2 Chapter 2 The New Guy

Kasalukuyan akong nag lalakad papasok ng school, maraming istudyante ang bumabati saakin, bawat mga estudyanteng nadadaanan ko ay binabati ako kaya nginingitian ko nalang ang mga ito.

Para namang nangangandidato ako sa lagay kong 'to.

Mag papatuloy pa sana ako sa pag lalakad ng meron akong ma-apakan na maliit na bato na naging dahilan ng pag kaka-tapilok at pag kakasalampak ko sa simento.

Shit! May heels yung sapatos ko.

Aray ko! Ang sakit ng ankle ko! Mama ko ang sakit! 3 inches ang haba ng takong na nasa sapatos ko, pesteng batong 'yan pasalamat ka't wala kang nararamdaman 'di gaya ko!

Napatingin ako sa paligid, Thanks God at walang masiyadong estudyante ang dumadaan dito kaya walang nakakita ng kahihiyang nangyari saakin.

"Hey Miss, are you okay?" rinig kong tanong ng isang tao at tinayo ako.

Napatingin naman ako dito atsaka ko lang nakita yung taong kaklase namin yung bago, ano nga bang pangalan nito? Bart? Mart? Tart? Oo, Tart! siya nga!

"Y-yeah." mahinang sabi ko at pinag pagan ang suot ko.

Inayos ko ang bag kong naka sakbit sa likuran ko, medyo na dumihan kasi kaya kailangang pag-pagin rin para maalis ang kumapit na alikabok rito.

"Do you want a piggy back ride? I mean para hindi ka na masaktan." alok niya pero agad ko siyang inilingan, ayoko ng gulo.

"N-no, thanks." Mayayari ako kay Lance

Once na nakita niya akong naka pusan sa likod mo Tart.

Arghh! Nasaktan ka na lahat lahat siya parin at ang pag ka seloso nito ang ina alala mo.

Sabi ng utak ko saakin, napa ngiwi naman ako at hindi iyon pinansin.

"Kaya mo ba mag lakad?" tanong niya kaya tumango naman ako dahil sa tingin ko kaya ko pa naman mag lakad.

Nag simula na kaming mag lakad at a-aminin ko sa bawat pag hakbang ko ay napapa pikit ako dahil sa kirot ng nararamdaman ko.

bearable naman ang sakit, medyo nakirot lang minsan.

Naka alalay yung isang kamay niya sa braso ko at ako naman ay hinahawakan ko yung mga pader na madadaanan ko. Damn! paika-ika tuloy akong nag lalakad.

"Love!" rinig kong sigaw ng isang boses, boses na napaka pamilyar saakin.

Agad kong hinanap ang boses na 'yon atsaka ko na kita si Lance with his friends na patakbo pa punta sa pwesto namin.

Nang maka lapit na sila sa kinaroroonan namin ay agad akong hinila ni Lance papalayo sa pag ka hawak ni Tart kaya napa subsob ako sa matipunong dibdib nito.

Lance, hindi naman masakit!

"Wait...Andyan na boyfriend mo, una na ko, ingat ka Abigail." naka ngiting sabi niya kaya nginitian ko rin ito ng bahagya.

Pero agad din nawala ng bigla na akong kaladkarin ni Lance paalis sa lugar kung saan kami naka tayo kanina.

Ito na naman siya!

"Fuck! kaya pala ang tagal mo. Nagawa mo pang makipag landian do'n sa tortang yun? Tsk!" mahinang sigaw niya at patuloy parin siya sa pag lalakad.

Napatingin ako sa dalawang kaibigan niya pero agad din lang sila nag iwas ng tingin kaya napa balik nalang ang tingin ko sa harap.

Kaya kahit masakit ang paa ko ay inilakad ko na ito para lang hindi kami mag away pero sadyang masakit talaga eh hindi ko na kaya

"A-aray— teka, Lance, d-dahan dahan lang." naiiyak na sabi ko kaya napa tigil siya at tumingin saakin na nag tataka, pero agad ding napa litan nang galit kaya nag salubong ang makapal nitong kilay.

"What?!" sigaw niya kaya napa pikit ako at napa lunok.

"M-masakit yung paa ko, natapilok ako kanina sa parking lot and that man just help me to walk nothing else" paliwanag ko kahit na kumikirot yung paa ko, nag bago naman yung timpla nang muka niya at napa litan ng pag aalala.

ang dating galit na lion ay napalitan ng kuting sa amo ng muka nito.

"Are you ok? Damn it! I'm sorry love. H-hindi ko alam,'' sabi niya at hinalikan ako sa labi pero panadalian lang 'yon at nabaling ang tingin niya sa paa ko.

I heard him cursed pero di ko na ito pinansin dahil kumirot ang paa ko.

Feeling ko nabalian ako ng buto.

"Here, sakay ka." sabi niya ng lumuhod siya patalikod sa harap ko kaya sumakay na ako ng walang sabi dahil parang nawalan ako ng milyong milyong lakas. Na pa ngiwi ako sa sakit ng mahawakan niya ang ibabang parte ng tuhod ko, parang na bugbog ako!

ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya atsaka duon ko inilabas ang luhang kanina ko pa gustong ilabas.

"H-hey why are you crying?! Fuck! wait dadalhin na kita sa clinic." sabi niya at binilisan ang lakad, ramdam ko ang pag ka basa ng jacket na suot niya.

"I'm sorry." pahingi ko ng tawad sakaniya.

"Why? Why are you saying sorry?" aligagang tanong niya saakin ng marinig niya ang mahihinang hikbi ko.

"Nabasa ko pa jacket mo." sabi ko and I heard him laugh kaya napa iwas ako ng tingin.

Ang hot niya kasi kapag tumatawa siya, lumalabas ang dimples niya .

"Nah, Don't mind the jacket, its fine love" sabi niya at ipinasok na ako sa clinic ng makarating kami, dahan dahan niya akong inilagay sa hospital bed at tumabi saakin.

"OMG! What's happen to you dear? Ayos ka lang?" tanong ni Nurse Piper atsaka niya kami nilapitan, "Here, hawakan mo to Sir. Duke" sabi ni Nurse Piper na agad naman sinunod ni Lance.

"No, natapilok siya kanina" si Lance na ang sumagot sa tanong ni Nurse Piper dahil siguro alam niyang wala na akong lakas dahil sa pag ka-katapilok at pag iyak kanina sa balikat niya.

Feeling ko nabalian ako ng buto sa paa, at ang epal ng utak ko dahil na iisip kong nag ka hiwalay ito huhuhu.

Lumuhod si Nurse Piper para pantayin yung binti ko, itinaas niya ng dahan dahan yung paa na masakit kaya napa ngiwi ako, para akong tinamaan ng bolta-boltaheng koryente dahil sa sobrang sakit.

Nakamasid naman si Lance sa nga ginagawa ni Nurse Piper saakin, inoobserbahan bawat galaw nito.

"Namumula ang paa mo, medyo maga yung paa mo oh." sabi niya at nung hinawakan niya ako ay napa 'aray' naman ako sa sobrang sakit, napatingin din ako sa paa ko na namumula.

Hindi ko tuloy mapigilan maiyak, muka ngang malala, gusto kong sisihin yung dinaraanan ko ang kaso ay hindi naman niya 'yon kasalanan, kung nakita ko kaagad ang bato edi sana walang ganito.

Bakit ba kasi hindi umiwas ang baton na yon!

"Damn it Piper! wag mo siyang saktan" inis na sabi ni Lance kaya naman natawa si Nurse Piper at saka tumayo para kunin ang kung ano sa kabinet na andito sa clinic at sinimulan niya na akong asikasuhin

Binalutan niya ng tela ang paa ko at dahan dahang minasahe, may gamot siyang inilagay duon pero hindi ko ito alam kung anong tawag dun. Ilang minuto ay lang ay nabawasan ang sakit ng paa ko dahil sa pinahid nitom mukang epiktibo ang inilagay niya.

Napatingin ako sa pintuan ng bigla itong bumukas at iniluwal nun ang isang lalaki, kasama rin niya si ximena atsaka si dara, hingal na hingal ang mga ito dahil mukang tumakbo sila papunta rito.

Malayo layo kasi ang building namin sa building nila, dadaan ka pa sa dalawang building bago makarating rito.

"Ate abi what happened? Narinig namin na nadala ka sa clinic. Are you okay?" nag aalalang tanong ni ximena.

Ngumiti naman ako sakaniya atsaka tumango "na tapilok lang ako, I'm fine, nag pagod pa kayo pag punta rito" natatawang sabi ko kaya natawa rin sila.

"It's fine with us, basta ayos ka lang ate, ayos na kami" mateo said and wink at me.

Aba! Binata na si mateo kahit mas matanda sila saakin ay ate ang tawag nila saakin, ewan ko ba sa mag kakaibigang yan naka trip palagi eh.

"Hey dickhead stop flirting with my woman" Lance said with possessiveness on his tone.

Natawa naman si mateo sa inasta ng kaibigan ng kapatid.

"Easy bro, hindi ko naman aagawin sayo si abi hahha" sabi nito habang tumatawa, napa iling nalang ako.

"ok tapos na, nag lagay na ako ng gamot dyan para mabawasan ang pag ka maga niyan, maya maya ay nawawala na ang sakit" sabi ni Nurse Piper kaya agad akong nag pa salamat sakaniya, I need to thank her because she heal my wound or let just say my sprained foot.

"Kaya mo bang mag lakad?" tanong ni Lance sa-akin.

Inilingan ko ito dahil sobrang sakit nung paa ko, nagulat ako ng binuhat akong pa bridal style ni Lance.

"A-ano ba Lance, ibaba mo ko." nahihiyang sabi ko dahil naka tingin saamin si nurse piper na may ngiti sa labi.

"Shhhhh, tara na Iker, Xerxes at ikaw ximena at dara baka gusto niyo ng mag si balik sa klase niyo?" sabi ni Lance, napa bungisngis naman kami dahil sa pag ka strikto ng boses niya at lumabas na kami ng clinic.

Sa bawat estudyanteng nadaanan namin ay naka tingin saamin kaya na iilang ako, alam ko naman na may i-ilang tao ang ayaw saakin. "Lahat kayo mag si pasok na kayo!!" malakas na sigaw ni Lance kaya biglang nawala ang mga estudyante dito sa hallway.

Napatingin ako kari Iker na kaibigan niya at Xerxes na pinsan niyang palihim na humahagikgik sa likod ko, at ng makitang masama ang tingin ko sakanila ay bigla silang nanahimik. Bumalik sa pagiging walang emosyon ang muka.

"Say ahhh."

"Ahhhh.''

"Good."

Kanina pa ako sinusubuan ni Lance, kami nalang ang tao rito sa canteen dahil class hour na, ayaw naman niya akong papasukin kaya no choice ako kundi mag stay rito kasama siya. Kahit ano kasing gawin ko ay paniguradong siya parin ang mananalo, anong laban ko dyan eh andaming alam niyan.

"Does your feet still hurt?" tanong niya ng ma-i-baba niya ang plastic spoon na hawak niya, iling naman ang isinagot ko rito.

Dahil unti unti ng nawawala yung sakit at pamamaga dahil sa pinahid ni Nurse piper sa paa ko, infirnes ang galing niya.

"Bat pa kasi may takong yang sapatos mo?" tanong nito saakin.

"Para madagdagan naman kahit papano yung height ko" nahihiyang sabi ko kaya narinig ko siyang tumawa, tsk porket binayayan siya ng katangkaran eh inaasar asar na ako.

Oo! Ako na! Ako na ang maliit saaming dalawa! Ano bang magagawa ko eh hanggang balikat niya lang ako?! Kasalanan ko bang maliit ang nanay ko?!

"Hindi mo na man kailangang mag pa tangkad eh, mahal pa rin naman kita kahit na maliit ka" natatawang sabi niya, akmang hahampasin ko siya ng may tumawag sa pangalan ko.

"Abigail!"

Napa tingin ako sa likod ko ng may tumawag saakin at duon ko nakita si Tart na naka ngiti habang nag lalakad papalapit sa pwesto namin.

"Bakit?" tanong ko sakaniya ng maka lapit siya sa pwesto namin or saakin?

"Gusto lang sana kitang kamustahin, magaling na ba ang paa mo?" tanong niya at nang akmang sasagot ako ay may sumagot na para saakin.

"She's Fine, you can leave." sabi nito kaya tinignan ko si Lance ng masama pero tinignan niya rin ako ng masama kaya napa buga na ako ng hangin atsaka binalingan ng tingin si Tart na naka tingin pala saakin.

"I'm sorry for my boyfriend behaviour but thank you, yes I'm fine and thanks for helping me." naka ngiting sabi ko sakaniya kaya nginitian niya rin ako.

Napa tingin ako sa pisnge niya dahil may isang lumubog may dimples siya sa left cheeks niya.

"Eyes on me, love." sabi ng isang boses atsaka niya ako nilagay sa likod niya, hindi ko napansin na nasa tabi ko na pala siya.

Ganun ba ka attractive ang dimples niya para hindi ko maramdaman ang presensiya ng boyfriend ko?

Pero gusto ko lang naman mag pasalamat sakaniya dahil tinulungan niya ako.

avataravatar
Next chapter