ni Chu Qiao at katarungan mula noon taon at sa wakas nilagay niya ang kamay sa upak at unti unting hinuhugat ang espada at dahan dahan may namutawi sa mga labi nito, "at kung ganoon tara rito at kunin natin ang pasya mo ngayon."

Mabilis na bumaloktot ang manggas nito at lumabas agad ang espada sa kamay. Nakatili parin sa upak at tinutok niya ang bayna kay Chu Qiao, "Sige. Kung ganoon makikipaglaro ako sayo."

Pumilantik ang pulsuhan ni Chu Qiao para ipurma ang espada at atakin siya. Ngunit isang nakakahilo ang tumama sa kanya na parang truck. Masyadong mahina na nag pa daing sa kanya at nahulog siya sa dereksyon ni Zhuge Yue.

"Ibaba mo siya!"

Halos isang dosena na kalalakihan ang lumitaw galing sa mga basurahan. Ang namumuno ay mag tubo ng kawayan pa sa bibig na napansin na nanatili lang si Zhuge Yue. Walang pag aalinlangan lomobo ang pisngi at ibinuga nito ang mga karayom at tinira si Zhuge Yue sa dibdib.

Iniwagay way nito ang manggas niya para ma sangga ang isang dosena na karayom. Makikita ang kulay bughaw sa dulo ng karayom ay isang lason. Nang naiinat niya ang kamay ay nag karoon siya ng syansa na mahablot niya si Chu Qiao na kung saan na mumutla na ito. At may napansin siya na lalong namumutla ito at merong naka tusok sa balikat nito na pito o walong karayom. Na umaagos na itim na dugo.

Napasimangot si Zhuge Yue. At tila ang bagay ay pababa na sa likod nito. Sa ilang sandali ay may napansin siya na soot soot na bakal na cylinder sa pulsuhan at walang pag aalinlangan ay na hinila nito ang gatiyo na may tali. Ang namuong dugo ay lumabas bigla. Nag hagis siya ng mga bato at kahit isa ay hindi siya nag tira. Sa ganoong paraan ay binuhat niya si Chu Qiao palis.

Panandalian lamang ang pag kahilo ni Chu Qiao galing sa karamdaman at mayaya ay nagising na ito. Pag bikas ng kanyang mata ay si Zhuge Yue ang nkita niyang na ka karga sa kanya at salikod niya nag mamadaling kaluskos na sumusunod. Sa ngayon ay hindi na masakit ang balikat niya ay hindi naman niya maramdaman ang kanyang braso dahil namamanhid. Nag tagis ang ngipin nito at masang tinitigan niya ang lalaki, "Bitawan mo ko!"

Dedma lang ginawa ni Zhuge Yue at hiniwa ang mga sangga na kaharang sa dadaanan nila.

"Ibaba mo ko Zhuge Yue!"

"Maingay!" Tumigil ito sa pag lalakad at tinulak siya sa puno at galit na sinabihan siya, "Gusto mo ba mamatay? Pero bago mangyari ay nasaan si Li Ce!"

"Hindi ko alam!"

Mapanuksong tanong ni Zhuge Yue, "hindi mo alam? Sige patawarin mo ko. Ngunit hindi kaba galit na ikaw ang ibabayad ng utang ng iba? Sisiguraduhin ko na mag kakaroon ka sakin ng pabor, malaking pabor na kahit buong buhay mo ay hindi mo kayang suklian."

Ang tunog na Dumating ay ang humahabol sa kanila na parang halimaw ang gustong saktan sila. Sa hindi inaasahan merong kidlat at dumagundong na kulog. Malalaking butil ng ulan ang tumama sa putikan na ga karoong ng tunog. Na iipit parin si Chu Qiao na animo ang mga tingin ay nag babalang mbangis na hayop at matibay ang titig kay Zhuge Yue.

"Masyado mo na kong sinunsundan Zhuge Yue. Sigurado ka bang hindi ka nahuhulog sa akin?"

Nakangiting pumunt sa Zhuge Yue sa taingga niya at malapit ng dumikit. Bulong ito sakanya sa pais na tinig, " Takot ka masyado na magkaroon ng utang sakin. Sigurado kabang hindi ka takot mahulog sakin at ginagawa mong paghihirap sa sarili mo at paghihigpit sa kapatid mo?"

Sumalungat si Chu Qiao, "Kung ganoon ang nararamdaman mo hindi ko sasabihin sayo ang nasa isip ko sa oras na patayin kita."

Napangiti si Zhuge Yue, "At sayo rin. Sa tingin mo may pag asa kang mabubuhay hanggang bukas. Gusto ko sabihin sayo na kung gaano ka galing."

"Zhuge Yue kung hindi mo ko papatayin mag sisisi ka sa hinaharap!"

"Mas lalo akong nahihiwagaan kapag nakita ko yung taong hinayaan kong mabuhay ay pag sisihan ko lang."

Ang titig nito ay may pag babanta at napaangil si Chu Qiao, "Balang araw mapapatay rin kita sa mga kamay ko."

Isinbahala lang ni Zhuge Yue ang banta nito. "Balang araw? Matagal na linya na yan. Wala ka bang bagong linya Xing'er?"

Isang grupo ng daan daang kalalakihan ang maingat na lumapit sa kanila. Lahat ay nasuot ng kulay itim at na ka takip ang mga mukha ng tela. Habang nag lalakad ay sinisiguradong tama ang mga lakad. Apat na tumutugis ang na uuna papunta sa kinaroroon ng dalawa.

Mahina ang tawa ni Chu Qiao, "Sa tingin ko may bago tayong makakasama. Zhuge Yue anong gusto mong huling sasabihin, pwede mo sa kanila sabihin. Pero kung nasa magandang ang pakiramdam ko ngayon peedeng ako na mag hatid sa kanila."

"Diba dapat sa akin ang linya na yan? Sigurado ako na ikaw ang hinahabol hindi ako."

Pag uuyan ni Chu Qiao, "Sa tingin mo iisipin nila na may pag kakaiba sa ating dalawa?"

"Kung hindi nila gagawin ay walang kwenta sila kung hindi iwan sila sa basurahan kahit hindi ko gustong mabuhay sila."

Ang aso na mangangaso ay nag bigay ng sinyalis na mag uumpisa ang madugong laban sa pagalit na pagkahol. Mabilis na itinigil sa pagdumug ng mga tao sa pagsugod sa dalawa.

Whoosh! Isang matulis na ugong at nilabas ni Zhuge Yue ang patalim niya. Ang anino ng patalim ay nakita ang matingkad na tiyak ang pag kakahiwa sa paparating na mga pana habang hinihiwa ang pag sunggab ng mga aso sa kanya. Mga nag kalat ang dugo sa buong lugar ang iba ay sa kasuotan niya na parang isang nagagandahang talulot.

"Go!"sigaw ng ibang tao. Mabils pag kasunod na sumugod ang mga taong na kaitim at ang mga kanilang sandata ay nagkikiskisan sa malalim na gabing iyon at ang mga panang nag liliparan sa ere. Isang bagay lang meron duguan at mga patay.

Sa isang malinis na pag wasiwas ng espada niya ay dalawang ulo ang lumilipad sa kalangitan. Lupipad si Zhuge Yue na parang isang mabilis na agila. Kung makikita ng mga tao ayang kagandahan ng espada nito ay kitang kita na parehas ang ganda sa fireworks. At sa nangyari dalawang walang buhay ang nawalan ng ulo na ang katawan ay nanatiling nakatayo kung anong posisyon nila habang nag lalaban at pagkuha niya ng ilang nakaraan sa pag lalakad ay nahulog sila sa maputek na lupa at nag silabasan ang dugo sa sugat nila sanhi ng mag ka gulo.

Sa susunod na pangyayari si Zhuge Yue ay umatras sa sa dati niya puwesto ay hindi mabilang ang pag hahati niya ng kanyang espada na pa tigil niya ang pag dagsa ng umuulang pana. Nakatayo lang si Chu Qiao sa likod niya. Sa ngayong ang lason ay kumalat sa kalahating katawan niya at wala siyang lakas sa kaliwang kamay kaya sa kanang kamay niya nilagay ang espada. Nangingig ang binti niya at kapd hindi siya determinadong tumayo ay mauuwi siya sa pag higa sa lupa.

Lumingon si Zhuge Yue at tinaasan siya ng kilay, "Nasa ganyang kalagayan kana pero bakit nag pupumilit ka parin?"

Nanghihinang sagot ni Chu Qiao, "Wala kang pake!"

"Kung wala ako rito ngayo ay kanina kapa patay tapso ganyang ka makipag usap sakin na parang papatayin ako. Hindi man lang nahiya."

Sa nangyayaring iyon may lumipad na pana patungo sa kunatatayuan ni Zhuge Yue at muntikan nang tumama sa dibdib nito. Matalas na napansin ni Chu Qiao at sumunggab papunta kay Zhuge Yue. Ng isang matutulos na patalim ay lumilipad sa ere. Sa pag alog niya sa hawakan ng espada ay pumaikot siya at sinaksak sa lupain. Mabilis na namaluktot para mahila niy si Chu Qiao at naialis sa nakakamatay na pana.

"Kung hindi ka mag seseryoso ay parehas tayong mamatay!" Galit na sabi ni Chu Qiao.

Aumagot si Zhuge Yue, " So takot kang mamatay ngayon?"

Nag ngingitngit ang bagang ni Chu Qiao at nilabas sa lagayan ang espada. Walang labis na paggalaw, wala nang mabulaklak na istilo ang galaw niya ay pulido at mabilis. Lahat ng pag wasiwas niya ng sandata ay nakakamatay.

Ang malakas na kulog at malakas na ulan ay bumubuhos sa kanila. Nag lalakad sa pinag halong dugo at putek at ang daang daan na assasin na sandata ay winawasiwas sa kanilang dalawa. Walang sigaw o tili, walang tunog sa pag lalaban lahat ay natatakpan sa lakas ng ulan. Ngunit sa malamig na ulan maraming anino ang maaninag at nag papalitan ng lakas ng sandata. Mga sugong nag kalat at mga katawan na nag kalat sa paligid ng puno.

Ang mga tibok ng puso ng assassin ay ang bibilis katulad ng dugo na nangingitngit sa galit. Lahat ng sandata ay nakahanda at pinamatili ang pakikipag laban. Kahit na nakikita nila ang kanilang totoong kaganapan ay ang mga nawawalang parte ng katawan nila at nangingilabot sila sa pangyayari. Nakapuwesto parin sila na pinalibutan habang mabagal na umaalis at tumitingin sa dalawa na sa agresibo ang tindig. Sa pag sinyalis ng pinuno ay sumunod sila dito sa likod. Hinanda nila sa hilera ang mga sihang at tag kalahating metro ang layo at lumitaw.

Napakunot siya ng noo si Zhuge Yue at nag pakita ng paseseryoso sa mukha at binalaan siya, "Magingat ka."

"Go,"sinyalis na pag sugod ng pinuno. At hindi mabilang na lumilipad na sihang ang papunta sa dereksyon nila at nag iwan ng bakas na kumislap bago nila ito hinti sa ere.

"Humakbang ka rito!" tulak niya sa tabi si Chu Qiao winagayway ang sandata ni Zhuge Yue. Sa mabilis na galaw ay na sangga niya ang dalang bato at ang nagyari ay isang malaking puwersa ang kumiskis sa balat. Iniwasiwas ni Chu Qiao ang kanyang sandata at handa ng makipaglaban. Pag katapos ay isang pilak na pana ang tumira at isang itim na kadena na hulog sa kalangitan na parang ahas. Nahuni siya at na kadena sa bewang at isang malakas na puwersa ang sumunod at hinila siya pataas sa pulutong na mga mangangaso.

Nagulat ang mga assassin ngunit nakabaei rin at nag sitalunan sa taas na ani moy parang anino ng bulalakaw. Winagay nito ang espada sa kamay nito at ang nanghimasok ay pinigalan ang mga pana. Parang may buhay ang pangkawit at nag kataon na nakakalat ito kaya parin niya ng humalang sa masukal na kagubatan nang ganun kadali.

Malamig na ihop ng hangin ang galing sa masukal na gubat. At ng lulilipad si Chu Qiao at tumitingin ng mga nag kakagulo sa baba at nakikita niya si Zhuge Yue sa madugong pag lalaban siya lang at ang mga matang na ngingintab sa linaw. Sa ganong posisyon na katingin sa kaya ito na kakaiba. Isang bagay lang ang nakikita rito ay kung hindi ang malalim na nasa mata nito na nag rerepleksyon ng yumayabong na sandata.

Ang kidlat ay kumislap at nag dagundong ang kulog.at pag tingin sa taas ng assassin ay kusang nawawala ang dalaga sa paningin nila. Maring nanghimasok sakanila galing sa kalangitan.

"Master umalis ka na!" Sigaw ni AhJing habang papunta sa mga kalaban.

Ilang naka itim na lalak ang naka lapag ay tinatakpan Si Chu Qiao at ang lalaki. Isang pang ahit ang makapal ang tumama sa mga kalaban at ang mga kabayo ay nag punta sa kanila galing sa maputek.

"Tara na!" Isang pumapalahaw na lalaki ang nag salita at ang tono ay hindi maintindihang ang nararamdaman. Kinuha niya ang bewang ni Chu Qiao at tumalon sa isang mga kabayo. At winagaiyway ang pang palo sa kabayo at umalis na.

"Harangin sila!" Sigaw ng mga kalaban na nag kumpulan para mag layag.

Sa walang emosyon isang lalaki ay walang kahirap hirap na ginilitan niya ang leeg ng assassin. Sumirit ang dugo na mainit init pa at binulag naman ang isa na nagulat. Bago siya maka bawi ay naitarak na sa kanya ang isang palaso sa dibdib.

Ang lalaki ay hinawakan ang tali at tumayo ang kanayo sa pag kakahuli ng binti nito. Isang malaking suntok sa harap ng binti at malakas na ba pag sipa sa dibdib na parating na dalawang kalaban. A pangyayari iyo ngakroomg bali sa ribs nito at lumabas ang dugo na parang geyser. May lumilipad na 30 metro ang bumalik. Bumalik silang apat sa kanilang kasamahang kawal.

Nakikita nila na hindi ni kayang talunin ang mga nanghimasok kaya ang pinuno ay tinanggal ang bakal na cylinder sa kanyang braso at tinira sa kalangitan. Ang maputlang bughaw na paputok ang pumunta sa kaitaasan at sa paligid.