Prologue

Alas 9 na ng gabi at di pa umuuwi si Jake,almost 2 weeks na din na hindi kami nagkikita at sabi niya ay uuwi daw siya ngayong gabi. Di man niya sabihin alam kong nawawala na ang pagmamahal niya sakin,di na niya ako mabigyan ng time,at wala ng init na nag-aalab tuwing magkita kami. We are in a relationship for almost 10 years since higschool,and now we are living together sa isang bahay na aming ipinundar,meron ding kaming kompanya at may share ako sa company namin sa ngayon siya ang nag-aasikaso ng aming business. Sa lahat ng pagsubok,mga sakit,kritisismo,at iba pang mga hadlang buong puso namin itong hinarap na puno ng pagmamahal hindi tulad ngayon. By the way I am Josh Fuentabella,25 years old turning 26 next month at ngayon ay basag na basag,sirang sira ang puso dahil sa boyfriend ko na ngayon ay aking tinatawagan. Siya si Jake Ivan Castillo 26 years old at ang nag iisang pinakakamahal kong lalaki sa buhay ko.

Ilang dial pa ang ginawa ko bago niya ito sagutin ang phone niya.

"Hello Jake?"

"Oh?!"

"Jake uuwi ka ba ngayon??"

"Sorry busy ako something come up dito sa company at kailangang kailangan ako dito,i don't know kung kelan ang uwi ko diyan"

"Ganon ba? Sige Bye I love you"

"Geh Bye"

Dahan dahan kong binaba ang phone ko wala man lang sagot sa I love you ko ngayon confirm na. Di ko na napigilan tumulo na ang luha ko. Di ko alam kung saan ako nagkulang,halos lahat ibinigay ko sakanya pero wala,wala na akong magagawa it's his choice. He love somebody else,somebody that is better than me. I sat down next to the glass door here in our room and watch how the raindrops fall outside. Tamang tama sa nararamdaman ko ngayon.

To be continued...

Vote⭐