105 Chapter 105

Translator: LiberReverieGroup Editor: LiberReverieGroup

"Kasuklam-suklam!" Parehas na sigaw nila. Inikot nila ang mga mata ng sabay sabay, inulit nila ang pag sigaw. Sa bilis ay sinipa ng lalaki ang kahoy na timba sa tabi ng lawa at lumiko para tumakas sa silid na hindi pinapansin si Chu Qiao na anjan lang.

Itong babae ay magaling sa lapitang pakikipag laban. Hindi na kailang nilang laban. Basta naka labas siya sa silid, ang tonog ng pakikipaglaban nila ay naririnig sa labas. Sigurado siya na kapag nagtapo sila ay siya isang tagumpay!

Ang hirap paniwalaan na mabilis ang pag responde ni Chu Qiao. Sa pag kalkula ng pagtalon, tumalon siya sa ere para matugis niya ito! Nakapanabay ang mga tingin niya! Ang lakad nila ay magkasabay! Ang galaw, ang daan pag takas, lahat ay magkapanabay!

Sa tonog na thud, ang pinto sa nag iinit na silid ay malakas na sinipa para mabuksan. Nagawa niya paring kahit na nakatanggap siya ng sipa galing kay Chu Qiao.

Pinindot ni Chu Qiao ang alarma. Alam niya na kapag nag simulang tumunog ito ay magugulat ang mga guwardya sa labas. Sa loob ng tatlong segundo, nabuksan ang pinto ng guwardya at nag patama ng pana sa kanya, walang makaaktakas silid. Ang pag asa na lang niya ay mapasuko ang lalaki sa tatlong segundo. Tumalon siya sa kama at nag panggap na naki pag talik!

Wala nang oras para pag isipan pa ang magiging butas niya sa plano. Pag lukso siya pa sulong at nag hubad, iniwan lang angmanipis na panloob. Ginamit niya ang pader para pag takpan, pag lukso niya pasulong at hinagis niya ang sarili sa lalaki. Nang sumirko siya ng dalawang beses ay lumapag siya sa likod ng lalaki, na naging sanhi ng parehas silang napahiga sa kama! Sa nangyari, ang mga tunog na yapak sa labas ay mas lalong lumalakas. Tama nga siya na kailangan niyang ipasuko siya para gamiting prenda.

Pakiramdam ni Chu Qiao ay na babaliw na siya.

Sa maliksing galaw ng pulsuhan niya ay ang dalawa ay nag kapalitan ng panibagong 20 kakaibang suntukan. Sa wakas, nang malapit na ang mga yapak sa pintuan, nagtagumpay si Chu Qiao sa gusto niyang maging kahihitnan. Nagawa niyang mapasuko ang lalaki sa papamagitan ngpag sakal nito sa leeg. Gayunpaman, ang leeg niya ay hawak rin ng lalaki!

Ang sitwasyon ay parehas lang sa na unang nangyari. Mamatay ng sabay? Mamatay ng sabay!

Nakakaba ang pag katok sa labas ng pintuan at sinabayan pa ng mga pagalit na sigaw ng guwardya sa lanas. Madilim ng kaunti ang silid. Sa pangyayari ito, parehas silang nag karoon ng pagkakataon na makita ang mukha ng isa't-isa pagkatapos ng gusot ngkalahating gabi. Nang makita nila ang isa't-isa ang mukha ay napa nga nga sila ng sabay at nag titigan sila ng masama!

Sa tunog na thud, nasira ang pinto ng silid. Ang guwardya sa labas ay nag sipasok sa loob ng ailid. Sabi ng pinuno ng guwardya, "Fourth Master! Fourth Master! Anong nangyari?"

Takot ang pag tingin nila ng madaksihang ang dalawang tao sa kama. Magulo ang silid. Malerong tubig kung san saan, ang karpet ay nagulo rin. Ang kumot ay nasa sahig at ang mga damit nila ay king saan saan. Sa malaking kama may isang lalaki at babae ay parang nag tatalik ang posisyon, mag kagusot pareho. Nag katitigan sila sa mata at sa pintuan.

"Sino ang nag pahintulot sa iyo na pumasok?"

Sa bilis ay sila Yue Qi at ang iba Ay nag si alisan na parang nahawi ng bagyo. Oo, ang tao na ito ay si Zhuge Yue. Lahat sila ay namumula ang pag mumukha. Ang iba naman ay pa sandal sa likod ng pintuan sa takot. Sa kaunti tatlong segundo ay nasarado ang pinto.

Sa mahabang sandali, ang dalawang tao sa loob ng silid ay nag titigan at nag salita, "Ikaw?"

Nakakamatay na katahimikan ang lumukob sa silid. Ang liwanag ay nag pailaw sa tahimik na silid, paminsan minsan ay may lumalabas na makikinang. Ang maputlang buwan ay tumagos sa bintana. Ang lingsog na Wupeng, sa oras ng gabi ay may sariwang hangin 

Doon sa mga magagaling sa pakikipag laban ay ipinabuti pa lalo ang kanilang mga pandinig, lalo na ang karahimikan sa gabi. Ang mga boses ng lalaki sa labas ay dahan dahang tumungo sa silid nila. Itong mga guwardya ay nag iingat sa pag tsitsismis patungkol sa master nila.

"Kapag nakikita ko si Master laging seryoso. Hindi ko inaasahan na nag sasaya aiya sa larong ito."

"Halata naman. Ang lakas nga ehh tapos yung damit nila kung saan saan. Napaka tindi!"

"Napaka suwerte ng babae para bigyan siya ng pansin ng ating Master!"

"Maganda rin naman yung katawan ng babae, dalawang mahahaba at maputing binti…"

"Baliw ka! Para kay Master lang iyon! Dudukutin ni Master yang mata mo!"

"Ah, Brother Zhang. Ang ibig mong sabihin na kalimutan natin yun at magpanggap tayong bulag."

"Napaka tagal ko ng nanirahan rito. Wag mong isipin yun sa bagay nag aayos na ang init ng ulo ni Master, pababayaan ka na non! Noon kasi na abuso siya at takot na lumabas sa tirahan non! Makinig ka, hindi ako nag kakamali! Gayunpaman, yung babaeng alipin ay maganda ang pigura. Bakit… parang pamilyar sakin yun?"

"Pamilyar ka sa bawat kagandahan niya."

Natawa ang guwardya sa mababng boses at nag lakad napalayo sa silid.

Sa loob ng silid, ang dalawa ay nanatiling naka gusto sa kanilang posisyon, magkahawak sa bawat isa ng leeg, mag kasaklop ang binti nila. Nang magtagpo ang kanilang mata, ang pagitan nila noon ay nagbalik sa kanilang alala.

Ang ihip ng hangin sa silid ay galing sa bintana. Ang pulang satin na kurtina ay wumugayway sa kanilang paningin, na nagpalabo sa kanilang anyo. Mabagal ang pag lipas ng oras. Ang tonog ng tambol galing sa orasan ay umalingawngaw sa loob ng silid.

Napaka lamig ng mga tinginan nila. Galing sa pagkagulat sinundan ng nag kahiyaan tapos irita at poot na dumating sa kanilang pakiramdam ng pagiging kalmado. Tinanggal nila ang pag hahawak sa kanilang leeg at lumayo.

itinaas ni Chu Qiao ang sutlang kumot at tinakop ito sa kanyang hubad na dibdib. Tiningnan niya ang lalaki, at hindi man lang kumukurap ang mata. Sa ngayon, natanggal niya lahat ng emosyon niya at iniwan lang ang pag iingat.

Ang galit ng lalaki ay biglang kumalma. Ang anyo nito ay malamig, ang kilay nito ay biglang kumunot pero walang intensyon na makipag away. Ipinagpatuloy nito ang pagtitiis, tinatamad pa siya. Pagkatapos ng maikling sandali, umalis ang lalaki sa higaan ng walang pake. Lumakad siya patungo sa sentro ng silid at inilapag ang roba na kaninang tinanggal niya, na kita ang hubad na kayumangging dibdib. Hindi inaasahan na magpapakita ito ng galaw ng kabutihan. Nag haluhog ito sa magulong gamit para pulutin gamit ang isang kamay ang roba ni Chu Qiao na kung saan basa na ang roba. "Isampay mo ito."

"Ano?" Simangot ni Chu Qiao. "Anong isasampay?"

Sa gilid ng mata si Zhuge Yue tumingin sa kanya, ipinaparating na wag siyang mag panggap na walang alam.

"Ngayon na kabalik na au Yan Xun sadating pugad niya kasama ang mga dukha na DaTong, nagkulang na ba ang kanilang pera? Para ipadala ka rito para maging mag nanakaw?"

"Anong sabi mo?" Pagalit na sabi ni Chu Qiao. "Tumingin ka sa sarili mo!"

Tumingin lang ng simple Si Zhuge Yue sa kanya na may pang hahamak. "Mahuhuli ka na lang pero mayabang ka pa rin."

Nanatiling tahimik na naka upo si Chu Qiao sa kama at naka plastar ang malamig sa mukha. Lubos na ang pakikipag laban niya ngayong gabi. Nararamdaman niya na hindi ipag kakaila na nabigo, hindi siya sinuwerte dahil na hulog siya sa lungkot kanina.

Mabilis na nakita niya ang mukha ni Zhuge Yue, hindi na katulong ang hindi magandang pakiramdam niya, kahit ano man ang gawin niya hindi kayang tanggapin. Siguro, kapag nadakip siya ni Zhuge Yue ay mas maganda na iyon kaysa sa iba! At sa huli hindi siya kaagad papatayin. Alam niya na hindi siya gusto ng kapitolyo, kundi ang ulo lang niya.

"Hawakan moito," matigas na sabi ni Zhuge Yue.

"Hawak ang ano?"

"tumigil ka sa pag papanggap mo!" Sigaw ng lalaki at tinitigan siya ng masama.

"ngayon lang, sa may kumbento, gusto mo ba sabihin ko ulit?"

Pasimula pa lang si Chu Qiao. Gayunpaman, sumagot siya ng matigas, "Sinong may pake sa gamit mo. Kinuha ko lang sayo at itinapon. Kung gusto mo ito mabalik ay mag padala ka rito sa buwesit na residente para mag hanap ng sapa."

Napataas ng dahan dahan ang kilay ni Zhuge Yue. May paglulumbay ang mga mata nito. Tumitig si Chu Qiao rito ng may pag kairita at walang halong takot.

Sa tunog na woosh, inihagis ni Zhuge Yue ag damit ni Chu Qiao sa mukha nito, tumalikod na ito at naglalakad sa pintuan. Nang mabuksan nito ang pinto isang alipin ang tumatakbo sa kanya. Binigyan ni Zhuge Yue ng kaunting utos para hanapin ang sapa para sa jade pendant. Nang marinig ng alipin ang mga salitang iyon, biglang nagulat sila. Hindi masyado kalakihan ang sapa at kayang ikutin ng bangka ng isang oras. Gayunpaman, nasa 40 feet ang lalim nito. Para kang nag hanap ng karayom sa tambak na dayami...

isa sa mga alipin ang tumaas ang ulo at tumutol, "Master, ito ay…"

.

Bago pa matapos ang sinasabi ng alipin ay malakas na sinampal siya ni Zhuge Yue na nag sanhi nang pag baba ng ulo.

"Sino ang nag pahintulot sayo na tumaas ang iyon ulo?"

Nailing ang alipin sa takot at hindi sinubukang itaas ang ulo.

Nabigla si Chu Qiao. Ang bukasan ng pintuan ay nakaharap sa kama, nanakahubad parin siya.

Lumingon si Zhuge Yue at tumingin kay Chu Qiao. Sinuot niya ang basang damit. Gayunpaman, parang gawa ito sa manipis na materyal na mabilis maanigan, idagdag pa ang nakakaakit na ganda nito.

Napasimangot si Zhuge Yue kay Chu Qiao. Nang makita niya ang itsura nito ay parang hindi tama, nakaramdam siya ng pagkailang. Lumakad ito patungo sa haany ng damitan at nag bukas ng isa. Biglang nag bago ang ekspresyon ni Chu Qiao. Bago pa niya ito matawag, isang babaeng naka tali ang nahulog sa lapag, pababa sa paahan ni Zhuge Yue.

Mabilis na nakagalaw si Zhuge Yue. Napag alaman niya na nag tatago ang babae sa loob ng damitan ay isang assassin. Dahil sa walang awa, bago pa lumapag ang katawan nito ay sinipa, na naging sanhi ng paglipad sa labas ng silid na parang football.

avataravatar
Next chapter