6 Chapter 4

Alas singko pa lamang ay gising na si Lean. Hinanda nya ang mga kinakailangan nyang gamit.

May dala rin syang mga damit. Baka kasi ma stuck naman sya, naninigurado lang.

Naligo na rin siya. Sout nya ang black top at pinaresan ng itim na ripped jeans at sapatos. This is her usuall outfit everytime nag-iimbistiga sya.

Alas 6 y media sya natapos sa paghahanda. Sakay sa sasakyan nya ay tinungo nya ang opisina ni Lore Lei.

Malayo-layo iyon.  Nasa Batangas ang kasi ang opisina nito.

Dumaan sya sa starbucks para bumili ng kape.  Hindi naging maganda ang tulog nya kagabi kaya ng gumising kaninang umaga ay medyo nahihilo sya.

Sikat na ang araw ng makarating sya sa building kung saan ang opisina ni Lore Lei.

Pinarada nya ang sasakyan malapit rito. Kinuha nya ang slim bag at naglakad papunta sa isang karendirya.

Nagugutom na sya. Hindi na kasi nya nagawang kumain kanina.

Pumasok sya sa karinderya at inakopa ang isang pandalawahang upuan roon.  Kinuha nya sa slim bag ang cellphone upang magtipa ng text kay Val.

'I'm out. Nasa Batangas ako. Looking for Lore Lei. Don't tell Pherlaine about this. Thanks.'

"Ano pong order nyo ma'am?" ng iangat ang tingin sa nagsalita.

Isang matabang bababe, may hawak na papel at ballpen na nakangiti sa kanya.

Pinatay nya ang cellphone bago ibalik sa bag.

"Nilagang baka, adobo, at kanin po. Isa na rin pong Coke. Salamat." ngumiti sa kanya ang babae at inilista ang order.

"Sige po, Sandali lang ito."

Tumango sya bilang ganti.

Tinanaw nya ang building na kung saan daw ang opisina ni  Lore Lei. Maraming kotse ang pumapasok at lumalabas. Marami ring empleyado ang pumapasoj sa gusali. Alas 8 na kasi at ito siguro ang pasok ng mga ito.

"Heto na po ang order nyo ma'am." nilapag nito ang dalang tray at isinalin ang mangkok ng nilaga at adobo sa mesa ganun na rin ang plato ng kanin at bote ng coke.

"Salamat." ngumiti lang ito sa kanya.

Tinapos nya ang pagkain saka naglapag ng isang daan sa lamesa.

Paglabas sa karinderya ay dumeritso sya sa building kung saan ang office ni Lore.

Tumingin-tinhin sya sa paligid. Maraming tao. Siguro ay mga investors ang iilan dahil sa mga dala ng mga itong bags at sout na three piece suits. Ang iba ay mga empleyadong naka uniporme.

Dumeritso siya sa Front Desk.

"Hi! Can I have a word with Ms. Lore Lei Latuza?" ngumiti sya sa babae.

"Wait a minute ma'am. I'll check her schedule. " tumango sya bilang sagot.

Ring, Ring, Ring

Kinuha nya ang cellphone sa slim bag nya.

Val's name appeared on a screen. Agad nyang sinagot ang tawag at nilagay sa tenga ang cellphone.

"Hello?" narinig nya ang pagtikhim ng kaibigan bago magsalita.

"Where are you now?" he asked using his husky voice. She bet bagong gising lang ito.

"I'm at the front desk of Camila Agency. Establishment where Lore Lei's office is."

Camila Agency is the agency Lore Lei's working for. It was an international agency. Camila Atienza is behind its success. Camila is a former Binibining Pilipinas and an International model too. Naisipan nitong tumayo ng agency para ibahagi ang mga natutunan nya sa mga contest at modeling na nasalihan nya.

"Okay. Call me if you need anything. Pherlaine called a whille ago asking where are you really at. She was sick worried about you." bahagya pang natawa ang kaibigan nya.

Kilala rin kasi ni Val si Pherlaine at alam nitong labis talaga ang pag-alala nito kay Lean.

Bahagya rin syang natawa sa narinig.

"Hayaan mo na sya. Just make another excuse. By the way I need to end this. See you when I  see you." natawa si Val sa sinabi nya, ganun rin sya.

"Okay. Mag-aayos na rin ako para pumasok. Mag-ingat ka palagi Lean." mahahalata sa boses ni Val ang pag-alala.

"Yeah! Thanks Val. Mag-ingat rin kayo." pinatay nya ang cellphone saka binalik ito sa bag.

"I'm sorry ma'am but fully booked po ang schedule ni Ms. Lore Lei. Wala rin po kayong appointment sa kanya. "  bumaling sya sa receptionist ng magsalita ito.

Wala pala siyang appointment.

"Oh! Ah ganun ba. Sige. Thanks!" she smiled weakly.

Napabuntong hininga sya. Pumihit sya patalikod para lumabas sa establishemiento.

Hindi pala sya nakapagpasa ng appointment kagabi.

Will this chance slips again? Bakit ba kasi ang tanga niya at hindi man lang naisip na kailangan nyang magpa appointment?

Naglalakad sya ng mahina ng may biglang tumawag sa kanya.

"Lean, is that you?" hearing her voice she feels hope.

Nilingon nya ang pinanggalingan ng boses. Her black almond eyes welcomed hers.

"Lore Lei." ngumiti sya rito.

"What are you doing here?" lymapit ito sa kanya. Kasunod nito ang mga assisstants niya.

"Gusto sana kitang makausap Lor. I just want to ask some questions."

"Oh! Is that so. Sige, come follow me. " nauna itong naglakad sa kanya.

Pinagtitinginan sila ng mga tao. Ang maka usap ang isang kagaya ni Lore Lei ay isang mala wattpad dream. Sikat si Lore Lei sa loob at labas ng bansa.

Nakarating sila sa opisina nito. 

"Come. " pumasok sya sa loob ng opisina nito habang bumaling naman ang pansin ni lore Lei sa assisstants. "magcoffe muna kayo sa labas orgawin ang mga dapat niyong gawin. I'll just talk to her." tumanho lang ang mga ito.

"So, what can I do for you Lean?" umupo ito sa swivel chair nya.

"I just want to ask, if did you send a message to this no.?" inilapag nya ang calling card nya sa mesa ni Lorw Lei na agad naman nyang kinuha. "based on my inbestigation a no. that semds me an anonymous message is connected to your gmail account." tiningnan nya ang reaksyong ni Lore Lei ngunit kumunot lang ang noo nito.

"No. Bago na ang number ko ngayon dahil yung isa kong sim cars ay nanakaw nito lang nakaraang araw. Ewan ko nga bakit sim card lang naman yung kinuha nong magnanakaw." bahagya itong natawa.

"Lore Lei Latuza ang nalaman kong pangalan mo. Then, Bakita Yvon ang pinakilala mo sakin?" nilapag pabalik sa mesa ni Lore ang calling card at tumingin sa kanya.

"Lore Lei Latuza is screen name, while, Yvon Latuza is my real name." ngumiti sya rito at may kung anong kinuha sa drawer.

Inabot niya ito sa kanya. It was a birth certificate.

"Okay." bahagya siyang natawa.

"I know that your parents died 5 years ago. My parents are too." malungkot itong tumungo.

"Ano ang kinamatayan ng parents mo?" nag-ingat ito ng tinhin sa kanya.

"My father, is the suspect of your parents death. While my mother, died the day of my fathers burial. She was depressed, and so am I, but I managed to keep on holding even though it was really hard." nabigla sya sa sinabi nito.

"...My aunt died few days after my parents death. She was shot."

Napaisip sya sa sinabi nito.

Ang tinutukoy nya bang auntie ay yung babaeng nagsabi sa kanya na hindi ang suspect ang totoong suspect, at nag pakilalang kapatid nito?

"I'm sorry for you loss. Your aunt talked me the day before she died. She said your father isn't the real suspect."

" Then who?" napahilot ito sa kanyang sentido.

They were both a victim. At kung magtutulungan sila they can do a lot, they can seek motives.

" I'm seeking evidences that will prove your father's innocence and to point out the real suspect. So you know, you can help me."

" I'm in. Let's give the justice they deserved." ngumiti ito sa kanya, na nginitian nya rin pabalik.

" Let's met later, 3 pm. Let's disscuss the next move to do." tumango ito sa kanya.

They need to focus and do their best. The enemy must be so hard to deal with, considering her investigation years ago, shows nothing at all. Maaaring may pomu-protekta sa kalaban nila.

And they promise, this time, they will capture the real suspect, even it may cost their lives.