206 Please Leave

"Mang Kanor, kunting bilis pa!" Muli kong sigaw kay Mang Kanor.

Humarurot yung kotse namin at di nagtagal ay nakarating kami sa parking lot nung Pad ni Martin.

"Ma'am!" Tawag ni Mang Kanor.

"Wait lang po!" Sagot ko, paano nakataas na yung damit ko at labas na yung dibdib ko habang si Martin ay naka subsob dun. Kanina pa kaming dalawang nagbubuno sa likod, andiyan na hawakan ko yung dalawang kamay niya o iwas yung ulo niya sa akin. Minsan naman itinutulak ko siya kung may pagkakataon pero lahat ng effort ko useless kasi ano ba naman ang pwersa ng isang babaeng kagaya ko sa isang lalaking lango na sa gamot.

"Hon!" Tawag ko habang hinihingal, pinipigil ko talagang di mapa-ungol kasi andun pa si Mang Kanor sa loob ng kotse.

Nung marinig ni Martin yung pagtawag ko sa kanya muli niyang binalikan yung labi ko habang minamasahe naman niya yung dalawang dibdib ko.

Sakin lang okey lang naman isuko ko na yung bandera ko kay Martin pero sana sa hindi ganitong sitwasyon na wala siya sa sarili.

Pinipilit kong paganahin yung utak ko kaysa sa plessure na nararamdaman ko, kailangan kong mag-isip ng solusyon. Di naman ako pweding humingi ng tulog kay Mang Kanor kasi ayaw ko naman makita niya ko sa ganung sitwasyon.

"Shit!" Nasabi ko ng maramdaman kong tinatanggal na ni Martin yung sinturong suot ko.

Nang bigla kong mapansin yung mineral water na nakalagay sa pintuan ng kotse na agad kong inabot at dali-daling binuksan habang busy si Martin sa pagtanggal ng sinturon ko.

Mabilis ko itong ibunuhos sa ulo niya para sana mahimasmasan siya. Dahil nga naka dagan siya sa akin pati ako basa at ramdam na ramdam ko yung lamig ng tubig.

"Hon!" Tawag niya sa akin na parang nahimasmasan.

"Akyat na tayo sa taas!" Mabilis kong sagot sa kanya sabay tulak at agad akong tumayo, at lumayo sa kanya. Inayos ko muna yung sarili ko bago ako lumabas ng kotse.

"Tara na!" Yaya ko kay Martin na naka sandal sa may upuan at basang basa ang ulo. Naka pikit siya at hinihingal. Tanggal na lahat ng butones ng suot niyang polo at bukas narin yung pantalon niya.

Di ko maiwasang mapalunok kasi kitang-kita ko yung umbok sa pagitan ng dalawang binti niya na halatang galit na galit.

"Kuya patulong naman kay Martin!" Baleng ko kay Mang kanor na naka tayo sa gilid na pawang nagihintay ng utos.

Inalalayan ni Mang Kanor si Martin para makababa ng kotse at tinawag ko din yun Guard para tumulong kasi nga medyo may edad na rin si mang Kanor at hirap na.

Mabilis naming naakyat si Martin sa Pad niya.

"Tubig!" Usal ni Martin.

"Saglit lang!" Sabi ko sabay takbo ko sa kusina at kumuha ako ng malamig na tubig.

Pagbalik ko wala na yung Guard, mukang umalis na.

"Kuya, salamat po! Wag na kayong nag-alala ako na bahala kay Martin!" Sabi ko kay Mang Kanor ng makabalik ako sa sala na agad namang tumango at umalis na. Agad kong inilapit sa bibig ni Martin yung inumin. Bahagya kong ini-angat yung ulo niya para maka inom siya ng maayos, paano kasi naka half lying na siya sa kama.

"Okey ka lang?" Tanong ko nung matapos niyang inumin ang isang basong tubig ng isang lagok lang.

"More!" Sabi niya. Kaya muli akong kumuha sa kusina at pinainom siya ulit. Sa pagkakataong iyon dinala ko na yung pitsel na halos maubos na niya yung laman.

"Kailangan kong maligo!" Hinang-hina niyang sabi.

"Tara, alalayan kita papasok sa banyo!" Tinulungan ko siya makatayo. Kahit hirap na hirap ako dahil nga sa difference ng body size naming dalawa nagawa ko parin siyang madala sa banyo.

Ipinasok ko siya sa bathtub at agad naman niyang binuksan yung gripo para mapuno iyon. Balak ko sanang buksan yung heater pero pinigilan niya ko, kailangan daw niya isa cold shower.

Kitang-kita ko yung panginginig ng katawan ni Martin sa loob ng bathtub, kaya di ko maiwasang mag-alala.

"Leave!" Utos niya sa akin habang naka pikit.

Nanatili lang akong nakatayo at pinagmamasdan yung muka niya, nakikita kong di siya comfortable at nung mapansin kong naga suot parin siya ng sapatos wala akong kagatol-gatol na lumapit sa kanya at tinulungan siyang hubarin iyon.

"Hmmm!" Ungol ni Martin, pagtingin ko tinatanggal niya yung suot niyang pantalon.

"Hon!" Muli kong tawag nung hirap siyang matanggal ito agad ko siyang tinulungan, pero di lang pantalong yung gustong tanggalin ni Martin pati underwear niya na maya-maya ay inihagis na niya sa sahid ng banyo.

Di ko mapigilang mapalunok ng makita ko yung kanya na tayong-tayong sumasaludo sa akin kahit naka lublob siya sa loob ng malamig na tubis sa bathtub.

"Leave!" Muli niyang sabi, kaya tiningnan ko siya na naka tingin na rin sakin na ang mata ay lumalagablab dahil sa pagnanasa.

"Okey ka lang? Kung kailangan mo ng tulong....." Di ko na natapos yung sasabihin ko ng muli niya kong bulyawan.

"Di kaba nakaka intindi kanina ko pa sinasabi umalis ka!"

"Pero....!"

"ALIS SABI!" Sigaw niya. Halos lumabas lahat ng ugat sa leeg ni Martin dahil sa pagakakasigaw niya.

Nakikita kong pinipigilan niya lang yung sarili niya na hablutin ako kasi sa kabila ng galit sa boses niya andun sa mata niya yung pagnanasa na sa ilang minuto ay maaring kumawala.

Kahit alang-ala ako, wala akong nagawa kundi talikuran siya at umalis pero bago ako lumabas ng pintuan, muli akong nagsalita.

"If hirap na hirap ka I'm willing to give my self to you!" Sabay lingon sa kanya.

"I'm fine, kaya ko ito! Kaya please stay outside ako ng bahala!" Mahina niyang sabi.

"I love you!"Usal ko habang pinipigilan ko yung luhang pumatak sa mata ko. Kasi kahit hirap na hirap na si Martin handa niyang pigilan ang sarili niya wag lang niyang ma break yung promise niya sakin at sa magulang ko.

"I love you too! Please leave!"

Tinanguan ko lang siya at tuluyan akong lumabas ng banyo pero nanatili lang ako sa may likod ng pintuan nito, nakatayo habang kagat-kagat yung labi at umiiyak ng tahimik. Umiiyak ako kasi wala akong magawa para tulungan siya at kung meron man ayaw ni Martin na gawin ko iyon.