webnovel

Chaper 1

"HAPPY TEACHER'S DAY! " sabay-sabay na sigaw namin nang makapasok ang teacher.

Yep it's teacher's day today and we made a surprise for ours just like what other typically students do.

The room was filled with colorful balloons, a chocolate dedication cake from a known cakeshop that is placed infront at the teacher's table and a calligraphy at the board indicates that it is indeed a teacher's day today.

As he enters the room, John, my classmate popped the party popper together with our loud voices greeting our teacher a happy teacher's day.

Hindi siya nakaimik at nagsimulang maluha.

"This is my first time to be surprised like this, and I did not expect... it to be from those students that they always say... hard headed students." Naiiling pa siya habang sinasabi yung last words.

Yes, our batch is well known for having all the most hardheaded and naughty students at the campus. Lahat nga ng maaassign sa section namin as advisers eh umaayaw sa amin kasi nga lahat sila alam ang mga kalokohan namin.

Aware naman kami sa mga kalokohan namin, pero never naman kaming nagpabaya sa mga studies. Kapag may quiz, as much as possible ay ayaw naming nagkakaroon ng bagsak, pareho ng kagustuhan naming pumasa sa mga exam at ganun din sa mga reportings.

Oo pasaway lang kami pero hindi naman kami iresponsableng mga estudyante. Oo nagbubulakbol pero nag-aaral padin naman kami.

"Sir may isa pa." si Erila, ang class president na nanguna sa lahat ng pakulo na ito.

She may look nerdy, but as what they said- "Don't judge the book by its cover." because she's also one of us and that means, she is also a naughty li'l student.

Karla and Andrei untie the knot at the corner revealing a table full of different foods.

Spaghetti, Macaroni salad, pansit, Carbonara, mac n' cheese, extra cake in chocolate-vanilla flavor and other foods that I didn't know what they call it.

"Hindi ko ine-expect na isu-surprise niyo talaga ako ng ganito. Kasi ang sinasabi sa akin ng mga teachers, wala akong aasahan sa inyo na tulad ng ganito."

"Well sir, expect the unexpected." pabiro kong sabi na nagkibit balikat pa, and he did just chuckle.

"Naalala ko nung Nutrition day, Ang sabi sa akin ng faculty ay kaya ganun karami ang handa niyo dahil lang feast contest. But surising me with this..." he is pertaining to the designs and foods that we made.

"Is the least that I had been expecting. Hindi ko talaga expected... dahil for the past years of this batch, never kayong nang ganito. I mean, never kayong nag-effort para sa mga ganitong... wala kayong mapapala."

And yes, he is correct. Our batch is a very competitive batch. Hindi kami papayag na matalo sa lahat ng contest dito sa campus and never pa kaming nasapawan ng achievement. Hindi sa pagmamayabang pero totoo.

Madami pang mga salita bago kami nagsimula sa kainan. Ilang kwentuhan at tawanan pa pero wala akong pakialam.

Balakayod'yan gutomako.

Kaya naman hindi ko nalang sila pinansin at talagang kumain lang ang ginagawa ko. Nang matapos kaming kumain ay sumigaw ang isa sa mga kaklase ko.

"Inuman na!"

"Hep! No liquor drinks!" kinakabahang sigaw ng teacher namin.

Who says that you can stop us? Huh!

"Ng juice sir. Hehe. Kabado ka ser masyado."

Nakahinga naman siya ng maluwag at saka nagpaalam at umalis para sa meeting ng faculty.

Sumilip si John sa pinto para masigurong hindi na babalik and we knew it by hearing his 'yes!'.

Erila immediately bring out the pulutan, ang iba ay naglabas ng Rhum, Wine, whiskey at isang kung tawagin ay cuatro cuantos. One of my classmates poured a powdered juice at the jag of cold water and stirred it while one of the boys pour that cuatro cuatos.

Nang medyo mabawazan ang laman nun ay sinindihan niya ang bunganga ng bote gamit ang lighter, saka tinakpan at ibinuhos paunti-onti. Paulit-ulit hanggang maubos ang laman.

Bakit ba kailangan pa na sindihan, buti hindi bumibitak yung bote? Ang galing ah...

Ilang mga streetfoods at junkfoods ang pulutan namin at natuwa ako dun.

Foodtrip 'to!

Nagsimula na kaming bigyan ng plastic cups at kumuha na kami ng iinumin sa jag. Nagsimula na rin ang inuman.

Infareness, hindi siya mapait pero nandun parin naman yun, mas nangingibabaw lang yung tamis. And I liked how it tastes!

After finishing my drink, I can feel my cheeks a little bit hot and I saw them blushing through my reflection at the mirror case of my classmate who is infront of me.

Tuloy lang sila sa kwentuhan habang nakikitawa at minsan ay nagkukwento't sumasabat din ako. But then, nang medyo tamaan kami, doon na nagsimula na magkaroon ng open forumn.

Hindi ako interesado dahil paniguradong giyera at iyakan yun kaya lumabas nalang ako ng classroom at nagdesisyong lumabas ng campus, and luckily nakalabas ako.

Agad kong inilabas ang cellphone ko at nagdial doon.

"Hello?" maingay pa ang backgroung niya.

"Asan kayo? Inom tayo nabitin ako sa ininom namin sa room. Masakit sa ulo."

"Masakit talaga kapag nabibitin." saka siya tumawa.

"Sino yan, si Nel? Papuntahin mo na dito! Puta p're, nalalasing na tayo tapos siya hindi pa."

Napahilamos ako ng palad sa mukha at napatampal sa noo. Kahit kailan talaga!

"Mga ungas, asan nga kayo. Aba, sayang ang pulutan kapag wala ako, ano ba!"

"Ito naman, ang init ng ulo. Sa dating inuman padin. Bilisan mo, sayang talaga ang pulutan!"

Agad kong pinatay ang linya at pumara ng tricycle. Habang nasa daan ay naiimagine ko na ang pulutan mamaya.

Shet, may sizzling sisig kaya? Fries? Cake? Puta bakit kasi ang bagal magmaneho ni manong? Traffic pa! Anak ng-

Naputol ang reklamo ko sa isip nang may humaharurot na motorsiklong nag overtake, sa tabi ko pa dumaan.

Aba! Mabunggo ka sanang gago ka.

Ilang minuto pa- na para sa akin ay oras ang nakalipas ay nakaratin na rin  ako sa Marina's ktv. Nasa labas palang ay rinig ko na ang kantyawan at tawanan nila. Oo, nasa labas palang, ganiyan sila kaingay kala mo nasa isang bundok pa ang kausap.

"Ayan na si Nel! Bakit ang tagal mo? Bilis!" Reklamo ng ugok na si Jaime nang makita akong papalapit galing sa gate.

"Shet, ayan na. Tantararaaaaaan!" Ngayon ay ang malditang si Kara naman.

"Tagay na bilis!" Si Hannah.

"Potek bagal!" Si Mahan na may pasayaw sayaw pa nalalaman.

"Sige, upo bilis! Tagal talaga oo." si Clyde na ngayon ay hinila na ang upuang pinag gigitnaan ni Jezel at Rich.

"Mga gago. Anong akala niyo sa alak tumatakbo at nagmamadali kayong ubusin?" Biro ko ng makaupo at agad na nagsalin ng Rhum sa isang shotglass na naka hiwalay.

Ayaw ko kasi yung basong ginagamit nila na umiikot, kadiri eh.

"Oh ayan nag hiwalay na kami ng baso para sa'yo. Ewan ko ba kasi sa'yo at ang arte mo. Kala mo naman babaeng babae." Si Laurel na ngayon ay naupo sa hita ko at umakbay pa sa akin.

"Putang ina, baho ng hininga mo gago." reklamo ko. Lapit ng bibig niya sa ilong ko eh.

Agad siyang tumayo at hinampas ang braso ko saka tumatawang umiiling.

Lasing na ang mga hangal. Mahina pala kayo eh.

Next chapter