12 The Intruder

I could feel a pain at my back. It's like someone stabbed me needles from behind.

Napamulat ako at nalaman ko na lang na nakahiga ako sa kama. Nakadapa ako sa kama. Marahan akong napabangon, I slightly shock when I noticed myself naked.

Naalala ko naman bigla ang sinabi ni Litmus sa akin before I fainted.

"I'll put a mark on you while you are sleeping because you are now my property."

I clenched my fist. What mark did he mean? Damn it! He contaminated my body to ensure that I am his. What a ridiculous bastard!

Napatayo ako mula sa higaan. The blanket that hid my lower body fell onto the floor. I sigh in relief when I am still wearing my jeans. I didn't feel anything strange at my lower part so I conclude that nothing's happened.

I only noticed a slightly sharp pain at my back. I immediately go inside the bathroom. I looked myself in front of the mirror.

"Damn it!" I cursed when I noticed some hickeys below my neck.

So this is the mark he meant? How about the pain on my back?

Tumalikod ako sa salamin, sinilip ko ang likurang parte ng katawan ko kung saan banda ang nararamdaman kong sakit.

Napalaki bigla ang mata ko ng makita ang isang tattoo. Kasing laki lang ng kamao ko ang tattoo. It's a logo, May nakasulat sa gitna na LM. It's my first time to see this logo.

LM...

It means...

LitMus!

Hinarap ko ang salamin, nanlilisik ang mga mata ko sa galit. Napangisi ako at marahas na sinuntok ang salamin sa harapan ko.

I'm now his property? Pinalagayan niya pa talaga ako ng tattoo to make sure that I am really his.

"Sorry to disappoint you Litmus. I'm not that easily be tamed." Nangangalaiti kong wika.

Di na ako nagpaligoy-ligoy pa at mabilis kong tinahak ang labasan, buti na lang at may inihanda si Litmus na mga damit para sa akin. He didn't throw my jacket but my weapons are nowhere to be found. The useful things I have are my phone and my shoes which made with hidden blades.

Ang ipinagtataka ko ngayon ay kung bakit wala akong nakikitang bantay sa paligid. Nilibot ko ang lahat ng silid pero wala akong nakitang mga tauhan ni Litmus.

Nakalipas ng ilang minuto at nahanap ko rin ang pintuan palabas.

"Oh Shit!" I immediately exclaimed. Kaya pala na hinayaan ako ni Litmus na walang bantay dahil alam niyang di ko tatangkaing tumakas sa ganitong lugar.

Lumapit ako sa railings. I am now in a cruise ship for goodness sake! Saan niya naman ako planong dalhin? How can I escape if I am in the middle of nowhere?!

Sa sobrang irita ko ay di ko mapigilang sipain ang railings. Nice play Litmus. Do you think na mapipigilan mo ako sa pagtakas dahil lang dito?

Umakyat ako ng railings at nakahanda nang tumalon sa dagat ngunit bigla na lamang may pumigil sa akin. Mabilis na hinablot ng isang lalaki ang braso ko at mabilis akong sinalo sa kanyang bisig.

I glared daggers at the guy, "Don't touch me." malamig kong wika at mabilis na tinulak ang lalaki.

Binigyan lamang ako ng lalaki ng nakakairitang ngisi, "Don't ever think about escaping." He said while giving me a chill. I assume that he's another confidant of Litmus.

"Where is he?" Walang paligoy-ligoy kong tanong.

"He's in the kitchen."

Napataas kilay naman ako dahil sa narinig. Ano namang gagawin niya doon? Magluluto?

"Yes! He wants to cook." Medyo masigla nitong wika pero ilang saglit lang ay napalitan ito ng mesteryosong ngisi. "He is going to butcher some intruder and grill him afterwards."

"Bring me to him." Kalmado kong utos sa lalaki.

He just chuckled. "Are you really sure? Sa pagkakaalam ko, that intruder wants your head. Mas makakabuti kong manatili ka na muna sa iyong silid."

"Don't make me repeat myself." Malamig kong wika, "If you won't then I will just find that bastard myself."

Nilagpasan ko lang ang lalaki at mabilis na pumasok muli sa barko. Napakamot na lamang ng buhok ang lalaki at naunang naglakad papasok.

Ngunit bigla na lamang niyang hinarangan ang daraanan at tinitigan ako ng mabuti, "Fine, I'll help you but in one condition."

"What is it?"

"I want you to behave yourself. We are currently luring the intruder. Just act as if you're just an innocent guest in this ship."

How could I act like that if I'm their captive? That's quite ironic.

"Fine." Walang kabuhay-buhay kong sagot at mabilis ko lang na nilagpasan ang lalaki.

"By the way, I am Gloven. Best friend of Litmus!" Proud nitong pagpapakilala sa sarili. (Gloven appeared in CHAPTER 5)

"Really? I think Best friend isn't in the dictionary of Litmus." Natatawa kong wika.

Nauna namang naglakad si Gloven to show me the way to the kitchen. "Haha. You are right! It is just a one-sided friendship until now my wounds still hurting because of Litmus. Am I really deserve this?!" pagdadrama naman ni Gloven.

"Yeah, you deserve it because you are an idiot." Naiirita kong wika. Gloven is an idiot befriending the living danger. Ang hilig niya ring dumaldal. His personality was contradicting his innocent face. I think mas better if di niya na lang paandarin ang kanyang bibig dahil sinasayang niya lang maamo niyang mukha.

"Pati ba naman ikaw Yona? You and Litmus are really meant to be. Pinagkakaisahan niyo ako!" Ngayon naman ay umaakting si Gloven na biktima.

Nagpantig bigla ang tenga ko sa narinig, me and Litmus are meant to be?

"Gusto mo putulin ko 'yang dila mo?" masungit kong wika.

Napabuga naman ng hangin si Gloven, "See? You even threatened me with words like Litmus!"

"Pakealam ko? at isa pa, 'wag mo akong i-kukumpara sa killer na 'yon dahil nakakairita pakinggan."

Di ko na pinatulan pa ang baliw na bestfriend ni Litmus na hanggang ngayon ay patuloy parin sa pagdadal-dal.

Nagtungo kami sa isang malawak na dining hall. Medyo nagulat ako sa di mahulugang karayom na mga socialite.

"Oh. I forgot to tell you that I am having a party here, I invited Litmus but I didn't expect that he also brought you here."

I just nodded in response. I observed the people around. Mukhang di basta-basta ang kaibigan ni Litmus. I noticed that many politicians are present, even celebrities and business tycoons gathered here.

Who exactly this guy beside me? Who exactly is Litmus in this Society?