webnovel

My Unpredictable Boss

PotatoHuang · Fantasy
Not enough ratings
56 Chs

Twenty Six

THEO'S POV

"dela Cruz po, Carol dela Cruz" bigla ko siyang nayakap dahil sa sinabi niya

Nilapit ko ng bahagya yung mukha ko sa tenga niya....

"I Miss You, Love" malambing na may halong panghi-hinayang na bulong ko sa kaniya

Bahagya niya akong tinulak pero naka-hawak pa rin ako sa baywang niya.

Malambing na may halong panghi-hinayang at sakit ko siyang tini-titigan... Fvck Shit... How I miss her so much... I want her bad, I want her back to me... And I miss every bit of details about her...

"Sir, may importante ho kasi akong ginagawa, k-kung pwede lang ho... h-huwag niyo na ho akong yakapin, at paki luwagan at b-bitawan n-niyo na ho ako sa pag k-kakayakap niyo sir" naka-yukong sabi niya

Tinignan ko naman sila Lance at dun ko siya binitawan sa pagkaka-yakap.

"I-If you'll excuse me, I have to go" sabi niya pero bigla ko siyang hinakawan sa kamay

Blangkong tinignan niya lang ang kamay Kong naka-hawak sa kaniya tapos dahan-dahang tinignan niya ako sa mukha

"May kailangan ho ba kayo sir? Kailangan ko ng bumalik sa opisina at may ina-asikaso pa akong importante bagay sir" walang emosyong sabi niya

Kaya binitawan ko na lang siya kahit labag sa loob ko... Nagmamadali siyang umalis sa loob hanggang sa hindi ko na siya makita...

Marami akong tanong na gusto kong sagutin niya isa-isa.

Bakit iniwan niya ako nung araw na yon??

Yung note na naka-dikit sa ref, hindi ko yun maintindihan ehh?? Bakit??

Hanggang ngayon, masakit pa rin sa akin yung paghi-hiwalay namin...

Babalik ako sa reyalidad ng bigla akong tapikin ni Lance sa balikat

"Theo, what are you doing here? Magka-kilala ba kayo ni Carol noon?"

"Just visiting you bro" sabay bro hug sa kaniya

"Can we talk inside, and I'll tell you, what is she to me"

Halu-halo ang emosyon ko ngayon... Hindi ko maintindihan ang sarili ko, lahat ng term na malungkot sa diksyonaryo ay nararamdaman ko ngayon.

Nang maka-pasok na kami sa loob ng opisina ay pina-upo niya muna ako at na-upo rin siya sa single sofa dito sa loob ng opisina niya.

"So, what is she to you Theo??" usisa niya sa akin

"Naalala mo ba yung 'EX' na sinasabi ko sayo noon, yung nagpa-bago sa bisyo Kong pamba-babae?" malungkot na sabi ko at tumango naman siya

"Siya yun bro, si Carol dela Cruz ang bumago sa bisyo ko"

LANCE'S POV

"So, what is she to you Theo??" usisa ko sa kaniya

"Naalala mo ba yung 'EX' na sinasabi ko sayo noon, yung nagpa-bago sa bisyo Kong pamba-babae?" malungkot na sabi niya at tumango naman ako

"Siya yun bro, si Carol dela Cruz ang bumago sa bisyo ko"

"What?! So she's the one who you've been talkin' to me before?!" gulat na sabi ko sa kaniya

"Yeah, she's the one, and the one who tear my world apart, in these past few years" panghi-hinayang na may bahid na lungkot na sabi niya

Kaya pala... Kaya pala ganon yung ekspresiyon ng mukha niya nung dinalhan niya ako lunch box.. malungkot na may halong sakit at hinayang yung blangko niya mukha... Kaya pala...

Fuck!!! Ang liit ng mundo at natulala ako napa-titig sa kaniya...

This is CRAZY, FUCK THIS LIFE!!!

"Hindi ko alam ang dahilan niya kung bakit niya ako hiniwalayan..." mapait na sabi at ngiti niya.

Ramdam mo talaga sa kaniya ang lungkot at sakit sa bawat salitang binitawan niya.

"Siguro isa sa dahilan niya ay yung tatay natin ay ayaw sa kaniya para sa akin" sabay hilamos sa mukha niya at inis na kinamot yung buhok niya

"Siguro dahil nakita ka niyang may kausap o kayakap na babae?" seryosong tanong ko sa kaniya

"Ang babaw naman na rason niyan, atsaka... Hindi ganyan si Carol, hindi naman siya madaling mag-selos kung kausap o may kayakap akong ka-kilala ko"

"O, Hindi kaya nakita ka niyang may kahalikang babae, posible rin yun??"

Hindi rin malabo yung huling sinabi ko, baka nakita niyang may kahalikang iba si Theo, si Theo pa... Babaero talaga... Tarantado talaga..

Ang sarap niyang sapakin ngayon ng matauhan siya... Nakaka pang-gigil siya

"Hindi kaya... Fuck, You Moron... Lance, can you give a punch in the face, huwag kang mag-alala hindi ako gaganti" sabi niya sakin

"At bakit ko naman gagawin yang ni-request mo?" maangang sabi ko

"Huwag na nga Lang, saan ba dito yung opisina niya?"

"Ayokong sabihin, employee ko siya and it's a private though"

"Bakit ba ayaw mong sabihin? Importante tung sasabihin sa kaniya"

"Basta... Baka saktan mo uli siya" walang ganang sabi ko at blangko ang ekspresiyon kong ipina-pakita sa kaniya

CAROL'S POV

Nag-madali akong pumunta sa elevator papunta sa floor namin.

Ayoko muna siyang makita at maka-usap ngayon... Baka hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak sa harapan niya.

Pagdating ko sa floor ay dumiretso ako sa opisina at tinapos yung pina-trabaho sa akin ni Lancelot

"Bakla, umiyak ka ba?" usisa sa akin ni Jake

Bigla kong hinawakan ang pisngi ko... Sshhiitt, the eff... Hindi ko namalayan na tumulo pala yun luha ko, napa-yuko ako at pinunasan ang luha Kong nagbabadyang tutulo na naman

"H-Hehehe... Tinawagan ko kasi sila mama kanina at na miss ko Lang sila sa probinsya, hindi ko tuloy napigilan yung sarili kong mapa-iyak..." pagsi-sinungaling ko sabay pilit na ngiti sa kanila.

"G-Ganon ba, pwede ka namang umuwi ngayon eehh... Kung hindi mabuti ang lagay mo" nag-aalalang sabi ni Ms. Marie

"O-Okay na ho ako, t-tatapusin ko Lang tung ginagawa ko tapos uuwi na rin ako maya-maya"

Nang matapos na ako sa pag-r-revise ay pina-permahan ko muna kay Ms. Marga.

Pagkatapos niyang permahan ay lumabas na akong patungong elevator at dumiretso sa opisina ni Lancelot.

Pagkarating ko ay naabutan ko si sir Carl

Lumapit muna ako at kinatok yung desk niya, naka-yuko kasi siya, bigla siya tumingala at gulat na tinignan niya ako

"Sir, nandiyan pa po ba yung bisita ni sir Lance?" pilit na ngiting sabi ko sa kaniya

"Uuuhh... Oo eh, nandiyan pa siya kanina pa"

"Sir, pwede ho bang kayo na lang mag-abot nito sa kaniya" sabot abot nung folder sa kaniya

"Sige, i-aabot ko Lang toh sa kaniya mamaya" sabay taas nung folder na binigay ko

"Salamat po" nginitian niya lang ako

Dali-dali akong lumabas sa opisina ni sir Carl at nag-madali akong pumunta bumaba papunta sa opisina.

Tinignan ko muna ang relo ko at 4:57pm na pala... Maka-uwi na nga...

SORRY FOR THE TYPOS

God Bless po sa inyo

Please Vote, Follow and Comment to my Story

Please Follow me to my Account:

twitter: @taoclaire16

instagram: @abrokenart

facebook: clairequinto12@yahoo.com

Love You so Much Guys