950 Mga kandidato sa pagiging totoong ama

Translator: LiberReverieGroup Editor: LiberReverieGroup

Ang biglaang pakiramdam na ito na hindi niya gustong makita ni Si Ye Han si Tangtang ay tila lumitaw mula sa kanyang malay. Hindi maintidihan ni Ye Wan Wan kung bakit niya nararamdam ito.

Ito ba ay dahil may pagkakatulad si Tangtang sa kanyang asrili at natatakot na baka hindi siya maintidihan ni Si Ye Han?

Hindi mapigilan ni Ye Wan Wan isip ispin ito, ngunit hindi siya nakapag-isip ng rason.

Matapos patayina ng tawag, pumunta si Ye Wan Wan sa kwarto upang makita si Tangtang, nagaalala na baka hindi makatulog ng maayos ang munting bata sa isang hindi pamilyar na paligid.

Binuksan ni Ye Wan Wan ng dahan-dahan ang pintuan at nagulat.

Walang tao sa higaan!

Biglang natakot si Ye Wan Wan. "Tangtang?

Hinagilap niya ang buong bahay at hindi niya ito nakita. Sa wakas, nakita nita ang isang maliit na hugis sa balkonahe.

Ang tangi niyang nakikita na suot-suot pa din ng munting bata ang kanyang nakakatuwang panjamas, mag-isang naka-upo.

Kumirot ng kakaiba ang puso ni Ye Wan Wan.

Maaari kayang dalawang gabi ng umuupo dito si Tangtang?

Dapat maunawaan niya ng mas maaga na sa ganito ka bata, na umalis sa kanyang bahay at pumasok sa isang hindi pamilyar na kapaligiran, ay hindi makakaramdam sa bahay agad...

"Tangtang, bakut ka nakaupo dito? Hindi ka ba makatulog?"

Ng marinig ng munting bata ang boses ni Ye Wan Wan. "Mommy…"

"Andito na si Mommy. Ano iyon? Hindi kaba sanay matulog dito?"

Habang tinatanong ni Ye Wan Wan ito, napansin niya ang ilaw mula sa telepono ni Nie Tangxiao na nakalagay sa lamesa. Litrato ng isang lalaki ang nasa screen.

Hindi malinaw na nakita ni Ye Wan Wan ang litrato ng kusang namatay ang screen.

Tanging napansin niya lang ang numerong "1" na nakalagay sa litrato.

Anong ibig sabihin ng tatak?

Mayroon kayang "2", "3", "4", "5", at "6"?

Syempre, sa sandaling ito, hindi nahulaan ni Ye Wan Wan na ito ang mga kandidato na hinihinalaang ama ni Tangtang...

Hindi na masyadong inisip ito ni Ye Wan Wan at sa halip, hinimas niya ang ulo ng munting bata. "Sasamahan ka matulog ni Mommy, okay?"

Tumingala ang munting bata at seryosong sinabi, "Mommy, kaya ko matulog mag-isa. May iniisip lang akong mga bagay bagay."

Natawa si Ye Wan Wan ng marinig niyang sinabi ng batang lalaki na may iniisip lang siyang mga bagay bagay. "Hindi iyon posible. Kung hindi ka makatulog sa gabi, hindi kana tatangkad!"

Sa sandaling iyon, ang walang emosyong itsura ni Tangtang ay talagang… may pagkakatulad sa isang tao!

tang*na, ako ba ay nakakaramdam ng pagkakasala?

Sa halip na si anak ko sa labas ang batang ito, tila mas mukha siyang anak sa labas ni Si Ye Han, diba?

Direktang kinuha ni Ye Wan Wa ang maliit na kamay ng bata at bumalik sa bahay.

Inilagay niya ang munting bata sa may kama saka siya humiga sa tabi nito. "Baby, ano kung kwentuhan ka ni Mommy ng bedtime story?"

Nakahiga ang bata sa tabi ng kanyang Mommy. Hinablot ng kangyang maliit na kamay ang dulo ng kanyang kumot at ang kanyang malaking mata ay para bang mga bituin habang siya ay nakatingin kay Ye Wan Wan.

Nadama ni Ye Wan Wan na para bang lumambot ang kanyang puso sa putikan habang siya ay mahinang nagsimula: "matagal na, matagal na panahon na ang nakalipas, may isang batang babae. Tinatawag siyang Little Red Riding Hood ng lahat dahil sa napaka-gandang red hood na bigay sa kanya sa pamamagitan ng inang lola."

"Isang araw, pumunta si Little Red Riding Hood sa kanyang lola upang idala ang isang cake, ngunit ng papunta doon, nakasalamuha siya ng isang malaking kulay abong lobo, kaya napag-isipan niyang linlangin ang lobo gamit ang kanyang cake…"

Bwisit---

Malapit na niyang masabi ang maling version!

Kaagad na tumigil si Ye Wan Wan at madaling pinalitan ang bersyon. "Ehem ehem, ng makita ng Little Red Riding Hood ang lobo, ang lobo na hindi pa niya nakikita noon, hindi niya alam ang tungkol sa likas ng kasamaan ng lobo. Kaya naman, sinabi niya sa lobo na pupunta siya sa kagubatan upang bisitahin ang kanyang lola. At saka…"

Sa ilalim ng madilim na dilaw na ilaw, samahan pa ng malambing, nakakapawi na boses, dahan-dahang isinara ng munting bata ang kanyang mata ng kanyang malambot, at maliit na mukha na nakadiin sa kamay ng kanyang Mommy habang siya ay nahulog sa isang matamis na pagkakatulog.

Mga kandidato sa pagiging totoong ama

Ang biglaang pakiramdam na ito na hindi niya gustong makita ni Si Ye Han si Tangtang ay tila lumitaw mula sa kanyang malay. Hindi maintidihan ni Ye Wan Wan kung bakit niya nararamdam ito.

Ito ba ay dahil may pagkakatulad si Tangtang sa kanyang asrili at natatakot na baka hindi siya maintidihan ni Si Ye Han?

Hindi mapigilan ni Ye Wan Wan isip ispin ito, ngunit hindi siya nakapag-isip ng rason.

Matapos patayina ng tawag, pumunta si Ye Wan Wan sa kwarto upang makita si Tangtang, nagaalala na baka hindi makatulog ng maayos ang munting bata sa isang hindi pamilyar na paligid.

Binuksan ni Ye Wan Wan ng dahan-dahan ang pintuan at nagulat.

Walang tao sa higaan!

Biglang natakot si Ye Wan Wan. "Tangtang?

Hinagilap niya ang buong bahay at hindi niya ito nakita. Sa wakas, nakita nita ang isang maliit na hugis sa balkonahe.

Ang tangi niyang nakikita na suot-suot pa din ng munting bata ang kanyang nakakatuwang panjamas, mag-isang naka-upo.

Kumirot ng kakaiba ang puso ni Ye Wan Wan.

Maaari kayang dalawang gabi ng umuupo dito si Tangtang?

Dapat maunawaan niya ng mas maaga na sa ganito ka bata, na umalis sa kanyang bahay at pumasok sa isang hindi pamilyar na kapaligiran, ay hindi makakaramdam sa bahay agad...

"Tangtang, bakut ka nakaupo dito? Hindi ka ba makatulog?"

Ng marinig ng munting bata ang boses ni Ye Wan Wan. "Mommy…"

"Andito na si Mommy. Ano iyon? Hindi kaba sanay matulog dito?"

Habang tinatanong ni Ye Wan Wan ito, napansin niya ang ilaw mula sa telepono ni Nie Tangxiao na nakalagay sa lamesa. Litrato ng isang lalaki ang nasa screen.

Hindi malinaw na nakita ni Ye Wan Wan ang litrato ng kusang namatay ang screen.

Tanging napansin niya lang ang numerong "1" na nakalagay sa litrato.

Anong ibig sabihin ng tatak?

Mayroon kayang "2", "3", "4", "5", at "6"?

Syempre, sa sandaling ito, hindi nahulaan ni Ye Wan Wan na ito ang mga kandidato na hinihinalaang ama ni Tangtang...

Hindi na masyadong inisip ito ni Ye Wan Wan at sa halip, hinimas niya ang ulo ng munting bata. "Sasamahan ka matulog ni Mommy, okay?"

Tumingala ang munting bata at seryosong sinabi, "Mommy, kaya ko matulog mag-isa. May iniisip lang akong mga bagay bagay."

Natawa si Ye Wan Wan ng marinig niyang sinabi ng batang lalaki na may iniisip lang siyang mga bagay bagay. "Hindi iyon posible. Kung hindi ka makatulog sa gabi, hindi kana tatangkad!"

Sa sandaling iyon, ang walang emosyong itsura ni Tangtang ay talagang… may pagkakatulad sa isang tao!

tang*na, ako ba ay nakakaramdam ng pagkakasala?

Sa halip na si anak ko sa labas ang batang ito, tila mas mukha siyang anak sa labas ni Si Ye Han, diba?

Direktang kinuha ni Ye Wan Wa ang maliit na kamay ng bata at bumalik sa bahay.

Inilagay niya ang munting bata sa may kama saka siya humiga sa tabi nito. "Baby, ano kung kwentuhan ka ni Mommy ng bedtime story?"

Nakahiga ang bata sa tabi ng kanyang Mommy. Hinablot ng kangyang maliit na kamay ang dulo ng kanyang kumot at ang kanyang malaking mata ay para bang mga bituin habang siya ay nakatingin kay Ye Wan Wan.

Nadama ni Ye Wan Wan na para bang lumambot ang kanyang puso sa putikan habang siya ay mahinang nagsimula: "matagal na, matagal na panahon na ang nakalipas, may isang batang babae. Tinatawag siyang Little Red Riding Hood ng lahat dahil sa napaka-gandang red hood na bigay sa kanya sa pamamagitan ng inang lola."

"Isang araw, pumunta si Little Red Riding Hood sa kanyang lola upang idala ang isang cake, ngunit ng papunta doon, nakasalamuha siya ng isang malaking kulay abong lobo, kaya napag-isipan niyang linlangin ang lobo gamit ang kanyang cake…"

Bwisit---

Malapit na niyang masabi ang maling version!

Kaagad na tumigil si Ye Wan Wan at madaling pinalitan ang bersyon. "Ehem ehem, ng makita ng Little Red Riding Hood ang lobo, ang lobo na hindi pa niya nakikita noon, hindi niya alam ang tungkol sa likas ng kasamaan ng lobo. Kaya naman, sinabi niya sa lobo na pupunta siya sa kagubatan upang bisitahin ang kanyang lola. At saka…"

Sa ilalim ng madilim na dilaw na ilaw, samahan pa ng malambing, nakakapawi na boses, dahan-dahang isinara ng munting bata ang kanyang mata ng kanyang malambot, at maliit na mukha na nakadiin sa kamay ng kanyang Mommy habang siya ay nahulog sa isang matamis na pagkakatulog.

avataravatar
Next chapter