5 Chapter Four: Troll

Chapter Four: Troll

Mabilis na nagsilabasan ang lahat ng student's ng Academy at parang nagpapaunahan pa sila sa paghahanap ng chess pieces. Ano bang meron kapag nakuha na iyon?

Naglakad lang ako palabas ng school ground habang nakahawak parin sa kamay ni Shara. I am not truly friends with her but I am still glad na may nakakasama ako sa magulong mundong ito.

"Para saan ang makukuha nating Chess pieces?" takang tanong ko sa kanya hanggang sa makalabas na kaming dalawa ng campus. Ngayon ko lang napansin na nag iba ang labas nito dahil mukang mas masukal at magubat ang paligid unlike sa mga dinaanan namin ni Aunt Faye kagabi, para bang illusion lang ang dinaanan namin kagabi and maybe it is only to conceal the true place of this Academy and this world.

"Hindi ko rin alam pero kahit anong mangyari, wag tayo maghihiwalay huh." Nagtaas lang sya ng balikat niya ng sagutin niya ako. Isinukbit ko ang arrow at bow sa likod ko. I am still thinking kung bakit may ganto si Aunt Faye at bakit niya pinadala sa akin 'to. I used to play this when I was a kid but that was way back then.

Naglakad lang kami sa masukal at mapuno na forest na to, I don't assume na forest siya or wildlife. Wait may pagkakaiba ba dun? Parang wala naman. Itinuon ko nalang ang tingin ko sa paligid ko ng mapansin kong may mga students na patuloy na naghahanap at tumatakbo kung saan saan, I clutched Shara's hand when I saw some students were running in top of the trees and their branches, they looked like a ninja in some sort of way.

"Saang daan mo tayo gusto pumunta?" tanong niya sakin, tinignan ko naman ang daan na tinutukoy niya. May malaking kahoy sa harap namin na may dalawang arrow na nakaturo sa magkaibang direksyon.

Hindi ko alam kung anong way kami dadaan dahil parang pareho lang naman ito kaya walang paligoy ligoy kong tinuro nalang ang kanan dahil iyon ang unang pumasok sa isip ko, she agreed on my decision kaya doon kami sa kanang bahagi dumaan. Dahan dahan lang kaming naglalakd sa buong paligid habang pinapakiramdaman ang ibang students sa paligid namin.

"I found one! A rook!" we heard someone shouted in the middle of the forest. Mukang walang kahirap hirap na nakakuha na ang iba. The Headmistress says na may mga panganib sa forest na to but I assume na way niya lang yun para mas maging alert kami.

"Move!" may bigla nalang sumigaw mula sa likod namin kaya agad kaming lumingon at parang hangin nalang na may biglang dumaan sa harapan namin kaya napaurong ako ng kaunti at na out of balance but Shara hold me to keep my poise, napatingin naman kami sa may gawa noon na huminto rin malapit sa amin.

"Sorry! Nagmamadali ako eh." He shouted, nakasakay sya sa isang scooter na lumulutang sa ere at naka suot sya ng helmet gear habang may mga safety gear rin sa mga braso at tuhod niya.

"Mag ingat ka naman!" galit na sigaw ni Shara sa kanya but this guy just laughed at her kaya mas lalong kumunot ang noo kong tinignan sya.

"Yah thanks! and by the way..." he stopped for a second at may tinuro sa likuran namin. "May troll na paparating nabangga ko sya kanina ng di sinasadya, sorry!" and he just disperse in front of us gamit ang flashing scooter jet or whatever do he called it.

Lumingon agad kami ni Shara sa tinuro ng lalaking iyon at hindi nga sya nagkakamali dahil may papalapit at tumatakbo nang matabang higante papunta samin habang may hawak hawak na kahoy sa kamay niya. What? So, a troll is real but this time, ibang-iba siya sa troll na alam ko from the frozen.

"Troll! Selene halika!" mabilis akong hinila ni Shara sa gilid dahilan para makapag tago kami sa isa sa mga malalaking bushes rito. Mabilis nakarating ang troll sa pwesto namin kanina at nagawa niya pang tumigil dito at nagpalinga-linga sa paligid na parang may inaamoy sya.

"What on earth is—"

"Shh." Saway niya sakin kaya napatakip nalang din ako ng bibig ko para hindi makapag create ng ingay dahil mukang may hinahanap pa ang troll malapit sa amin ng makita kong iginagalaw nito ang ilong niya at para bang may sinusundan syang amoy.

"Shems, ayaw niyang umalis." Asar na bungad ni Shara "Do we still have a mission to take it the midst of disaster?" takong ko sa kanya kaya tinanguan nalang niya ako. "Oo at hindi natin magagawa yun' kung mananatili lang tayo rito habang nagtatago." Paliwanag niya sakin.

Muli naming tinignan ang troll na nasa parehong posisyon parin. How can we divert his attention? I roam my eyes around and all that I can see is trees and bushes, walang kahit anong gamit o weapon man lang na pwedeng magamit sa-wait. Weapon! Tama yung bow and arrow ko!

"Alam mo ba kung paano gumamit niyan?" tanong sa akin ni Shara ng mapansin niyang nilingon ko ang bow and arrow ko sa likod ko ngunit umling lang ako.

"This is my first time having this and I don't even have an Idea on how to use it." I lied but half lied cause as of now, hindi ko na rin alam kung marunong pa ba ako so she just nodded her head.

Even if I use it now, mimintis lang ito dahil hindi na ako sanay at magsasayang lang ako ng pana at baka mas lalo pa kaming mapahamak kapag ginawa ko iyon. Nakahawak lang sa balikat ko si Shara habang iniisip ko kung paano ko idi-divert ang atensyon ng troll na to.

Nakakita ako ng maliit na bato na kasing laki ng mga palad ko at kinuha iyon, tumingin naman sa akin si Shara at mukang nakuha niya ang gusto kong gawin kaya dahan-dahan akong tumayo mula sa pinagtataguan kong bushes at mabilis na tumakbo sa kabilang puno para doon magtago ulit. Nang makakuha ako ng tsempo ay pwersa kong hinagis ang hawak kong bato sa kabilang bahagi at bumangga ito sa isa sa mga puno.

It created a sound that cause the Troll to that way, he slowly walked towards the tree wherein I throw the rock and he even doing a grumpy sound. Tumingin naman ako kay Shara na tumango sa akin ng medyo malayo layo na ang troll mula sa pwesto namin. "Now." She uttered under her breath kaya tumango nalang ako at bigla nalang kaming tumalon from behind the bushes.

"Selene, takbo!" sigaw ni Shara ng mapansin ko na napalingon na sa amin ang troll ng makalabas kami sa lungga namin. Halos atakihin ako ng mabilis syang naglakad papunta sa pwesto namin at mukang napansin niya na nilinlang namin siya kaya malakas na sigaw ang pinalabas niya at senyales na namin ni Shara iyon para tumakbo kami ng mabilis ngayon.

Hindi ko na nagawang lingunin pa ang troll na humahabol sa amin at patuloy lang kami sa pagtakbo, napapikit nalang ako dahil sa takot na nararamdaman ko. I was supposed to learn from this school and here I am running for my life against the troll that I thought was just a pigment of everyone's imagination.

Mas lalo akong kinabahan ng maramdaman kong dumadagundong na din ang lupang tinatakbuhan namin at humahabol ang troll sa amin. I looked at Shara na naguguluhin din sa kung anong dapat naming gawin but I saw her na may kinakapa sa mga bulsa ng suot niyang costume. I frowned at her but she didn't seem to bothered at naka focus lang sa paghahanap sa katawan niya.

Hindi na s'ya nakatingin sa daan kaya napahinto kaagad ako sa paglalakad ng makita kong natalisod s'ya sa isa sa mga bato dahilan para mapatumba s'ya at magpagulong-gulong sa daan. "Ahh!" sigaw niya ng tumama ang tuhod niya sa sahig at ang buong katawan niya, she tried to stand but her body was full of scratch and wounds. Unfortunately, her dress makes her skin more visible kaya madali syang nagkasugat at nagkadaplis.

Nakita ko nang papalapit ang troll sa amin habang nakaluhod parin sa sahig si Shara at hawak hawak ang tuhod niyang nagdurugo, dahan dahan syang tumingin sa akin habang napapangiwi pa sa sakit. "Tumakbo ka na bilis!" sigaw niya sa akin.

Naguguluhan na ako ngayon sa dapat kong gawin but I know the right to do, I did not falter to think the right decision as of now kaya dali-dali akong tumakbo sa pwesto niya at hinawakan sya sa balikat niya. "Sabing umalis ka na!" she shouted but I refuse to listen.

"Hindi ka savior para ipain ang sarili mo at tumakbo ako mag isa." I sarcastically told her.

Kinuha ko mula sa bulsa ko ang maliit na panyong dala-dala ko, good thing at nasanay akong may panyong dala. Ipinulupot ko agad sa sugat ni Shara ang telang napunit ko, dinoble ko ang ikot nito para ma-sure ko na hindi na mae-expose ang sugat niya at madiin na itinali ito. From this, kahit papano ay matitigil ang pag durugo nito.

Tumingin lang ako sa kanya na napapangiwi pa sa sakit but I just smiled at her at hinawakan na sya sa likuran niya at sa bewang niya para alalayan siyang tumayo. "Don't worry, aalalayan kita." I assure her at dahan-dahan syang inaangat at naglakad kami papalayo sa pwesto niya kanina.

"Selene, papalapit na ang troll! Pakisusap lang, magiging pabigat lang ako." She insisted but I just ignore her. I looked at my back at nakita ko ngang papalapit na ang troll, mas lalo akong kinakabahan but I compose myself to calm and to think. We couldn't run at mahuhuli lang kami kapag ginawa namin iyon, I should think or otherwise we are both dead at the hands of this giant troll.

Dinala ko si Shara sa ilalim ng isang malaking puno at doon sya pinaupo. "Anong ginagawa mo?" takang tanong niya habang inaalalayan ko sya umupo at tumingin lang ako sa kanya.

"Keeping you safe?" I answered in question, her eyebrows met at the middle and look at me confusingly. "Ano? Nababaliw ka na ba? Isa yang Troll at mamatay ka sa isang pitik lang niya sayo." Parang naprepredict na niya ang kamatayan ko sa mga oras na to.

I bit my lips in frustration. Naramdaman ko nalang na may kinuha sya sa isa sa mga bulsa mula sa damit niya at ibinigay sa akin. "What is this?" it confuses me. May maliit na crystal ball s'ya sa kamay niya at iniabot niya sa akin iyon.

"Ayan ang weapon ko." Tukoy niya sa bagay na hawak-hawak niya. "Eto ang sakin, isa yang Crystal Swords. Ikutin mo lang yan at lalabas ang dalawang espada na nandiyan." She hardly said while containing the wound that I know sting her at this moment. I just looked at her at tumango.

Kahit hindi ako sigurado ay sinunod ko ang sinabi niya at matapang na tumayo sa gitna ng daan na ito habang kitang-kita ko ang papalapit na troll sa akin at winawagaway ang malaki nitong kahoy na hawak.

I exhaled and took a courage for me to do all of this. I twisted the crystal ball and it cut into half, a luminance light in front of me appeared at parang magic ang lahat ng may biglang lumabas rito, something floated in the air, two swords.

"Kunin mo Selene." Sigaw sa akin ni Shara at iyon ang ginawa ko. Nang mahawakan ko ito ay halos matumba ko ang kamay ko sa sahig dahil sa bigat nito. "Gamitin mo yan para protektahan ang sarili mo!" she shouted at muli akong tumingin sa hawak hawak kong swords.

How do I even use it? Never in my entire life did I use any lethal weapon, and here I am fighting for my life over a troll using these two swords who seems weight a lot of pounds.

"Ggrrrrrr!" I heard the troll growled ng malapit na sya sakin. It is now or never Selene.

Using my whole strength, I made a curving motion and ran towards the troll kahit walang kasiguraduhan ang galaw ko gamit ang dalawang mabigat na espadang ito, naglakas loob akong tumakbo papunta rito. Masyadong malaki ang troll na ito at kayang-kaya niya akong patayin sa isang tapak lang niya but I have this fantasy action image in my mind that I could do it.

Aunt Faye, ito ba ang dahilan kaya mo ko pinapunta sa school na to? To meet my fate and that is to die in this way?

I closed my eyes as I heard the approaching steps of the giant troll, I exclaimed and release a heavy sighed and when I open my eyes, pwersa kong iginalaw ang katawan ko at tumakbo papalapit sa troll na tumatakbo rin papunta sa akin. I put the blade of the swords sideways and I found a great spot to injure him. Under his feet.

"Grrraaaaa!" sigaw ng troll and I saw how he swayed his wooden bat on my direction but the disadvantages of him doing this is the slow pace he is making. Mabilis akong nakailag sa pasalubong na wooden bat niya at magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako kinabahan du'n.

Nang makailag na ko at makakuha ng tsempo papunta sa ilalim niya ay doon ko iniharap ang bawat patalim ng espadang hawak ko. Kahit hirap na hirap akong buhatin ito, pumailalim at pumagitna ako sa paanan niya at doon ako lumusot para makatakas sa kanya. "Arrrggggggra!" he whined when the blade of the swords meets his skin.

Mabilis kong nakuha ang balance ko mula sa pagpapadausdos ko sa ilalim niya at lumingon rito. Nakita ko ang dalawang binti niya na nadaplisan ko at tumutulo na ang dugo mula rito. He growled and squealed in pain at yumuko pa sya para tignan ang sugat na nagawa ko.

Yes, I did! Walang paglagyan ang tuwa ko ng magawa kong sugatan ang troll na to even though I feel sorry for hurting him. But wow! Now I could feel the feeling of being in the fantasy and action movies because of this.

"Selene! Takbo!" tumingin ako sa sumigaw and I saw Shara pointing at something or should I say, someone at doon ko lang nakita na papalapit na sa akin ang troll na mukang galit na galit "Mayroong nakalagay sa kanyang Chess piece! Yung knight!" muli niyang sigaw habang pilit kong inilalayo ang sarili ko sa troll na gusto na akong patayin.

Aanhin ko ang bwiset na chess piece na yan kung papatayin naman ako ng troll na to!? Muli akong tumakbo para sa buhay ko at hindi ko namalayan na papalayo na ako sa pwesto ni Shara. Hirap ako sa pagtakbong ginagawa ko dahil dala-dala ko ang mabibigat na espada na to but it didn't stop me there to spare my own life.

"I don't have any peculiarities to protect myself so how can I survive!" I shouted to myself habang tumatakbo parin palayo sa troll. "All I wanted is a normal life and here I am running for it!" Wala sa sarili kong sigaw, ramdam ko na ang pagod lalo na at hindi lang katawan ko ang binubuhat ko sa pagtakbo ko kundi kasama na ang mabigat na armas na 'to.

No, walang mangyayari sakin kung tatakbo lang ako. I should face my fear!

Tumigil ako sa pagtakbo and I gasped for an air for a second and slowly turned my back to the troll that is now running towards me.

I gripped the weapon that was in my hand and stand firmly, I think I need to do the same technique that I did earlier kaya lakas loob akong tumakbo papunta sa kanya and swayed my swords and scrunched down between his tight and let myself slide as I pointed my sword blade again to his skin.

I heard him grunt in pain, good thing that I wore a comfortable pants today reason to avoid getting hurt my knee but I was wrong cause I fell so hard to the ground and balled myself that causes a lot of scratch and wounds and for the last time, I screamed in pain when I felt that I accidentally twist my ankle.

I used my palm to control the force kaya naramdaman ko ang hapdi dito and there I saw the scratches and my wounded arm that caused by the rough floor. "Grrr!!" I heard a loud screech from the troll and now he is really mad while turning his back to me.

Napahawak nalang ako sa mga palad ko na puno na ng sugat habang hawak hawak ko pa ang dalawang espada at naramdaman ko na ang konting hapdi sa tuhod ko at ang paa ko dahil sa pagdausdos ko. I tried my best to keep myself balance but it can't since I felt a great pain from my ankle, nadulas nalang bigla sa mga palad ko ang sword at bumalik sa pagiging crystal balls nito. Wait no!

"What happened?" Takang tanong ko habang tinitignan ang crystal ball na nasa kamay ko. No! wala akong armas na gagamitin. I'm gonna be doomed!

"Grunatarura!" the trolled shouted at hindi ko naman maintindihan ang mga sinasabi niya, unti unti syang naglakad sa gawi ko habang paika-ika na dahil sa mga sugat na natamo niya.

No, I must think fast! Naalala ko nalang na may bow and arrow pala akong dala. Kinuha ko kaagad ang bow na nakasabit sa akin at tinanggal ito, I tried to reach the arrow that was on my back at inilagay iyon sa bow na hawak hawak ko ngayon.

I really have no idea kung paano gumamit nito, it was a long time ago when my Aunt taught me this and I was too young way back. Since my Mom and Dad died, they never let me hold weapons or anything lethal things again and here I am struggling on how can I aim this troll that was about to kill me without experience.

Itinapat ko na ang arrow na hawak ko at dumadausdos pa ito sa bow at sa kamay ko dahil sa panginginig ko hanggang sa maramdaman ko nalang na nasugatan na ako ng matulis na bakal nito, I saw my blood running down from my finger at hinayaan ko nalang ito tumulo. Mabilis kong kinagat ito hanggang sa maramdaman kong di na tumutulo ang dugo ko mula rito.

I inhale and exhaled, I calmed myself first, first rule of archery. I deeply release a heave sighed and look at the troll with my fierce eyes and when he took another step forwarding me, I release the arrow that was in my hand.

I was hoping it to reached my target katulad ng mga napapanuod ko sa movie or kay robin hood but I think movies aren't really true dahil nakita ko lang na tumalsik ang pana ng hindi man lang ito nakakalapit sa troll. I rolled my eye in disbelief. Come on! Mamamatay na ba ako?

"Granatatata." He said in anger and I don't even understand it. I tried to stand up but my knee failed me and the pain still haunts the whole me, napaupo nalang ulit ako sa sahig dahil sa pagtatangka kong iyon and I grunt in pain when I saw my wounds and scratches gawa ng pagdausdos ko kanina.

So, this is gonna be my end? Yun na yun? Hindi ko man lang nalalaman kung ano na ba talaga ako? For over 17 years kong nabubuhay, my last destiny is in the hands of a troll? I saw how he swished his wooden bat as it approaches me.

I closed my eyes at hinayaan na ang tadhanang humawak ng kamatayan ko.

A moment of silence and I felt nothing. Am I already dead? Why I don't feel any pain from it?

"Move! Anong ginagawa mo?!" Nakarinig ako ng sigaw at dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko and I saw a man in front of me.

He put his hand in the air and made a luminous blue light that is coming out from his hand, it was shielding him, I mean us, from the troll who keeps pounding and pushing him using its wooden bat.

He is creating a protection force field.