10 10

What do you want, Yveon? Itong kikiyam o itong bilog bilog na kulay puti? I don't know what do you call this white thing. Yveon? Hey Yveon!" agad akong napatingin kay Triton mula sa flower shop. The flowers looks so fresh, mukha ring mabango. Mukhang kapipitas lang ng mga iyon. Gusto ko sanang bumili ngunit saan ko naman ilalagay? I'm sure itatapon lang iyon ni Mama kapag nakita niya, sasabihin pa niyang kalat lang iyon sa loob ng bahay namin.

Agad akong bumalik sa kaniya habang dala dala ang mga pinamili namin sa palengke na ako ang pinagbuhat niya. Grabe ano, hindi man lang ba niya alam na sa ganitong mga bagay dapat lalaki ang umaatupag? Napaka sweet naman talaga ng lalaking ito. Napaka sarap tirisin. Siguro kung si Grant kasama ko rito, susungitan ako pero hindi ako hahayaang pagbuhatin ng mga ganitong bagay.

"I don't want to eat. Ikaw nalang. Atsaka isa pa, papaano ako kakain kung meron akong mga hinahawakan na dapat 'yong isa diyan naman talaga ang humahawak. Napaka bigat pa naman ng mga ito, baka mamaya magkasugat pa ang kamay ko." parinig ko sa kaniya ngunit tumawa lang ito at umiling at bumalik na sa pagkuha ng mga pagkain doon sa kumukulong lutuan.

Parang gusto ko tuloy siyang iprito doon sa kumukulong kawali. Nakakairita siya. Hindi man lang ba siya makaramdam? Sumubo ito ng pagkain kaya agad akong napalunok. Mukhang napakasarap pa naman noon lalo na kapag isasawsaw sa maanghang na sauce. Napangiwi nalang ako at nagiwas ng tingin.

"Hoy, Yveon!" agad akong napatingin sa kaniya ng tawagin niya ulit ako. Nasa harapan ko na ang isang stick na may nakatusok na pagkain.

"Ano 'yan?" tanong ko rito. Obviously, alam kong pagkain 'yon. Gusto ba niya kong subuan?

"Ngumanga ka, isusubo ko sayo 'to. Alam kong gusto mo ring kumain, masyado ka lang talagang choosy at gusto mo pang subuan kita. Say ah, my baby!" saad nito kaya napairap nalang ako at ngumanga. Tutal nagugutom din naman ako lalo pa't hindi ako nakakain kaninang umaga, tapos kanina naman bigla nalang akong tinakas nito eh hindi pa nga kami kumakain.

"Hahaha, you look like a hungry kid while eating." he said kaya agad akong napanguso. May dumi ba sa mukha ko o may naiwang sauce?

Hinawakan ko ang kanang bahagi ng labi ko, "Here?" tanong ko ngunit wala at kinapa naman ang kabila ngunit wala rin. "Are you playing with me? Wala naman ah." saad ko at bumalik sa pag nguya.

I gasped when he suddenly stepped forward and clean my right upper lip with his right hand, "There. You have sauce left on your left upper lips." he said before gazing at me. Ngayon ko lang siya nakatitigan ng ganito kasobrang lapit. Napakagwapo nga talaga niya. Hindi ko na itatanggi iyon ngayon.

I can almost hear my heart beating so fast. What the fuck is the problem of my heart? Am i sick?

The corner of his lips rose up, "Sobrang titig ah. Do you realize now how handsome am i? Wanna be my bride?" he asked that made me stiffened.

What kind of questioned is that?

"What are you saying!" i asked and push his chest a little, obviously shocked on what he said.

"Sus, naiinlove kana sa'kin? Well, i can't blame you. This kind of face, can magnet every girls who he wants." he said.

"You're so full of yourself, huh? How sure are you, you can get me? I won't fall for a guy like you, better die than i do. Atsaka isa pa, I like Grant, not you. Get out of my way." i said, gumilid naman ito para may madaanan ako kaya agad na akong nagsimulang maglakad. Nang makalayo na ako ay napatingin ulit ako sa kaniya, he's not even following me, he's just there standing.

"Hey, aren't you going to come with me? Let's buy something on the mall." i shouted. He looked at me and a hint of annoyed was plastered on his face.

"Go to your Grant and tell him to go with you on the Mall instead of me. I'm going home. Let's go home separately." he said, his gaze were intense. What the fuck is wrong with him? What did i do wrong?

Nailing nalang ako ng hindi ko na siya makita. Mukhang tinotoo nga ang paguwi niyang mag isa. Bahala siya diyan.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko ng mag vibrate ito. It was a text from tita, Mom of Grant so i immediately opened it.

Tita Ky

Sid, can you come here? I need you. My son is sick. He doesn't even want to take his medicine. I'm worried. : (

After reading it, I immediately run towards the tricycle driver and asked him to drive me. He said yes so after a couple of minutes nasa tapat na agad ako ng bahay nila. Ilang beses akong nag doorbell pero walang nagbubukas kaya pumasok nalang ako agad. Good thing it was not closed.

Mabilis kong binaba ang mga pinamili ko sa table nila. Wala ang mga maids nila so i think nasa vacation.

"Tita? Tita? Where are you, Tita?" ilang ulit kong tinawag si Tita ngunit walang sumasagot so i decided to go ahead on Triton's room. I know his room, always naman akong nandito noon, visiting him, noong hindi pa ako busy.

I immediately opened the door without knocking only to see him naked. "Oh my fucking butt! I'm sorry! I'm really sorry!" i said. Tumingin siya sakin ng nanlalaki ang mata, he immediately grab his towel and cover his self.

"Fuck! Go and close the door if you're really sorry! You maniac girl!" he shouted. Agad kong narealizes iyon at mabilis na sinarado ang pinto at gulat na napasandal doon.

What the fuck did just happened? Oh god, Lord please patawarin moko. Ilang beses ko na atang nasabi ang word na fuck ngayong araw tapos nakakita pa ako ng. Mabilis na pumula ang cheeks ko ng bumalik sa utak ko ang puwetan niya.

How can that butt be so perfect. Tapos iyong likod niya, it's well built. I guess he's doing his work out really well that, that hot body became the outcome.

"I can't breathe. Omg! What did i just saw? Fuck." bulong ko at pinaypayan ko ang sarili ko. Sobrang hiyang hiya na ako. Should i go home instead?

Bakit naman kasi pinapunta ako ni tita dito? Agad kong narinig ang pagmumura ni Grant sa loob ng kuwarto niya. Sigurado akong susungitan nanaman ako non.

"Gosh," i don't want to smile but i can't stop myself from smiling. That's an achievement, right? Seeing your crush's butt?

Nagulat nalang ako ng biglang bumukas ang pintuan dahilan para maout of balance ako buti nalang bigla niya akong nasalo mula sa likod.

"Are you okay?" he asked, a hint of worried on his face.

Agad akong tumayo, "No. I-It's o-okay. I'm... o-okay." i said, nakatingin lang ako sa ibaba at hindi makatingin sa harapan niya.

Tumayo ito sa harapan ko at bigla akong hinila at inilock ang pintuan dahilan para manlaki ang mata ko.

"W-What are we going to do h-here?" i asked.

He chuckled, "Don't think dirty. What are you doing here, by the way?" he asked. Napalunok ako at hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Ang nangyari kanina, hinding hindi ko makakalimutan iyon. How can he be so calm gayong nakita ko lang kanina ang buong katawan niya? Hindi nga lang kasama ang harapan kaya medyo hindi perfect score.

I laughed on my mind. I'm so maniac na talaga.

"Tita said you're sick and you don't want to drink your medicine so i decided to come here and check on you." i said.

Niligpit niya ang mga kalat sa kaniyang table desk, "What made you think that you can make me drink my medicine? Even my Mom can't?" he asked. That hit me, so hard and so deep. Oo nga naman, who am i? Wala naman akong halaga eh.

"Okay... I'm going home." halos maging bulong nalang iyon at agad akong tumalikod, bubuksan ko palang sana ang ang door ng bigla nalang naramdaman ko ang kamay niyang pumulupot sa likod ko. A back hug.

"Did you come here... because you care for me? Not because my Mother told you?" he asked. Nakaramdam ako ng kiliti ng ibulong niya iyon sa kaliwang bahagi ng tenga ko. I stiffened.

I don't know what to do, by blackpink.

Napalunok nalang ako. Is this really happening?

Mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagkakayakap sakin mula sa likod. I can almost feel something on my butt, that's his b-bulge, right? Oh my ghod.

"Y-Yes. I was w-worried." i said. I hears him chuckled. That became a music on my ears.

"Glad you did. Don't go, yet. I'm sick. Won't you take care of me first? You're worried, right? Stay with me until tomorrow. My Mom left, together with Dad. They did something urgent. Our maids are on monthly leave. No one will take care of me. I'll be probably so sick if you're going to leave me here too." he said.

Napalunok ako, unti unti niyang niluwagan ang pagkaka yakap sa akin at iniharap ako sa kaniya, "Breathe love. You're going to die for holding your breath for so long. Don't worry, your tummy is not that big." he said and then chuckled. My eyes widened in realization and playfully hit his chest.

Why did he became so clingy? Kelan pa siya naging ganito?

"D-Did you already... drink your medicine?" i asked.

"No. If you're going to make me drink it. I will."

"Okay. I'll go get your medicine."

"Nope. Stay here." he said, holding my left arm. "One kiss on your forehead, is equal to eating. One kiss on the tip of your nose, is equal to drinking a medicine. One kiss on your lips... means you're going to marry me." he said before holding my neck kissing me on my forehead, and to the tip of my nose. I closed my eyes when he was going to kiss my lips.

I waited for seconds but all i hear was a teasing but genuine laughed coming from him, "Joke hahahahaha!" i felt so embarassed that i wanted to die. Just die, yes, right now.

What did he just do? He let me fall for his trap. Unti unting humina ang malakas na kabog sa dibdib ko. But it feels so strange. Why is that.

"Just laugh and laugh. I'll go now." i said, inirapan ko ito at natatawa itong napahawak sa tiyan niya. Tuwang tuwa ang gago.

"Hey, wait! Don't go home. I never drink my medicine yet. I'm serious when i said you should take care of me." he said in a serious voice. Agad akong napabaling sa kaniya, "I'm also serious when i'm going to kiss you, but not now, I'm sick. You will probably get sick too and i don't want that to happen."

Anong nangyari? Nag iba ata talaga ang ihip ng hangin? He became so sweet that i can't even identify if this is really him or not. Sobrang kilig na kilig na ako. My heart is beating so damn fast. Alam ko ring pulang pula na ang mga cheeks ko.

This is the first time that he became so clingy and sweet. I feel like crying. Unti unting nagtubig ang mata ko. Pakiramdam ko kasi, sa sobrang tagal naming magkasama, finally he noticed me. Finally he's seeing me. Finally he became comfortable with me. Finally i can see that geniune smiles and laughs.

"Hey... Why are you crying? Oh fuck. I'm sorry." he said, kitang kita ko ang pag aalala sa mukha niya. He got his towel and wipe my tears slowly and stared at me.

"Don't cry, love. Why are you crying? Did my joke make you cry? Oh fuck, I'm sorry. I'm so sorry. I promise i won't do it again." he said as he hugged me so tight that made me cried more.

Finally, he cares for me.

avataravatar
Next chapter