Ang pakulo nina Ran at Maha

She is running away from someone who is black. Mahaba ang buhok niyon at alam niyang babae ito. Nakadamit ito ng itim na bistida at ang mga mata nito ay pulang-pula. She keeps on running ngunit lagi nalang itong humaharang sa kanyang harapan.

"Leave me alone!!!" sigaw niya at nakita niyang tumawa ito ng nakakatakot.

"Why would I, you should stop running. You won't get away from me.....it's all destined." She said in her creepy voice that is ringing into her ears. She covers her ears and drops to the ground as the woman laughed making the whole surrounding crumbles and shakes the intensity of the laughter is so creepy like the laughter of a demon.

"Nooooo!" Napabalikwas si Ran sa kama at nakita niya ang madilim na paligid.

Pinagpapawesan siya at napapaos na ang kanyang lalamunan. Napapahingal siya dahil sa takot and she is clutching her t-shirt as she look at her blanket. Tears start to drop on her the blanket, yung panaginip niya ay parang totoong totoo. Natatakot siya at pakiramdam niya ay sumasakit ang kanyang puso at ulo.

"Go back to sleep its just 3 in the morning." Ran gasps when someone suddenly talks beside her.

Napalinga si Ran sa paligid at nakita niya si Seth na nakatayo sa tabi ng kama at nakahawak ng isang plato ng lechon baboy na umuusok pa sa init.

"Masyado atang maaga upang kumain...you forgot the rice." She smiles hiding her tears and took a sigh of relief as she slowly lay back to her pillow.

"Nahh I'm into meat. You should go back to sleep." Seth said as he bites on his meat.

"I just can't, please sit beside me. I might drift back to sleep again." She said softly as she yawns.

Seth looks at her with those eyes saying that he hated the idea. He gives off a sigh then he sat beside her in the bed as he laid the plate in the stand. He leans on the wall at naramdaman nalang ni Ran na uminit kaya unti-unti siyang napapapikit.

"I'm beginning to think that this will continue happening between us. So.....please don't....me....Seth." she drifts to sleep as she curled to his side.

Nagising si Ran sa katok sa pinto, dahan-dahan siyang pumaba sa kama habang nakapikit pa ang kanyang mga mata.

"Sandali lang." saad niya habang napapahikab na pinuntahan yung pinto at iniunlock.

"Ran come on anong oras mo ba planong gumising? 9 na kaya at hindi ka pa nakakapag-agahan." Narinig niya ang boses si Bri na nasa labas ng kanyang kwarto.

"Oo na bababa na sandali lang at magpapalit lang ako ng damit." Saad niya at napatingin-tingin siya sa sulok-sulok ng kanyang kwarto upang tingin kung meron pa si Seth.

Nakita niyang malinis ang kwarto niya at walang bahid ng mga kaganapan kagabi. Namula siya ng maalala niya yong huling sinabi niya kay Seth. Why on earth she said she doesn't want him to.......leave her.

Naglakad si Ran pababa ng hagdan habang humihikab. Napaigtad siya nang may biglang tumampal sa kanyang likod. Napahinga siya ng maluwag at nainis siya nang makitang si Maha lang pala iyon na nakangiti ng nakakaloko at halatang kagigising din lang dahil sa nakapantulog pa ito at magulo yung buhok nito.

"Maha naman eh!" turan niyang masama ang tingin dito.

Tumawa naman ito ng nakakaloko saka naunang bumaba ng hagdanan na napapakaway sa kanya.

"Good morning to Ran." Saad nito saka naunang pumunta sa kusina. Nakasimangot naman siyang sumunod dito.

Narinig niya yung malulutong na tawanan nila sa kusina, napangiti siya nang marinig niya yung boses ni Conor. Pumaasok siya ng kusina at napatingin ang lahat sa kanya.

"Now she's awake. So tell us, where were you Ran last night and who are you with?" saad ni Jovy na nakatingin sa kanya at kay Maha na may halong pag-aalala.

"Come on, hindi pa nga ako nakakapag-agahan ini-interrogate n'yo na ako. FEED ME....OR DIE." Turan niyang ginagaya si Puss in Boots sa Shrek habang umuupo siya sa upuan kaharap ang mesa. Napangiti sina Maha at Conor habang napapailing lang sina Bri at Mark.

"WHERE'S OUR FOOD. FEED US.....NOW....OR DIE." Ginaya rin ni Maha yung sinabi niya at umupo ito sa harapan niya.

"Alright...alright geeeee para naman kayong mga bata eee." Saad ni Jovy na pinipigil ang sariling mainis sa kakulitan nilang dalawan.

Nagkasabay sina Ran at Maha na napatawa habang pumupunta sa ref si Jovy upang mag-init ng pagkain. Sumunod naman si Conor dito upang tumulong sa pag-aayos. Tahimik na ang lahat habang hinihintay nila yung pagkain.

"Maliligo muna ako habang nagluluto sina Conor. Maha wag mong ubusin." Turan ni Ran na tumayo upang pumanhik sa kanyang kwarto.

Napakindat-kindat si Maha indicating that she is doing the opposite, ngunit kilala na niya si Maha. Hindi ito yung klase ng tao na walang pakialam sa iba.

"Ran bilisan mo at sabay na tayong kumain." Narinig niyang pahabol na sigaw ni Maha sa kanya nang paakyat na siya sa hagdanan.

Pagkakuha ni Ran sa gagamitin niya ay dali-dali siyang bumaba at tumungo sa banyo sa labas. Napangiti siya dahil may nakainit ng tubig doon kaya napabilis ang ligo niya. Pagkapalit ng damit ay bumalik siya sa kusina habang pinapatuyo yung basang buhok niya gamit ang kanyang tuwalya. Nakahain na yung pagkain sa mesa at nandoon lang si Maha na nilalaro ang kanyang kutsara. Talagang hinintay siya nito at nang makita nilang tapos na siya ay kanya-kanyang umalis yung iba at nagtungo sa may sala.

"Salamat Jovy, Conor. I love you na talaga Conor mua mua mua." Nagdradramang turan ni Ran at hinaluan pa iyon ng pakindat kindat habang umuupo sa dating pwesto niya kanina.

"Conor pakasal na tayo para may masarap akong tagapagluto. Bunos na lang ang kagwapuhan, at kabaitan mo." Turan naman ni Maha at namula si Conor buhat sa sinabi nito.

"HOYYY BABAE KA ako ang magiging asawa niya, KABIT KA LANG. Diba loves?" Turan pa ni Ran dito saka kumindat kay Conor na ngayo'y napapakamot ng batok at nilalayo ang tingin sa kanila.

"Oyyyy wag kayo--------." Hindi na nila pinatapos si Bri sa sasabihin nito.

"HUWAG KA NG DUMAGDAG BAKLA KA. Hindi na kami papayag na may iba pang aagaw kay Conor our loves." Magkasabay nilang turan ni Maha, hindi naman napigilan ni Jovy ang sarili ay napatawa ito.

"Oy kumain na lang kayo dami n'yo pang drama ang ingay-ingay." Narinig nilang turan ni Ramhil sa sala.

"Oo nga kumain nalang kayo ng tahimik." Narinig naman nilang turan ni Sofan.

Nagkatinginan sila ni Maha at nagkindatan.

"Opo mommy Sofan, magbebehave na po kami." Sigaw ni Maha.

"Oo nga po daddy Ramhil, relax lang po kayo jan mommy daddy." Turan naman ni Ran saka sila tumawa ni Maha.

Narinig nila yung malakas na tawa nina Mark at Bri sa sala.

"Ano masakit no Bri?" Mag-aasar pa ni Mark kay Bri.

"Hindi naman masyado, keysa naman sa matawag na mommy at daddy. Ramhil, Sofan kailan pala kayo nagpakasal bakit hindi kami nainform?" tumatawang turan ni Bri.

"HEH TIGILAN NINYO KAMI!" nagkasabay na turan nina Sofan at Ramhil na dinig na dinig nila sa kusina. Tumawa silang lahat maliban kina Ramhil at Sofan.

"Humanda na kayong dalawa jan at marami kaming tatanungin." Banta naman ni Sofan sa kanila ni Maha.

Nagkatinginan sila ni Maha at nakita niyang lumungkot yung mga mata ni Maha at parang may halong takot iyon. Umalis sina Conor at Jovy sa kusina at sinamahan ang iba na nasa sala.

"S-So Maha ginabi ka rin ng uwi?" tanung niyang sinusubo yung kanin na may ulam.

"Ikaw din!?" turan nitong tumingin sa kanya na may halong gulat. Tumango lang si Ran saka kumibit balikat dito at napabuntong hininga.

"May pinuntahan akong magandang lugar at nakalimutan ko ang oras. Kasama ko pala si Seth at iniuwi niya ako ng ligtas." Turan niya.

"Huh? Saan naman yan?" turan naman ni Maha na nakangiti ng nakakaloko.

Well! They both got this promise to each other that no secrets kaya dapat sila mesmo ang nakakaalam sa nangyayari sa isa't isa. Pero, alam ni Ran na may bagay siguro siyang dapat itago para sa kaligtasan ng kaibigan niya. Isa doon ang alam niya na may babe ang daddy nito at siyang lagging pinag-aawayan ng kanilang mga magulang.

"Dinala ako ni Ash sa isang lumang bahay sa may kagubatan kung saan nandoon si Seth na siyang naging tour guide ko nung umalis si Ash upang tingnan ang kanyang kasamahan sa lumang mansion sa gilid ng daan. Sa loob nung bahay ay isang museum at sa basement ay puro libro. You know what, we can go there together. Well! How about you?" Turan niya at nakita niyang napamulat si Maha nang bangitin niya yung mansyon.

"Nagchecheck ako ng papers sa office at nang natapos ko lang saka ko nakitang late na pala. Naglakad ako hanggang sa lumang mansion....nang...nang." nanginginig na turan nito.

"Nang ano???" nag-aalalang tanung niya saka hinawakan ang nanginginig na kamay nito na nakahawak sa kutsara.

"I might be crazy or epektot siguro ng pagod ko dahil nakakita ako ng mga nakakatakot na multo doon. I-I was even dragged and hugged by them.....I don't know. The last thing I remember is passing out and a strong arm carrying me on the air. Magkagising ko nalang ay nandito ako. Akala ko nga panaginip lang ang lahat e....ngunit nang sabihin nilang ginabihan tayo ay.....I remembered then.....I was so scared. Nanlalamig ang buo kong katawan at nanginginig ito na hindi ko mapigilan" Maha said hugging herself habang nanginginig. Tumayo si Ran at niyakap ito mula sa likod nito.

"Don't worry as long as you are brave enough they won't harm you. Wag kang mag-alala sa ngayon wag na tayong manunuod ng mga horror films I'll make sure to delete all horror movies in our laptops later. Mukhang tinatalo na tayo ng imaginations natin.....that's why I hated watching that darnnn Conjuring movie eh." Ran said as she tries to mix humor in her voice trying to comfort her friend.

"Just forget that it even happened okay." Ran smiles and takes the fork in Maha's hand and uses it to take a small meat in her plate.

"Ikaw talaga Ran magnanakaw ka talaga ng pagkain. Nang-aabuso ka na ah..." Turan nitong ngayon ay tumatawa. She returns to her seat dancing a victory dance while swaying her hip.

"Yap one point for me again. 1 and 0 for the beginning of this day." She said.

Natahimik na sina Ran at Maha habang kumakain, napapatingin siya kay Maha dahil kakaiba yung katahimikan nito. Nararamdam niyang talagang napakasama yung nangyari rito kagabi dahil bihira lang itong bumangon na hindi inaayos ang sarili. Ito lang din ang unang beses niyang nakita itong nanlulumo. Everyone have known Maha to be a happy go lucky one though Ran knows that deep inside her friend, she is suffering. Lagi lang kasi nito tinatago sa patawa-tawa at pajoke-joke ang lahat kaya nag-aalala siya sa kaibigan. Galing ito sa isang may kayang pamilya. Matagal ng nag-aaway ang mga magulang nito kahit na may kaya sila sa buhay at mag-isa lang ni Maha na anak nila. Nawawalan ng oras sa kanya ang daddy dahil sa pag-aasikaso sa kumpanya na minana nito sa namayapang ama while ang mommy naman nito ay busy sa pagpunta sa ibang bansa para sa mga mission nito para sa church. Maha really is a great actress of faking, yet Ran can read her like an open book. Naging magkaibigan pa sila kung hindi niya naiintindihan ito. Lagi niya nga itong dina-dala sa bahay nila kaya nasanay na ang kanyang ina na tinatawag silang dalawa na anak. Nasanay na rin si Maha na tawaging mama ang ina ni Ran. Gaano man ngumiti si Maha ay alam niyang naiingit ito sa kanya kaya as much as possible ay nilalapit niya ito sa ibang tao at sa kanyang ina.

Tahimik nilang inayos ni Maha yung pinagkainan nila, tahimik din nilang hinugasan yung mga yun. Pagkatapos nila ay pumunta na sila sa sala upang harapin ang kanilang mga kasamahang naghihintay sa kanilang maliwanag.

"Ready ka na ba Maha?" turan ni Ran na seryoso kay Maha.

"Hindi ko nga alam ehhh...pagpumalpak tayo rito siguradong dead na tayo." Turan naman nitong mataman na nakatingin sa wall na naghihiwalay sa sala at kusina.

Nakatayo silang dalawa at matamang nakatingin doon at pinapakiramdaman ang iba doon. SIla yung klase ng magkaibigan na isang kindat lang ng isa't isa ay alam na nila kung ano ang pinaplano ng isa. Sa ngayon ay may plano silang gagawin para kahit papano ay mawala yung takot at pagkapagod na nararamdaman ng lahat.

"Pano tayo papasok, baka kasi patamahan nila tayo ng maraming bala." Turan ni Ran na napapahawak sa kanyang baba na kunwari'y may hinihimas siyang balbas.

"Ilan bang bala ang meron ka jan?" turan naman ni Maha na kunwari'y may inaayos na cowboy hat sa ulo nito.

"4….I guess, wala na kasi akong mailalagay e." Turan niyang kunwari'y may sinisipat na baril sa kamay.

"Ako rin may 2 na lang na natitira. Ano...paghatian na natin?" turan nitong seryoso ring nakatingin sa kanya at sa mga labi nila ay makikita ang ngiting nakakaloko.

"Sige ba, akin yung apat na lalaki, sayo yung magagandang chicks." Turan ni Ran kay Maha at nakatinginan sila at tumango.

"Mukhang gusto pa muna nilang pag-usapan natin to ah. Ano sa tingin mo?" turan ni Maha at napatango si Ran.

"Basta handaan nalang natin, corner na nila tayo eh. Seryusohin natin ang pagpasok natin." Turan ulit ni Maha.

"Hmnnn deal." Nag-apear pa sila at kunwari'y inayos nila ang cowboy hats nila.

"No retreat." Ani ni Ran.

"No surrender." Turan naman ni Maha at sabay silang kunwari'y may kinasang baril sa mga kamay at nilagay sa kanilang balakang.

"HOYYYY ANONG BINUBULONG NINYO JAN!?" narinig nilang sigaw ni Jovy mula sa sala. Nagkatinginan ang dalawa saka napahagikhik ng mahina.

"Best of luck mate." Turan niyang kumindat dito.

Dahil sa kabaliwan nila ay kunwari pa silang mga cowboy na naglakad patungo sa sala at seryusong naglalakad palapit sa mga kasama. Nakaupo sina Ramhil at Sofan sa mahabang upuang gawa sa kawayan na may nakalagay na foam habang sina Bri at Jovy ay nag-uusap sa gilid na nakatayo. Si Mark at Conor naman at nag-uusap sa may malapit sa pintuan. Nang makarating sila sa gitna ng sala ay napatingin silang lahat sa kanila na nakakunot noo. Seryuso kasi ang mga mukha nila at para silang may masamang binabalak.

"Maha ano? Ikaw ba ang makikipag-usap?" bulong niyang si Maha lang ang nakakarinig.

"Dude mukhang tayong dalawa ang gusto ng kalaban na kausapin. Lagot tayo nito siguradong trap na tayo." Bulong naman nito at nagkatinginan sila at nagtangoan.

"Oyyyy ano ba bulong kayo ng bulong na parang mga boboyog. Umupo kayo at marami kaming tatanungin!" naiinis na nakakunot noong turan ni Jovy habang si Mark ay mukhang nakikita ang plano nila at nagpipigil ng tawa.

Kunwari pa itong si Mark na nagbabasa ng papers ng mga studyante nito. Napamewang sila ni Maha at napapikit na kunwari'y nag-iisip.

"ANO BA UUPO KAYO O HINDI?!" Asar ng turan ni Ramhil sa kanila dahil nakatayo lang sila roon na talagang pinangangatawanan ang pagkacowboy nila.

Initaas ni Maha ang kanyang palad dito na ibigsabihin na pinipigil niyang magsalita sina Ramhil. Dumilat siya at saka seryusong tumingin kina Ramhil at Sofan.

"Sorry mate, we prefer to stand.....just in case." Maha said and she and Ran both nod.

Kunwari'y inaayos ni Maha ang invisible cowboy hat nito at siya naman ay kunwari'y hinihimas ang kanyang invisible na begote.

"Just in case...what?!!!" nagtatakang turan nina Jovy at Bri na nakatingin sa kanila.

"Come on enough with that. Bakit kayo nagabihang dalawa kagabi ha? At sinong kasama ninyo at saan kayo nanggaling?" turan ni Ramhil na tumayo.

"Let me answer the first one first mate. I was in dream land and my mate Maha is in work land." Ran said as she closes her eyes nodding, she slightly opens her left eye to see Maha nodding to.

"ANO BA NAMAN MIRAN CRALE SYLVESTER I'M SERIOUS HERE, where were you last night!!?" naaasar ng turan ni Ramhil ngunit tumatango lang sila ni Maha habang si Mark ay nagpipigil ng halakhak na tinatakpan na ng mga papel ang bibig.

"I'm sorry mate that is the truth. I was in a house somewhere in the forest which was made into a historical land mark with a basement library with many books and Maha was checking papers at the office. We forgot the time thus making us came home very very late. Right mate?" Ran turns to Maha saluting her as she touches her invisible cowboy hat and wink to Ramhil.

"H-Historical land mark? A house with a basement library? With whom?" Jovy asks as Maha winks at Ran.

"There is an old house on the forest made into a museum and she was with Seth." Maha said as they both nod.

"What! Alone with Seth?" turan ni Ramhil.

"No....there are many people in the place." Turan ni Ran na seryoso parin sa magkukunwaring isang cowboy.

"Pano ba yan dude paubos na bala ko." Bulong niya kay Maha na nasa tabi niya at napatingin naman ito sa kanya na aktong gulat.

"Mano-mano na dude wala na rin akong bala e. Anung plano?" turan ni Maha habang nagkakatitigan sila.

Yung iba naman ay nakatingin lang sa kanila na pilit iniintindi ang nangyayari. Sa ginagawa nila ay parang lumalabas na binabastos nila ang pagkaseryoso ng mga nag-aalalang kasamahan pero mas mabuti nayon kaysa sa magtanung sila ng magtanung. Hindi naman nila kayang ikwento sa kanila ang buong nangyari, lalo na si Maha.

"Then do you guys know how to use those damnn phones of yours. We could have died worrying about the two of you. Next time we will really punish you. Hindi pa kayo ligtas ngayon. Narinig ninyo ba!" turan ni Ramhil, still acting as the big brother of the group. None the less...Ra likes him more and the others like him doing this for them.

Nagkatitigan sila ni Maha at nagtanguhan sila.

"Plano? Let's do the basic. RUN!" Ran said and grabs Conor beside the door and run towards the door. Gulat na gulat naman yung iba lalo na si Conor.

"Thanks Ram, we heard you so I'm bringing Conor with me we will go meet his family. Bye!" she calls out to them as she and Conor were already running outside.

Napahabol si Ramhil sa may pintuan at nakakunot noong nakatingin sa kanilang papalayo.

"Maha our fate will separate this way. Good luck adios amigo!" she yells towards Maha as she salutes Maha.

"WHAT THE HECK RAN WE ARE STILL TALKING HERE. What just have happened? Maha explain." Sofan said in total shock and confusion as he looks at Maha.

Sa totoo lang ay hila-hila ni Ran si Conor at naglakad sila sa gilid ng fence at nanilip sila sa gilid ng bahay. May bintana kasi doon at bahagya itong naka bukas kaya rinig at kita nila ang iba na mukhang naguguluhan sa nangyayari. Tahimik lang si Conor sa tabi niya na mukhang gulat pa. Nakita niyang tinutuloy naman ni Maha yung trip nila, Maha is acting as if she is playing with her invisible mustache as she closes her eyes to think.

"Ran…smooth move, so it got to this. Ang tanging solusyon ba ay isang hostage.....then-----." Maha runs towards Jovy and pulls her out of the door.

"No one should follow us we'll be safe. Jovy and I will just look around the town. Ram....thanks and.....love yahhhh." She said and she blows a kiss to Ramhil.

Ramhil is caught off guard and he turns red. Natahimik yung mga naiwan at nanigas sila sa kinatatayuan nila. Habang si maha na hila-hila si Jovy ay palabas sa may pintuan.

"MAHA COME BACK HERE, YOU'RE WEARING A ... W-What h-have just happened?" nauutal na saad ni Bri.

Ilang segundo pa ay nasa tabi na nina Ran at Conor sina Maha at Jovy na nakangiti sa kanya. Sininyasan nila sina Jovy at Conor na tumahimik at nakinig sila sa nangyayari sa loob. Narinig nilang hindi na nakapagpigil si Mark at tumawa ng tumawa ito at halos matumba na itong hawak-hawak ang tiyan.

"Ran and Maha, they just dudge your questions and escaped! Nice one for our official group clowns, mga freaks!" Mark said in between his laughter's.

Freak pa talaga tinawag nito sa kanila. Nakita niyang napataas kilay din si Maha habang nakikinig sila at pinapanood ang mga naiwan sa loob.

"Humanda kang Mark ka." Turan ni Maha.

"What's going on?" tanung ni Jovy sa kanila at sininyasan lang nila itong tumahimik.

"Oy Mark anong tinatawa tawa mo jan?" tanung ni Sofan.

"Slow ninyo talaga. Hindi na ninyo nakitang pagpasok palang nila ehhh may trip na naman silang gagawin. Hindi na kayo na sanay sa dalawang yon. Tingnan ninyong may pa mate-mate pa silang nalalaman. They played you for cowboys.....you lost the fight Ram." Tawa pa nito.

Nagkangitian sila ni Maha, ito lang talaga ang nakagets sa ginawa nilang yon ano bayan.

"What!? May laban ba talaga doon at pano sila nanalo?" nakataas kilay na turan ni Bri.

"Remember the last statement of Maha." Turan ni Mark na tumatawa pa.

"They got hostages so they won." Turan ni Sofan na nakaupo at nakadikwatro.

"Ding ding ding tama." Turan ni Mark at napabuntong hininga ang iba.

"Kahit kailang talaga o." turan ni Ramhil na napabuntong hininga at saka nakitawa na rin kay Mark.

Malulutong na tawanan ang narinig nila sa loob. Nagkatinginan sila ni Maha at sabay na nag apear.

"Yahhh no more Q and A!" turan nila at nang narinig nilang may lumalabas sa bahay ay hinila nila sina Conor at Jovy palayo roon.

"Shoes ko… di me bagay sa mga pageant kasi may Q and A portion kaya nga di me sumasali e. Tapos ayon napagbuntungan tayo ng maraming questions. Stress si akitch. So what now?" turan ni Maha sa kanya at napapatawa si Ran sa salita at tuno nito.

"Hmnnnnn amigo our path will need to separate for now. I and my loves Conor will do what I said a while ago. Sorry mate....this time.....Conor's mine." Turan niyang sumeryoso ulit at kunwari'y nilalaro ang kanyang invinsible na balbas. Namula si Conor at napapakamot ng ulo habang si Jovy ay napapabuntong hininga nalang.

"Fine....just for now. Remember by 2 we need to return home to prepare for the Alonzo's party." Paalala ni Maha kay Ran at tumango si Ran.

"Now let's go Conor, let's have this date of the life time moving!" Ran cheers as Conor look at her with those unpainted expression.

"Hoy Ran wag kang feelingera...date ka jan." sigaw ni Maha sa kanya habang palayo sila.

"Okay let me rephrase.....tara na asawa ko at gumawa ng masayang alaala." Turan niya sa boses na parang nang-aakit, napapatawa naman si Maha habang namumulang napapakamot si Conor.

"Ahhhhh before everything Maha, magpalit ka muna at maghilamos bago kayo magtour sa bayan." Kindat niya rito at napatingin ito sa sarili nito.

"Oh my kalabasa!" Namilog ang mga mata nito nang makitang nakapantulog pa ito at nakapaa.

"Anong kalabasa ka jan. Para unique 'Oh my, ang SARAP ng kalabasa!' yun dapat." Tumatawang turan ni Ran at nakita niyang hila-hila nito si Jovy na bumalik sa loob.

"Ewww ka talalaga Ran." Sigaw nito na napatigil sa may pintuan.

"Ako ewww? Baka ikaw, ikaw lang naman may berdeng utak sa atin e." tawang turan ni Ran rito bago sila lumabas ni Conor sa may mini gate.