17 17 I'm Not Letting You Go

Dinala ng binata ang dalaga sa Hospital. Para makita ang condition nito sa doctor.

" Anong nangyari kay Celine pre? " bungad na tanong ni Ramos.

" Ikaw pala sana kumatok ka muna. I'm so nervous bro " Sabi ko.

" Ano bang nangyari ba sa inyo pre? Akala ko ba may meeting ka? " tanong ni Ramos.

" Pre I'm made my decision isasama ko sya sa states. I need to protect her. I'm still in love her. Simula nung nagkahiwalay kami halos ikamatay ko narin. Hindi ko na sya papakawalan pa " huminga ng malalim si Ramos.

" Ok sige pre para narin sa ikakabuti ni Celine. Tutulungan kita " sagot ni Ramos.

" Thanks bro your the best. Hayaan mo kapag may oras ako babawi ako sayo " sagot ni John.

" Alis muna ako. Bibili lang ako ng makakain natin " tumango si John.

Habang umalis si Ramos. Biglang nagsasalita ng pikit si Celine. Nanaginip ng masama.

"John...pwede bang...dito kana lang....wag kanang umalis....Mahal na mahal...kita " hinawakan ni John ang kamay nito.

" Hindi na kita iiwan. Hinding-hindi na. Hindi na tayo maghihiwalay. I'm not letting you go" sabay halik sa kamay ng dalaga.

Biglang may kumatok sa pinto. Binuksan ni John.

" Naku salamat talaga. Kumain ka muna bro " sabi ni John.

"Oo nga kakain muna ako. Gutom na yata ako" kahit hindi sabihin ni Ramos. Lubos syang nasasaktan dahil kaibigan pa nya ang ex ni Celine. Pero ganon talaga kung hindi sayo wag mong angkinin. Masaya na ako dahil masaya sya kahit pa sa iba.

" Kain ka na pre. Gigising din yan. Wag kang mag-aalala " kumain na nga si John.

( Makalipas ang 10 minutes)

8:00 pm ng gabi. Nagpaalam si Ramos para umuwi sa kanila.

" Sige bro. Ingat " bago sinarado nito ang pinto.

Biglang may tumawag sa akin.

" Hello John good afternoon where are you? Actually ayos naman ang meeting namin ni Ramos. Kahit mabilis lang. Oh I'm sorry for that nagising yata kita " sabi nito habang nakakairita na boses.

" Good afternoon Miss Tricia. I'm in the hospital. Hindi pa naman ako tulog muntik na" Sabi ni John.

" Oh hows Celine how is she? " sabi ni Tricia na curious.

" She is ok. Pero hindi pa nagising. So dito muna ako matutulog para bantayan sya " sabay hawak sa kamay ni Celine.

" John kanina I'm receive a message from your secretary. Next Friday you have many appointments and presentation from board members. Just remind you to prepare for that" Sabi ni Tricia.

" Ok it's that all. Tommorow I'm going to see Miss Celine a few minutes. To see her. bye see you " pinatay ko na ang cellphone.

" Girlfriend mo na ba sya? " nagulat si John dahil nagsalita si Celine.

" Wait lang tatawagan ko ang doctor " pinigilan ni Celine ito.

" You don't have to do this. Umuwi ka na. Pabayaan mo na ako " taboy ko.

" Hindi kita iiwan hindi ko na kaya " napatawa si Celine.

" So dati malakas ang loob mong iwanan ako. Tapos ngayon hindi mo na kaya kasi nalaman mo na ang pagkukulang mo " umiyak bigla si Celine.

" Alam mo gusto ko nang magpahinga. Gusto ko nang alsin ang nararamdaman ko kasi sobra ng sakit. Gusto ko nang lunas para rito. Umalis ka na sa buhay ko please. Ayoko na pagod na pagod na ako " kinuha nito ang kamay ng dalaga.

" Wag mo nga akong hawakan. Hindi wala kang karapatan na hawakan ako. Ayos na sana kasi dumating ka nanaman. Pinilit kong kalimutan ka pero bakit ganto. Parang pinipilit ng puso ko na sana pagdating ng araw babalik ka " patuloy ang pagiyak ni Celine.

" Bukas na nating pag-usapan ito. Mas makakabuti na magpahinga kana muna. Masama sayo ang mapagod kasi baka mag- kaasthma ka nanaman. Labas lang ako para magpahangin " sabay sarado nito ng pinto.

UMIYAK ng matindi ang binata sa labas. Ano ba ang ginawa ko? Kung sana hindi ko sya iniwan at sinaktan. Hindi sya nagkakaganto.

PATULOY ang pagpatak ng luha ng dalaga sa loob ng kwarto sa ospital. Parang hindi sya makahinga. Kahit na wla naman talagang tao duon. Na mag-isa lamang sya. Hanggang sa mapagod na sya sa pagiyak ipinikit na lang nya ang mata para matulog.

©Love To The Destiny