52 Chapter 52

May isang batang babae ang nababalutan ng puting balahibo ng soro na may itim ang buhok. Ang mata ay maiitim na parang isang tinta at nang mahulog ang ulo nito ay tuminging ng malamig kay Master Wei na nagulat sa ekspresyon ng bata. Mapanlait na ngit ang makikita sa mukha ni Chu Qiao.

"Tumigil ka jan!" ang pinuno ng ma gwardya sa tarangkahan na si Song Que ay nag mamadaling na lakad sa unahan nito " sino ang naunang gumawa ng gulo sa loob nng Palace? lahat kayo mag sitigil!"

Nakaktigid si Chu Qiao sa namumutlang mukha ni Wei Jing na nag papahiwatig na pangungtya sa mga mata nito at tinanggal sa kanya ang espada.

"Song Que" pag pumiglas ni Wei Jing at hinabol niya ang kanyang hininga "Sino siya at may dalang armas sa loob ng Palace?" sabi nito.

Napansin ni Song Que na hindi binanggit kung sino ang nag simula ng away at ang tinatanong lang nito tungkol sa may nag pasok ng armas sa loob ng Palace. hindi niya magawang mapasimangot. Kahit na alam ni Song Que na matigas ang kanyang ulo ay kindi siya tanga. Gusto niya na mabuhay sa korte para hindi nya maapi ang mga Family na makapangyahan at ma impluwesiya. Gustong labanan ang hinala at lumimgon sa gawi ni Chu Qiao, "Miss Chu pwede bang ipaliwanag mo sakin na kung bakit ka may hawak na patalim dito sa Palace?" tanong niya.

Napataas ni Chu Qiao ng bahagya ang kilay nito at lumipat ng tingin sa espada at pamana na dala ni Wei Jing . walang pasabi sabi na pina hatid lamang ang mensahe na merong silang dalang armas.

Namula ang mukha ni Song dahil wala siyang maisagot.

Ganunpaman sumigaw pabalik si Wei Jing, "Sino ka para ipag kumpara mo ang sarili mo saakin? Hindi porket may dala kang armas dito sa Palacemaliban sa nag lakas ka ng loob mag umpisa ng kaguluhan kasama ang Prince. Tingnan natin kung sino ang papanig sa iyo. Song ano sa tingin mo ang nangyayari?"

NAapsimagot si Song Que pero hindi siya nag lakas ng loob na saktan ang Master Wei na mabilis mag bago ang pag uugali mula nung nawalan siya ng mga daliri. Mag sasalita na sana siya ay biglang may nag lilinaw ng boses sa kanyang likuran. Lahat ay nabigla at napalingon lahat ang mga ulo sa paligid.

"Ako ang nag utos sa kanya ang mag dala ng espada."

Isang matangkaad na pgura na nakaupo sa maititm a kabayo na dahan dahang lumapit sakanila. Naka suot ng sabal na diyaket si Zhuge Yue habang nakasakay sa kabayong papalapit saaknila. Inabot niya palapit ang babae sa ibaba , "Anong oras mo ko pag hihintayin? Ibigay mo na sa akin." Sabi nito.

Walang sasabi ay tumitig si Chu Qiao sa kakaibang mga mata nito. Isang malamig ang na hangin umihip sa pag papatuloy nilang pakikipag titigan. Lahat ng pag dududa at galit na nararamdaman nung muling nabuhay ang nakaraan na hindi makalimot limutan. Na parang mahabang taon na ang lumipas ngunit para kalian alng nangyari. Buti na lang at pinahaba ni Chu Qiao ang kanyang braso at inilahan na ang espada kay Zhuge Yue.

"Song Que ito ang dailan kung bsakit ko siya hinahanap. Naiwan ko ang espada ko Sa lugar ni Yan Ying Ge Court at gusto ko na itong alipin ang kumuha at kunin ito para maibalik saakin"

Tumango lang ng ulo si Song Que at sumagot, "Nakikita ko at naiintindihan ko na"

tumingin si Zhuge sa lahat ng lalaki na nakahandusay sa lapag at nag salita ng pataimtim, "Ang sabi ko ay kunin mo lang espada bakit mo ginamit pang ensayo sa martial art sa mga tauhan ni Master Wei, na parang walang patakaran ang Palace rito. Ito ba ang mga tao ni Prince Yan na nagsasanay?"

Pa eensayo sa martial art? Biglang nag bago ang ekspresyon ni Chu Qiaoat naramdaman na nagali na ito. Gusto n asana niyang mag salita nang biglang humarap si Zhuge Yue kay Mater Wei at nagsalita, "Master Wei kukunin ko na siya." Bago niya matapos ang sasabihin ay tumalikod na nag hahanda ng umalis.

"Sa mga pangyayaring ito ay walang kinalaman ang Fourth Master rito. Anong dahilan mo Fourth Master na kunin siya rito?" singhal ni Wei Jing na hindi nasisiyahan.

Humarap si Zhuge Yue at tumaas ang kilay nito at nag salita, "Master Wei ang sinasabi moba na akoy walang magawa lamang ? inatasan ka na humawak ng isang sandata sa Court ngunit mabilis mo lang inutos sa mga tauhan mo namag karoon ng armas, Mater Wei masyadong mabilis ang iyong reaksyon para dito."

Nag uumpisa ng kumulo ang galit ni Wei Jing. Hindi niya pinagbigyan mag salita at itinuloy ni Zhuge Yue ang pag sasalita, "At kapag lumabas pa itong away na to kumalat ay wala kana mang makukuha rito. Master Wei nabuhay tayo bilang isang aristocrata na importanteng naiintindihsn natin ang mga pros at cons. Kailangan mo makilala kungsino sa gitna ng na una o yung pangalawa at yung timbang o makabuluhan na gawin. Kung nandito lang ngayon si Mater Wei Guang ay hindi yun matutuwa sa nangyari rito."

Ang mata nito ay umikot at hindi nan aka pag salita si Wei Jing. Naiintindihan niya kung ano ano ang kahihitnan nitong pangyayari. Ganunpaman hindi niya mapapatawad ang mslilimutan kung anong ginawa ni Chu Qiao kanina sa araw araw na makikita niya ito gusto niyang mssg higanti rito.

"Tara na" sabi nito sa dahan dahang pinatalikod ang kabayo ni Zhuge Yue.

Yumuko ng malalim si Song para kay Zhuge Yue. Tumingin si Chu Qiao sa mga mata ni Wei Jing na may kikitaang galit sa pag susunod sakanila ni Zhufe Yue.

Bumuhos ang nyebe pababa galing sa langit sa gabing ito. Kasamang ang mga tauhan ni Xuan na binabagtas nila ang daraanan na lumilipad ang mga nyebe sa paligid. Habang sinusundani Chu Qiao si Zhuge Yue, na nag uumpisa na siya mag laho dahil sa lumilipad na nyebe sa hangin.

Napagtiim ng ngipin si Wei Jing at bigla na lang sumigaw sa galit. sinipa niya ang isa niyng alipin sa tiyan at nag lakad paalis ng galit

Ang kulay bughaw na lawa any nababalutan nan g nyebe at kay gandang tanawin ang nakikita. May magagandang baton a naka arko sa tulay tawid sa lawa na ito na nsg kokonekta sa pavilion. May dalawang tao ang nakatayo sa taaas nang pavilion. Ang lalaking nakasuot na sable na diyaket at kay gwapo ng mukha nito na makakapal ang kilay na bakas ang kasamaan sa aura. Habang ang babae naman

hindi umaabot sa labing limang gulang na taon na nakasuot na puting mabalahibong soro na diyaket na maliit at pino tingnan.

itong dalawang tao ay si Zhuge Yue at Chu Qiao na iniwan sa daan ang mga tauhan ni Xuan.

"hindi ko plano na iligtas ka. Naiisip ko lang na kakaistorbo na si Wei Jing kaya hindi mo naa ko dapat pasalamatan."

tuminghay si Chu Qiao aat nag salita sa malamig na paraan, "wala akong balak na mag pasalamat sa iyo."

Napatawa si Zhuge Yue at sinagot siya, "Napakatigas ng ulo mo sa kabila ng pitong taong nkalipas.hindi nakikita na tinuruan ka ng magandang asal ni Yan Xun sa ibang tao."

"Parehas lang tayo. Para kang isang Wolong Mountain na isang wais na lalaki na hindi naturuan kung ano ang hangal.. isa ka paring mayabang nna tao."

Habang pawala na ang boses nito tumaaas ang kilay ni Zhuge Yue at tumuwid ang pangangatawan at sabik na bumalik. At sa mga oras nay un si Chu Qiao na kung saan siya nakatayo ng kalmado sy biglang nag madaling papunta sa matinding pamamaraan at mabilis na aksyon ang ginawang paghawak sa kamay ni Zhuge Yue. Inangat ni Zhuge Yue ang braso paraa salagin ito pero nahawakan niya ito sa pulsuhan. Tumalikod si Chu Qiao at bumaloktot at bumaligtad at sinipa siya nito. Bumagsak siya sa labas ng pavilion at nasa tuktok ng nagyeyelong lawa. Ang nyebe ay biglang tumigil sa pag liliparan sa paligid.

Ang mahabang espada na nakabalot pa sa itim na tela na may matulis na talim na nag ppapakita sa liwanag. Ang nakakamangha niyang kakayahan sa pakikipag espada ay nakakahati sa ere na nag sasanhi nang pag ka balisa ng nyebe habang lumilipad sa paligid.

dahil walang armas si Zhuge yue ay pumutl siya ng kahoy malapit sa pavilion at nag handa sa pakikipaglaban.

Sa malayo makikita mo sa gitna ang hanigin at nyebe na nag yelo ang lawa na binalutan ng kumot na nyebe. May dalawang ao ang nag lalaban na masisigla sa isat isa. Ang larawan ns ito ay walang kasingtulad. Ang hangin ay winalis ang nyebe at hamog nag sanhi ng pag luting ng mga bulaklak sa ere nag karoon nang pinag halo halong kulay pula at puti sa kalangitan.

Ang puting mabalahinbong diyaket ay matangay ng hangin. At sa mahabang oras na pakikipag laban ay patas lamang sila.

At sa mga oras nayon ay nadulas si Chu Qiao at dahil sa karupukan niyaay natamaan at nahiwa ng espada ni Zhuge Yue ang kamay niya.

Nagulat si Chu Qiao. Ang isang kamay nito na nasa lapag ay ginamit niyang para tumayo. At sa pag bigay niya ng pwersa sa pag lakad sa yelo ay nag karoon ng malaking bitak. At nag umpisa ng gumuho ang malamig na yelo para umagos ito.

nagulat siya at humingi ng tulong. Bagamat ay huli na para takbuhin ay na huhulog na ang katawan nito.

Bago pa mahuli ang lahat na hatak agad ni Zhuge Yue ang braso ni Chu Qiao at hinila pabalik sa taas.

"Ang tanga mo parin" isang malamig na patalim ang namutawi sa bibig ni Zhue Yue. Tumingin nang pagalit si Chu Qiao at pumiksi sa hawak sakanya. "Nililinlang mo lang ako noon pa man. Kahit na pagkatapos ng pitong taon hindi ka parin nag babago?"sabi niya.

Bumuga ng malamig na tawa si Zhuge Yuen a sa gilid ng kanyang labi ay may gumuguhit. Sinagot niya ito "lagi ka na lang may kompyansa sa sarili?" na isang matulis na bagay ang nasa kamay nito ni Zhuge Yue at hinawakan ng mahigpit ang patalim laban kay Chu Qiao sa pang ilalim. Kahit na sa kaunting galaw ay pwede ka ng mahiwa anng balat sa patulis nito

Sa mata ay sa mata!parehas lanng sila! Hindi alam kung sino aalng mananalo!

Ang malamig na hangin na bumuga ay naghalo sa malamig na nyebe na tumama sa kanilang mukha. Napakalapit ng kanilang mukha at ang hininga nila ay nag sasama. At kung sa malayuan ay maaanigan mong nag yayakapan. Ang mga maalpi lang na kagaya ng bulaklak ang nakakaramdam ng nerbiyos.

"sa pagitan natin Zhuge Yue walang araw na hindi natin kayaang patawarin ang isat isa. Ang rason kung bakit hindi kita mapatay ngayon ay Dhil ayaw ko madawit si Yan Xun . bibigyan kita ng pag kakataon para umalis. Habang ako ay nabubuhay hindi sayo ang ulo mo."

"ikaw?" sagot nito na may pangngutya ni Zhuge Yue.

"OO ako!" matatag na bawat salitang sinabi, "Ang mga anak ng taga Jing Family ay hindi sila namatay para sa wala lang."

"Tama!" binitawan niya ito at nag lakad na pabalik at dinampot ang espada sa lupa. Tumayo si Zhuge sa taas ng punong kahoy at nag salita ng malamig,

"Hihintayin kita at kapag may kakayahan ka na bumalik ka para sa espadang ito."

ang hangin sa hilagaa ay winalis ang nakaka nerbiyos habang nakatayo lang si Chu Qiao na pinapanood ang pag lisan ni Zhuge Yue na nakakuyom ang kamaong mahigpit.

Lahat ng nangyayari ay pawang inakto lang ito.

Sa kanilang planong pag balik sa pag punta sa Yan Bei na pwede kayang mabahala siya kapag na riyan sa mga oras si Zhuge Yue? Bibitawan naba ako ni Zhuge Yue hindi niya kaya ibubunyag ang aking pag kakakilanlan na namatay si Xiao Ba sa posisyon na siya aang papatay sa pinaka matandang Master Zhuge. Ngayong bumalik na si Zhuge Yue ay nasa panganib na si Chu Qiao.

Mag hihintay ako. Habang hindi mauunang gumalaw si Zhuge Yue sa pag aatake o pa bunyag niya sa pagkakakkilanlan ko ay meron pang oras si Yan Xun mapalawak ang plano nito.

paniwalaan man niya o hindi si Zhuge Yue may halaga parin ang sumubok.

Tumayo si Chu Qiao pansamantala bago umalis sa hardin. Sa ibang dako naman sa kulay bughaw na lawa may mga bulaklakin at puno ay nag sigalawan. Lumabas sa kagubatan sila AhJing at Yan Xun.

"AhJing nakita mo na ba si Zhuge Yue nung pumunta ka sa daraanan ng mga tauhan ni Xuan?"

"hindi" matatag na sagot ni AhJing, " nag iinsgt naman ako." Sabi niya.

tumango tango si Yan Xun at nag salita sa mababang boses, "oh sige."

"Prince" simagot ni AhJing at nag tanong, "Sigurado ka ba na tutulungan ni Zhuge Yue si Chu Qiao?"

"Haha!" natawang bahagya si Yan Xun at sumagot "Sigurado ako at tatanungin niya rin ang kanyang sarili. Bakit nga ba niya tutulungan yun?" sa hindi maintindihan ni AhJing ang sinabi ni Yan Xun, "marahil ay kilalang kilala ko na siya kung bakit niya gagawin. Sa susunod AhJing maging alerto ka sa paligid mo. Kasama na rito ang Zhuge Family. Ang sitwasyong ito ay mas lalong nagiging komlekado. Kailangan natin mag dagdag ng mag babantay. Patayin kun sino ang kahinahinala."

Nagulantang si AhJing at nag tanong na gulat parin, "Pagpatay? Talaga bang ok lang Prince?"