1 Glimpse to the Sky

One Starry night, when it all begun

One starry night, when our fate become as one.

One starry night I want to spend.

One starry night, and I want to live this moment until the end.

It's raining... The sky covered by dark clouds..... lumabas panaman ako para mag star gazing. Pero na dismaya ako sa dilim ng langit. Wala niisang kislap ng mga bituin.

I was at the park with umbrella of course.

I looked up tapos sinara ko na yung payong ko, para madama ko yung ulan.

Bata pa yata ako nung huli kong ginawa na magbasa sa ulan.

I am tired living this life, I hate myself, I hate this world, and I hate everything.

Halos isang oras nadin akong naglalakadlakad at sa wakas naiisipan nadin ng langit tumigil sa pag luha...pero madilim parin at balot ng mga ulap.

Nag palit din ako nang suot sa Public Bathroom baka magkasakit pako.

Nag pasya nakong umupo sa isang bench para mag pahinga sinubukan ko ulit tumingala pero ganon padin ang langit...malungkot at madilim. Nag uumpisa nakong lunurin ng aking kalungkutan at tila nakikisimpatya ang kalangitan.

Maya maya may bumasag ng katahimikan.

Napatingin ako sa isang batang lalaking umiiyak sa tapat nang isang convenient store, mukha syang nagiisa.

Lumipat ako nang pwesto malapit sa bata para sana alamin kung bakit sya umiiyak.

Sakto naman lumabas yung employee nung store may kasunod syang babae.

"Hi, Baby bat ka umiiyak?" Sabi nung employee. Pero nag patuloy padin sa pag iyak yung bata. "Ugh..... hinahanap mo si mama?

Nasaan ba yung mama mo?"

"Miss tingin ko nawawala yang bata, kanina pa sya nakatayo dyan pero walang sumusundo."

"Nako, kailangan nating maireport sa pulis to baka kanina pa sya hinahanap nang nanay nya." Sagot ng employee sa babae niyang kasama

"Paubaya mo na saakin to miss. Ako na mag rereport. Bigay ko nalang number ko incase na pumunta mama nya dito para ma co-contact mo ko."

"Sige po paki dictate nalang po."

Matapos ang pag uusap nila kinuha nung babae yung bata, tapos kinuha ko narin nayung bike kong nakaparada malapit sa store.

Nagising nalang ako sa ulirat ko na sinusundan ko na pala yung babae.

Napakapa ako sa bulsa ko. Yung cell phone ko. Si mama nag text

"Ezreal nasaan kanaba? Wala kabang balak umiwi?"

"Ma, di muna ako uuwi." I replied to her text

Matapos kong replyan si mama in off ko na yung phone ko.

Sinundan ko nang tingin yung babae pero nakaalis na pala ito sa pwesto nya kanina.

Hinanap ko sya binilisan ko ang pag padyak para abutan sya.

Pero mukhang nakaalis na almost 7:00 na pala.

Hiningal nako kakahanap sa dalawa pero bigo ako.

Hangang sa napunta ako sa isang playground.

Mukhang bagong tayo to, umupo muna ako sa swing para mag pahinga.

" Hay.. saan nakaya nag punta yung dalawa"

"Hahahahaha." Isanh boses ng batang tumatawa. I stand up to look if tama yung hinala ko and I'm not dissapointed, yun nga yung bata.

"Baby, ok kanaba? Wag kanang umiyak ha" Sabi nung babae kanina sa convenient store and she smiled to the child.

I wondered and felt so curios about that girl and honestly she is cute habang nakikilag laro sa bata.

"Halikana hanapin natin yung Mommy mo". said by the mysterious girl

Tumayo na sila. Abot tanaw na pala yung station nang pulis dito. Tingin ko i-susurender

nya yung bata sa mga pulis.

Ilang lakad lang nasa tapat nasila, pero bago paman sila makapasok may babae nang lumabas at ni yakap yung bata.

Mukhang yun na yung nanay nung bata.

Nag uusap sila ni mysterious girl. Nag papasalamat ata kasama din yung tatay.

Nag abot sila nang pera pero di na sya tinangap nung babae. I admire her attitude I assumed na mabait sya and isn't it obvious?

Matapos ang pag uusap nasipag uwian na sila.

Naglakad nadin yung babae, pero sinusundan ko parin sya. Sana di nya ko mahalata mukha akong obsess stalker sa ginagawa ko.

I lang minuto na ang lumipas patuloy padin sya sa pag lakad at ako naman pa tuloy din syang sinusundan and habang sinusundan ko sya diko maiwasang di tignan yung physical feature nya. And man... I... can't even.

Di sya katangkaran, maputi, medyo mahaba ang buhok, with eye glass, magaganda yung mata nya, at nakakaakit ngumiti.

Himinto sya, green papala yung stop light.

Tinabihan ko sya, ang bango nang amoy nya... her smell makes me nose tingled.

Pinag mamasdan ko lang yung mga sasakyang dumadaan at may pasimpleng sulyap sakanya and suddenly

Nahulli nya kong sumulyap sa kanya! my heart beats faster. Kaya iniwas ko nang tingin yung mga mata ko. Sh*t I said to my self.

Nakakahiya baka sabihin manyak ako.

Lumingon ako para sulyapan sya ulit.

Pero nawala sya, kinabahan ako kaya lumingon ako salikod pero wala din sya.

Na ngiti nalamang ako nung napansin kong red na yung stop light, tumawid napala sya. Napa buntong hininga nalamang ako at tumawid with a wide smile on my face.

Sinundan ko sya hangang lumiko sya sa isang amusement park.

Mukhang may celebrationg nagaganap.

Umupo sya sa isang bench lagpas sa opening gate nang park napagod siguro syang maglakad.

Tapos nag simula na yung fireworks display, pero madilim at maulap padin ang langit .

Ang ganda nilang pag masdan nakakapawi nang lungkot.

Ganun din siguro ang nararamdaman nya, halata sa mga ngiti sa labi nya, matamis na ngiti at mahinhing kilos pero nakakaakit, nakaktuwa syang panoorin. Parang... mga bituin sa langit maliit pero nakakaakit.

Nangiti nalamang ako nang diko namamalayan.

"Anu kaya ang pangalan nya"

Mas lumapit paako tatlong bench nalang ang pagitan namin.

Nang bigla syang tumayo.

Kumakaway sya.

May lalaking lumapit sakanya, mukhang masaya sya.

Tingin ko boyfriend nya ata yun and I felt... Diko mapaliwanag yung naramdaman ko nung sandali nayun, pero alam kong lungkot yon.

"Napaka weird nang gabing ito" I whispered

Nag pasya nakong umalis tumayo nako at kinuha yung bike ko.

Then lumingon ulit ako para silipin sila mukhang mali ata ang akala ko, may isapang babaeng lumapit at hinalikan yung lalaki kanina.

It seems na kaibigan nya pala yung dalawa, nakakatuwa buti nalang mali akala ko... and I realized... what's happening to me?

Mukhang nagpapalam na sya sa mga kaibigan nya.

Bumalik nadin ako sa pwesto ko, Kaso pumasok na sya saloob nung amusement park kaya hinabol ko sya.

Nag kamali ako dipala amusement park tong napuntahan ko fun fair pala na may madaming rides.

Napaka daming tao masasayang bata at mga pets nila.

Nag stop sya sa isang game target shooting game, ang prize ay isang giant star stuff toy na pa cute yung mata pero sweet smiled yung labi, nakangiti syang lumapit.

Mag lalaro ata sya, tinabihan ko na sya. After a three tries di nya nakuha yung prize tas yung pa cute nyang pag simangot nakakatunaw, with pouty lips pa. I sudddenly want to kiss those lips. Nag iinit yung mukha ko. Feeling ko they're going hot red. I shaked my head para bumalik ako sa ulirat.

So ayun tinignan nya muna yung stuff toys bago umalis and she waved her hands na parang nag papaalam.

Ako naman yung nag try medyo binilisan ko baka diko sya maabutan. Then I tried my first shot pero sablay. Then another one and failed again. I felt a strong desire to get that stuff. Kaya nag concentrate ako and the last shot was a lucky one. I hit the bull's-eye.

Sabi ko kay manong pakibilisan. Baka diko maabutan si ate.

Tinignan ko yung stuff toy habang naglalakad.

Naalala ko yung mukha nya, diko maiwasang di mangiti.

Masyadong kakaiba ang gabing ito pero nagugustuhan ko ang pangyayari nakakapawi nang lungkot. Medyo binagalan ko yung lakad para di nya mapansing sinusindan ko sya.

Nakahanap nadin ako nang parking space para sa bike ko.

Nasa center nakami nang fun fair at may malaking ferris wheel sa gitna.

Medyo walang taong sumasakay busy kasi sila sa clown sa tabi nang ferris wheel.

Mukha yatang sasakay sya.

Pinauna ko na sya sa isang gondola yung part sa ferris wheel kung saan ka sasakay.

Tapos ako naman yung sumakay.

Dahan dahan yung pag angat nang ferris wheel.

Nakakainis lang diko sya matanaw, dapat pala tumabi nako sakanya.

10: 55 napala medyo gutom nako.

Pilit ko padin syang sinisilip hagang marating naming yung tuktok mag katapat nayung gondola naming dalawa.

Nagulat ako dahil umiiyak pala sya and when I saw her like that I felt sadness too.

Bakit kaya...